Vísir - 23.01.1961, Blaðsíða 3

Mánudaginn 23. janúar 1961
V t SIR
3
lisdoiph Valentino í sjdnvarpi —
34 áruni eftir Eát hans.
Gamlir og nýir aðcfáendur falla í stafi
af hrifningu.
Frá fréttaritara \ arinnar jókst um allan helm-
Hollywdöd.
Rudoiph Valentino, frægasta
ing næstu daga á eftir, og þau
voru flest aðdáunarbréf vegna
Það munu vera um 15 ár, síðan
Jean Arthur lék síðast í kvik-
mynd, en meðan hún starfaði í
Hollywood, var hún ein vinsæl-
asta stjarnan þar. Nú býr hún
ein ásamt móður sinni, frú Jó-
hönnu Green, og þjónustustúlku
— að ógleymdum stórum, svört-
um ketti — á Monterey-skaga í
Kaliforníu, en þar er náttúru-
fegurð mjög mikil.
átrúnaðargoð í sögu kvikmynd-' Þessa sjónvarps.
anna, er enn í dag dáður víða ! Hinir gömlu aðdáendur Val-
um heim, enda þótt liðin séu j entinos hafa aldrei lagt niður
34 ár frá því að hann lézt. j pílagrímsgöngur sínar að gröf
Þetta kom ótvírætt í Ijós á hans 1 grafhvelfingunni hér í
dögunum, þegar sjónvarpsstöð horg> °S nr ýmsum löndum
hér í borginni endursýndi Þerast og blóm til að leggja á
hin’a þöglu Valentino-kvik-' Srof hans. Minningarklúbbar
mynd „Son of the Sheik“ á dög-! um Valentino eru enn til
unum og hóf með því að sjón-j1 New York, Englandi og Ítalíu.
varpa nýjum dagskrárlið —! Hona ein í borginni Las Vegas
þöglum kvikmyndum. Sjón- helt Því fram fyrir nokkrum
varpsáhorfendur, bæði þeir.' árum, að Valentino hefði lofað
sem aldrei höfðu séð Valentino henni „þýðingarmiklum‘“ skila-
og gamlir aðdáendur féllu í t Þoðum úr andaheiminum á
stafi af hrifningu, þegar hinn ■ dánarafmæli sínu, en síðan hef-
látni kvikmyndaprins birtist á.ir ekki frétzt meira af því.
tjaldinu og gekk með arabiska
hestinn sinn yfir eyðimörkina.
I Bréfapóstur til sjónvarpsstöðv-
Þetta er Carole Costello, dóttir hins látna gamanleikara, Lous
Costello. Hún liyggst leggja fyrir sig leiklist í framtíðinni.
Dóltlr Lous Costeíio hyggst
feta í fótspor föður síns,
þó ekki sem gamanleikari.
Lou Costello, liinn þekkti
ameríski gamanleikari, sem
flestir kannast við hér heima
úr myndum hans með Bud
Abbott, er látinn fyrir nokkrú.
Samt eru nokkrar líkur fyrir
því, að nafnið Costello muni
korna kvikmyndahúsgestum
fyrir sjónir í framtíðinni. Dóttir
hans, Carole Costello, hefur á-
kveðið að leggja fyrir sig leik-
list, og fram til þessa mun henni
Iiafa géngið allvel, þótt að vísu
sé erfitt að segja nokkuð fyrir
um framtíðina með vissu.
Carole er nú 22ja ára. Hún
segir, að í fyrsta skipti sem hún
hafi komið opinberlega fram,
hafi verið í sjónvarpsþætti, og
þá var það faðir hennar sem
bjó hana undir að leika hlut-
verkið.
