Vísir - 24.04.1959, Blaðsíða 6

€
VÍSIB
Föstudaginn 24. apríl 1 %^ijc
WÍ&IR
DAGBLAÐ
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H.F.
▼isir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Fálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00,
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: (11660 (fimm línur)
Vísir kostar kr. 25.00 í áskrift á mánuði,
kr. 2.00 eintakið i lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Minnmg vinstri stjórnarinnar.
Þegav fjárlögin eru nú komin
til umræðu og menn fara að
sjá fyrir endi þingsetunnar
að þessu sinni, hljóta að
rifjast upp ýmsar minning-
ar um starf og viðskilnað
vinstri stjórnarinnar. Hún
hljóp frá öllu saman, þegar
hún hafði búið svo um
hnútana, að gífurleg verð-
bólgualda var að skella yfir
þjóðina, og svo mikil var
eymd hennar, að þessir þrír
flokkar, sem að henni stóðu,
sáu engin ráð til að bæta
fyrir það, sem þeir höfðu af
sér brotið að undanförnu
með ráðsmennslcu sinni.
Þessa yfirlýsingu gaf foringi
stjórnarinnar, sami maður,
sem á sínum tíma bauðst til
að stöðva dýrtíðina og gera
varanlegar ráðstafanir, án
þess að það kostaði almenn-
ing nokkra fórn.
Ráðstafanirnar voru svo fólgn-
ar í síhækkandi sköttum ár
frá ári, svo að menn höfðu
aldrei fengið að kynnast
öðru eins á þessu landi — og
ef til vill víðar. Stjórnin,
sem lofaði að gera þjóðinni
þann greiða að lagfæra allt,
sem aflaga hafði farið af
völdum „íhaldsins" á síð-
ustu árum, heimtaði meira
en milljarð — og gerði svo
ekki það, sem hún hafði lof-
að að gera fyrir alls ekkert!!
Hún jók erfiðleikana á öll-
um sviðum, tilkynnti svo
Alþýðusambandsþingi, að
aldrei hefði verið auðveldara
að bjarga atvinnulífi lands-
manna en einmitt, er verst
horfði, og lagði að því búnu
upp laupana!
Þessi er ferill vinstri stjórnar-
innr í stuttu máli. Hann
varð ekki langur, en það
verður að játa, að sjaldan
hefir nokkur stjórn svikið
eins mörg loforð á jafn-
skömmum tíma og þessi rík-
isstjórn Hermanns Jónás-
sonar. Fyrir það mun hún
lifa í sögunni, og hún mun
verka eins og aðvörun og
Grýla. Hún mun kenna
þjóðinni, að vinstri „bjarg-
ráð“ eru verri en engin, og
að Islendingar eiga að hafa
vit á að iáta yfirlýðskrum-
ara Framsóknarflokksins fá
hvíld fyrr og sið<ar.
Kirkja „óháða safnaðarins að innan. T. h. er hinn frumlegi
skírnarfontur eftir Ásmund Sveinsson. Altaristaflan er mál-
verkið „Fjallræðan“ eftir Kjarval, en Haukiir Thors lánaði til
að hafa á vígsludngjnn.
Kirkjuvígsla Óháða safnaiarins
fjötmenn og hátíileg.
..lTnslirsiödiii* kirkjnnnai* laijðar
a£ fnrnfiisiiiin liöndmn**.
Biskupinn yfir íslandi vígði í
gær kirkju Oháða safnaðarins i
Reykjavík að viðstöddum for-
seta Islands og forsetahjónun-^
um. Kirkjugestir voru svo marg-^
ir sem húsrúm framast leyfði, á
sjötta hundrað manns. Athöfnin
var ákaflega hátíðleg og áhrifa-
mikil. m
Laust fyrir kl. 14 komu for-j
setahjónin, og tók safnaðar-^
presturinn séra Emil Björnssonj
á móti þeim og fylgdi þeim til
sætis. Kl. 14 var kirkjuklukk-'
unum hringt. Þá gengu skátar
undir fánum, biskupinn, prest-
ar og forystumenn safnaðarins
í skrúðgöngu í kirkju. Þeir báru
kirkjugripi, en biskup fór fyrr
altari, tendraði ljós á altarinu,
en þeir sem kirkjugripi báru, af
hentu þá biskupi, og var það
ákaflega hátíðleg stund.
