Alþýðublaðið - 09.05.1964, Blaðsíða 2

Sltstjérar: Gylfl Gröndal (áb.) og Benedikt Gröndal. - Fréttastjóri:
trni Gunnarsson. — Ritstjómarfulltrúi: Eiöur Guðnason. — Símar:
14900-14903. - Auglýsingasími: 14906. - Aðsetur: Alþýðuhúsið við
ISverflsgötu, Reykjavik prentsmiðja Alþýðublaðsins. — Askriftargjald
fcr. 00.00 - í hmsasölu kr. 5 00 eintakið. — Útgefandi: Alþýðufiokkurinn.
Heíur Þjóbviljinn hjarta?
FYRR í þessaril viku birti Alþýðubla'ðið rit-
■stjórnargrein, þar sem rætt var um hjartasjúk-
dóma, varn'ir gegn þeim og hin nýju samtök um
þau mál, sem stofnuð hafa verið hér á landi. Var
meðal annars aninnzt á heimsókn bandaríska hjarta
isérfræðingsins Paul Dudley White og þær ráð-
leggingar hans tid íslendinga, að þeir hreyfi sig
meira sér ti>l heilsubótar.
Af einhverjum óskiljanlegum ástæðum virð-
:íst þessi ritstjórnargrein Alþýðublaðsins liafa far
ið í taugar ritstjóra Þjóðviljans. Það blað hefur
birt árás á Alþýðublaoið og spyr, hvað þetta tal
_um hreyfíngu til heilsubótar eigi að þýðu, meðan
íslenzk alþýða búi við líkamlega vinnuþrælkun.
Er svo á Þjóðviijanum að skilja, að skrif Alþýðu-
blaðsihs séu lireinn auðvaldshégómi.
í tilefni af þessu vill Alþýðublaðið spyrja: Vita
ekki ritstjórar Þjóðviljans, að með hverju ári
stunda fleiri íslendingar kyrrsetuvinnu, á skrif-
stofum, í skólum og við vélar í verksmiðjum? Veit
Þjóðviljinn ekki, að hjartasjúkdómar hafa lagt vax
andi fjölda íslendinga að velli og þeir gera lítinn
stéttamun?
Að lokum þetta: Gengur ekki Þjóðviljinn
Iielzt til langt í póiitískum ákafa, ef Alþýðublaðið
má ekki vara þjóðina við hjartasjúkdómum án
’þess að það sé talin árás á alþýðuna? Geta komm
únistar ekki rætt neitt vandamál, án þess að blanda
pólitík ínn í það?
Þrátt fyrilr árás Þjóðviljans vill Alþýðublaðið
end'urtaka meðmæli sín með hinu nýja félagi um
varnir gegn hjartasjúkdómum, hvetja þjóðina til
að gefa boðskap þess gaum og styrkja það í hví
vetna.
Dauðaslysin
DAUÐASLYS í umferðinni snerta strengi í
hjörtum ofckar allra. Ökumenn fara Varlegar, er
peir heyra slysafregn, og gefa öðrum vegfarendum
meiri gaum.
En almenningur gleymir slysunum fljótt.
Þe.ss vegna hefur.heyrzt sú hugmynd, að setja
isvártán kross við vegarbrún, þar sem dauðaslys
vþrður, og láta hann standa í einn mánuð. Hafi:
dauðasiys orðið áður á sama stað, mætti láta upp
týo, þrjá eða fjóra krossa.
Sltk áminning gæti haft áhrif á ökumenn og
gangandi fólk og dregið úr frekari slysum. Til mik
iþ er að vinna, því mannslífið verður aidrei metið
til fjár.
Hjólbörur Hjólbörur
Höfum fyrirliggjandi hjólbörur stærð V2 tunnu, hjól 4“xl6“ loft-
fyllt; 1” öxull með rúllulegum.
Mjög léttar ©g jsægilegar
Verð kr. 1.950,00 án söluskatts
ALÚMINÍUM- OG BLIKKSMIÐJAN H.F.
Súðanvogi 42, Sími 33566.

