Vísir - 11.05.1959, Blaðsíða 9

Jfáiu
H8li
plfic
iil
ui
í' ramh. af 3. síðu.
'Klukkan var fimmtán
mínútíir yíir átta. —
Hann jtóð kyrr.
Horí'ði á eldinn teygja sig
xipp ei'ii fötunum í skápnum,
reykinn belgja sig út og ryðj-
ast út í herbergið og út um
dyrnar i'ram í gang. Hann fór
að svíðia í augun og hálsinn, en
hann var ekki enn farinn að
gráta. Hann hopaði frá skápn-
um, gekk' aftur á bak út um
herbergisdyrnar og út á gang.
Þar stóð hann augnablik og
horfði á. Hvað átti hann að
gera Nú var hitinn og reyk-
xirinn crrðinn óþolandi. Það var
bezt að fara niður til mömmu.
Hann lagði af stað niðiur stig-
ann, hægt og rólega, leit oft
til baka, og sá eldinn þar sem
hann teygði sig út um herberg-
isdyrnar, eins og hann vildi
elta hann niður stigann.
Hann var náfölur í framan og
skjálfandi, þegar hann mætti
snömmu í miðjum stjganum.
.Var staur-blankur.
Nú er þessi atburður löngu
liðinn, og sárin gróin að mestu,
þótt enginn úr fjölskyldunni
gleymi því nokkurn tíma, og
allra sízt litli snáðinn. Eg á-
ræddi því að heimsækja hjón-
in þarna núna um daginn, til
að forvitnast nánar um þetta
atvik og afleiðingarnar af því.
Þar var allt kofnið í samt
lag fyrir löngu síðan, og engin
merki að sjá þess, að þar hefði
verið stór-eldur fyrir nokkrum
mánuðum.
„Þið voruð nýbúin að byggja
húátfðý var það ekki?“
„Jú, eg lauk við að ganga frá
síðasta herberginu uppi rétt
fyrir jól.“
„Og að sjálfsögðu staur-
folankur.“
„Já, ög áreiðanlega vel það.“
„Þig hefir líklega vantað
nokkra ' tugi þúsunda til þess
að eiga ekki neitt?“
„Það er alveg óhætt að full-
yrða.það.“
„Hvernig varð konan fyrst
vör við að kviknað var í hús-
inu?“
„Hún fann reykjarlykt niður
í eldhúsið, og fór þá fram að
athuga hvaðan hún kæmi. Þá
.sá hún reykinn leggja niður
stigann.“
„Og náttúrlega rokið upp
strax til að vita hvað um væri
að vera.“
„Já. Þar mætti hún strákn-
um litla í stiganum, náfölum
og skjálfandi.
Hún hélt áfram upp í svefn-
herbergi til að ná í minnsta
strákinn, og hljóp svo strax
niður aftur.“
„Var eldurinn þá orðinn
magnaður?“
„Já, þá logaði hurðin inn í
herbergið. Það var tilgangs-
laust að reyna að loka henni,
enda ekki hægt, hún var farin
að brenna.",. . .
„Svo hefir þú auðvitað
hringt strax á slökkviliðið?“
k Það er að segja, hún
hringdi nú fyrst til mín. Eg
i vinn í kjötbúð hérna .rétt fyrir
innan, og var ekki kominn
l heim. Það er svona, ef eitthváð
i óvænt kemur fyrir, verður
þeim oftast hugsað til bónd-
ans.“
„Það vill víst brenna við.
Nú, ekki hefir það tekið lang-
an tíma, og svo hefir hún
hringt á slökkviliðið næst?“
Þeir voru lengi
'á leiðinni.
„Já, þá hringdi hún þangað.“
„Og þeir komu brunandi á
svipstundu?“
„Já, mér fannst þeir nú vera
ótrúlega lengi á leiðinni. Eg er
á þeirri skoðun að tuttugu mín-
útur hafi liðið frá því hún
hringdi, þangað til fyrsti bíll-
inn kom á staðinn.“
„Því trúi eg ekki. Það er að
vísu langt. hingað, líklega
10—12 mínútna akstur fyrir
slökkviliðsbílana, og eg veit, að
tíminn er lengi að líða, þegar
maður bíður eftir slökkvilið-
inu og horfir á eldinn magnast.
