Alþýðublaðið - 10.04.1964, Blaðsíða 9

(BAMEINSVARNIR
leitarstöðvum. Það nægir ekki að
koma einni slíkri í höfuðstaðnum,
sem mun nú vera að taka til starfa
innan skammt. Takmarkið þarf að
vera það, að koma upp leitarstöðv
um úti á landsbyggðinni, t. d. til
að byrja með einni í hverjum
landshluta, Gæti þá komið 141
greina skylduskoðun á vissum
aldursflokkum, allt eftir ráðum og
tillögum okkar beztu sérfræðinga.
Mannlífið er dýrt. Ég held ég
muni það rétt, að fyrir um það
bil 50 árum, sagði þáverandi land
læknir að hann teldi mannslífið
30 þús. króna virði. Hvers virði
er það þá í dag? Það yrði allhá
upphæð og fáar krónur gefa þjóð
inni betri arð, en þær sem hún
leggur í þann allsherjarbanka þjóð
arinnar, til krabbameinsvarna á
íslandi.
Það skal viðurkennt að margar
eru þarfirnar og víða smuga fyrir
afgangs krónur, en hinu verður
ekki neitað að þjóð, sem notar
áfengi fyrir hundruð milljóna
króna árlega, svo aðeins eitt sé
nefnt, hún hefir efni á því að
leggja margar milljónir — ég vil
segja milljónatugi — fram í
þessu augnamiði. Mér dettur ekki
í hug að krefja það opinbera ein-
göngu, það eru ofmargir, sem þar
gera kröfur, en til þjóðarinnar
allrar má gera strangar kröfur,
að hún styrki krabbameinsfélögin
miklu meira, en hún gerir í dag.
Krabbameinsfélag Reykjavíkur
og Krabbameinsfélag íslands
hafa nú, fyrir mikinn dugnað
prófessors Níels Dungals og fleiri
áhugamanna, hafið allsherjar
fræðslustarfsemi í skólum lands-
ins, m. a. með því að sýna kvik-
myndir um skaðsemi reykinga,
um nokkrar algengar tegundir
sjúkdómsins. Verða þessar mynd
ir skýrðar með íslenzku talmáli.
Allt eru þetta spor í rétta átt, sem
eflaust eiga eftir að bera tilætlað
an árangur.
En þetta kostar allt mikið fé, og
það eiga að vera fyrst og fremst
frjáls framlög almennings, sem
eiga að bera þetta uppi.
Á skrifstofu Krabbameinsfélags
íslands, Suðurgötu 22, 'Reykjavík,
geta velunnarar starfsemipnar
fengið keypt svonefnd heiðurs-
hlutabréf, skrautgripi hina mestu
fyrir krónutal, eftir efnum og á-
stæðum. Það hlýtur öllum að
vera kærkomin eign og þótt eng
ir arðmiðar fylgi bréfinu, þá er
öruggt að arðurinn af þeim verð-
ur ekki lítill og skilar sér síðar
og fyrr en varir.
Þá hefir Krabbameinsfélag
Reykjavíkur í tilefni af afmæli
sínu hafið bílahappdrætti, og ætti
enginn miði í því að vera óseldur
á dráttardegi hinn 18. maí n.k.
í raun og veru ætti ekki að taka
margar vikur að selja upp mið-
ana. En'enginn, sem nokkurs er
megnugur, má láta hjá líða að
kaupa miða í þessu sérstæða happ
drætti.
Og auðvitað taka svo félögin
þar að auki móti framlögum, stór
um og smáum, frá hverjum sem
er og hvaðan sem þau koma, eftir
efnum og ástæðum gefendanna.
Kornið fyllir mælinn. Þess
skulum við ávallt vera minnungir.
Eg vil að lokum undirstrika
þetta, aðí eftir því sem krónumar
eru fleiri til varnar og sóknar á
hendur þessum vágesti, eftir því
verður starfið árangursríkara. Og
hver er sá sem ekki vill leggja
þar hönd á plóginn.
Þeir verða vonandi fáir.
Óskar Jónsson.
EFTIR ÓSKAR JÓNSSON

