Vísir - 28.02.1959, Blaðsíða 5

Laugardaginn 28. febrúar 1959
VlSIB
5
f Lestin stanzaði snögglega
og það lá við eg hentist fram
úr bekknum í reykingamanna-
klefanumj sem eg sat í. Eg
lagði frá mér blaðið, sem eg
var nærri því búirin að reka
höfuðið í gegnum, og laut yfir
að glugganum til þess að sjá
hvað um væri að vera.
Það virðist eins og ekki sé
til þess ætlast að gluggarnir í
kanadísku jarnbrautarlestunum
verði opnaðir. Það eina, sem eg
sá í gegnum lokaðan glugg-
ann, voru nokkur rauð Ijós í
myrkrinu og útlínur vagna,
sem voru á hliðarbraut.
Þetta var fyrsta ferðin mín
með kanadískri járnbrautarlest
og eg var enn ekki farinn að
venjast þessum viðkomum á
stöðum, sem ekki líktust nein-
um mannabústöðum og voru
einungis 'einstök stöðvarhús í
miðri eyðimörk. Það voru um
þrír tímar síðan við lögðum
upp frá Montreal og í síðast
liðnar tíu mínútur höfðum við
staðið kyrr á stað, sem líktist
allstórum bæ. .
— Hvað er um að vera þarna
úti? spurði eg járnbrautarþjón,
sem kom í þessu inn í vagn-
inn. '-•■■■ !
— Ekkert sérstakt, svaraði
hann skrækri röddu. Þeir eru
bara að tengja nokkra hring-
leikahússvagna aftan í lestina.
Þeir eiga að vera aftan í lest-
inni dálítinn spöl. Það var sýn-
ing í Beauchamp og nú eru þeir
búnir að pakka sarrian og ætla
halda förinni áfram.
Þér ættuð bara að sjá hvað
við fengum upp í lestina —
ljón, fíla, karl sem er með hör-
undsflúr um allan líkamann,
siöngumann, konu sem neðri
hluta líkamans vantar á. Það
er nú meiri samkoman.... Þau
verða nú annars bara með okk-
ur til Iroquois Junction. Það eru
sex míiur þangað. Eg vona að
þér hafið ekki meitt yður þeg-
ar lestinn stanzaði?
— Mér veitti svo sem ekkert
.af því að fá nýjan hrygg, en
annars er allt í lagi með mig,
sagði eg. Má maður kannske
búast við fleiru af þessu ta'gi?
— Maður veit það aldrei,
svaraði hann og hló við. Svo
opnaði hanri dyrnar inn í nsésta
vagn. Það er víst bezt að halda
sér vel fast, svona til öryggis.
• Þegar.’eg var aftur orðinn
einn í vagninum — eg virtist
.vera eini farþeginn fyrir utan
fólkið frá hringleikahúsinu —
fór eg að lesa bláðið á ný. Eg
•háfði æinmitt ' verið að lesa
langa grein í hinu 40 blaðsíðu
blaði, þegar eg ' varð fyrir
ónæðinu. af því að lestin stanz-
aði með hörðum hnikk. Grein-
in hafði vakið athygli mína og
nú, þegar eg hóf aftur lestur-
inn, varð eg enn ákafari, því
að þar sá eg einmitt riafnið á
bænum Beauchamp, staðnum
sern við vorum að fara frá.
' Þegar eg sá trékofana hverfa
að baki mér var eg að hugsa
um, hve lífið getur verið undar-
legt — að jafn dularfullur ná-
ungi og dr. Legendre skuli
stunda lækningar í svo ömur-
legum og afskekktum stað.
Samkvæmt því sem blaðið
skýrði frá, var dr. Legendre í
Beauchamp uppfinningamaður
mikill. Hann hafði fundið upp
skuxðlækningatæki — raf-
magnshnif, kallaði hann það —
sem gat skorið líffæri manna
þannig að hægt var að gera
mikla holskurði án þess að
svæfa sjúklinginn. Dr. Leg-
endre ábyrgðist að sjúklingur-
inn fyndi ekkert til og að
áhættan væri hverfandi lítil
fyrir hann.
Án þess að skeyta þess að fá
viðurkenningu yfirvaldanna
fyrir hinu nýja tæki, og alger-
lega upp á eigin spýtur, hafði
dr. Legendre gert mjög vanda-
saman lungnauppskurð á manni
einum með hníf sínum.
Svo illa tókst þó til, að hníf-
urinn reyndist ekki eins vel og
læknirinn hafði gert sér vonir
um, og sjúklingurinn dó efitr
mikil harmkvæli.
Iíannsókn lögreglunnar hafði
andlitið og tryllingsleg augun.
Hann hafði auðvitað komið í
lestina í Beauchamp. Skyldi
hann vera á leiðinni til Three
Rivers? Sennilega.
_En eg hafði enga löngun til
að grennzlast fyrir um það.
Hugsunin um að vera í sama
klefa og þessi mannvera og það
um miðja nótt, var mér næst-
um óbærileg.