En að það hafi verið 20 mínút-
ur .... nei.“
„Eg álít það. Það var maður
hérna í næsta húsi, sem tók
tímann, og sagði mér.“
„Jæja, hvað um það. Þeir
hafa tekið til strax og þeir
komu. Og gekk það ekki vel?“
„Því miður verð eg að segja,
að eg hefðl kosið betri árangur.
Fyrsti bíllinn, sem kom á stað-
inn, reyndist bilaður, svo að
það tafðist að hefja slökkvi-
starf.“
„Var þáð langur tími?“
„Mér er sagt af.fagmanni, að
það hafi munað því, sem dugað
hefði. Fyrstu mínúturnar eru
alltaf dýrmætastar.“
Rak spýtu
í gatið.
„Rétt mun það vera. Veiztu
nokkuð hvað var að bílnum?“
„Það var einhver ventill, sem
var bilaður, éða opinn. Einn
slökkviliðsmannanna var kom-
inn að eldinum með slöngu og
stút, en hann beið og beið, og
vatnið kom aldrei. Hann fór þá
niður til að vita hverju þetta
sætti, og sá þá vatnsbununa
standa út úr bílnum. Hann
hljóp þá til, reif einn „pílór-
ann“ úr grindverkinu hjá mér,
tálgaði hann til og stakk í gat-
ið. Það gekk eitthvað erfiðilega
að láta spýtuna tolla, svo hann
varð að standa við hana með
sleggju eða eitthvað annað, til
að halda henni í gatinu. Eftir
það kom vatnið á, og slökkvi-
starfið gat hafizt.“
„Þá var orðið alelda uppi á
loftinu, var það ekki?“
„Jú, það má víst segja það.
Herbergið, sem kviknaði fyrst
í var alelda, og eldurinn var
kominn upp í þakið og breidd-
ist þar óðfluga út.“
„Tók slökkviliðsstarfið lang-
an tíma?“
„Það hefir tekið svona tvo
tíma, þar til eldurinn var
slökktur. Þeir voru hérna samt
alla nóttina, til að fylgjast með
allur jen óður. Það er sérstaklegá Missiunnarlaas
■eitt atriði, sem eg vildi benda biirn.
mönnum á, og mér' finnst að „Það er þó lán í óiánj HvaS
tryggingaríélögin geri of 'lítið munduð þið segja við því að
af að fræða menn um. Það ev lofa méi að taka n-.ynd a£ litla
að hafa trýggingarupphæðina 'snáðanum?“
sem næst réttu verðmæti. Mér
finnst að félögin ættu að senda
menn á staðinn bg .níéta innbú-
ið í hvert sinn, svo menn geri vegg og horfði su um augum
ekki neina vitleysu í því, sem á þennan skrítna mann.
kann að verða þeim kostnaðar
samt síðar.
Hánn hafði læost inn i stof-
una á meðan við ýóruth að tala
sariián, og stöð íeim m út við
,,Eg veit ekki hvort það væri
rétt. Börn geta verið svo mis-
kunnarlaus og tillitsiaus hvert
Ef tryggt er oí lágt, fær mað- við annað. Það hefn komið
ur aðeins hluta af skemmdun- fyrir, að jafnaldrar hans hafa
um greiddan, eða í réttu hlut-; verið að stríða honum með
falli við það hvað tryggingar- þessu, og hann tekur sér það
upphæðin er lægri en sann- ákaflega nærri. Þetta hefir á-
virði innbúsins. Ef maður er j reiðanlega haft djúp áhrif á
aftur á móti of hár, til þess aðj hahn andlega.“
vera viss um að maður hafi nú
nógu vel trvggt, getur maður
jafnvel átt á hættu að mæta
tortryggni um, að maður háfi
ætlað að hagnast á brunanum.
