Vísir - 30.12.1959, Blaðsíða 4

«
V í SIR
Miðvikudaginn 30. desember 1059
ileqt nýár!
Tryggingamiðstöðin.
ileat t
eóuecji nijar,
Regio h.f.
gtkígi nýár !
Reiðhjólaverkstœðið Öminn.
leóae&t nýár!
Radíó og raftœkjastofan, Óðinsgötu 2.
ileqt •*•'•”•* f
eóilejC nijar.
Heildverzlun Ásgeirs Sigurðssonar.
Verzlunin Edinborg.
leóiiecjt mjár !
Guðmundur Þorsteinsson, gullsmiður, Bankastræti 12.
eóilejt nijár '

eóilejt nijár !
Þórsbar.
ecj t njár!
Þórscafé.
eóilejt nijár !
Skartgripaverzlun Guðlaugs Magnússonar,
Laugavegi 22A.
iÍeql núár !
eóiiecjl njat
Samband íslenzkra samvinnufélaga.
gUiLji mjár.'
/
Skógerð Kristjáns Guðmundssonar & Co. h.f.,
Spítalastíg 10.
inn, ef hann vildi. Ég man til
dæmis einu sipni, þegar við
komum af rjúpnaskytteríi í
desember og vorum á einhverju
bíltrogi vestur undir Eyju. Þá
kom sláni aðvifandi og spurði
Guðmund: „Varstu á skytteríi,
hvað fékkstu margar?“ — „Þrjá
tíu.“ — „Gæsir?“ — „Hvað
heldurðu, meiningin,“ svaraði
Guðmundur og strauk með
vísifingri hægri handar undir
mjónesið eins og hann var van-
ur, þegar svo lá á honum.“ —
„Það eru margar sögur til af
Guðmundi, er það ekki?“ —
„Jú, blessaður vertu, bæði
sannar og lognar, en hann fór
ekki auðveldlega úr jafnvægi,
það get ég vottað, því að einu
sinni, þegar pinni skauzt úr
byssu hans og blóðrissaði vang-
ann fast við hægra augað, varð
honum bara að orði: „Hvað
heldurðu, að helvítið hafi gert,
meiningin, byssan, meiningin,
senti helvítis pottlokinu af mér
út á sjó, meiningin.“ Og þessu
fylgdi spesielt long fingurstroka
undir hans háa og tignarlega
nef.“ — Baldur heldur áfram:
„Einu verður þó víst ekki á
hann logið, og það var byssu-
braskið. Hann var alltaf x
byssukaupum. Átti fleiri hundr-
uð byssur um dagana. Ég man
til dæmis einu sinni eftir, að
maður kom með tvær Parker
tvíhleypur frá Bandaríkjunum.
Ég fékk aðra, en hann hina.
Hann sagði, að þetta væri ein-
hver bezta byssa, sem hann
hefði átt, en var samt búinn
að selja hana eftir tvo mán-
uði.“
Það hefur stytt upp í bili, og
ef. til vill er Guðmundur Helga-
staða einhvers staðar nálægur,
því að þarna fljúga þrjár stolck-
endur og ein gulönd lágt yfir
vatninu, en beygja von bráðar
upp í Kjöl. Ég er feginn, að
Browninginn liggur í hulstri
uppi í bíl. — Einn góður auka-
sopi og væn kleina, og aftur er
lagt í fiskiríið.
Þeir draga þó nokkra í við-
bót, Guðmundur og Baldur, og
ég næli mér í annan til. Sezt
svo á bakkann og fer að virða
fiskana fyrir mér, Þeir eru
flestir svipaðir á stærð, en
gréinilegur litarmunur á þeim.
Sumir dökkir, aðrir ljósari.
Guðmundur vill meina, að teg-
undirnar séu tvær, því að fisk-
urinn í öðrum sé rauður, en
ljós í hinum. Baldur telur, að
ver:ð geti, að ljósi fiskurinn sé
nýgenginn úr Stíflisdalsvatni,
sem er töíuvert dýpra en Mjóa-
vatnið, sem við erum að fiska
í. Þarna eru annars fleiri vötn.
Það er fyrst litli pollurinn
uppi við Þingvallaveginn, úr
Stóralandstjörn er rennsli"
niður í Mjóavatn, og þaðan nið-
ur í Stíflisdalsvatn, og úr því
kemur svo Laxáin í Kjós.
Skammt handan Mjóavatns er
lítið vatn, Drykkjartjörn, og
töluvért ofar Myrkavatn-
ið, sem Öxará rennur úr. —
Einhver veiði er víst í öllum
vötnunum. — Guðmundur og
Baldur veiða þarna oft, sumar
og vetur, dorga þá niður um ís,
en hafa aldrei dregið undir ís,
sem kvað vera skemmtileg
veiði. Við ætlum einhvern
tíma að réyna það saman.
Enn skellur demba á og ekki
smágerðari en sú fyrri, nálg-
ast að vera hagl. Það er orðið
kalt, og ég rölti um mér til
Framh. á 9. síðu.