Vísir - 13.11.1958, Side 7

Fimmtudaginn 13. nóvember 1958
VÍSIR
t
20
Mark hafði tekið til við að teikna hann og lokið rissmynd sinni.
Haffaeli tók blaðið og leit á það.
„Ágætt, þér hafið ekki fegrað mig, en myndin er góð. Þér
megið birta hana, en áður en við skiljum leyfið mér að gefa yður
gott ráð — hættið leit yðar að Timgad.“
„Mér ætti ekki að vera hætt, þar sem hann er ekki til. Það
sögðuð þér sjálfir." -
„Snúið ekki út úr orðum mínum. Það merkir ekki, að aðrir
trúi því ekki — og þeir gætu klekkt á yður. Þér hafið sagt mér,
að þér ætlið, að Corinne hafi verið myrt. Af hverjum gætu sömu
örlog ekki beðið yður?“
Hann stóð upp.
„Eg hafði ekki áhuga fyrir henni á þann hátt — eg vissi ekkert
um einkamál hennar."
„Eg skil, en ef þér skylduð muná 2—“
„Þá skal eg láta yður vita. Hvar búið þér, meoál annara orða?“
„Á Monte Carlo baðhótelinu.“
„Mónte Carlo baðhótelinu. Og nú verðið þér að afsaka mig.
Þér munið hverju eg lofaði krökkúnmn. Verið þér nú sælir, herra
Travers, og reynið að njóta dvalar yðar hér, í stað þess að leita
að íólki, sem aldrei hefur verið til.“
— — Þeim Mark og Perriér hafði talást svo til, að þeir skildu
hittast klukkan fimm í garðihum nálægt spilavitinu í Monte
Carlo. Ef Mark kæmi ekki átti Perrier að grennslast um hann.
„Það lá við eg færi á stúfuna," sagði Perrier. „Eg hafði miklar
áhyggjur. Eg bjóst ekki við, að hann mundi fallast á að tala við
yður þegaf í stað. Einhvern veginn líst mér ekki á þetta. Eg get
ekki gleýmt aðvörúninni, seni þér fenguð í morgun. Af hverju
haldið þér, að hann hafi veitt yður áheym þegar?,,
„Eg héfi ekki hugriiynd um það,“ sagði Mark og horfði á
Pérfier með hundkvikindið í fánginu. „Eg hefi aldrei verið jafn
óviss á ævi minni.“
Perrier brosti.
„Eg lýsti fyrir yður hvernig störfum leynilögreglúmanna er
háttað. Vonbrigðin eru mörg, því að oft hefur maður verið að
elta skugga. Það þarf ötrúlega þolinmæði til þess, oft og tiðum,
að hafa upp á glæpaniöniiúm.“
Eftir stutta þögn bætti hann við:
„Stundum er það heppiii ein, að manni tekst það. Annars gæti
hann verið Timgad — eða í einhverjum tengslum við hann, en
svo gæti hann líka verið sá, sem hann segist vera.“
„Raffaeli segist ekki hafa neina trú á a,ð Timgad sé til.“
„Athyglisvert, ef hann er ekki sjálfur Timgad, — en hann gæti
lika hafa verið að villa yður sýn. Jæja, svo að þér sögðu honum
hina sönnu ástæðu fyrir heimsókninni?“
,Eg sagði yður, að eg ætlaði að berjast fyrir opnum tjöldum."
„Já, það er satt,“ sagði Perrier, eins óg hann hefði verið búinn
að gleyma því. „Ahugið það, Travers, að það eru ein mestu mis-
tök, sem menn gera, er að þeir gera of litið úr hæfileikum og
kænsku andstæðinganna. Timgad veit, að þér eruð í Monte Carlo.
Hann veit, að þér teljið víst, að Corinne hafi verið myrt. Meöal
annara orða, minntist hann á kunningskap sinn við Corinne?"
„Hann játaði, að hahn þekkti hana dálítið.”
„Vissi hann um nokkurn, sem hún hafði hitt?“
„Hafi hann vitað þáð, vildi hann ekkert 'um það segja.“
Perrier glotti.
„Hann veit sennilega einnig, að eg er hér.“
Hann stakk höndunum í vasana.
„Hvað munduð þér gera, ef þér væruð Timgad. Þér munduð
finna ráð til þess að losna við Mark Travers, eins og Corinne."
„Hvernig?“
„Það eru mörg ráð — eitur til dæmis. Segjum sem svo, að eitt-
hvað gerðist við spilaborðin, en þar er oftast þröng manna. Margir
skrifa upp númer — eru með sjálfblekungana á lofti. Kannske
einhver kæmi óvart við hönd andstæðings með penna sínum,
rispaði hörundið lítið eitt. Ef snákseitur væri í pennanum mundi
hinn sami liöið lík eftir nokkrar mínútur."
Mark svaraði engu, og Perrier hélt áfram, og það var engu lík-
ara en að liann nyti þess að halda áfram, og í sama dúr og áður:
„Fyrir um það bil viku sat' maður við skrifborð sitt við opinn
glugga. Lögreglan var á verði við hús hans. Samt sem áður tókst
einhverjum að blása eitraðri fjöður gegnúm blásturspípu í kinn
hans. Hann beið bana samstundis. — Travers, þegar við skildum
í Nizza, var eg farinn að hallast að þvi, að það gæti reynst gagn-
legt, að þér hélduð áfram leit yðar fyrir opnum tjöldum, en eg
hefi komist á gagnstæða skoðun. Timgad og menn hans munu
ekki svo heimskir, að drepa yður með þeirn hætti, að eg eða
nokkur annar gæti fundið morðingjann.“
Brúiiu aúgun hans hvildu á Mark stutta stund og bar tillit
þeirra vitni áhýggjum og að hann harmaði afstöðu hans. Mark
fannst tillit þeirra bera umhyggju vitni og var allsnortinn af því.“
„Hafið þér náð í manninn, sem varpaði sprengjunni?"
„Ekki enn, og éngin personuskírteini fundust á Arabanum, sem
beið bana. En við finhúm hann. En, afsakið, Travers, voruð þér
ekki með ungri stúlku í morgun.“
„Jú, en eg héfi beðið hana að gleyma mér.“
„Ef þér væfuð franskúr munduð þér líta ástina öðrum augum.
Það er margt gott að segja um þá, sem vilja drygja dáðir, eru’
verðúr uáldið í tóllskýlinu á hafnarbakkanum hér í bæhum
föstudáginn 14. növ. kl. 1,30 e.h. eftir kröfu tóllstjórans í
Reykjavík o. fl. Seld verða állskoriár húsgögn, skrifstofu-
áhöld, trésmíðavélar, gólfpússunarvél.ísskáþur, orgel, skart-
griþir, fatnaður og vefnaðarvara, allskonár upptækar vörur
og vörúr til lúkriiri'gár aðflutningsgjöldúrii o. fl. Enrifremur
verða seldir húsmunir, barnaleikföng, barnaföt, útistand-
andi skúldir o. fl. tilheyrandi riokkrum dánar- og þrota-
búum.
Greiðsla fari fram við hamarshögg.
Borgarfógetinn í Reykjavík.
Emangrunarkorkur 1%
Sorplúgur
Miðsíöðvarofnar,
U'
stærðir: 200/500
100/1000
200/300
Sími 34069.
Samband ssl. byggingaféiaga
É. R. Burroughs
TARZAN
2762

