Vestri - 18.01.1908, Blaðsíða 1

litgefandi og ábyrgðarmaður: Kr. H. Jón&son.
VII. árg.
ÍSAFJÖRÐUR. i »■ JANÚAR 1908.
| N». 13.
Til sölu.
Nærri nýtt, mjög vandað íbúðar
hús á ísafirði, verðið sanngjarut,
borgunarskilniálar góðir, seijandinn
heiðursmaður.
Lysthafendur snúi sér til
Guftm. Gruftrn., Tangagötu 17.
ísafirði.
Aðflutníngs- og tilbúnings-
bannlög Finnlendinga.
í skýrslu minni til síðasta stór;
stúkuþings (Þingt. St.st. bls. 43);
tek ég það fram, að Finnland
muni verða fyrsta landið hér í
Norðurálfu er fái bannlög; þessi
spá mín virðist nú veia að ræt-
ast, því löggjafarþing þeirra hefir
með miklum atkvæðamun sam'
þýkt lög, er banna allan tilbúm
ing áfengis á Finniandi og allan
aðflutning á því til landsins.
Finnar hafa iöngum verið fremst-
ir allra þjóða, hvað bindindismálið
snertir, og nú hafa þeir stigið enn
lengra áleiðis, gert áfengið að fullu
og öllu landrækt, en til þess að
lög þeirra öðlist gildi verður
Rússakeisari að samþykkja þau,
en samþykki hans er enn ófengið.
Svo langt voru Finnar komnir,
að af 482 sveitarfélögum, sem
þar eru, voru að eins um 10, er
leyfðu sölu með áfenga drykki í
veitingahúsum.
Fyrir nokkru síðan var skipuð
þar nefnd mætra manna til þess
að íhuga áfengislöggjöflna, og sú
netnd bar fram frumvarp um hér.
aðssamþyktabann. En svo tóku
þeir upp bannlagahreyfinguna.
Og þeir gerðu það ekki með neinu
káki eða háifvelgju, heldur fylgdu
þeim fram hiklaust og einarðlega,
og meðhöndluðu þau eins og rétt
er, sem þá einu hugsunarréttu
afleiðingu af þekkingu vorri á
áfengum drykkjum og áhrifum
þeirra,. Áfengisbannið er því
skoiað þar eins og ópíumsbann
og samkvæmt því fór engin at-
kvœðagreiðsla fram um málið.
En hins vegar er það fullkunnugt,
að mikill meiri hluti þjóðarinnar
^yigir lögunum fast og óskorið.
Á löggjafarþingi Finnlendinga
eiga 5 pólitískir flokkai sæti. Rétt
eftir að þing Yar sett, báru þrír
ílokkarnir fram málið, og möttust
um það, hver þeirra hefði
°»ðið fyrstur til þess. Orsökin til
Þess mun vera TÍg síðustu
^úgkosningar var lögð afarmikil
^ðerzla á bindindismálið, og mikill
S t ú k a n
NANNA nr. 52
heldur fyrst um sinn fundi
á flmmtudagskA'Cldum kl.
meiri hiuti þingmanna varð að
heita því að fyigja bannlögunum
fram á þinginu. — Fað ættum
víð að gera líka.
Nefnd var sett í málið, og gaf
hún ítarlegt nefndarálit og lagði
fram frumvarp til lagu um bann
gegn tiibúningi og aðflutningi á>
fengis. Er lagabálkur þessi yfir
30 greinar.
Nefndarálitift.
í nefndarálitinu er meðal ann-
árs komist svo að orði, eftir að
búið er að gera grein fyrir frurrn
varpinu:
„Eins og kunnugt er, þá hefir
hvorki áfengislöggjöf vor eða
bindíndisfélagsskapur fullnægt kröf1
um þjóðarinr.ar. Árið 1904 setti
stjérnin nefnd nianna til þess að
rannsaka alt það, er lýtur að á-
fengislöggjöf. Nefnd þessi lagði
til að áfengisiöggjöfin væri að fullu
og öllu bygð i grundvelli héraðs'
samþyktabanns. í því sniði kom
málið fyrii landdaginn 1904—
1905, og var það þá í ályktunar'
formi, og fjármálanefndiu er hafði
málið til meðferðar var sömu
skoðunar, en af kunnum ástæðum
féll málið niður.
Siðtn hafa landstjórnarmál vor
þroskast með afarmiklum hraða.
Pjóðin fp.lík hluttöku í Vöggj'ófinni
og vaknaði við það úr dróma og
veit af tilveru sinni.