Þar næst var flutt vígslu-
kantatan Upprisan, tónlist eft-
ir Karl O. Runólfsson við ljóð,
sem séra Emil hafði sjálfur sam
ið. Kantatan skiptist í 3 kafla,
sem nefnast: Fæðingin, kross-
festingin og upprisan. Áformað
er að flytja kantötuna hér eftir
þrisvar á ári í kirkjunni, á jól-
um, föstudaginn langa og pásk-
um.
Söngvararnir Einar Sturluson
og Kristinn Hallsson sungu, Ein
ar söng stólvers, og Kristinn
einsöng. Biskupinn, herra Ás-
mundur Guðmundsson, flutti
vígsluræðu, en séra Emil Björns
son prédikun. yígsluvottar voru
séra Björn Magnússon prófessor,
séra Jón Thorarensen og séra
Sveinn Víkingur.
í predikun, sem vakið hefur,
athygli meðal þeirra, er heyrðu,
komst séra Emil svo að orði:
„Undirstöður þessarar kirkju
eru lagðar af mörgum fórnfús-
um höndum, sem aldrei spuiðu
um laun. Veggirnir eru reistic.
í von urn að Guð léti úr rætast,
þakið tákn um sigra æðri hjálp-
ar,“ og enn fremur: „Hér hef-
ur Drottinn umvafið stað og
stoðir ómælandi kærleika
margra til hennar heilaga mál-
efnis.“
Er lokið var vígsluhátíðinni,
bárust kirlqjunni gjafir. Sam-
tals komu í orgelkaupasjóðinrt
rúml. 10 þús. krónur, þar af 2
þús. frá Aðventsöfnuðinum.;
Auk þess færði einn safnaðar-
maður kirkjunni 10 þús. - krón-
ur. Þá hefur frú Ingibjörg' ís-i
aksdóttir gefið til altarisins forlc
unnarfagran kertastjaka ÚC,
silfri.
Fyrsta ferming fer fram í
kirkjunni á sunnudag. Þá mua'
séra Emil ferma þar 26 börn.
Stöðvun tií að byrja með
Því fer vitanlega fjarri, að rík-
isstjórninni hafi tekizt að
lækna þau me'in, sem við
hefir verið að stríða að und-
anförnu. Hún hefir fyrst og
fremst leitazs við að stöðva
frekari þróun með því að
koma í veg fyrir hækkun
vísitölunnar, lækka verð á
ýmsum helztu nauðsynjum
til muna, og koma fram
nokkurri lækkun á flestum
öðrum sviðum, svo sem alls-
konar þjónustu.
Þetta er vitanlega aðeins byrj-
unin. Það verður að stöðva
skriðuna, áður en hægt er að
fara að byggja það upp, sem
farið hafði í rúst að und-
anförnu. Og harfur voru
sannarlega ekki glæsilegar,
þegar stöðvunin var fram-
kvæmd, því að fyrirsjáan-
legt var, að dýrtíðin hefði
farið langleiðina að fullum
þremur hundruðum, ef ekk-
ert hefði verið gert, og það
aðeins á árinu 1959. Og
hefði hún enn fengið að
leika lausum hala, hefði hún
ekki verið lengi að komast
á fimmta hundraðið.
Fyrir þetta hefir veriö girt með
stöðvunarstefnunni, og þeg-
ar nokkurt jafnvægi hefir
verið fengið og mönnum hef-
ir gefizt tækifæri til að at-
huga vandamálin öll nánar,
eru vonir til þess, að hægt
verði að byrja á endur-
reisnarstarfin. En skilyrði
fyrir því, að það megi tak-
ast, er að dýrtíðarhjölinu
verði ekki hleypt af stað
rétt einu sinni og virðast
sumir þó hafa hug á því.
Engin undralækning.
Þegar Hermann Jónasson var
að búa sig undir að komast
til valda, reyndi hann að
ginna almenning til , fylgis
við sig með því að láta í
veðri vaka, að hann byggi
yfir einhverjum töframeð-
ulum til að lækka efnahags-
kerfið, sem var helsjúkt að
hans dómi. S\ro fór, eins rg
marga grunaði, að fullyrð-
! ingar loddarans reyndust
vindur einn, og lækning
hans var í fullu samræmi
við þær.
Almenningur ætti að Jja af
því, að undralækning kem-
ur ekki til greina 1 erfiðleik-
um atvinnuveganna. Aðal-
atriðið er, að allur almenn-
ingur skilji, að hver verður
að sníða sér stakk eftir
vexti, og enginn getur til
lengdar eytt meira en hann
Lionsklúbbar eru starfandi
í 90 löndum.
Al|ijóðaíoi*sefi þeii’ra Iiér í lieim-
sókn eftii* linaf áfei’fk.