Við sátum þarna þegjandi
nokkrar mínútur á meðan eg
reyndi að safna kjarki til að
læðast út án þess að mikið bæri
á.- Þegar eg leit í áttina til
gluggáns komst eg ekki hjá því
ab sjá að hann starði á mig
gljáandi augunum.
Allt í einu fór hann að tala.
— Jú, þér haldið það víst,
hélt hann áfram og ýtti með
bcinaberum fingrinum á brjóst-
ið á mér. Reynið ekki að neita
því. Þér trúið því, sem þeir
segja, þessir djöfuls fábjánar.
Hverju einasta orði. Eg sé það
á yður. Þér haldið að þetta hafi
verið mín mistök. Að eg hafi
verið klaufi með hnífinn. Þér
haldið, eins og allir hinir, að eg
sé ekki með öllum mjalla.
En eg skal sýna yður það.
Og þeim. Eg skal sanna, að
þetta var slys. Og eg skal sanna
þeirn, að það getur þetta enginn
nema eg. Lítið á mig, vinur
minn. Lítið bara á mig!
Hann sló snöggt á kné mér
eins og til að leggja áherzlu á
færi hann að töfra kanínur eða
önnur slík kvikindi upp úr háa
hattinum sínum. Síðan opnaði
hann stóran munninn og fór að
keyra hárbreitt sverðið hægt og
varlega niður í kokið á sér.
Fyrir mig, sem hafði alltaf
verið svo hræddur við að sjá
blóð, að það var jafnvel að-
hlátursefni ættingja minna og:
vina, var þetta hræðilegri sjón,
en orð fá lýst, og eg var bein-
línis að tryllast af viðbjóði og
örvæntingu. Eg skalf eins og
strá í vindi óg gat ekki komið
upp nokkru orði. Eg reyndi að
standa á fætur og komast út úr
klefanum, en fann þá, að eg
gat hvorki hreyft íegg né lið.
og starði sem lamaður á mann-
inn.
(Laipgaptdafssaga WÍSSllS
Svártklæddi
.i
eftir Meredith Smith.
leitt óhuggnanlegar staðreynd-
ir í Ijós og mjög sterk andúðar-
alda hafði risið gegn lækninum
meðal almennings.Dr. Leg-
endre hafði verið stefnt fyrir
rannsóknarnéfnd, sem heil-
brigðismálastjórnin hafði kvatt
aaman í Three Rivers. Þar sem
Tæknirinn hafði ferigið orð fyr-
ir að vera dugaridi og sam-
vizkusamur læknir hafði hon-
uin verið gefið tækifæri á að
standa fyrir máli sínu fyrir
nefnd þessari, sem skipuð var
ábyrgum kunnáttumönnum, áð
ur en nokkrar réttarfarslegar
ráðstafanir yrðu gerðar gegn
honum. •
Greininni lauk með lýsingu
á sérvitringslegum kenjum og
lifnaðarháttum læknisins —
einsetumannslífi í afskekktu
húsi, miðilsfundir, undai'leg
hljóð í húsinu, venja hans að
klæðast ávallt svörtum sorgar-
klæðum og dularfullar göngu-
ferðir um miðnættið.'
Þetta var allt næsta óhuggn-
anlegur lestur í tómum, illa
lýsíum járnbrautarvágrisklefa.
Nú var mér sannarlega þörf á
ósviknum snaps af skozku
whiskýi — sem auðvitað var
ekki auðfáanlegt í kariadískri
járnbrautarlest.
Allt í einu opnaði vagn-
þjónninn dyrnar. Inn kom —
eða öllu heldur leið —- stórvax-
inn, horaður maður, klæddur
svörtum aðskornum fötum-. Á
höfðinu hafði hann barðastór-
an, svartan hátt og í hendinni
hélt hann á svartri tösku, svip-
’aðri þeim, sem lækriar nota
þegar þeir eru að fafa í sjúkira-
vitjariir, en þó ’nokkru stærri
en almennt gerist.
Þó var andlitið óhugnanleg-
ast, magrar kinnarnar, djúpt-
liggjandi augun og litaraftið
líkast því, sem er á líki. Allt
andlitið lýsti djöfullegri illzku
og grimmd.
Hann settist beint á móti
mér án þess að yrða á mig. —
Mér varð það auðvitað strax
Ijóst, að þetta var dr. Legendre,
sem sat nú þarna andspænis
mér. Allt var eins og því hafði
verið lýst í blaðinu — svörtu
fötin, meinlætislega, magra
Orðin hrutu af vörum hans
eins og hagl.
Þeir geta ekki gert mér þetta!
Þeir geta það ekki. Þeir vita,
að þeir getá ékki fengið neinn
í minn stað. Þeir vita að eg er
sá færasti sem til er á þessu
sviði. Eg ætla að fara í þessa
forsmánarlegu yfirheyrslu. Eg
skal sýna þeim, að það er ekki
eg, .sem geri mistök. Eg skal
svei mér sýna þeim það!
Nú fyrst virtist hann taka
eftir mér. Hann hvessti augun
á mig. Eg reyndi að sýnast eins
skilningssljór og ósnortinn eins
og eg gat og faldi varlega blaðið
með greininni um dr. Legendre.
