Vestri - 28.01.1905, Síða 4

52
V E S T R I.
13. tbl.
Með „Kong Inge“ koui til vcr/lunar
Jóhannesar Pjeiurssonar:
wmmmtm hmm hm mmmm
Lóðarlínur 0g netagarn. Matskeiðar.
Teskeiðar. Hnífapör. Skraa-tóbak. Reyk-
tóbak og Vindlar.
Mikið úrval af Hárpunti fyrir kvennfólk.
Ennfremur hefir sama verzlun fyrirliggjandi flestar sortir
af nauðsynipgustu vörutegundum, sem allt selst með sama
lága verðinu sem var, þrátt fyrir mikla verðhækkun á vörum
í útlöndum.
Yon á miklu úrvali af Mlslioi fyrir karlmenu, nieð næsta skipi.
Munið eptir að hvergi eru betribjör
boðin en í verzlun
JÓHANNESAR P J ETU RSS 0 N A R.
Otto Monsteds
danska smjörlíki
er bezt.
Um bcðtirKfiur fyrir EÓIcleður
og yfirleður.
Yerzlunarhús í Hamborg óskar eptir
umboðsmanni, er þekkir til þeirrar grein-
ar. Tilboð mrk. „H. L. 4756“ sendist
til Rudolf Iffosse, Hamborg.
(Jli íslen/k frímerki
og frimerkjayara óskast til kaupá.
Sei.dið tiltoð tii IVl. f.i teii, Mönster
gade 32, Kjpbenhavn.
b'rontsmiðja „Yostra“.
JÖRÐIN SVALVOGAR,
yzti bær í Þingeyrarhreppi,
fæst til ábúðar í vor,
(í næstu fardögum); hvort heldur
xl2 eða öll. Hún er hæg sem
sjávarjörð, mjög stuttróið til
fiskjar og útbeitarjörð hin bezta
svo ekki þarf að taka rosKÍð fje
á gjöf nema seinna part vetrar.
Jörðin ber vel tvær kýr og á
annað hundrað fjár með tveggja
manna fyrirvinnu, er geta þess
utan aflað - sjer haldfærafisk til
matar skammt fyrir utan lands-
steinana.
Lysthafendur snúi sjer til
undirritaðs sem allra fyrst.
G. B. Guðmuudsson,
á Isafirði.
••®®e®«r©©®e®ös«®s®©sa®fflo
Hjer með tilkynnist, að hinn
árlegi hjeraðs- og þingmálafundur
Vestur-ísafjarðarsýslu verður
haldinn á Flateyri fimmtudaginn
ió. febrúar n. k. og hefst kl. 12
á hádegi.
Eins og að undanförnu hafa að
eins hinir kosnu tulltrúar hrepp-
anna atkvæðisrjett, en allir sem
fundinn sækja tillögurjett og mál-
frelsi, eptir þeiin reglum, sem
fundurinn kann að velja sjer, og
notaðar verða sein fundarsköp.
Mýrum, 5. janúnr 1905.
Fr. Bjarnason.
Þakkarávarp.
Hjer með viljum við undirrit-
aðir flytja Bolvíkingum alúðar-
fyllsta þakklæti fyrir þá hjálp,
er oss var sýnd af öllum þeim
sém við höfðum kynni af, þegar
vjer urðum fyrir því slysi að missa
skip vort í lendingu þar 7. þ. m.
og oss bar á land alls lausa, með
og án raeðvitundar fjarri öllum
okkar.
Öllum þeim, er þá sýndu oss
hjálp og umönnún í þeim raunum
vorum biðjum vjer alföðurinn að
launa.
p. t. Bolungarvík, 14. jan. 1905.
Friðrik Magnússon.
Þorbergur Jónsson.
Kalarínus F. Finnbogason.
Jósep Hermannsson.
Óli Þorbergsson.
Hermann Isleijsson.

w Munið eptir
að verzlun
^Benedikts Steíánssonar
^13 selur ótíýrast |||
á ísafirði.
Takið eptir!
Hjer með tilkynnist almenningi
að jeg hefi flutt mig og v>nnu-
stofu mina úr húsi úrsmiðs S. Á.
Kristjánssonar, í nýja húsið mitt
í Smiðjugötu.
Isafj. 19. janúar 1905,
Þoisteinn Guðmundsson,
klæðskeri.
to
hefði aptur sjeð vofuna siðan. Lávarðurinn sem átti
Childei bn'gde haíði líka sjeð hana en hann flutti burtu
og flýði þannig dauða í'yrirrennara síns. Varið yður nú
meðan tími er ti). Va-ri jeg í yðar sporam myndijegekki
vera eina einustu nótt 4 Childei brigde framar.c
»Þá hijótið þjer að vera skelkaðrien jeg,« svaraði Jim.