Forseti alþjóðasambands Li-
onsklúbba (Lions Internation-
al), sem telur um 600 þúsund
félaga í 90 þjóðlöndum innan
sinna vébanda, Mr. Dudley L.
Sinnns, kom til Reykjavíkur í
fyrradag með flugvél Flugfé-
lags Islands frá Kaupmanna-
höfn. Hann kemur hingað í op-
inbera heimsókn til Lionsklúbb
anna á Islandi.
Lionsklúbbarnir hér á landi
eru nú 13-talsins, þar af 8 utan
Reykjavíkur á eftirtöldum stöð
um: Siglufirði, Akureyri, ísa-
firði, Hafnarfirði, Akranesi,
Keflavík, Borgarnesi og Njarð-
víkum. Tala félagsmanna í öll-
um Linonsklúbbunum hér á
landi er nú 380.
Sögu sína eiga Lionsklúbb-
arnir að rekja til Bandaríkj-
anna,, en þar var fyrsti klúbb-
urinn stofnaður árið 1917.
Hreyfingin breiddist fyrst út
um Bandaríkin og síðan til ann
arra landa. ísland var 32. land-
ið, sem tekið var upp í alþjóða-
sambandið, en í dag eru starf-
andi yfir 14.000 Linonsklúbbar
í heiminum, og er félagatala
um 600.000.
Fyrsti Lionsklúbburinn á ís-
landi var stofnaður í Reykjavík
fyrir tæpurn átta árum. Aðal-
hvatamaður að stofnun hans
aflar, án þess að bera upp á
sker. Þegar menn gera sér
grein fyrir því, verður allt
auðveldara viðureignar, sem
síðar þarf að gera til úrbótar.
Dudley L. Simms.
var Magnús Kjaran, stórkaup-
maður, en hann var einnig
fyrsti formaður. Framkvæmda-
stjóri Lionsklúbbanna á Norð-
urlöndum, Hadar Wahrenby,
varð fyrstur manna til þess að
ynna markmið þeirra og starf
semi hér á landi. Hann hefur
oftsinnis heimsótt ísl. og er nú
i fylgd með Mr. Simms, sem er
fyrsti alþjóðasambandsforset-
inn, sem heimsækir ísland.
Lionshreyfingin á íslandi hef
ur vaxið hröðum skrefum und-
anfarin ár, enda er nú svo
komið, að þessi starfsemi er tal-
in standa með meiri blóma hér
en víða annars staðar í heim-
inum. Fyrsti klúbburinn utan
Reykjavíkur var stofnaður á
Siglufirði 1954.
Ekki liðu nema tæp fimm ár,
þar til ísland var gert að sér*
stöku umdæmi innan Lions*
hreyfingarinnar með sömu rétt*
indum og umdæmin í hinum,
stóru þjóðlöndum. Fyrsti um<
dæmisstjóri hér á landi vac
kjörinn Magnús Kjaran.
Lionsklúbbar um víða veröld
’ starfa allir með svipuðum
t hætti, þótt nokkuð gæti þjcð*
^ legra sérkenna. Þeir vinna hver
um sig og stundum margir sam
an að framgangi margs konar
mannúðar-og félagsmála, senx
dæmi um starfsemina hér á
landi má nefna aðstoð við
blinda í samstarfi 'við blindra-
vinafélögin, styrki til öryrkja,
ekkna og munaðarlausra, og
stuðningur við krabbameins-
félög, barnaheimili og sjúkra-
hús, svo eitthvað sé nefnt.
Mikið og náið samstarf er
milli Lionsumdæma víða um
lieim, og einu sinni á ári hverju
er efnt til sameiginlegs árs-
þings alþjóðasambands Lions-
klúbbanna, og verður það að
þessu sinni haldið í New York
í júní n. k.
Mr. Dudley L. Simms var
kjörinn forseti alþjóðasam-
bandsins frá því árið 1951. Mr.
Simms hefur ferðast víða um
heim á vegum Lionshreyfing-
arinnar, og nú síðastliðið ár
hefur hann verið nær stöðugt á
ferðinni í embættiserindum al-
þjóðasambandsins og heimsótt
allar heimsálfur. Þegar hann
var að því spurður á blaða-
mannafundinum, hvað hefði
borið honum sérkennilegt fyrir.
augu á þessu langa ferðalagi,-
sagði^ hann: „Að ég sá engan
ís á íslandi."
Heima í Vestur-Virginíu í
Bandaríkjunum hefur har,u
Framh. á 11. sí'ðu.