AVARP til alþingismanna Norð
urlandskjördæmis vestra:
Hinn 25. janúar s.l. sendi
hreppsnefnd Höfðahrepps bréf
til allra þingmanna kjördæmis
ins. í bréfi þessu lýsir hrepps-
nefndin atvinnuástandi staðar-
ins nú og undanfarin 2 til 3
ár. Einnig bendir hún á leiðir,
sem gætu komið til greina og
að gagni, ef alþingismennirnir
vildu sameinaðir starfa að fram
gangi þeirra, annað hvort með
frumvarpi á Alþingi, útvegun
fjármagns, eða eftir öðrum leið
um, sem þeir teldu æskilegar.
En það sorglega skeður, að enn
í dag er okkur Skagstrending-
um ekki kunnugt um, að okkar
háttvirtu Alþingismenn og full-
trúar séu farnir að láta svo
lítið að koma saman og ræða
efni bréfsins, hvað þá svara
því.
Hvað veldur slíkri framkomu
þingmanna gagnvart kjósend-
um sínum? Telja þingmennirn-
ir, að á þeim hvíli engin ábyrgð
né skyldur gagnvart kjósend-
um, sem komið hafa þeim á
þing og treyst þeim til að vinna
dyggilega að framgangi mála
fyrir kjördæmið? Eða kannski
þeir séu uppteknir af öðrum
og stærri málum, svo að þeir
gefi sér ekki tíma til að ræða
slík „smámál“ sem þetta. Vand
ræðaástand ríkir nú í atvinnu-
málum staðarins, þótt fulltrúar
hreppsnefndar hafi átt tal við
þingmennina hvem fyrir sig.
Þeir hafa sagt að ekkert væri
hægt að gera, sem að gagni
mærtti koma. Og sennilega bú-
ast þingmennirnir við, að Skag-
strendingar fagni þeim fjarska
vel, næst þegar þeir koma í
framboðshugleiðingum, bros-
andi að vanda og ánægðir með
sjálfa sig yfir unnum sigrum
og afrekum í atvinnu- og fram-
faramálum kjördæmisins.
Nú spyrjum við: Er réttara
og æskilegra fyrir ríkisvaldið
að leggja svona kauptún í eyði
með um 850 íbúum heldur en
leggja fjármagn í iðnað, sem
bjargað gæti þá tíma ársins,
scm minnst væri að gera?
Við höfum t. d. rætt um
tunnuverksmiðju sem byrjunar
lausn og bent á, að ekki mundi
þurfa að byggja húsnæði til að
byrja með fyrir slíka starf-
semi, þar sem síidarverksmiðj-
ur ríkisins eiga hér á staðnum
ónotað húsnæði, sem trúlega
mætti notast við fyrst um sinn.
Vélar í slíka verksmiðju myndu
ekki kosta mikið yfir 2 millj.
kr. Sýnist okkur því ekki vera
um það mikla fjárfestingu að
ræða, að ekki sé kleift fyrir
það opinbera að hjálpa okkur
með gangsetningu slíkrar verk
smiðju, sem gæti veitt vinnu
30—40 manns.
Nú segir e. t. v. einhver, að
skynsamlegra væri að reisa
tunnuverksmiðju fyrir austan
eða sunnan, — þar sé síldin —
en því er til að svara, að hér
er vinnuaflið ónotað og atvinnu
leysi, en þar þyrfti sennilega
að flytja inn /fólk til þess að
vinna við þessa grein iðnaðar,
og svo hitt, að þó að síldin
hafi haldið sig fyrir Austurland
inu á sumrin og svo fyrir Suður
landinu nú síðari vetur, er eng-
inn komin til að segja, nema
hún taki upp á því að koma hér
á Húnaflóa aftur, pg þá væri
tunnuverksmiðja ekki talin illa
staðsett hér.
Á yfirstandandi þingi flytja
þrír þingmenn, þeir Björn Páls
son, sr. Gunnar Gíslason og
Benedikt Gröndal þingsálykt-
unartillögu um athugun til úr-
bóta í atvinnumálum á þeim
(Framhald á 10. síðu).
Frá hinu heimsþekkta brezfca fceðjubúðafyrirtæki
Marhs and Spencer Ltd. London
höfum við fengið úrval af fallegum vörum, svo sem:
Ullarjakka telpna og drengja (Blazerts).
Bri-nælon golftreyjur og síðbuxur telpna.
Ullar og nælonpeysur drengja, óvenju end-
ingargóðar. —
Allir sem þekkja þessar vörur vita unx gæði þeirra.

iDVjKbíl^
Aðalstræti 9.
Sími 18860.
Kennari óskar eftir lítilli
ÍBUÐ
Aðéins tvennt í heimili. Upplýsingar í síma
20471.
Skrifstofustarf
Stórt iðnfyrirtæki í- Reykjavík óskar að ráða stúlku til
skrifstofustarfa (vélritun og bókhald) nú þegar eða síðar,
Vélritunarkunnátta og nokkur þekking í bókhaldi, ensku
og dönsku nauðsynleg. Umsóknir, er greini aldur, mennt-
un og fyrri störf sendist á afgreiðslu Alþýðublaðsins merkt:
Skrifstofustarf.
Laus staða
Næturvarðarstaða á langlínumiðstöðinni í Reykjavik er
laus til umsóknar. Viðkomandi verður að hafa nokkra
kunnáttu í símaafgreiðslu. Laun samkvæmt launakerfi op
inberra starfsmanna.
Umsóknir sendist póst- og símamálastjórninni fyrir 20..
apríl 1964.
Póst- og símamálastjórnin.
Atvinna
V anar saumastúlkur geta fengið atvinnu nú þegar.
(Ákvæðisvinna).
Upplýsingar í verksmiðjunni Þverhoiti 17.
Vinnufatagerð íslands hf.
HKWCO
ÞAKPAPPI NÝKOMINN
1. flokks erlendur þakpafcfci nýkommn.
Tvær gerðir — Hagstætt verð;
HELGI MAGNÚSSON & CO.
Hafnarstræti — Sími 13184 og 17227.
Elzta byggingarvöruverzlun iandsins
'ciiliiiiiiisiiiiiiuiiiimiimiiiiiHiiiiiiiiiiiitimiiiiiiitiiiiiliiiiiuiiiilliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiititiiiiiuiiiiiiiiiiiitiiitmiiiiiiiiiiiimiiiniiiitiiiiiiiimiiitiiiiiiiiiiiuý*
ALÞÝÐUBLAÐíÐ — 10- apríl 1964. «|.