En svitinn, sem spratt upp í
lóíum mínum sannaði mér að
mér hafði ekki tekist þetta.
— Þér haldið að eg sá brjál-
aður, eða hvað?
Hann hvæsti þessu út og
horfði beint framan í mig:
— Þér haldið enn að eg sé
brjálaður, ha! Að eg viti ekki
hvað eg er að segja. ..
Eg reyndi að hrista höfuðið
til mótmæla.
Konunt Sinn Fein
leiðtoga sieppt.
Fyrir skönwnu var sleppt úr
fangelsi á Bretlandi írskuxn
manni, sem bauð sig fram til
þings í þingkosningunum í N,-
írlandi 1955, sem „Sinn Fein
frambjóðandi" í Londonderry.
Maður þessi er Manus Cann-
ing. Hann hefur setið í fangelsi
síðan 1953, en hann var dæmd-
ur .til 8 ára fangelsisvistar fyrir
þáttt. í árás á eitt af vopnab.
brezka hersins í Essex. Honum
var sleppt vegna góðrar hegð-
unar.
Þegar hann bauð sig fram
gegn Unionistanum (ihaldsm.)
Chichester-Clark, var heimilis-
fang hans, sem frambjóðanda
talið „133 Lecky-vegi og
Wormwoods-fangelsi, London ‘.
— Manus Canning hlaut 19.640
atkvæði, en Chichester-Clark
35.773.
Canning ætlar nú að setjast að
í Dyflinni.
maðurinn,
hvert orð, sem hann sagði. —
Síðan fór hann að fálma með
skjálfandi hendi um svörtu
töskuna, unz hún opnaðist.
Næstum sigri hrósandidróhann
upp úr henni langan, gljáandi
hníf. Hann var að minnsta kosti
hálfur metri á lengd, eiginlega
var hann sverði líkastur. Hann
sýndi mér blaðseggina og
hreyfingar hans voru líkastar
handtökum töframanns ,glæsi-
legar og öruggar, og maður gat
næstum því átt von á, að nú
Mér fannst eins og væri eg
stunginn þúsund nálum og loks'
varð eg að loka augunum til
þess að falla ekki í ómegin.
Þegai' eg opnaði loks augun
aftur, brosti mannfjandinn
sigri hrósandi framan í mig
svo að skein í tannlausan skolt-
i inn.
— Eg skal svei mér sýna
þeim, skrækti hann. Alveg eins
og eg sýni yður það. Eg skal
sýna þeim fram á, að þeir geta
ekki rekið Fero, mesta sverða-
gleypi allra tíma, bara af því
að hann særði sig ofurlítið þeg-
ar hann gleypti hálfsmeters -
langt sverð.
Eg ætla að mæta til rann-
sóknarinnar, ef þeir vilja, og
eg skal sýna þeim, að Fero er
eins klár í dag og hann hefur
alltaf verið. Að Fero er meiri,
en þeir allir saman.
Eg ætla að sýna þeim það,
skiljið þér?
LEITIÐ TIL ÞESBARA FYRIRTÆKJA.
EF ÞÉR RURFIÐ EINHVERS MEÐI
★ ..............
sssm £ímaAkrá y j | §
Skemmtistaðir
Vefnaðarvara
Austurbæjarbíó. 11384
Gamla Bíó 11475
Hafnarbíó 16444
Nýja Bíó 11544
Tjarnarbíó 22140
Tripólíbíó 11182
Stjörnubíó 18936
Framsóknarhúsið 22643
Hótel Borg 11440
Röðull 15327
Leikfélag Rvíkur 13191
Lido 35936
Þjóðleikhúsið 19345
Þórscafé 23333
Vetrargarðurinn 16710
Leikhúskjallarinn 19636
Ingólfscafé 12826
IUatvörur
Kjötbúðin Borg 11636
Kjötbúðin Búrfell 19750
Bæjarbúðin 22958
Kjötbúð Austurbæjar 33682
Fiskhöllin 11240
Kjöt og Fiskur 13828
Kjöt & grænm. 12853 10253
Kjötborg 34999 32892
Kjötbúð S. S. Grett. 64 12667
Kjötbúðin Bræðraborg 12125
Fell 12285
Geysir 11350
Andrés 18250
L. H. Múller 13620
PEZ 22785
SAVA 22160
Stakkur, Lvg. 99 24975
Stofan 10987
Vefnaðarv.b. Týsg. 1 12335
Vinnufatagerð fslands 16666
Bílamálun 18957
Borgarþvottahúsið h.f. 17260
Coco-Cola 16478
Egill Árnason 14310
Eimskip 19460
Gudogler h.f. 12056
Fjalar h.f. 17975 17976
Hampiðjan 24490
Hector 13100
Pétur Thomsen, Ijósm. 10297
Sólar gluggatjöld 13743
Smyrill 12260
Skodaverkstæðið 32881
Þvottah. Skyrtan 24866
Vísir, dagbl. 11660
Ýmislegt