Vísir - 08.11.1960, Page 6

VISIB
Þriðjudasmn 8. nóvember 1960
’VÍSXK
DAGBLAÐ
Útgefandi: BLABAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vislr kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Ritstjórnarskrifstofur eru að Laugavegi 27, en aðrar
skrifstofur að Ingólfsstræti 3.
Ritstjórnarskrifstofurnar eru opnar frá kl. 8,30—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
AJgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
' Sími: 11660 (fimm línur).
Vísir kostar kr. 30,00 í áskrift á mánuði.
Félagsprentsmiðjan h.f.
HSutleysi.
Ætluðu að brjótast inn
Þrír ölvaðir unglingar handteknir
skammt frá innbrotsstað.
inu í farangursgeymslu hennar
um kvöldiðrUm nóttihá heyrði
hann hurð bifreiðarinnar;
var skellt, svo að' hann fór út
- að athuga málið og var tækið
þá horfið úr bílmim. Máiið var
kært til lögreglunnar.
Síðastliðið sþiinudagskvöld var i útvarpsþætti rætt um
])að, hvort hverfa bæri til hlutleysisstefnu í utanrikismálum.
Mál þetta er vissulega þess eðlis, að um það sé rætt, og fer
vel á því í lýðræðislandi, að slík mál sén rædd hispurslaust.
Þeir, scm þarna komu fram, voru sammála um,
að raunverulega væri hér um að ræða, hvcrt ísland
ætti að segja sig úr Atlantshafsbandalaginu eða ekki.
Tveir töldu, að Island ætti að halda áfram að vera í
varnarhandalagi frjálsra þjóða við Atlantshaf og
leiddu að því gild rök, meðal annars þau, að reynslan
sýndi, að hlutleysi hefði engan veg'inn kömið í veg'
fyrir árás einræðisríkja, heldur jafnvel boðið slíkri
árás heim, eins og dæmin sönnuðu í síðari heims-
styrjöldinni Eftjr að útþenslustefna Rússa hófst fyrir
alvöru upp úr síðari heimsstyrjöldinni, vildu hin
frjálsu ríki Evrópu freista þess að koma í veg' fyrir,
að bau yrðu kommúnismanum að bráð, og mynduðu
með sér varnarbandalag, Atlantshafsbandalagið, með
þeim árangri, að síðan hafa kommúnistar ekki getað
lagt undir sig' eitt einasta land.
Þeir, sem vildu, að Island segði sig fu’ Atlantshafshanda-
laginu, töhið'u út frá ólikum sjónarmiðum. Annar, líklega
Þjóðvarnarmaðnr, taldi, að vegna þess, að Islendingar hefðu
aldrei haft her og hefðu andstvggð á hverskonar slríðs-
mennsku, ættu þeir að vera hlutlausir og utan við öll varii-
arbandalög. Hins vegar tókst honum ekki að leiða rök að
því, að slik afstaða yrði okkur nóg til þess að fá að vera í
friði. Þessi ræðumaður var því fjarska óraunhæfur í mati
siniun. Hinn ræðumaðurinn, sem vildi, að Island segði sig
úr Atlantshafsbandalagínu, talaði út frá sjónarmiði komm-
únista, en diildi það ])ó furðu vel, enda heppilegast.
Ræðumaður kommúnista sagði, að ef Island væri
hlutlaust eða utan hernaðarbandalaga, væri ekki eftir
neinu að slæðast hér, og þess vegna myndum við verða
látnir í friði, ef til stórstyrjaldar kæmi. En á bak við
málflutning' hans, mátti þó finna hinar raunverulegu
ástæður fyrir því, að Island ætti að fara úr NATO.
Lögreglan liandtók aðfara-
nótt sunnudags þrjá unglings-
pilta sem tilraun höfðu gert til
innbrots í Vesturbæjarapótek
við Melhaga.
Saga þessara pilta er í aðal-
dráttum sú að þeir hittust í
miðbænum á laugardagskvöldið
og hafði einn þeirra þá bragðað
áfengi. Kom þeim saman um
að afla áfengis og fóru í því
skyni inn á Hlemmtorg, þar
sem þeir höfðu tal af leigubíl-
I stjóra og báðu hann um áfengi.
Bílstjórinn ók piltunum nokk-
urn spöl og seldi þeim að því
búnu flösku af áfengi.
I
j Piltarnir, sem eru 15, 16 og
; 17 ára, tóku nú til við flöskuna
og drukku sig rækilega ölvaða.
Flæktust þeir viðsvegar um bæ-
inp og siðan vestur í bæ. Þar
réðust þeir fyrst á rúðu í úti-
dyrahurð að Vesturbæjarapó-
teki, en köstuðu siðan grjóti á
vængjahurð, sem var fyrir inn.
an. Eitthvað urðu piltarnir
óttaslegnir við brothljóð og
hávaða sem þeir orsökuðu og
i höfðu sig á brott.