Jafnvel kveikt í. Þetta hafa
sagt mér kunningjar mínir. Eg
var mjög heppinn, og hefi 'ekki
yfir neinu að kvarta í því
efni.“
,,Er hann ekki alltaf hræddur
við eld síðan?“
„Jú, hann gætir sín mjög
vel. Vill ekki koma nálægt eld-
spýtum, og ef'litli bróðir hans
nær í þær, þá tekur hann þær
strax af honum.“
,,Já, brennt barn forðast eld-
inn. Það mun orð að sönnu.“
G. K.
Sumaráætlun Skóg-
armanna.
því að öruggt væri aö
eldur væri dauður.“
„Það hefir verið ljótt um að
litast, þegar þetta var um garð
gengið.“ V,
„Já. Flestir húsmunir á efri
hæðinni voru ónýtir, eða mikið
skemmdir. Þá var húsið mikið
skemmt af eldi, bæði innan og
utan. Þakið fór mjög illa, því
það varð að rífa það á stóru
svæði. Eldurinn fór riefnilega
eftir þakinu, og náði um tíma
í næsta hús við hliðina, sem
er sambyggt.“
„Er ekki „brandgafl“ á
milli?“
„Jú, en hann nær ekki upp
úr þakinu, svo hann kom ekki
að notum.“
Ennþá er
reykjarlykt.
„Svo hefir mikið skemmst af
vatni og reyk?“
„Já. Reykjarlyktin er ennþá
viðloðandi sums staðar í skáp-
um, þó "foúið sér að marg-mála
og gera allt, sem hægt er til að
ná henni burt. Svo flóði vatn
um allt húsið, niður stigann og
öll igólf. Það rann stærðar læk-
ur hérna niður eftir öllu Ak-
urgerði.“
„Það hefir þurft svona mikið
vatn tií?“
„Það virðist svo. Um nóttina
fraus lækurinn, og daginn eftir
datt dóttir nábúans, hérna í
næsta húsi, og handleggsbrotn-
aði.“
„Það hefir hvert olánið rekið
annað. Hvað várð svo um ykk-
ur um nóttina og á meðan ver-
að var að setja húsið í íbúðar-
hæft lag aftur?“
„Sem betur fór vorum við
ákaflega heppin með það. Ná-
búarnir buðu okkur hver í
kapp við annan að vera hjá sér,
en við áttum líka hauk í horni,
þar sem pabbi var. Það stóð svo
á hjá honum, að hann hafði
heila íbúð til umráð'a, og við
fórum til hans. Þar vorum við
í þessar þrjár vikur, sem það
tók að gera húsið í stand.“
„Það hafa ekki allir verið
svona heppnir. Stundum hafa
fjölskyldur orðið að tvístrast á
meðan á slíku stendur. Það
hefir verið nóg að gera hjá þér
um nóttina og næstu daga.“
Nágrannarnir
hjálpuðu.
„Víst er það. En það var eins
með það. Nágrannarir komu
hingað úr öllum áttum, kunn-
ingjar og vinir, og tóku til ó- j Unglingar á þeim aldri eiga að
' spilltra málanna að hreinsa til jafnaði ekki samleið með þeim Vesturgötu 26 C
og þrífa um nóttina. Ef þeir ! yngstu í hinum flokkunum.
hefðu ekki gert það, hefði lík- j Tímabilið frá 24. júlí til 7.
! lega lítið orðið úr verki. Maður ágúst er ætlað drengjum og
j var orðinn svo dasaður og af piltum á ýmsum aldri frá 9 ára.
sér genginn eftir áfallið. Þetta Flokkur fullorðinna verður 12.
bjargaði miklum verðmætum, j ágúst til 16. ágúst, • að loknu
Sumaráætlun Skógarmanna
K.F.U.M. um sumarstarfið í
Vatnaskógi er komin út. Marg-
Þátttökugjald verður ekki
hærra en í fyrra, nema veru-
legar verðhækkanir verði á
ir drengir og unglingar hafa ef- starfstímanum. Vikudvöl með
laust beðið hennar með óþreyju, ferðum kostár fyrir drengi 9—
því að hún er óvenju síðbúin H ára kr. 325.00 og kf. 366,00
að þessu sinni. Þeir eru orðir fyrir pilta eldri en 12 ára.
margir piltarnir, sem dvalizt
hafa í sumarbúðunum í Lind-
arrjóðri þau 36 ár, Sem liðin
eru síðan fyrsti flokkur pilta
fór í Vatnaskóg. Síðustu árin
hafa dvalizt þar milli 400—500
drengir á sumri hverju, eina
eða fleiri vikur hver.
