Vestri - 15.10.1916, Qupperneq 2
>54
V É S X R 1
39 bt
Hvers vegna eg kýs ekki
hr. Skúla S. Thoroddsen.
Eg heimsótti nýlega roskinn og
- ráðinn bónda hér í sýslunni, og
barst þá taiið skiótt að alþingis'
kosningunum næstu, sein nú stóðug*
lega berast. á góma manna á milli,
eins og eðlilegt er.
Ekki höfðum við spjaliað ler.gi
þangað til eg fann, að bóndi var
í öðrum hug en stundum áður
(hann er gamall sjálfstæðismaðui).
En vegna^ þess hve óvenju skýrt
og skorinort hann varði sitt mál,
sendi eg Vestra ástæður hans, ef
hann vildi leyfa þeim rúm.
Bónda fórust orð á þessa leið:
Á eg að segja þér livers vegna
eg kýs ekki hr. Skúla S. Thorodd
sen:
1. Af því að mér flnst framkoma
fyrri Hokksbræðra minna óverjandi.
Mestur tími tveggja þinga heflr
faiið í gagnslaust þref (fyrirvarann
og eftirvarann) og að þvi er téð
vorður meet í þeim tiigangi gert
að geta fiaggað með sjáifstæðis>
nafninu fyrir kjósendum t.il að
tryggja sér og sínum flokki kosn>
ingasigur, því alJir vilja sjálfstæðlr
veia. Eftir því sem nú kemur í
Jjós hjá „þversummönnum" (og
•kki síst hr. S. Th.) á að byrja
sama leikinn á næsta þingi. Gamla
iðjao, að skamma Dani og taia
hátt um „sjálfstæði" á að verða
framhaldandiatvinnaþessaramanna
Er út. af fyrir sig það stóríé, sem
í þetta er kornið. Hitt er verra
að þetta heflr orðið og veiður
fótakefli fjölda aí bráðnauðsynlegum
frarofaramálum fyiir þjóðina. Þau
nauðsynjamálin, sem druknað hafa
í stórpólitíkinni, eru ótaiin. Hefði
minni tíma og íé verið eytt í Dana*
úifúðina og alt það þref værum
við ekki einungis komnir lengra í
innanlandstramförum heldur einnig
sjálfstæðari í raun og veru en nú.
Við myndum þá eingöngu skifta
við Dani sem sjáifstæðir meun,
þeim að öllu leyti jafnir. Og þá
hefði það fyrirbrigði aldrei skeð,
að sjálfstæðisrnaður hefði komið
með þá uppáatungu að leggja upp>
burð sórmála vorra á konungs vald.
— Þegar menn lita á umræðurnar
um sjálfstæðismál okkar sést það
líka skjótt, að bilið milli flokkanna
í þessum efnum er ekki breitt nú
sem stendur. Í’ví er reyndar oft
haldið fram, að annar Hokkurinu
viiji innlima laudið, gefa Dönum
landsróttindin (sem eiga að vera
margglötuð síðari árin) og þar fram
eítir götunum. En enginnhugsandi
maður leggur trúnað á siíka stað>
lausu stafí; þeir eru ekki annað
en ko«ningaiyk. Engiunsjálfstæðisi
kjósandi hér í sýslunni trúir því,
í alvöru, að sr. Sigurður Stefánsson
inuni frekar innlima landið i Dan-
mörku (eða nokkurt anuað ríki) nó
verða rifarí á afsal landsróttindanna
•n hr. S. Thoroddsen. Það er
hvorttv*fgja jafn mikil fjarstæða,
-- Síðan uppkastinu slept.i 1909
hafa engar hreinar línur verið uppi
i sjálfstæðismálinu, og mætti ís-
fliðingum vera minnisstætt hveiju
megin sira Sig. St,ef. stóð þá á meið,
því ekki voiu þá aðrir skeleggari
en hann.
2. Staifshæfileika mannanna get
eg ekki borið sainan. Skúli er
kornungur maður, sem vantar alla
festu, þótt hann kunni að vera vel
geflnn, eins og ýmsir halda fram,
en eg læt liggja milli hluta. En sr.
