Vísir - 08.03.1960, Blaðsíða 7

Þriðjudaginn 8. marz 1960
VlSIR
46
til-heiðurs þér,“ sagði hann, „af því að þú gast ekki 'tekið þátt í
gleðskapnum í brúðkaupinu. Þetta á að koma í staðinn."
„Það finnst mér hálf skrítið."
„Ekki frá sjónarmiði þeirra innfaeddu. Þetta er látlaust fólk
og þú verður að látast vera eins, þó ekki sé nema nokkra klukku-
tíma.“
Hún lét sem hún tæki ekki eftir kaldhæðninni í rómnum og
spurði: „Hvenær á þessi hátíð að verða?“
„Annað kvöld. Fólkið verður allt í beztu flíkunum sínum, og
þú verður að gera eins.“ Hann stakk hendinni i vasann og tók
upp smáböggul. „Eg-veit að þú átt enga skartgripi, svo að eg
keypti handa þér festi í tilefni af þessu.“.
Hann fór út en hún sat eftir og horfði eins og dáleidd á bögg-
ulinn, og hugsaði til dagsins, fyrir mörgum vikum, er hann hafði
sagt í spaugi: „Þú hefur enga morgungjöf fengið hjá mér, en
eigum við ekki að bíða þangað til við getum farið saman til gull-
smiðsins í Panleng?“ Jæja, þarna var morgungjöfin og hún varð
að haga sér eins og hún væri frú Stewart, þó að í raun og veru
væri hún það ekki.
Hún opnaði ekki böggulinn fyrr en kvöldið eftir, þetta var dýr
gripur, sem mundi hafa vakið athygli jafnvel hjá ríka ferða-
fólkinu í Panleng. í festinni voru handsmíðuð blóm úr hreinu
gulli með safír í miðju. Með sjálfandi höndum festi hún keðjuna
um hálsinn á sér. Hún leit í spegilinn og sá hve vel festin fór
við hvíta silkikjólinn og Ijósa hárið á henni.
Paul stóð í stofunni í hvíta smokingjakkanum þegar hún kom
inn. „Þú ert töfrandi," sagði hann.
„Þökk fyrir —“
„Líkar þér festin?“
„Hún er undurfalleg."
Hann lagði skikkjuna á herðar henni. „Musi segir að hátíðin
sé byrjuð — svo að því fljótar sem við förum því fljótar getum
við farið heim aftur.“
Hún hugsaði til þessara orða daginn eftir og var að velta fyrir
sér hvort hann hefði haft grun um það sem þau áttu í vændum.
Þau gengu ofan í þorpið, þet'ta var yndislegt kvöld, mikið
tungsljós og sterkur ilmur af blómunum. Blómastúlkur og hundruð
syngjandi BaU-fólks tók á móti þeim og stráði blómum yfir þau
og óskaði þeim til hamingju.
Svo urðu þau aö setjast í heiðurssessinn ásamt höfuðsmann-
inum, konu hans og elsta syni, og horfa á athöfnina, sem hófst
með hægum dansi ungra drengja í hólkvíðum buxum og þröngum
vestum. Drengirnir hreyfðu sig hæverksulega eins og þeir væru
að dansa fyrir sjálfan rajahinn.
Svo hófst hátíðin sjálf og nú var gengið á milli með safa-
miklar ketsneiðar af grisum, sem steiktir höfðu verið i heilu lagi,
allskonar grænmeti og litríka ávexti og þessu var skolaö niður
með rísvíni eða melónusafa og paw-paw.
Prentum fyrir yður
smekklega
~ogpfl]otlega

PRENTVERKí
KLAPPARSTlG -10 — SÍMÍ 194 43
Sherlie varð órótt af öllum hávaðanum og hljóðfæraslættinurn
og fékk velgju af hinum feita, kryddaða mat, henni létti er
borðhaldið var gengið um garð. Hn sá í svip þríhöfða gyllta
goðið, sem var herfilegt ásýndum í bjarmanum frá- ljóskerunum,
sem vögguðu hægt í næturgolunni.
„Nú byrjar sjálfur dansinn,“ sagði Paul, „og þeim er forvitni
á að heyra hvernig þér líst á hann. Þú verður að láta sem þú
sért verulega hrifin."
Og hún varö verulega hrifin. Ungu stúlkurnar höfðu lita'ð
augnabrúnirnar kolsvartar og varirnar eldrauðar og málað kinn-
arnar, allar voru í samskonar grænum sarongum, með rauðan
trefil strengdan um rnittið, frá handvegunum og niður á mjaðmir.
í festi um hálsinn héngu smeltar bringuplötur, og allar voru
þær með gljáandi kórónu á höfðinu. Þær byrjuðu með því að
fórna goðinu og snertu skál með vígðu vatni með vörunum, áður
en hinn takfasti dans hófst, með undirleik bali-gítara.
Sherlie var agndofa þegar dansinum lauk. „Er það nú búið?“
hvíslaði hún.
„Nei ,því miður — það er mikið eftir. Eigum við að fara?“
„Við megurn ekki rnóðga fólkið — kannske eg ætti að fá svo
lítið af rísvíni til að liressa mig á—“
„Eða kannske ekki,“ sagði hann ónotalegur.
Svo breyttist allt, hátíðlegu athöfninni var lokiðog nú lék heil
sveit xylófóna, hljóðpípna og messingskála með fullum krafti,
en fólkið söng þjóðvísur sínar og risvínið var óspart drukkið.