Lögreglubill ók um þessar
mundir fram hjá lyfjabúðinni
og sáu lögregluþjónarnir verks-
ummerkin, en piltarnir, sem
valdir voru að spjöllunum, voru
farnir. Lögreglan gerði lyfsal-
anum þá aðvart um, hvernig
umhbrfs væri við dyrnar og
kom hann að vörmu spori á stað-
^ inn. Þegar hann kom þangað
höfðu piltarnir þrír snúið við
og stóðu við dyrnar á lyfjabúð-
inni. Lyfsalinn kallaði þá á lög-
regluna, sem handtók piltana
og flutti í fangageymslu. Voru
þeir þá mjög drukknir og vissu
lítið í þenna heim eða annan.
Aðeins einn pitanna hefur lít-
ils háttar komið við sögu lög-
reglunnar áður, hinir ekki.
Stolið úr bíl.
Sömu nótt var ferðaútvarps
tæki stolið úr bifreið, sem stóð
á Vesturvallagötu, Eigandi bif-
reiðarinnar hafði gleymt tæk-
Eldur.
Slökkviliðið var kvatt að
Bólstaðarhlið 28 í fyrradag.
Þar höfðu krakkar farið óvar-
lega með eld og kveikt í yfir-
höfn í herbergi. Eldinn var búið
að slökkva þegar slökkviliðið
kom á vettvang og tjón varð
ekki nema á fatnaði. *
Aðalfundur Stúdentafélags-
ins var haldinn á sunnudag.
Atiantshafsbandalagið.

Sú staðreynd, sem vel koni fram í þessurn útvarps-
þætti, stendur óhrakin, að tekizt hefur að stöðva út-
breiðslu kommúnismans í Evrópu með Atlantshafs-
bandalaginu. Á bví er enginn vafi, að án Atlantshafs-
bandalagsins hefðu fleiri ríki hlotið hin dapurlegu
qt'lög Ungverjalands. Þess vegna er það mergurinn
málsins, þegar rætt er um gagnsemi eða gagnlej'si
Atlantshafsbandalagsins, að betta bandalag er ká
varnarveggur gegn kommúnismanum, sem hefur
dugað. Þeir, sem ekkeít hafa á móti bví, að Islend-
ingar leiði yfir sig örlög Ungverja, eða keppa að slíku
hlutskipti bjóðar sinnar, hljóta að vilja Atlantshafs-
bandalagið feigt, eða að við segjum okkur úr því.
Þegar rætt er um stefnu íslendinga í utanríkismálum,
lilýtur Atlantshafsbandalagið að bera einna hæst. Við verð’-
mn öll að gera það upp við okkui', hvort við æskjuin þess,
að hér verði sett á stofn Sovét-lsland, í likingu vtð Ung-
verjaland. Ef við viljum, að hér skuli aðeins vera einn
flokkur, Konimúnistaflokkui', eða flokkur með einhverju
öðru nafni en á handi kommúnista, og ef við viljum leiða
yfir okkur þá frelsisskerðingu, sem sjálfsögð þýkir í
kommúnistaríkjum, er sjálfsagt að í'ara úr Nato.
En hvað sem slíkum bollaleggingum líður, þá er
víst, að yfirgnæfandi meirihluti íslenzku þjóðarinnar
er þeirrar skoðunar, að hér skuli vera lýðræði í land-
inu, að hér skuli vera fleiri en einn flokltur, og að hér
skuli x'íkja mál-, skoðana-, funda- og prentfrelsi. Og'
ef Atlantshafsbandalagið yrði óvirkt, barf ekki að
gera því skóna, að nágrannaríki okkar í Evrópu yrðu
kommúnismanum að bráð, og bá yrði röðin brátt
komin að okkur, og þá myndi helköld og biksvört
nótt kommúnistískrar kúgunar grúfa yfir þessu landi.
Aðalfundur Stúdentafélags
Reykjavíkur var haldinn í
Sjálfstæðishúsinu s.I. sunnu-
dag. Fráfarandi formaður, Pét-
ur Benediktsson, bankastjóri,
stýrði fundinum.
Flutti formaður skýrslu um
störf stjórnarinnar. I lok
skýrslu sinnar minntist formað
ur dr. Þorkels Jóhannessonar,!
háskóladektsors og risu fund-
armenn úr sætum sínum í virð-
ingarskyni við hinn látna. j
Gjaldkerj las síðan reikninga
félagsins og voru þeir sam-
þykktir. Þá fór fram stjórnar- í
kjör og er stjórnin nú þannig
skipuð.
Formaður: Matthías Jóhann-
essen, ritstjóri. Meðstjórnend-
ur: Hrafn Þórisson, bankam.,
Allsheriarverkfall
í Chile.
Sólarhrings allsherjarverk
fall hófst í srær í Chile.