FOK JUST BELOW HIAA, A SPITTINS
BLACK. PANJTWEK CPOUCHEP TO SPRiMS
UPONI TWO PETPIFIÉP VICTIMS!
Outr. 67 oruUfd (

Nú var ekki til setunnar
boðið, svo að Tarzan fór þeg-
ar á fljúgandi ferð i gegnum
trjáþykknið til að gá að því,
hvað væri á seyði-------og ,
það var eiris og við manninn |
mælt, hann var á augabragði |
orðinn vitxii að mikilli yfir-
voíandi hættu------því að
rétt fyrir neðan hann lál
svart pardusdýr í hnipri,!
reiðúbúið að sokkva á tvö
fórnardýr, sem gátu hvorki
hreyft legg né lið ax skelí-
ingu!
ÁKVÖLOVOKUNNI
I
,.Það er hættulegt að vei'a
kjöthökkunarmaður. Sjáðu
þenna litla fingur. Hann var
einu sinni stór — var langa
töng á mér.“
Hún var hraði'itari. Hún gift-
ist húsbónda sínum. Nú les húa
hónum fyrir.
Bróðir minn brást alveg sent
skurðlæknir. Hann var svo
huglaus að hárin gat ekki einu
sinni brýnt hníf.
„Hafa býflugurnar þínar géf-
ið góðari ai'ð í sumar?"
„Það hefir ekki fengizt mikið
hunang frá þeim,“ sagði bý-
flugnaræktunarrriaðurinn, „eri
þær stungu hária tengdamóður
mmá.“
Auðugur, gamall maður bað
lögfræðing að finna sig. Hann
ætlaði að ráðstafa veraldleg-
um eignum sínum.
„Hversu mörg börn eigið
þér?“ spurði lögfræðingurinn.
„Það verður ákveðið af dóm-
stólunurii,“ sagði gárnli maðúr-
inn, „þegar fárið vérður að
deila út úr arfinúrn eftir mig.1*
.★
Pabbi er að læra iðri, svo að
hanri viti' hvaða vinnu hárin
vantar þegar hann er atvinnu-
laus.
Jólabækur frá ísafold
sem koma á næstunni
SKÁLDSÖGUR:
Hrafnhetta
eftir Guðmund Ðanielsson,
skáldsaga frá 18. öld, sem
byggir á sögulegum stað-
reyndum.
Hmumegln við
heiminn
eftir
Guðmund L. Friðfinnsson
— i þessari bók kernur
fram lausurig c-g fastheldni
og straumhvörf í þjóðlíf-
jnu, fráhvarf fólksins frá
gróandanum- á malbikið.
Þegar skáld deyja
eftir Stefán Jónsson
— Stefán héfur um langt
skeið veh'ð tálinn í lang-
fremstu rcð barna og
unglingabókahöíunda
verður lúklaust talinn til
okkar' beztu smásagnahöf-
unda.