Vísir - 01.11.1960, Side 3

Þriðjudaginn 1. nóvember 1960
VÍSIR
Á borði þessarar grasalyfjaverzlunar eru nashyrningahorn, sem
eru sögð ágæt til þess að lækka Iíkamshitann, dýrahorn, sem
má taka inn sem hressingarlyf og gall úr snákum, notað við
augnbólgu.
Grasalækningar
Um aldaraðir hafa Kín-
verjar stundað grasalækningar.
I fyrstu voru það ættingjar
hinna sjúku, sem leituðu um
hæðir og hóla að grösum og
folómum, sem síðan voru soðin,
og seyði tekið inn eða notað til
foakstra og baða, ef imi útvort-
is sjúkdóma var að ræða. Er
fram liðu stundir, þróaðist
þessi lækningaaðferð með þjóð
inni og upp risu sérfræðingar í
grasalækningum.
Á eynni Formósu eru hvorki
meira né minna en 10.200
menn, sem fást við lækningar,
ög þar af eru 1.725-grasalækn-
ar. Þeir skiptast aftur í flokka
eftir sérgreinum, og er miðstöð
þeirra í höfuðbörg Formósu,
Taipe. Þessi miðstöð er eigin-
lega grasaverzlun, og ér þar
geysiíegt úrval grasa. Auk þess
starfa þar sérfræðingar í nála-
stungum, en það er aðferð t.il
að finna meín í líkama sjúk-
lingsins með því að stinga hann
með glóandi nálaroddum.
Margvíslegur
æðasláttur.
Sjúkravitjanir á Formósu eru
allfrábrugðnar því, sem Vest-
urlandabúar eiga að veniast.
Tökum t. d. sjúkling, er þjáist
af magaverk. Hann leitar grasa
læknis, sem er sérfræðingur 1
,,innvortis“ sjúkdómum. Lækn-
irinn byrjar skoðun sína á því
að taka á slagæð sjúklingsins.
Kínverskir grasalæknar ráða
margt fleira af æðaslættinum
en læknar á Vesturlöndum:
Þeir greina æðaslátt manna í
27 mismunandi flokka, og á
þeim byggja þeir yfir 100 sjúk-
dómsgréiningar. Lýsingar á
æðaslætti hinna ýmsu flokka
eru margskonar — hann getur
verið „dreifður, óregiulegur.
breiður, likur pílviðarblómi í
blænum“, o. fl.
Þar næst athugar læknirinn
gaumgæfilega útlit siúklings
Af vinstri k.inninni ræður hann
'ástand lifrarinnar, af hægri
kinn og nefi ásamt lungnaanna.
'Efri vör og eyru segia til um,
hvort nýrun séu heilbrigð, og
hjartabilun kemur í ljós á enn-
inu. Ennfremur kemur það
iram í kring um munninn, ef
eitthv-að er að miltinu eða nýc-
unum. Að lokum skoðar lækn-
irinn tungu sjúklingsins og
rannsakar heyrn hans, gérir
síðan sjúkdómsgreiningu sína
og skrifar lyfseðilinn.
Sjúklingur sýður
lyfin sjálfur.
Nú fér sjúklingurinn í grasa-
búðina, sem er lyfjabúð Kín-
verjanna. Lýfsalinn dregur
fram skúffur og fallegar flösk-
ur með kínversku letri, vegur
nákvæmléga smáskammta af
margskonar grösum, vefur
þeim inn í pappír og skrifar
leiðarvísi um notkun hvers
þeirra.
Með þetta allt heldur sjúk-
lingurinn heim og sýður með-
ulin sjálfur, alveg eins og land-
ar hans gera og hafa gert í þús-
undir ára.
Hér er ekkert eitt lyf, sem
ræður niðurlögum ákveðins
sjúkdóms, heldur er hvert lyf
gefið vegna þeirra áhrifa, sem
það er talið hafa á vissa hluta
mannslíkamans. Þannig hafa
grasalæknarnir skipt líkaman-
um í þrjá hluta. Efsti hlutinn er
nefndur „fljótandi" hluti lík-
amans, þá kemur ,,miðhlutinn“
og neðstur er hlutinn, „sem er
í kafi“. Síðan eru lyfin gefin
eftir því, hvaða hluti líkamans
er sjúkur.
Álgengustu lyfin.