Sig. Stef. er þrautreyndur maður,
sem siðan hann kom hér fyrst hefir
statfað manna mest að héi aðsmál*
um. Og það vita allir þeir sem
dvalið hafa hér uai nokkurt árabil,'
að enginn hefír verið ótranðari í
uinbóta og framfaiainálum héraðs-
ins en einmitt hann. Er það líka
öllum kunnugt er manninn þekkja,
að honum er ekki óannara um
heill og sæmd héraðsins en hér
uppiunnum mönnum.
3. Síra Sig. Stef. hefir um mörg
ár verið viðurkendur einn af okkar
hagsýnustu þingmönnum og heflr
t.ekið einua mestau þátt allra þing-
manna í slíkum málum. Mætti
benda a vát'yggingarlögsveitabæja,
landhelgissjóðslögin, sparisjóðslögin
o. fl. Fáir þingmenn hafa sýnt
meiri áhuga innlendri húsagerð en
hann, en það er hið mesta nauð>
synjamál, og verklegar framkvæindj
ir (sem nú hljóta að standa frekar
fyrir dyrum en áður sökum þess
hvað þjóðin þroskast) eiga ólikt
fiekar athvaif hjá jafa reyndum
al.orkuma»ni heldur en mönnum,
sem ekki vita í þennan heim eða
annan í þeim efnum.
4. Kjósendur ættu að athuga:
Það er ekki skylda þeirra að hlaupa
eftir ílokkanöfnum eða eftir Bagita>
ionum* einstakra inanna(ogþví sist
Bei f ðarétti “). A t.k væðisréttu rinn
er bundinn helgri skyldu gagnvait
ættjörðinni og samvisku hvers
kjósanda. Það sem þú finnur við
gætna eigin íhugun að stenst þann
dóm ei hið íétta og eftir því átt
þú að kjósa en engu öðrú.
Nordur Isfirðingur.
Orðsending
til „Njarðar“.
Bókarfregn,
Sagt er að innan skamms sé von
á nýrri postillu, me& tækifærisi
ræðum eftir Magnús Torfason, er
hahn hefir haldið saman í fleiri ár.
Ræðumai bera vott um hina al-
þeklu orðsrild ogandagiftmannsins
og las bann uýlega fyrir fullu húsi
brot af hinni hóraðsfrægu refsiræðu
frá’íl908, er sumir kalla samlífis-
ræðu.
Æskilegl, væri að sami pródikari
gæfi við þetta tækifæri út nokkuð
af dómum sínum, sem fyrir löngu
eru landskunnir orðnii!
M.
BLengra og dýpra, dýpra og
lengra Njörður", heflr mór dottið í
hug, er eg hefl lesið síðustu blöð
Njarðar. Úir þar og grúir af níði
um mig og flokksbiæður mína.
Skal eg að þcssu sinui láta
ósvaruð níðinu og ósannindunum
um bæjarstjóinaistöif okkar vinstri
manua, en því vil eg mótmæla
sem staðlausum ósannindum, er
Njörður vill Játa líta svo út, að eg
sé sérstaklega þingmannsefni fyrir
stói verslunir þessa bæjaríólags. Hef
eg aldrei gengið né mun ganga
erinda þeina nó annara framar því,
er eg áht rétt vera.
Viii hka svo vel til, að eg þykist
geta skofið undir dóm allra rétt>
sýnna borgara þessa bæjar, hvoit
eg eó líKlegur til þess að ganga á
rétt smæiri borgara í hagsmunai
skyni hinna stærrí. Starfsemi mín
fyrir bæjarféiagið öll þau ár siðan
eg kom hingað ætti að geta borið
mór vitni um það, hvoit mér er
Vjanit að beita litilmagnann mis-
rótti. Bið eg hér um dóm allra
þeirra mæðra og feðra, sem falið
hafa börn sín umsjá minni. Bið eg
hór um dóm allra þeirra ungmenna,
sem staðið hafa undir umsjá minni.
Hef eg nokkru siuui borið fyrir
borð rétt lítilmagnans?