. Er það gert til að mótmæla
afskiptum lögreglunnar af fundi
verkamanna sem kröfðust
hærra kaups, en afskjptin
leiddu til átaka og biðu tveir
menn bana, en um 50 meiddust.
Einar Árnason, lögfr., Björgvin
Guðmundsson, viðskiptafr. og
Örn Þór, lögfræðingur.
Varastjórn: Þór.ir Kr Þórðar-
son, prófessor, Jón E Ragnars-
son, stud. jur., Jóhann Hannes-
son, skólastjóri, Elín Pálma-
dóttir, blaðam., Bjarni Bein-
teinsson, stud. jur.
í fundarlog fóru fram um-
ræður u^n 50 ára afmæli Há-
skóla íslands á næsta ári.
Kljúmleikar í kvöld
Sinfóníuhljómsveitin efn-
ir til tónleika í kvöýld, og
verður þ éi fyrsta skipti
filutt opinberlega eitt af
þekktari verkurn tónskálds-
ins Aram Katsjaturinns. —
Rafael Sóbólevski Ieik.ur ein
leikinn ó. fiðluna, en Páll
Pampichler stjórnar hljóm-
sveitinni. Onnur verk á efn-
isskránni í kvöld eru svíta
nr. 1 fyrir kammerhljóm-
sveit eftir Strawinsky, en
það verk er einnig flutt hér
í fyrsta sinn opinberlega. Þá
verður flutt sinfónía nr. 4 í
B-dúr eftir Beethoven. Tón-
leikarnir hefjast fcl. 8,30.
BERGMAL
i
I „Áhugamaður" skrifar:
' „Þó að oft hafi.verið minnzt á
það hörmungarástand, sem ríkir
I hér í bæ varðandi sjúkrabifreið-
1 ar slökkviliðsins — og Rauða
krossins — virðist það hreint
enga þýðingu hafa haft, og það
því ekkert ofgert, þótt ég minni
einu sinni ennþá á þá hluti.
Endurnýjum annað slagið.
Að vísu ber að viðurkenna það,
að undanfarin ár hafi sjúkrabif-
reiðarnar verið endurnýjaðar
annað slagið, svo að varla er
hægt að kvarta yfir þvi, að þetta
séu gamlir og ónýtir bílar, eins
og svo oft var áður fyrr. En
samt sem áður virðist harla lítill
áhugi vera hjá þeim, sem með
þær hafa að gera, að veita sjúk-
lingum mannsæmandi þjónustu
á ýmsan annan hátt
Úti allt árið.
Sjúkrabifreiðarnar standa úti
á götu allan ársins hring, í öllum
veðrum, kaldar og illa hirtar,
bæði utan og innan. Auðvitað fer
svona meðferð ákaflega illa með
bifreiðarnar, svo að þær ganga
| úr sér miklu fyrr en ella, en í
! rauninni varðar almenning ekki
eins mikið um þá hlið málsins,
eins og hina, að það er oft og tíð-
um algjörlega óafsakanlegt, að
setja fárveika sjúklinga með há-
an sótthita inn í ískaldar bifreið-
I ar, ef til vill í hörkufrosti um há-
vetur. Vegna þess að bifreiðarn-
ar standa úti alla daga, verður
að sjálfsögðu mörgum sinnum
erfiðara að halda þeim nægilega
hreinum og þokkalegum tii
slíkra flutninga, — sem einmitt
krefjast mikils hreinlætis, enda
er það oftast svo að fólki blöskr-
ar að sjá rykið og óhreinindin,
bæði að utan og innan.
Nauðsynjar vantar.
Elitt er það enn um rekstur
sjúkrabifreiðanna, sem vart má
kallast vansalaust. en það. er .að
í þeim eru að jafnaði alls engin
tæki til fjTstu hjálpar við slasað,
eða veikt fólk. Sárabindi. bóm-
ull, plástur. sótivarnarlyf, tæki
að stöðva blóðrás, spelkur, deyfi-
lyf — jafnvel magnyl-töflur —,
þvagilát og að maður tali ekki
um tæki til að lífga úr dauðadái
.... allt eru þstta tæki, sem
nauðsynleg þykja í hverjum
þeim sjúkrabíl, sem ber nafn
með rentu, en ekkert af þessu
hefur verið í þessum bílum hér
í Reykjavík. Það má e. t. v. fall-
ast á þá skoðun að nokkru leyti,
að erfitt og jafnvel tilgangslaust
sé að hafa slík tæki í bilum, sem
standa óvarðir fyrir ryki úti á
götu alla daga. Þó væri hægt að
halda bílunum og tækjum þeirra
i góðu lagi, — sem sjúklingar
eiga líka kröfu til.
En þetta ber allt að sama
brunni.
Sjúkrabifreiðarnar þurfa og
eiga að standa inm i uppliituðu
og iu'einu húsi jafnan, þegar
þær cru ekld i notkun.
Framh. á 7. siðu.