Vestri - 30.10.1916, Page 3

4* *. bL
ViSÍRJ.
t65
þau fengið annan dóm hér, þar
aem velferðarnefndin útvegaði
frekl. 200 smál. af kolum, er
kostuðu 12 kr. skpd. hoimflutt
til kaupenda. Er tróðlegt að
bera saman muninn.
Kattarþvottur Jóh. Bárðarsonar.
1 blaðsneplinum Nirði trá i
gær stendur grein ettir jóhann
Bárðarson, sem eitt sinn var
samtímis hreppsnetndaroddviti,
kaupmaður og brimbrjótsverkstj.
í Bolungarvík.
Greinarstúfurinn mun vera
spunninn út af ummaelum séra
Sig- St. um að tilhögun og verk*
stjórn við brimbrjótinn i Bolung-
arvík hafi eigi verið í góðu lagi.
Þetta kallar Jóh. B. allósvifna,
heimskulega og illgjarna árás á
sig.
Enda þótt eg viti að séra Sig.
St. myndi, ef tækifæri hetði gefist,
hata svar?ð greinarhöfundi og
kveðið hann rækilega í kútinn,
vil ég þó, sem algerlega sammála
séra Sig. um þetta atriði svara
greinarkorninu nokkrum orðum
og hætta á hvort um mig verðl
höfð þau prúðmannlegu! orðatil'
tæki, sem i greininni eru valin
þeim, er þessa skoðun hafa á
málinu.
Hversu langan lopa sem Jóh.
B. spinnur eða verður látinn
spinna út af ammæium þessurn,
hofir þó reynslau sýnt og sannað
að þau eru algerlega réttmæt.
Er þvi stagl hans um ósannindi
árangurslaust og einungis til að
gora hann hlægiiegan. Eða hvi
hrundi brimbrjóturinn i fyrra?
Heldur manntötrið að hann telji
Ókunnnugum trú um að það hafi
orðið af þvi að tilhögun og vinna
á verkinu hafi verið sérlega
vönduð? Bolvikingar trúa þvi
ekki, þvi þeim er >sjón sögu
rfkari*.
Auðséð er, að Jóh. hefir búist
við að mönnum þætti eitthvað
athugavert við verkstjórnina,
vottorðasmölunin verður varla
skilin á annán veg en þann, að
þau hafi átt að geymast sem
sönnunargögn gegn aðfinslum.
Eg vil að minsta kosti ekki að
svo stöddu gera Jóh. þær get.
sakir, að hann hafi fengið þau
einungis til að vera drjúgur og
velta vöngum yfir þeim.
I>á er að vlkja að vottorðunum.
Verkfræðingarnir, sem eftir dag*
setningunui að dæma, gefa þau
að verkinu loknu 1914 og 1915,
geta þó tœplega farið að segja
stjórnarráðinu, að maður, sem
þeir hafi haft við verkstjórn, hafi
reinst óhisfur til hennar. Hver
maður sér, að slikt hefði verlð
vantraustsyfirlýsing á þá sjálta,
Vottorð, sem vinnuveitandi fær
frá verkamönnum sínum, hafa
kingað til eigi þótt hafa mjög
miklð gildi, en annað mál or það,
að >nota skal í nauðum flest<
og >því verður að tjalda sem til
er<.
Vottorð Carls Weidicks, sem
var verkamaður við brimbrjótinn
1914, veiður þýðingarlítið, enda
þótt það kunni að kitla hégóaia-
tilfinning greinarhöf., því forsend'
ur þær sem dómur hans byggist
á eru, að minsta kosti mjög
vatasamar, vegna þess að Wei-
dick sagði okkur samverkamönn*
um sínum að hann hcfði aldrei
verið við slikt verk fyr.
Annars held eg nú, að sé
írumvottorðið birt, hafi það verið
búið í hendur Weidicks, þvi við
sem þekkjum hann vitum, að
hann hvorki gat talað né skrifað
islonsku.