Meðal algengustu lyfja grasa
•læknanna eru dahlíublóm, sem
notuð eru við sótthita, dýra-
skinn og rætur- til þess að auka
matarlystina, liljublóm og
möndlur við hósta og appelsínu
börkur gegn lungnakvillum.
Þurrkuð jasmínblóm eru
sögð hafa sefandi áhrif á líkam-
ann, schinseng jurtir eða dá-
dýrahorn eru soðin í vatni og
drukkin til hressingar, og
brennisteinn er notaður til að
bæta meltinguna eða sem sótt-
hreinsunarlyf.
Möluð nashyrningahorn
draga úr sótthita, vegna kæl-
andi eiginleika sinna. Biti af
þurrkaðri slöngu er góður við
gigtveiki, þar sem efni í líkama
slöngunnar koma í veg fyrir
stirðleika ög lina þr’autir. Gall
úr kobraslöngu getur læknað
augnsjúkdóminn trachoma og
aðrar augnhimnubólgur og
steytt antilópuhorn róa taug-
arnar.
3000 ára gullvæg regla.
„í náttúruna ber oss að sækja
kraft og örvun fyrir líkamann
til þess að byggja uon mót-
stöðuafl gegn sjúkdómum“,
skrifaði kínverskur læknir fyr-
(ir meira en 3000 árum. Þetta er
enn í dag hin gullvæga regla
kínverskra grasalækna, og það
leynir sér ekki. þegar komið
er inn í miðstöð þeirra í Taipe,
höfuðborg Formósu. Þar eru
■veggir skreyttir risastórum
myndum af mannslíkamanum,
auk mynda úr náttúrunný og
af þeim dýrum, er þar lifa —
. öpum, tígrisdýrum, pardusdýr-
um o s. frv.
Kið klassíska verk gula-
keisarans um lyflæknisfræði
ber vott um þann áhuga, sem
Kínverjar höfðu á myndun
málmsteina, enda voru þeir
snemma vel að sér í jarðfræði
og ) steinafræði. Sú þekking
varð grundvöllur ýmissá lækn-
ingaaðferða, sem byggðust á
notkun málmsteina og plantna.
í fornu kínversku læknisfræði-
riti, sem hefur verið eignað
kéisaranum Shen Nung, en var
þó ritað í tíð keisaraættanna
Chin og Han um 200 f. Kr., er
greint frá yfir 100 tegundum
grasa er nota mátti til lækn-
inga.
Þekktust áður í Kína.
List grasalæknanna er alda-
gömul, en það er eins um
hana og læknisfræði Vestur-
landabúa, þróun hennar verður
að halda áfram. Nýir sjúkdóm-
ar stinga upp kollinum, og þá
verður að finna ný meðul við
þeim.
Það er alkunna, að grös og
jurtaolíur eru uppistaðamargra
lyfja, sem notuð eru af lækn-
um á Vesturströndum. Það er
því engin furða, þótt kínverskir
læknar haldi því fram, að
margir meiri háttar uppgötv-
anir í læknisfræði á Vestur-
löndum hefðu þekkzt og verið
notaðar árum saman í Kína.
Þeir benda á það, að læknar á
Vesturlöndum hafi ekki gert
sér grein fyrir þýðingu eitur-
efna við lækningar fyrr en ár- 1
ið 1909 — þegar farið var að
nota arsenik gegn syfilis — en
Kínverjar hafi notað það í 300
Dréyfing fyrir 1800 árum,
Sama máli gegnir um deyf-
ingar, sem voru . fyrst- fram-
kvæmdar á Vesturlöndum árið
1847. Á annari öld e. Kr. er sagt
frá því, að kínverskur læknir
að nafni Hwa Tu hafi náð eitr-
aðri ör úr handlegg: manns,
með því að deyfa handlegginn
fyrst með eitraðri jurt, er greri
í fjöllunum í grennd við landa-
mæri Tibets. •
Kínverskir læknar telja, að
enn séu um 200 kínversk grasa-
lyf, sem á eftir að greina og
rannsaka vísindalega. Hver
veit, nema hin ævaforna lækn-
islist Kínverja eigi eftir að
færa mönnum lausn á ýmsum
ráðgátum, er læknar á Vestur-
löndum hafa glímt við árum
saman, og lyf við sjúkdómum,
sem áður voru ólæknandi. Að-
eins tíminn og þrotlausar rann-
sóknir geta leitt það í Ijós.
Akureyrarkirkja eign-
ast myndarúður.
