Alþýðublaðið - 17.03.1964, Qupperneq 6

imiiiimim!iimmmimmmmiimmmmmmmmmiiimmimmmmmimimiiiimiiim iiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiJiiiii
Hönd sett
a
g 17. marz 1954 — ALÞÝÐUBLA0IÐ
sinn stað
Híj.VD SETT A SINN STAÐ. |
Læknahópur í Uppsölum í Sví- ,
þjóð i'ramkvæmdi á þriðjudaginn i
einstæða skurðaðgerð. — Þeir |
græddu aítur hendi á mann, sem |
hafði klippzt alveg frá handlegg j
hans. Það var 35 ára gamall mað- j
nr, sem hafði farið með hendina
í vél. Hann var þegar í stað færð-
ur á sjúkrahús. Frá fyrirtæki
mannsins var haft samband við
sjúkrahúsið. Læknarnir sögðu, að
þótt vonirnar væru hverfandi
litlar, þá vildu þeir fá hendina,
sem hafði orðið eftir á vinnustaðn
um, til sjúkrahússins. Hún var
send af stað umsvifalaust. Hún
kom þangað hálftíma síðar en
sjúklingurinn. Þegar í stað var haf 1
izt handa um að koma hendinni
á sinn stað.
Læknirinn, sem framkvæmdi
uppskurðinn, er prófessor Tord
Skoog, og með honum voru fjórir
aðrir læknar. Hann sagði, að blóð
streymdi til handarinnar og frá
henni en henni hefði þó hrakað
nokkuð fyrst á eftir. Hætta er á
að háræðarnar hafi beðið varan-
legan skaða. Það verður ekki unnt
að segja til um hvort aðgerðin
hafi heppnazt fyrr en að viku 116-
inni. Þess utan er mikil hætta á
að ígerð hlaupi í hendina. Til
þéss að aðgerðin heppnist þurfa
sinar að gróa saman á ný — og
taugakerfið að komast í samt lag.
Útlimir líkamans geta verið án
sambands við blóðrás líkamans í
klukkustund eða lengur án þess
að bíða skaða af því. Það var f
þessarri vitneskju, sem læknarnir
réðust í að græða hendina aftur á
manninn.
I
Mandy reykir vindil. Henni hefur nýlega verið vísað úr Tyrklandi, en þar söner hún á nætur-
klúbb. Hún vonar aff betur srangi næst, ef húnfái affalhlutverkiff í mynd um Fanny Hill . . .
NEITAR AÐ KVIKMYNDA FANNY HILl
BAK VIÐ TJÖLDIN
Einn af starfsmönnum Hvíta hússins hefur
nú misst stöðu sína. Orsök brottrekstursins •*"' jjm
er sjónvarpsþáttur, þar sem deilt var á Lyn- Jp* öHwB
don B. Johnson forseta fyrir hégómagirni, pflBB
og sem dæmi um slikt nefnt, að varla liði k
sá dagur, að hann léti ekki taka af sér fleiri
tugi mynda. Johnson hlustaði á þáttinn og ||Jk 0
fyrsta verk hans daginn eftir var, að reka «1*11
hirðljósmyndara sinn, hinn 48 ára gamla * lllllHU
Japana, Yoiehi Okamoto. Óþreytandi elja hans í starfi var að áliti
forsetans orsökin tii þessarar hörðu gagnrýni. Síðan Johnson tók við
embætti hafði hirðljósmyndarinn tekið — að sjálfsögðu á kostnað
ríkisins — hvorki meira né minna en 11 000 myndir af forsetanum.
En sjónvarpsþátturinn hefur ckki með öllu útrýmt hégómagirninni úr
Hvíta húsinu. Örfáum dögum síðar veitti Johnson hattafyrirtæki leyfi
til þess að senda á markaðinn nýja L.B.J.-gerð af höttum — og
þótti heiður að þp!
—O—
Sir Alec Douglas Home var svo sólginn í að
verða forsætisráðherra, að hann fórnaði með
ánægju jarlstitli sínum á altari stjórnmál-
anna. En hann komst fljótlega að raun um,
að starfslið var ekki eins eftirsóknarvert og
hann hugði. Nýlega sagði hann: ,,Eg hef nú
verið forsætisráðherra í 100 daga, og mér
finnst það hafa verið eitt hundrað ár.”
Það mætti halda, að forsætisráðherrastóilinn brezki væri hálfgerður
pínubekkur.