í>að er rétt hjá greinarhöf., að
hann, nær uudantekningarlaust,
myndi geta tengið vottorð frá
verkamönnum sínum, þar á meðal
mér, um að h*nn hafi verið þeim
lipui og nærgætinn og þeim sé
heldur hlýtt til hans, en slíkt er
engin sönnun fyrir verkhyggni
hans. En fyrirhöfn eða hlaup,
til að ná í viðtækari vottorð, ætti
hann að spara sér, því þau breyta
ekkert þeim staðreyndum, að
brimbrjóturinn hefir hrunið, að
heppilegra hefði verið að mylja
mölina, svo hún væri til staðar
1914, en að sækja hana inn i
Sporhamarsvík, að verkstjórinn,
sem hafði mörgu að sinna, hafi
verið helst til hvikull við verkið,
að verkstjórniu það sumar hafi
yfirleitt verið tilraunir eða fálm
eftir hentugum vinnuaðferðum og
að grjótflutningur utan að brimi
brjótnum, sem æði mörgum dags-
verkum var eytt í, hafi verið
algjörlega óþarfur og gagnslaus.
Þá er mikið eymdarvæl i
mannskepnunni út af því að séra
Sig. St. hafi ráðist á sig. Alt
hjal hans um það er ástæðulaust.
Þeir sem á tundinum voru vita
það best, að ekki var orði að
honum vikið tyr en hann, með
óvenju ósæmilegri og ósvífinnl
framkomu. hafði gefið tilefni
til þess að honum væri
svarað. Auk þess hefir brimi
brjóturinn snúist svo raikið um
Jóh., eða öllu heldur Jóh. um
brimbrjótinn, að trauðla veiður
það mál rætt svo hans sé eigi
getið, og sá sem er nakinn tyrir
má búast við að honum svfði er
á honum er tekið.
Eg kalla það ósæmileg* og
ósvítna framkomu, er greinarhöf.
Jóh. B. leyíði sér að viðhafa á
tundinum, þar seui hann las upp
>privat< brét «g spann utan um
það þau ósaunindi, að flokkur
manna á ísafirði vildi tá sig til
kjörfylgis við séra Sig. St. og
er hann hetði ekki orðið við
beiðninni teldi flokkuriun hann
fífl. Um það siðasta atriði skal
eg ekki þræta við greinarhöf.
Bréfið var skrifað án vitundar
flokksins, sem kunningjabrét, og
Símíregnir
25. ekt
Einkaskeyti til Mb!.. Khöfn 21. okt.:
Falkenhayn yfirhershötðingi særður og hefir látið af herstjórn.
Cuuardlínuskipi sökt í Miðjarðarhafi.
Svlar ætla að koma á opinberu matvælaeftiriiti. Er mjöl og
sykur mjög á þrotum hjá þeim og hafa þeir seut nefnd manua til
Englands til þess að ræða vandræði þessi við bresku stjórnina.
Alvarlegt deiluetni er komið upp milli Norðmanna og Þjóð*
verja út af kafbátahernaðinum.
Engar breytingar á vestri vfgstöðvunum.
Einkaskeyti til Mbl., Khöfn 24. okt,:
Mackensen hefir tekið Censtansa (hafnarborg i Rúmeníu).
Stóru herflutuingaskipi sökt norður ( íshafi.
Aðstoðarritstjóri hofir skotið Durf, forsætisráðherra Austurríkiai
manna.
Bandamenn hafa krafist að hersveitir Grikkja i Larisaa verfli
fluttar til Peleophonnes.
Þjóðverjar hafa gert grimmileg áhlaup f Feichnesskégi, eo
ekkert unnið á.
Norðmenn hafa mist 171 skip af völdum Þjóðverja. Tjóeið
metið >4 milj. króna. 140 manns hefir farist.
Knud Pontoppidan prófessor er nýlátinn.
