Vísir - 27.06.1959, Blaðsíða 4

Vísir - 27.06.1959, Blaðsíða 4
A V t S IR Laugardaginn 27. júní 1958} Eftir fáeina mánuði vefður hver akur, garðspilda og bú- garður á meginlandi Kína orð- in eign ríkisins eða „kommúna“, er lúta beint stjórn ríkisins. Hér er um að ræða samyrkju- bú, stranglega skipulögð á breiðari grundvelli en tíðkast í Sovétríkjunum, og þar sem síð- ustu jarðeignarréttindi bænda eru loks alveg þurrkuð út. Þetta er nýjasta — og ef til vill loka- — stigið í landbúnað- aráætlun kommúnista, sem hófst með „jarðabótunum“, er komið var á frá 1950 til 1952. ! í fvrstu grein Jarðabótalag- anna, sem komu til fram- kvæmfla í júní 1950, segir að afnema skuli „jarðeignarskipu- lagið og arðrán stórbændastétt- . arinnar“ og innleiða „skipulag, þar sem bændur sjálfir verða 5 jarðeigendur“. í 30. grein sömu laga segir m. a.: „Þegar jarðabótaáætlun- inni er lokið, skal ríkisstjórnin gefa út eignaryfirlýsingar og viðurkenna rétt allra jarðeig- enda til að ráðstafa, kaupa, selja eða leigja land að frjáls- um vilja“. Fullvíst var, að jarðeigendur 5 þorpum myndu mótmæla slíku samneignarfyrirkomulagi og verða þungamiðja í andstöðu bænda. Því var það, að kom- múnistar gengust fyrir fjölda- réttarhöldum yfir óðalséigend- um og efnaði’i bændum og auð- mýktu þá á opinberum vett- vangi.' Allir þorpsbúar, sem höfðu lifað sæmilega góðu lífi á eigin' jörðurri, voru teknir af lifi eða sviftir eignum sínum og áhrifum. , En kommúnistar vildu líka vinna fylgi fátækari bænda. Ökrum, sem teknir voru af stór- bændum, var skipt niður milli eignarlausra bænda og smá- . bænda. Flokksfulltrúarnir út- býttu jarðeignaryfirlýsingunum með mikilli viðhöfn og bændum var sagt, að eignir þeirra væru tryggðar. Pekingstjórnin taldi slíkan sjálfseignarbúskap heppilega póíitíska lausn í bráðina á sama Jhátt og Sovétleiðtogarnir höfðu gert á sinum tíma. Á árunum frá 1952 til 1955 byggðu kom- múnistar upp flokksstarfsemi sina í þorpum landsins og gerðu tilraunir með samyrkjubúskap í ýmsum myndum. Á þessum tíma hélt flokksforystan því fram, að samyrkju yrði komið á smám saman með tíð og tíma. Fyrsta stigið í inni upphaf- legu samyrkjuáætlun kín- verskra kommúnista var, að bændur skyldu fara saman í smáhópum og skiptast á um að vinna á ökrum hvers annars, en halda eignarrétti á jörð sinni. Þegar fram liðu stundir og bændur vendust slíkri sam- hjálp, var ætlunin að stofna n.k. samvinnubú, og áttu bændur ■að leggja fram akra sína og íela þá sameiginlegri stjórn, en hvér bóndi skyldi eftir sem áð- eir vera eigandi jarðar sinnar. Eændur hlutu bætur fyrir allt það land og stærri verkfæri, sem þeir lögðu af mörkum til samvinnubúsins. Svo átti að heita, að þeir gætu sagt sig úr þeim, en það var varla nema i orði kveðnu. Lokastigið átti síðan að vera stór samyrkjubú, JjyggS ð sömú fyrirmynd I aðal- jBtriffum og soyézku samyrkju- búin. Samkvæmt því skyldu jarðirnar verða sameiginleg eign allra, sem tilheyrðu búinu og ekki lengur tekjulind ein- stakra bænda. Bændum átti síðan að greiða uppskeruhluta, sem reiknaðir væru út af yfir- stjórn búanna í samræmi við vinnuframlag hvers og eins. í flokksyfirlýsingum frá 1953, 1954 og snemma árs 1955, var gert ráð fyrir, að hinum eigin- lega samyrkjubúskap yrði ekki að fullu komið á fyrr en kring- um 1960. En í júlí 1955 fyrir- skipaði Mao Tse-tung, að sú landbúnaðaráætlun, sem upp- haflega átti að fylgja og hér hefur verið frá skýrt, skyldi felld úr gildi. hefja þegar í stað