Frásagnir óvenjulegs manns
ÉG VAR AÐ LESA viðtal við séra
Árelíus Níelsson í Vikunni. Eg j
held að þessi frásögn eigi erindi
við alia menn. Pres.urinn er mjög
úvenjulegur persónuleikL Það j
vissi ég raunar fyrir Iöngu. Eg
komst að raun um það áður en
hann varð prestur ,meðan hann
var enn í guðfræðideild, en þá
kom hann að máli við mig viðvíkj-
andi Ijóði, sem hann hafði ort og
bauð til birtingar í Alþýðublað-
inu. Eg man hve hrifinn ég varð
að ljóðinu og af skáldinu. Eg fann
að þar var eldsál.
HANN ER EINN af þessum fágætu
mönnum, sem eru gersneyddir öll
um tepruskaþ, virðist ekki hafa
hugmynd um kostnaðarhliðina af
ótæmandi verkefnum sínum. Eg
á ekki við þá kostnaðarhhð, sem
mæld er í þeningum heldur þá
eyðslu á starfsþreki, sem óþrjót-
andi annir hafa í för með sér. —•
Menn halda ef til vill, að aðal-
starf andlegs leiðtoga, á borð við
þennan mann, séu kirkjulegar at-
hafnir, en svo er ekki.
ÞAÐ KEMUR FRAM í frásögn-
inni, að félagsmálastörfin eru
megnið af starfsdegi slíkra manna.
En starfsdagurinn er langur, allt
frá kl. 6 að morgni til miðnætds,
— og þó oftast öllu lengur, því að
liann hlýðir kalli fólks í erfiðleik
um um miðjar nætur. Blaðamaður
inn‘ Guðmundur Karlsson, sem
skrifar þessa óvenjulegu frásögn,
togar út úr prestinum frásagnir af
slíku starfi. En hér verða þær
ekki raktar.
VH) LESTUR þessarar greinar fæ
ég þá tilfinningu, að menn, eins
og þessi ungi prestur, séu sérstök
stofnun eða voldugur félagsskap-
ur. Slíkir félagsskapir eru til er-
lendis. Hér eru þoir óþekktir. Það
er staðreynd, að einmanaleikinn
slekkur ðil Ijós oft á tíðum. Maður
eða kona í angist sinni einn síns
liðs, grípur oft til óyndisúrræða
með hörmulegum afleiðingum.
Erlendis ge.a einstaklingarnir leit
að hjálpar með því að hringja í
ákveðin símanúmer — og jafnvel
prestar skipta vökum á milli sín,
Það er sálgæzla. Óteljandi sinnum
hefur þeim tekizt að bjarga, og þá
fyrst og fremst með því að rjúfa
vítahring einmanaleikans,
FRÁSAGNIR séra Árelíusar um
leitina að eiginmönnum, sem hafa
svikiö konur sínar og börn, eða
frásagnir hans af örvita æskufólkl
og foreldrum í nauðum stöddum.
eru hverjum sem les ógleyman-
legar. — Elnn maður, hversu dug
mikill, sem hann er, hversu vilja-
sterkur sem hann er, getur ekkl
bjargað nema að nokkru.
ÉG GERI ÞESSA óvenjulegu grein
að umtalsefni vegna þess, að þa®
eru svo margir, sem þurfa á Hð-
sinni að halda. Fordæmi þessa
unga sálusorgara er got og fag-
urt. Það er tU' eftirbreytni fyrir
þig og mig. Getum við ekki öðlazt
I meiri lífsfyllingu og hamingiju ef
við reynum að feta í fótspor hana
meöal samferðamanna í nauðum?
Framtíðarstarf
Stórt fyrirtæki í Reyfcj avík óskar að ráða ung-
an mann til skrifstofustarfa.
Til greilna kæmi piltur, sem útskrifast í vor
úr Verzlunar- eða framhaldsskólum.
Umsóknir, er tilgreini aldur, m'enntun og fyrri
störf, isend'ist afgreiðslu blaðsins fyiir máUu-
dagskv'öld. Merkt „Framtíð".
Æskilegt væri að fá mynd með umsókninni.1
£ 9. maí 1964 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