í sumar munu verða í Vatna-
skógi 10 dvalarflokkar, hver
flokkur eina viku nema flokk-
ur fullbrðinna, 5 daga. Þrír
fyrstu flokkarnir eru fyrir
drengi 10—12 ára á tímabilinu
12. júní til 3. júlí. Flokkaskipti
verða á föstudögum, eins og
undanfarin sumur. Næstu tveir
flokkar verða fýrir pilta á aldr-
inum 12;—17 ára, og 6. flokkur
fyrir unglinga 14—16 ára. Er
sérstök ástæða til þéss að vekja
athygli unglinga og ungra
manna á þessum flokki, sem
fer 17. júlí og verður til 24. júlí.
The Icelandic-
Canadian.
! og eg fæ það aldrei fullþakkað.
, Það er líka ómetanlegt að kom-
j ast að því svona áþreifanlega
hve marga vini og hjálpfúsa
nágranna maður á.“
„Það hefir að sjálfsögðu ver-
ið tryggt hjá þéí'?“
„Já, en allt of lágt. Það hefir
samt ekki komið mikið að sök
hjá mér, því eg var svo hepp-
inn að hafa tryggt hjá félagi,
sem mjög gott er að eiga við-
skipti við. Ákaflega liprir og
sanngjarnir menn. Eg sé aldrei
eftir því að hafa tryggt þar. Eg
hefi kynnzt tryggingum tölu-
vert í þessari reynslu, og er
miklu fróðari um þau mál eftlr

móti og kristniboðsþingi, sem
áformað er að verði í Vatna-
skógi 8. til 11. ágúst. Síðari fl.,
frá 16. ágúúst til 23. ágúst, er
ætlaður drengjum og piltum
frá 9 ára. Umsóknir eru þegar
farnar að berast, og bendir
margt til mikillar þátttöku, eins
og endranær.
Innritun • fer fram í húsi
K.F.U.M., Amtmannsstíg 2B,
kl. 5,15 til 7 e.h. alla virka daga
nema laugardaga. Innritunar-
gjald er kr. 20.00. Sumaráætl-
unin er fáanleg í skrifstofunni
á ofangreindum tíma og auk
þess allar upplýsingar viðvíkj-
andi starfinu.
Vorhefti tímaritsins THE
ICELANDIC—CANADIAN er
nýkomið hingað til lands. í því
er m. a. grein um 21 árs af-
mæli félagsins, „The Whipping
Boy’s Case“, eftir Guðmund
Grímsson, en þar er sagt frá
máli því, sem gerði hann kunn-
an um öll Bandaríkin, Kanada
og víðar. Hann varð síðan yfir-
dómári í hæstarétti fylkis híns.
Þá er ræða, sem dr. Richard
Beck flutti í ársveizlu ritsiris
23. janúar þ. á. (Glimpses
of Old Norse Philosophy bf
Ljfe). — Margt annað fróðlegt
er í ritinu. — Uppl. um ritið
fást hér í síma 1-1812, en af-
greiðslu þess hefur með hönd-
um frú Ólöf Sigurðardóttir,
Stjörnubíó:
Ævintýrakonan.
Stjörnubíó sýnir nú kvik-
myndina „Ævintýrakonan“,
sem gerð er eftir sögu, sem
nefnist „Portrait in Smoke“,
eftir Bill Ballanger. Kvik-
myndin er spennandi og vet
leikin. Hún gerist í London og
París. Aðalhlutverk léika
Arlene Dahl og Phil Carey. —-
Myndin er frá Columbia.
ýý Nokkrir auglingar í Bret-
landi óku umhverfis Eng-
land, Wales og Skotland —*
3020 km. — á 44,25 klst. og
telja Iþað met. . Jt