»Þessi voíá sem þjir talið um aást í fyrra skiptið afhjátrú-
arfullum kvem manni er. í síðaia skiptið af þjóni sem eptir
öllu að dæma tícfir (engið sjer vel mikið neðan i því.«
»Já þjer megiö gjcnan haöast að þvi!« sagði Bars-
field, »en þótt þjer sjeuð ekki sai nfærður, þá hefl jeg þó gert
skyldu mína — en við sknlun. nú aptur vfkja aö því sem
var tilefni þess að jeg fór að iinna yður — þá ætiun yöar
að giptast fóstnrdóttir minni.«
Jim sagði ekki neitt en beiö eptir að hann hjeldi áfram.
Það lagðist í hann að gamíi maðnrinn hetöi ekki neitt gott
að segja.
»Jeg sagði um daginn,« hje.’t Bursfleld áfram, »aö mjer
væri ómögu.igt að gefa samþykki mitt til þess, og jeg
verð að láta yður vitr að jeg verð framvegis að halda fast
við þá ákvörðun. Enn í'remur fje jeg mig neyddan til að
láta yður vita að hjer tptir bantu' jeg yður alla samíundi við
ungfrú Dicie «
»f>að getur ekki verið alvura yðar að banna mjer að
sjá hana og tala við hana?« spviði Jim forviða.
»Ef þjer með að sjá hai.a, meinið samíundi við hana
verð jeg að játa að þjer haflð sl ilið þetta rjett. Það er
mín einasta ósk að koma þeini skoðun inn hjá fósturdóttir
minni að hún geti aidrei orðið konan yðar.«
»Það er þó kynleg kralá h< rra minn góður! Hvað
haflð þjer í rauninni út á mig að setja? Þjer þekkið ekki
neitt lastvert í fari minu og þjer vitið að jeg anu fóstur-
dóttir yðar Þjer sögri f n uiglin Dic e f.t>iiek
v«erin’.l ils if , u t .■ n \ .ó irai. j. 1
5t
Hvaða sanngirni er þá í því að viija hindra hana i að
giptrst þeim manni sem hún elskar og sem getur veítt henni
allt er ást og auðnr fær veitt?«
»Þjer haflð heyrt srar mitt,« svaraði gamli maðurinn
rólega. Jeg endurtek það einu sinni enn að jeg gefaldrei
samþykki miu til að þjer fáið fósturdóttir mina, og eins
og jeg sagði áðan, banna jeg yöur harðlega bæði r.ú og
framvegis að sjá haua eða bafa nokkurt s >mband viöhana.«
»Og þjer færið enga ástæðu lyiir svo óeðiilegu banni.«
»Nei, jeg heíi ekki meira við yöur að st-, Ida og býð
yöur því góða nótt.«
»Eri jeg tr ekki búiun að t. la viö yður enn þá,« sagði
Jim sem var nú farið að þj’kjasjer nóg boðíð. »Loiiö mjer
nú að segja yður mír.a ikoðun í eitt skiptí íyiir öli. Jeg
hefl áður sagt, yöur að jeg ætli að giptast Dicie, livað sero
það kost.ar, og jeg vil bæta því viö að bann yöar cr mjer
enn meirí hvöt að ná þessu takmaiki. Ef hún vill endilega
bíöa eptir san.þykki yðar, læt jeg það svo vera, því jeg
vil ekki haia mirin vilja fram með valdi; eD að rieppa
voninni um ao iá hana þi.ð geri jeg ekki meðan jeg lití.«
»Varið þj< r yður herra minn! jeg get ekki betur en
varað yðtr við hæltuuni « söfcOi gamii maðurinn.
»Ef þjer l.afið ekki annað að segja xnjer þá býð jeg
yöur góöa nótt,« sagði Jim.
Lurbíie.d svnaði ekki en snjeii sjer víð 0g bjelt heim-
leiðis.
Jim stóð stundarkoin kyr og hortöi á eptir honum, svo
lagði hann af stað heimleióis.
Þegar haDn kom heim sagði hann svstir sinni frá sai i-
tali sínu og Bursiield gamla.
»Honum leiðist að stríða þjer þannig til lengdar,*
sagði Alika þtgor Jiro bafftí lokið sögu sinni. Hann veit
að Helena eiskai þ.g, og h.o.i getur varL. tíi lengdar verið