Skólablaðið - 01.03.1915, Blaðsíða 11

SKÓLABLÁÐIÐ
43
Nú eru góð ráð dýr; en fræðslunefndin er ekki ráðalaus
Iiún setur ó kr. kaup i ráðningasamningana, en tekur um leið
loforð af kennurunum um ]>aö, að þeir gefi hreppnum 2 kr.
af kaupi sínu viku hverja. ()g sjá! Kennararnir lofa því. Og
alt fellur í ljúfa löö. Nefndin þykist gróflega sniðug, að hafa
farið svona kænlega kringum lögin og sparað hreppnum sín-
um alt að þvi hálft ómagameðlag.
Svona er ,,mórall“ nefndarinnar, og þessu likan „móral“ rná
búast við að þessir kennarar kenni börnum sveitarinnar, þeir
sem hafa rétt nefndinni hjálparhönd til aö fara kringum skj'-
laus lög.
Alt fellur í ljúfa löð milli fræðslunefndar og kennara. En
landsjóðsstyrkurinn er —dálítið óviss. Og ábatinn fyrir hrepp-
inn j>á heldur ekki alveg viss. En eitt er a 1 v e g v i s t: ])etta
brall er hvorki til sæmdar fyrir fræöslunefnd né kennara.
„Ord í belg.“
— Hvaö heklurðu aö þú gerðir, (ívendur, ef nykur kæmi
hingað inn? spuröi Nonni. — Þeir sátu á bálkinum við auða
básinn.
- Uss, ekki kemur nykur hingað. Hann er aöeins viö vötn.
Hefiröu ekki heyrt sögu um nykur? — Jú, en blessaður segðu
mér eina. —
Sagan rann af vörum (ivendar eins og' árstraumur. Nonni
sat hljóður. Hver myndin annari skýrari rann upp fyrir hon-
um. IIanrt sá nykurinn læðast upp eftir grófinni við vatnið.
Ferðamaðurinn kom labbandi eftir ])jóðveginum. Nykurinn
læddist í vtg fyrir liann. Maðurinn hélt að þetta væri hest-
lir, steig á bak og ætlaöi að riða yfir ána, sem ránii úr vatn-
jnu. Svo komu þessi hræðilegu sögulok.
Nonni vildi fá að vita, hvort ]>etta væri satt. — Hver gat
sagt um það? Nei, líklega ekki. Svo komu útskýringar um
dýrin, sem Gvendur hafði heyrt að liföu i vatni. Hver sagan
rak aöra. Fjöldi ’hugleiðinga og spurninga slæddust innan um
og töfðu tímann. Tali'ð færðist yfir á landdýr. Samræðuefnið