framkvæmd kommúnuáætlunarinnar um allt landið. Fyrsta október var því haldið fram í opinberu málgagni stjórnarinnar í Peking, Alþýðu- dagblaðinu, að 90,4 af hundraði af bændum landsins væru skráðir í kommúnur. Skipulagn- ing samyrkjubúanna frá 1955 —56 virtist ganga nógu fljótt fyrir sig, en þó var hún hæg- fara í samanburði við fram- kvæmd kommúnuáætlunarinn- ar. Hér var einnig hafður langt- um meiri hraði á en Stalín við- hafði í sambandi við fram- kvæmd samyrkjunnar í Sovét- ríkjunum kringum 1930. Það er augljóst, að hugmynd- unum um rekstur flestra þess- 1958, er þess krafizt, að „þegar menn gerast kommúnumeðlim- ir, skulu þeir afsala sér eignar- rétti á öllum jurtagörðum, sem þeir hafa átt, íbúðarhúsum, landi, kvikfé og trjám og fela umsjá þessa og rekstur kom- múnustjórninni." Landið og öll framleiðslutæki landbúnaðarins skulu fyrst í stað vera sameiginleg eign Bráðlega á svo þessi eign at renna til „gervallrar alþýðu landsins“ — eða á næstu þrem- ur til sex árum, eftir því serr: segir í Alþýðudagblaðinu, 3 september 1958. Það merkir í raun og veru ríkiseign, því a£ munurinn er ekki nema í orði , kveðnu. Konimúnurnar hafa t. og bændur C-j'Lir m Stejaniion, Sœnslan sa^njrœ&incj. Kvernig leika kommúnistar bændur, þar sem þeir hafa tögl og hagldir? Síðla árs 1955 og snemma 1956 vár hafizt handa um að reisa samyrkjubú um gervallt lándið. Flestir bændur urðu nú að sjá af jörðum sínum og ger- ast samyrkjubændur milliliða- laust. Víða var fyrsta og öðru stigi hinnar upphaflegu áætlun- ar algerlega sleppt eða þeirra aðeins getið á pappírnum. J arðeignaryf irlýsingarnar, sem gefnar voru út þremur eða fjórum árum áður, voifu afhent- ar stjórn samyrkjubúanna. Leif- ar af sjálfseignarfyrirkomulag- inu sáust þó viða enn. Bændum var leyft að halda eftir smá- jurtagörðum, ala svín til eigin ágóða, hirða fáein ávaxtatré og eiga íbúðarhús. Pekingstjórnin lýsti yfir, að mönnum væri frjálst að gerast félagar í samyrkjubúunum. Hlutfallslega fáir bændur — kringum sex af hundraði, að því er stjórnarblöðin áætluðu — | notfærðu sér þetta ákvæði ög neituðu að taka þátt í rekstri samyrkjubúanna. Þetta kom illa við kommúnistana, sem stóðu fyrir skipulagningu búanna, og Ireyndu þeir á allan hátt að | skýra, hvers vegna framleiðsla þeirrá fáu sjálfseignarbænda, sem eftir voru, var 20 til 30 af hundraði meiri en samyrkju- búanna. En ekki var látið staðar num- ið við skipulagriingu samyrkju- búa, sem hófst að boði Maos árið 1955, heldur var hafizt handa um svonefnda kommúnu- áætlun, Og sarrikvæmt henni átti að útrýma öllum tilslökunum, sem gerðar voru í sambandi við framkvæmd samyrkjunnar. Tilraunir með kommúnu- skipulagið hófust í april 1958, en var ekki getið í blöðum fyrr en I ágúst, Hinn 29, ágúst 1958 fyrlrslripaðl Æffstaráðið að ara nýju stofnana hefur aðeins verið hnoðað saman í flýti á pappír, og þær munu ekki taka að fullu til starfa fyrr en eftir nokkurn tíma. En í helztu blöð- um landsins hefur kommúnu- skipulaginu verið lýst til hlítar. Kommúnur eru í rauninni stór samyrkjubú, sem mynduð eru með því að sameina tíu til tuttugu stærri slík samyrkju- bú. En auk landbúnaðarstarfa, | sem þar eru leyst af hendi, er hlutverk þeirra hernaðarlegt, ^ og flokkurinn hefur fyrirskipað, * að þar skuli komið upp iðn- [ vinnustofum og verkstæðum. Öllum bændum er skylt að ganga i kommúnurnar, fyrrver- j andi sjálfseignarbændum engu- síður en samyrkjubændunum. Um jarðeignir verður ekki framar að ræða. í