1229 greiddu atkv. gegn þegnskylduvinnunni í Rvík, en 2t5
með.
mun bréfshöf. hvergi smeikur
þótt það verði birt. Það eitt
ætti að vera næg sönnun, að f
því eru þau smyrsl borin ájóh.,
að hann sé >leiðandi< maður f
*
Bolungarvfk, en i flokknum á
ísat. eru menn, sem eru svo
kunnugir þar, að þeir vita að
slíkt er tjarstæða.
Þá skortir greinarhöf. eigi
viljann til að gera litið úr af-
skiltum séra Sig. St. af brim*
brjótsmálinu á alþingi. Skyldi
það . vera hugsanlegt, að þessi
»9tórpólitíkus< hafi eigi lesið
aiþingistfðindin? Helst lítur út
fyrir það! Það er ljóst ölium
sem lesið hafa alþingistlðindiu.
að séra Sig. St. hefir verið annar
af aðalstuðningsmönnum brimi
brjótsins á alþingi, og það er
að lltilsvirða kjósendur að bera
annað fram við þá, hvort heldur
einslega eða epinberlega, enda
þótt greinarhöf. sýni ef til vill
símskeyti, sem sendandi að llk-
indutu hefir bygt á frásögn manns
er í þessu hlýtur að hafa missýnst.
Skyldi nokkur efast um fylgi
séra Sig. St. við brimbrjótsmálið,
getur hann litið í álþingistiðindi
frá 1915 (B. II. 2. hefti bls. 164).
Etast eg eigi um að menn muni
heldur vilji sækja þekkingu sina
þangað en til manna sem af
þekkingarskorti eða ósvffni haida
þvf gagnstæða fram.
Að endipgu skal eg geta þess
að sökum velvildar við Jóh. B.
hefði eg helst kosið að tramkema
hans á tundinum hetði gleymst
og að ekki heíðl þurft að rita
um brimbrjótsmálið, en hann hefir
viljað koma þessu 1 hámæii eg
verður þvi að sætta aig við að
heyra þá skoðun, sem ekki er
einungis mfn heidur og fleiri
verkmanna sem unnið hafa við
brimbrjótinn.
ísaf„ 19] okt. 1916.
íáll Btejámson.
Sjálfsþekking.
Njörður síðasti kemst msðal
annars svo a8 orði: ,þó óvandað
orðbragð sé ilt, erljótur og klúr riu
háttur öllu verri. Ekki förum vifi
vai hluta af honum. Hsflr mig oft
íurðað, hvað blöðin bera á bor5
íyrir lesendur slna af fúkyrðum og
alls óþörfum stóryrðum*.
,Veit hundur hvað eti5 heflr",
segir gamall málsháttur.
Brytja, brjrtja —
í fagnaðaröli fógetans hvaÖ hafa
verið heitstrengt að brytja niður
vinstri menn. Ein dándiskvinna,
er þar var, kom morguninn eftir
til kunningjakonu sinnar og sagði
henni erindiö, að brytja skyldi alla
vinstri menn um nýárið, en sér*
staklega einn þeirra, og skora5l á
haua, ef ærlegur blóðdiopi rynnií
æðum hennar, að Ijá þvi milefni
lið.
Brytji þeir, og brytji, blessaðir
hægri raennl
Gift' eru í Reykjavík Kristján
Bergsson skipstjóri og ungfrú Alice
Hansen.
Botmv ðrpnn gnri nn Marzsökk
við Garðskaga á föstud. Mann.
björg. Sagt vonlaust að skipið
náist.
Kærar þakkir
rottum vlft hérmeð ollnm, sem
sýndu hlottekningn rifl Jarðari
fnr EIÍNibetar Þorbjargar,
dóttnr okkar.
Kjartan B, Guðmundsson.
Kristjana H. Þorvarðsdóttir.
Undirrituð byrjar kenalu f út.
aaum og baldfringu 1. nóvembr.
Einnig tek eg að mér að baidfna
á upphluti, beiti, f slifsi o. fl.
Jónlnna Jónsdóttlr.
Xangagötu »|.
A