Pessi stóii kjósendafjöldi,* sem
hingað til hefir þegjandi orðið að
þola bölvun áfengisins, getur nú
látið heyra til sín hér í landdeg'
inum. Og afleiðingin af því er
sú, að þessi hluti kjósenda, er
heflr þroskaðar skoðauir um skyld.
ur heildarinnar gagnvart bindindis.
hreyfingunni, hefir en betri tals.
menn en áður. í því efni Dægir
að benda á það, að 113 nöfn
(landdags fulltrúa) f,á öllum flokk’
um standa sem meðmælendur
bannlaganna.*
Nefndin leggui svo fram skýrslu
um eymd þá og volað, er orsak.
ast af áfengininu. Að því loknu
tekur hún fyrir ýms — ef ekki
öi) — inótmæli gegn bannlögum
um t. d.: að sumar stéttir sóu
með þeim þvingaðar móti vilja
sínum að láta af gömlum vana;
að þau sóu skerðing á persónu.
gefur
verzlunin EDINBORG
um óákveðinti tíma
af allri ÁLNAVÖRU, TILBÚNUM FATNAÐI,
BLÚNDUM, LEGGINGUM og allri annari vöru að
undantekinni matvöru, colonialvöru og vörum þeim, er til
sjávarútvegs heyra.
Notið tækifærið á. meðan það gefst.
frelsi einstaklingsins; að þau dragi
úr ferðamannastraumDum til lands-
ins 0. s. frv. Þessu svarar nafndi
in meðal annars meí hinni al'
gildu skoðun nútímans, að réttur
einstakra borgara og ímyndaður
réttur megi sín minna og eigi að
vikja. fyrir hinum miklu Ufs-
kröfum þjóðarinnar.
Því hefir rerið haldið fram, lem
ástæðu gegn bannlögunum, að
þjóðin ætti að ná bindindi á grund-
velli frelsisins, og það ætti að
sannfæra hvern eimtakling ©n
ekki þvinga hann. En menn hifa
gleymt því, að sannfæringarleiðin,
hversu vel sem henni er haldið
fram, er óframkvæmanleg, og
fórnardýr áfengisins eru alt af
Dóg, og að það, að hœtta að fullu
og öllu við einhverja freistingu,
sýnir meira siðferðislegt þrek hjá
þjóðinni, en að skemta sér við
banvœnið við og við og verða á
valdi þess.
Sú ástæða kom þar einnig fram
— það bólar Jíka á henni hér á
Jandi — að lögin séu slæm vegna
þess, að þaa yiðu brotin og laurn
sala færi vaxandi. En nefndin
benti á iöggjöf þeirra, er þeir
sömdu árið árið 1866, og var
brotin talsvert fyrstu árin, en
minkaði meir og meir er frá leið,
unz það hvarí með öllu. Fað
er líka t. d. augljóst, að það
verður mun hægara, að koma í
veg fyrir ólöglega vínsölu, þegar
hver ölvaður maður bendir á ólög.
legt Afengi, en svo ber að gæta
þess, að þráin eftir áfenginu
minkar, einkum hjá hinum upp-
vaxandi æskulýð, unz hún hverfur
með öllu, þar setn þeir venjast
elcki á það.
NefndÍD svaraði éllum mótbár.
um, sem vanalega eru bornai
fram, þar á meðal fjáréagsástæð'
unni, en ríkissjóður heftr 4 ári
10 milj. marka í tekjur af áfengi,
epa talsvert yflr 7 milj. króna.
Mikill hlut.i nefndarálitsins er
um verzlunarsamning Finna. Finn.
!and er, eins og alkunnugt er,
sameinað rússneska keisaradæm.
inu, og því héldu sumir, að samn-
ingar þeir, er Rússar hafa gert
við önnur lönd, einkum þar sem
talinn er upp innflutningur á spritti,
gæti orðið þröskuldur á vegi lag.
anna.
Nefndin flnnur enga ástæöu til
að líta þann veg á málið, eftir
orðalagi samninganna. Auk þess
heftr það lengi verið bar nað hjá
Finnum, að lytja brennivin til
landsins, og þótt sú vara væri
flutt til Rússlands, heflr enginn
fundið ástæðu til að kvarta ytir
þessu banni.
Lftgia
eru mjög nákvæm og skal hér
tilfæra helztu greinar þeirra:
1. gr. Með áfengu efni ílögum
þessum eru taliu öll þau efni, er
innihalda'meira en tvö prócent
eftir rúmhlutfalli af etyl alkóhól,
við -|-15 stig á Celaíus hitamæli.
Maltdrykkir, sem hafa meiri styrk'
leika en flmm prósent, sainkrsimt
Ballingsaðferð, ber að skoða sem
áfenga drykki, þó að drykknrinn
rið einhveija sérstaka meðhöndl.
un geti eigi náð meiri styrkleika
en fyr er greindur.
2. Tilbúningur, innflutningur,
sála, flutningur og gegmsla á efn-
um, er innihalda áfengi, eru leyfl
* þar á meðal konur.