fimmtu grein lagafyrirmælanna um þetta efni, sem birt voru í Álþýðu- dagblaðinu hinn 4. september d. þegar verið sameinaðar hin- um svonefndu hsing, n.k. undir- sveitarstjórnum, og svo mikið ér víst, að flokkurinn hefur ríkt eftirlit með stjórn kommúnanna eða stjórnar þeirri hreinlega. Tilraunir kommúnista að ræna bændur algjörlega sjálfstæði þeirra eru ekki takmarkaðar við það að svifta þá sjálfseignar- ré'tti. Þeim er gert að skyldu að snæða í matarskálum, en ekki á eigin heimilum, og þeim er borgað eftir launa- og upp- bótarkerfi, þar sem farið er fram á mikil vinnuafköst og fullkomna pólitíska hlýðni. Körlum og konum innan hverrar kommúnu er skipað niður í starfsdeildir, er lúta beinni stjórn flokksins. Þar eru hernaðarreglur í gildi, svo að starfsaginn verði meiri. Allir fullorðnir meðlimir eru að nafn- inu til í landvarnarliðinu, og Elisabet drottning og Fillppus maki hennar eru nú á ferð um Kanada, Myndin hér að ofan var tekin skömmu fyrir hróttförina. ungum piltum og stúlkum er skipað niður í herfylkingar, sem hafa sérstöku starfi að gegna. Landbúnaðarsteína kin.» verskra kommúnista hefur birzt í ýmsum myndum undanfariix níu ár, en markmið hennar e£ hið sama. Pekingstjórnin hefur alftaf miðað að því að koma a einráðri stjórn ríkisins yfir* iandinu og framleiðslu þess. Kommúnistar komust til valda árið 1949 með því að lofa hin- rm fátækari bændum meira iandi og tryggingu fyrir a<5 íalda því. Hið raunverulega narkmið þeirra var þó að gera' bændastéttina að eignarlausunl landbúnaðarverkalýð, semj byggði afkomu sína á korn» birgðum ríkisins og virti flokka stefnuna í einu og öllu. Þettal á að vera hlutverk kommúiy anna. /j : í grein um kommúnuskipu» ■ lagið -í Alþýðudagblaðinu, hinrj' 23. ágúst 1958, segir m. a.S „LandVarnarliðsmennina sá ég spræka á heræfingum snemmal á mft-gnana, áður en þeir fórui til vinnu, og aftur á kvöldin, þegar þeir komu heim af ökr» unum. Við framleiðslustörfini .... tóku jafnvel sumir að sén að gefa fyrirskipanir á her* mannavísu — einn, tveir, þríra fjórir — við vinnuna.“ Bændurnir, sern hlýða á þess* ar fyrirskipanir, vinna við aS plægja akra, sem þeir áttu sjálfir fyrir nokkrum árUm.Þeir; hljóta að eiga beizkar endur- minningar um fyrirheitin, sem kommúnistar gáfu þeim árið 1949, þegar þeir voru að brjót* ast til valda. De Gaulle í Ítalíu-heimsókn. De Gaulle flaug til Ítalíu í gær og með honum Coúvé de Murville utanrikisráðherra og yfirmaður herforingjaráðsins. Þetta er fyrsta opinber heimsókn De Gaulle erlendis: síðan er hann varð forseti. Við Homuna til Milano var honum. fagnað með 101 fallbyssuskoti. Ásamt Gronchi forseta kora hann á vígstöðvar, þar sera. Frakkar og ítálir ráku Austur- ríkismenn úr N.-Ítalíu á tíma. Napoleons III. De Gauller fer til Rómaborg- ar og ræðir þar við forsetinn, forsætisráðherrann og aðra ráðherra, og loks gengur hann fyrir Jóhannes páfa, áður en hann heldur heimleiðis. Lán tekið vestan hafs. í 22. gr. fjárlaga fyrir yfir- standandi ár er ríkisstjórriinrii heimilað að taka erlent lári vW fjárhæð allt að 6. millj. dollara, Fyrri helmingur lánsins ($3 millj.) hefir þegar verið tekinn. Er lánveitandi Efna- hagssamvinnustofnunin (ICA) í Washington. Lánið er afborg- unarlaust í eitt ár og endur- greiðist síðan með jöfnum af- borgunum á 35 misserura. Vextir eru 3 Vz %. Samningsr standa nú yfir um síðara helra-. irig lánsins. | (Frá fj ármálaráðuney tlnuJi

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.