En sé eg ekki reyndur að slíku,
hvernig i ósköpunum dettur Nirði
þá 1 hug, að hann geti nú ait. I
einu talið möDnum trú um, að eg
sé nú orðiun sa erindreki stórversl*
ana, sem síst muni hlífast við að
beita smæni boigara misrétti. Nei,
ókvíðinn bið eg um dóm borgaranna
yflr Nirði og níði hans, og má
mikið vera, ef rógur hans um mig
skaðar ekki þann, er hann á að
gagna. Er ,hlutaðeigandi“ síst
öfundsverður af þvi Marðarfyigi.
Sigurjón Jónsson.
Sá iimnifallni.
Hvað haldið þið, kjósendur góðir,
að valdi þvi að frambjóðandinn M.
T. heflr failið linim sinuurn, oftar
en nokkui' annar embættismaður
landsins?
Skyldi það vera andlegum yflr*
burðum hans yfli þá að þakka?
Eða er það af því, að hann er
óllum þeim fremri í illyrðum, stón
bokkaskap og embættisreigingi?
Svari hver fyrir sig.
Leiðrétting.
Vór undirritaðir höfum víða
komist að því, að í kosningahríð
þeirri, er nú stendur yflr í Nórðun
ísafjarðarsýslu, er atlmikið gert að
því, að breiða út um oss þá skrök-
sögu, að vór beitum oss tíl fylgis
viðherra cand. Skúia S. Thoroddsen
en leggjum alla stund á að róa
kjörfylgí undan séra Sigurði Stef*
áussyni, íöður vorum. Heyrum
vér hvaðanæva, að nöfu vor sóu
þannig notuð að vopni gegn séra
Sigurði sem bingmanusefni. Vór
viljum því með línum þessum, vara
alla góða menn við því, — hvorau
sein skoðunum þeina Alandsmálum
er háttað —, að leggja nokkurn
tiúnað áofangreind ósannindi, sem
ekki eru annað en ósviflun uppspuni
óvaudaðra kosningasnata.
ísafirði, 11. okt. 1916.
Sigurður Sigarðsson.
frá Vigur.
Bjarni Sigurðsson.
Stefán Sigurðsson.
Nú er haun að smíða nagla
í 6. líkkiatuna sína varð manni
að orði í gærkveldi, eftir að hann
hafði lesið hið fáránlega bull gylta
mannsins í Nirði.
Fjær og nær.
t Vigfús Sigfússon veitinga-
maður á Akureyri lést 2. þ. m. úr
afleiðingum af slagi. Vigfús stjórn*
%ði um mörg ár veitingahúsi sínu,
,Hotel Akureyri", með miklum
dugnaði, og vai það löngum talið
fullkomnasta gistihús landsins. —
Vigfús vai vinsæll maður og vel
metinn borgan á Akuieyii. Hann
var hátt á áttræðisaldri.
Botnvorpasklpið Skallagrím-
ar siikk á Reykjavíkurhöfn að-
íaranótt 8. þ. m. Tveir menn sváfu
í skipinu og vissu þeir eigi fyr til
•n skipið var að fyllast af sjó, og
komust þeir nauðuglega i fötin og
í skipsbátinn.
Algerlega ókunnugt um hvað
lekanum heflr valdið. Sjálfsagt
verður reynt að ná skipinu upp,
•nda iiggui það á svo grunnu vatui,
að reykháfur og sigiutré kráðu
standa upp úr sjó.
Tvö þinguiannaefni hafa þeg&r
aítuikallað framboð síu, þeir Böðvar
Maguússon á Laugarvatni i Árnes»
nessýslu og Andrés Eyjólísson í
Síðumúla, í Mýrasýslu.
Hlaða brann að Gröí í Tungu»
sveit snemma i þ. m. Er sagt að
þar hafl bruunið um 100 hestar
af heyi.
Hötuðstaðuriuu heitir nýtt
dagblað, sem byijaði að koma út
í Reykjavík um siðastl. mánaðamót.
Útgefandi er Porkell f>. Klementz
prentsmiðjueigandi.
*Njörður“ og gylti maðurinn
vetða rifnir úr roðinu í næsta blaði,
svo að engin spjör verður eftir aí
rökum þeirra.
Bíðið þangað til kjósendur.
i