Eru skreyttar me5 atriðum úr æsku
Jesú Krists.
Frá fréttaritara Vísis.
Akureyri í morgun,
I tilefni af 20 ára afmæli Ak-
ureyrarkirkju, sem er um miðj
an næsta mánuð, hafa nú ver-
ið settar upp fjórar myndarúð-
ur í kórglugga kirkjunnar.
Fyrir nokkrum árum hafði
Jakob Frimannsson framks.stj.
og kona hans gefið myndrúðu í
miðglugga kórsins, og mun það
vera eitt fyrsta listaverk sinn-
ar tegundar, sem komið hefur
verið upp í kirkju hér á landi.
Síðan beitti Kvenfélag Akur-
eyrarkirkju sér fyrir því að
•myndarúður yrðu settar í hina
fjóra kórglugga .kirkjunnar og
hefur það nú verið gert. Sjálft
gefur kvenfélagið eina þe.irra
til minningar um séra Friðrik
J. Rafnar vígslubiskup á Akur-
eyri og frú Arndísi konu hans,
en hún var fyrsti formaður
Kvenfélags Akureyrarkirkju.
Kirkjan mun standa straum af
kaupum og kostnaði við hinar
rúðurnar, en þær kosta um 50
þúsund krónur hver. Vera má
þó að einhverjir einstaklingar
eða aðrir aðilar vildu minnast
kirkjunnar með áþekkri minn-
ingargjöf og kvenfélagskonurn
ar gáfu, og rhyndi það þá vel
þegið
Myndrúður þær, sem nú hafa
verið settar upp í Akureyrar-
kirkju sýna atriði úr æskú
frelsarans og eru hinar feg-
urstu, enda gerðar af einum
færasta listamanni á þessu
.sviði. Hann er brezkur og heit-
ir F. Cole. Guðmundur Einars-
son frá Miðdal sá hinsvegar
um uppsetningu myndanna fyr
ir norðan að ósk fyrirtækisins
J. Wippel í London, sem útveg-
aði þær hingað til lands.
Akureyrarkirkja á 20 ára af-
mæli þann 17. nóvember n. k.
og er þá meiningin að minnast
þess á margvíslegan og vegleg-
an hátt.
Qeilt um skýrslu Monckton-
nefndar um Mið-Afríku.
Einkiim iirsagnarreft einstakra
i’íkja ■ því.
Sun Yang-chai er kunnur skurðlæknir í Taiwan, en sérgrein
hans að lækna með stungu þá, sem þjást at þindarsjúkdómum.
Um 150 læknar stunda aida gamlar lækningaaðferðir í Taiwan.
Birt hefur verið skýrsla
Monckton-nefndar um Mið-Af-
ríku ríkjasambandið til að
kynna sér ástand og viðhorf.
Samkvæmt niðurstöðum nefnd
arinnar eiga hin einstöku ríki
í því, að fá úrsagnarrétt, en nú-
verandi sambandstengsl þó að
haldast um sinn.
ýfirleitt er skýrslunni ágæt-
lega tekið í brezkum blöðum.
þótt athugasemdir séu gerðar,
en ein er þó undantekning, því
að eitt blaðanna — Daily Ex-
press — segir, að stjórnin hefði
átt að henda skýrslunn-i í eld-
inn.
Og Sir Roy Walensky, for-
sætisráðherra Mið-Afríkusam-
bandsins, er æfur, < og segist
ekki fara til London til að ræðá
úrsagnarréttinn, en hann telur
ófært að leyfa hann. Brezka
stjórnin segir hinsvegar, að ó-
hjákvæmilegt sé að. rseða hann.
— Leiðtogi blakkra í Njassa-
landi segir, að ekkert komi til
greina; nema að Njassaland fái
sjálfstæði þegar. Fyrirsjáan-
legt er, að úrsagnarákvæðið
muni valda miklum deilum.
„Togarar" Rússa
fara ví5a.
Það er ekki einungis liér við
strendur íslands, sem orðið hef-
ir vart við einkennilega útbúna
rúsneska togara.
Nýlega sigldu 8 rússneskir
kafbátar út í Miðjarðarhaf frá
höfn í Albaníu. Nærri þeim
voru gervitogarar, sem héldu
sig nærri 6. flotanum banda-
ríska. Bandaríkin svöruðu í
sömu mynt og éltu hiná rúss-
nesku „tógará“. *•