Ný blórn hrúguðust saman við fætur gestanna og nýir réttir voru i
bornir á milli manna.
En þegar hæst stóð reis Paul upp, höfuðsmanninum til mikillar
raunar og undrunar. Gamli maðurinn afhenti Sherlie silfurskrín
og hún horfði ráðalaus á Paul. En grænu augun í honum voru
hörð og hún gat ekki lesið neitt úr þeim. Hafði hún gert ein-
hverja skissu? Hann hafði sagt henni að hún mætti aldrei hafna
gjöfum frá innfædda fólkinu og auk þess skildi hún ekki orð af
því, sem höfuðsmaðurinn sagði við hana, það stóð Paul næst að
hjálpa henni og afstýra því að hún lenti í vandræðum.
Hann þakkaði fyrir boðið og óskaöi öllum góðrar skemmtunar
fram eftir nóttinni, en fólkið hló og gaf hvert öðru olnbogaskat.
Sherlie var þreytt og angurvær er þau gengu heim. Þegar þau
komu inn skrúfaði Paul niður i lampanum og sagði: „Þú hlýtur
að vera þreytt, það er bezt að þú farir að hátta.“
„Hvað á eg að gera við þetta?“ spurði hún og benti á skrínið.
„Settu það í kommóðuskúffuna og gleymdu því,“ sagði hann
hryssingslega.
„Var það tilgangurinn með því?“
„Þetta er einn af þessum öfgasiðum þeirra,“ sagði hann. —
„Farðu að hátta.
Sherlie fór snemma
út á svalirnar hafði Paul nærri því lokið við morgunverðinn.
Hann ýtti frarn stól handa henni hann virtist þreyttur og var
með hrukkur kringum munninn og augun.
„Eg verð að fara til Catesby og kem ekki heirn um hádegið.“
Hann þurfti vafalaust ekki að fara til Catesby aftur í dag, en
mun hafa þráð að kornast burt til að losna við hana.
Hún sat í öngum sínum þegar hann var farinn, óg starði út í ®afu Þessa merka rits.
Landvarnaáætlun
Breta samþykkt.
Neðri málstofa brezka þings*
ins samþykkti landvarnaáætl*
unina fyrir helgina.
Ward ráðherra ræddi m. a.
nokkuð um hina miklu, fvrir*
huguðu radarstöð, sem reist
verður í Yorkshire. Hann kvað
hana mundu tryggja, að hægt
yrði að koma sprengjuflugvél-
um á loft fyrir árás, en við slílt
varnarskilyrði myndi engin
þjóð leggja í að gera árás á
landið.
Hafin útgáfa á 5. bindi
Annáls 19. aldar.
Annáll nítjándu aldar eftir
síra Pétur Guðmundsson frá
Grímsey byrjaði að koma út
á fætur daginn eftir og þegar hún kom |^vr*r árum og eru þeg-
ar komin út af honum fjögur
allstór bindi.
Á þessu tímabili hafa orðið
eigandaskipti að útgáfunni oft-
ar en einu sinni og það hefur
að vonum seinkað nókkuð út-
Hin árlega kaupstefna og iðnsýning í
HANNOVEM
fer fram 24. apríl til 3. maí.
Upplýsingar og aðgönguskírteini hjá okkur.
Látið okkur skipuleggja ferð yðar til Hannover.
FERÐASKRIFSTOFA RIKISINS.
Sími 1-15-40.
R. Burroughs
JACICICELLY PJSM'iSSES? TARZAN'G
CJUALAAS AWF tALLEP’ POK TME
SAFAKI TO SET UNl?EK VVAY.
- TAE2AM
3211
Kelly gle* áhyggjum
Tarzans og'hriðangurinn fór
af stað Hann skipaði einum
burfisrasanni að taka upn
kassanna. Þannig hófst för
þessa einkcnnilega leiðang-
urs með kassann sem olli
dauða hvar sem hann fór. a
Nýlega keypti Akranesútgáf-
an útgáfuréttinn að Annál' 19.
aldar og hefur gefið út 1. hefti
fimmta bindis. Nær það hefti
að mestu yfif árin 1884—1883,
en verkinu mun ljúka með
þessu bindi sem nú er að byrja.
Bókamenn og fræðinienn um
land allt hafa beðið með eftir-
væntingu eftir þessu 5. og síð'-
asta bindi ritsins, sem nú er
að hefja göngu sína. Þarna^er
dregið saman í stuttu máli yf-
irlit yfir alla helztu viðburði
aldarinnar sem leið og þetta er
því ómissandi uppsláttarrit fyr-
ir alla sem við sagnfræð'i fást í
einhverri mynd. Er það þakkar-
vert að útgáfufyrirtækið skuli
taka í’ögg á sig við að Ijúka
þessu riti. Gils Guðmundsson
framkv.stj. hefur tekið að sér
að búa þetta bindi undir prení-
un.
m
Frh. af 1. síðu.
lega fært um allan Eyjafjörð.
Öxnadalur, Öxnadalsheiði og
Vaðlaheiði er samt ófært sem
stendur. í gær var mjólk flutt
á sleðum úr Fnjólskadal og
framanverðum Öxnadal til
Akureyrar.
Gert er ráð fyrir að Öxna-
dalurinn og bæði Vaðlaheiði og
Öxnadalsheiði verði ruddur ef
hlákan helzt áfram.
: