Brautin - 01.06.1962, Blaðsíða 4

irnir drukku, þeim mun mjórra hlið
töldu þeir sig koma bílnum gegnum.
2. Því meira wisky, sem þeir
neyttu, þeim mun breiðara hlið
þurftu þeir, til þess að komast um
án þess að fella stöplana. Sem sagt
hæfnin minnkaði því meira, sem þeir
drukku.
3. Fífldirfskan jókst, færnin þverr-
aði því meira sem þeir neyttu af
víni.
Þessi úrskurður vísindalegrar
rannsóknar hefur vakið mikla at-
hygli í Bretlandi og víðar. Og sann-
arlega er þarna um að ræða þýðing-
armikinn grundvöll þeirrar baráttu,
sem nú verður að hefja hér á landi
gegn aukinni áfengisnautn við akst-
ur. En slíkt ástand ökumanns er
nú að verða ein stærsta orsök á-
rekstra og stórslysa í umferð, með
öllu því tjóni, hörmum og örkumlun,
sem af því leiðir. Og fátt er hrylli-
legra en brjálaðir menn á vélknúnu
farartæki á fjölförnum brautum.
Tökum höndum saman gegn slíkum
hættum. Burt með áfengisnautn öku-
manna.
Árelíus Níelsson
Ábyr/’ðarmaður: Sigurgeir Albertsson
Ritnefnd: Framkvœmdaráð BFÖ
Afgreiðsla ritsms er á Laugavegi /33
Sími 1-79-47
PRENTSMIOJAN HOLAR HF
Varúð á vegum úti
Vaxandi bifreiðaeign landsmanna veldur
eðlilega aukinni umferð á þjóðvegum okk-
ar. Tclja má því, að nú í sumar verði
meiri umferð eftir vegum landsins en nokkru
sinni fyrr, og þá jafnframt aukin slysahætta,
nema til komi vaxandi ökumenning.
Allir þeir, er eitthvað. þekkja til umferð-
ar hér á landi vita, að ökumaður skal jafn-
an halda ökutæki sínu á vinstri vegarhelm-
ing.
Hins vegar verður hverjum þeim, sem um
þjóðvegi landsins fara, það Ijóst, að öku-
tækjunum er stýrt eftir miðjum veginum, og
að við slíkan stöðugan akstur á miðjum vegi
myndast akrein, er flestir þræða. Milli hjól-
fara bifreiðanna myndast malarhryggur, og
sitt hvoru megin við akreinina er lausa-
möl, sem illt er að aka í, þótt breidd vegar-
ins leyfði það, en nauðsynlegt er þó að aka
út á, þegar bifreiðar mætast, ef forða á á-
rekstri.
Sú venja í akstri, er leiðir til þess, að ak-
rein myndast eftir miðjum þjóðveginum,
býður heim aukinni hættu í umferðinni, og
þurfa því ökumenn að sýna aukna gætni, ef
hin sívaxandi umferð á vegunum á ekki að
valda stórtjóni á fólki og umferðartækjum.
Einkum liggur mikil hætta í akstri eftir
bugðóttum vegi og á blindum hæðum, ef
slakað er á allri aðgæzlu.
Margir ökumenn eiga það sameiginlegt að
halda ökutækjum sínum um of til hægri í
beygjum og á blindum hæðum.
Þá er það hættan, sem fyigir því, er tvær
eða fleiri bifreiðar mætast, og þá ekki sízt,
ef langferðarbifreið á í hlut, sem stýrt er af
ökumanni, er telur sig ekki þurfa að taka
tillit til annarra ökumanna. En því miður er
of mikið um slíkt.
4
BRAUTIN