—O—
Þegar Ludvig Erhard kom heim úr heimsókn
sinni til de Gauile, gekk hann á fund fyrir-
rennara síns, Adenauers: „Jæja, hvað finnst
yður um heimsóknina,” spurði sá gamli. „Hún
var stórkostleg,” svaraði Erhard,” en þegar
ég hitti de Gaulle, þá saknaði ég þess, að
hann skyldi ekki kyssa mig á kinnina, að
gömlum, frönskum sið.” — „Hm, sagði Ad-
enauer — og hnyklaði brúnirnar. — Á ég
kæri Erhard: Lífið hefur kennt mér, að maður
SAGAN um „Fanny Hill” er
enn á allra vörum eftir hinar
miklu deilur, sem staðið hafa
um hana að undanförnu. Nýj-
ustu fréttir af þessari æva-
gömlu og umtöluðu bók, eru
þær, að nú hefur danska kvik-
myndafélaginu ASA verið boð-
ið að kvikmynda söguna. Það
er brezki framleiðandinn John
Pennington, sem hefur fengið
tilboð ásamt meðfylgjandi kvik
myndahandriti.
Mörgum mun koma þetta á
óvart, því að áður hefur verið
sagt frá því í fréttum, að
brezkt kvikmyndafélag hefði í
hyggju að kvikmynda Fanny
Hill óg aðalhlutverkið ætti hin
margumtalaða Mandy Rice Da-
vies að leika. Skýringin liggur
í því, að skáldsagan er orðin
það gömul, að ekki er hægt að
kaupa kvikmyndaréttinn á
Inénni. Það' tkvikmyndafélag,
sem fyrst verður að koma á
markaðinn kvikmynd um sög-
una, ber því sigur af hólmi,
en aðrir, sem einnig kunna að
'hafa unnið (að kvikmyndun
hennar, mundu þá neyðast til
þess að draga sig í hlé.
John Pennington svaraði til-
boðinu um hæl neitandi. Hann
vinnur nú að kvikmyndun
myndarinnar „The mystery of
miss 44” fyrir ASA og einnig
hefur félagið boðið honum að
gera aðra kvikmynd strax og
þessari lýkur. Dönsku blöðin
hæla Pennington fyrir að hafna
þessu boði, sem vissulega hefði
getað gefið honum dágóða pen-
inga — summu í aðra hönd —
þ.e.a.s. ef hann hefði orðið
fyrstur á markaðinn með kvik-
mynd um „Fanny Hill.“
Tréskurffarmynd eftir Hogarth af „skalausum sveitastúlk-
um“ sem mjög komu viff sögu hins ljúfa lífs á dögxun Fannyar
HiII.
Samúðarbréfin berast enn
að segja yður eit
verður að fara sparlcga með kossa.”
ENN ÞÁ berast Jacqueline
Kennedy samúðarbréf í tilefni af
fráfalli manns hénnar. Síðast þeg-
ar til fréttist höfðu henni borizt
rúmlega 110.000 bréf hvaðanæva
úr heiminum. Öllum þessum
mörgu bréfum er svarað, og eins
og gefur að skilja, er það ekkert
áhlaupaverk að svara slíkum bréfa
fjölda. Tvær skrifstofur hafa ver-
ið settar á stofn til þess að ann-
ast verkið og allir þeir, sem vinna
á skrifstofunum gera það í sjálf-
boðavinnu. Margir þeirra eru per-
sónulegir vinir Jacqueline.
Meðal þeirra sem dag hvern
mæta á þessum skrifstofum og
vinna í nokkra klukkutíma við að
skrifa utan á bréf og loka bréf-
um, er móðir hins látna forseta,
frú Joseph Kennedy, systir hans,
frú Sargent Shriver og frú Robert
Kennedy. Einnig má meðal skrif
stofukvennanna sjá tvær dætur
Henry Fords II., ekkju Gary
Cooper og dóttur hennar og marga
fleiri.
Öll heimilisföng, jafnvel þau,
sem naumast eru læsileg, eru rann
I sökuð gaumgæfilega, svo áð allir
þeir, sem hugsuðu til Jaequeline
Kennedy í hennar miklu sorg, —
skuli hljóta þakklæti hennar fyr-
ir veitta samúð.
TÓK TIL SINNA RÁÐA
Það er ekki alltaf dómarinn,
: sem er hundskammaður og
j jafnvel lagðar á hann hendur
fyrir lélega frammistöðu, þótt
slíkt beri við oft á tíðum. —
Nýlega gerðist það í boxkeppni
áhugamanna í Buenos Aires,
að dómarinn í hringnum, Ra-
mon að nafni, hafði þrívegis
aðvarað einn keppandann fyr-
ir ólöglega hegðun. Loks missti
dómarinn þolinmæðina með
öllu, vatt sér að þessum brot-
lega keppanda — og sýndi
honum í tvo heimana, sló
hann niður i einu liöggi.