Hún segir svo um þetta:
„Hann tók þetta mjög alvar-j
lega, og átti það tií að vekja
jnig kl 4 á morgnana, til þess
að hlýða mér yfir það sem eg
átti að segja, En það sem hann
lagði mesta áherzlu á, var að
eg fylltist ekki stærilæti-, en
temdi mér þess í stað lítillæti.“
Síðan þetta var, hefur ýmis-
legt breyzt, faðir hennar er lát-
inn, en hins vegar hefur hún
verið kvikmynduð til reynslu
hjá Paramoynt. Hún hefur
gengið í leikskóla, en það varð
að samkomulagi milli hennar
og föður hennar, meðan hann
var enn á lífi, að hún legði sjálf
út á þessa braut, kostaði sjálf
nám sitt, og þannig fengist úr
því skorið, hvort hún hefði
raunverulega einhverja hæfi-
leika. Hins vegar urðu þau
sammála um. að hún reyndi
ekki að nota aðstöðu föður síns
til þess að koma sér á framfæri.
Því seldi hún bílinn sinn,
fyrir 1800 dali, hélt til New
York, og lét skrá sig í leikskóla,
og flutti í íbúð með fimm öðrum
ungum stúlkum, leikkonu,
hjúkrunarkonu, tveimur skrif-
En það sem mesta athygli
hefir vakið í sambandi við
minningu Valentinos, er
..leyndardómsfulla konan svart-
klædda“, sem fór árlega píla-
grímsför í 28 ár að gröf hans.
Blaðamönnum ætlaði aldrei að
takast að komast að raun um,
hver hún væri. Þá var það eitt
árið, að sex svartklæddar kon-
ur birtust við gröfina og hið
sanna kom í ljós. Svartklædda
konan var ekkert annað en
tilraun manns nokkurs til að
vekja athygli á sér.
Þessar þrjár
myndir sem
við sjáum
hérna til
vinstri, eril
úr japönsku
myndinni,
sem segir frá
í meðfylgj-
andi grein, og
fjallar um
sýnir þær sem
sækja að stúd-
entinum, rétt
fyrir dauð-
ann. Kvik-
myndin er
tekin í litum
og þykir hin
athyglisverð-
asta fyrir
margar sakir,
og frábrugðin
mörgum þeim
myndum sem
Japanir fram-
leiða nú á dög-
um.
Japönsk mynd um vítis-
kvalir hinna syndugu.
Þykir ali sérstæð meðal nútímamynda.
Þýzkir hjálpa
AiþjóÍabanka.
Þegar Alþjóðabankinn hefir
þurft á fé að halda, hefir
Ðeutsche Bundesbank eða að-
albanki sambandslýðveldis
Þýzkalands jafnan reynzt'
hjálplegur — og í reyndinni
ein mesta hjálparhella bankans.
Fyrir nokkrum dögum til-
kynnti Alþjóðabankinn, að
hann hefði fengið að láni' hjá
þessum banka upphæð sem
svarar til 196 millj. dollara, —
Eugene Black, aðalbankastjóri
Alþjóðabankans, hefir látið op-|
inberlega í ljós þakkir fyrir,
þessa nýju sönnun samstarfs-
vilja þýzka bankans, sem enn
hefði veitt stuðning við starf-
semi Alþjóðabankans. — Vest-
urþýzki aðalbankinn hefir alls
lánað Alþjóðabankanum 591
milíj. dollara, sem er 25% af
skuldum bankans.
Eins og áður hefur verið
skýrt frá hér á síðunni, hafa
Japanir mjög fært út kvíarnar
í kv'ikmyndaiðnaðimun að
undanförnu. Þeir hafa að vísu
lagt sig mikið fram við að gera
eftirlíkingar af þeim myndum
sem mestra vinsælda njóta vest-
an hafs, jafnvæl framleitt ná-
kvæmar eftirhermur af banda-
rískum kúrekamyndum. En
engu að síður eiga Japanir sína
sérstöðu sem kvikmyndagerð-
armenn.
Nýlega hafa þeir gert mynd,
sem á ensku hefur hlotið nafn-
ið „Sinners go to Hell“, „Synd-
arar fara til vítis“. — Þráð-
urinn í þeirri mynd er sá, að
víti sé ekki aðeins til í Búdda-
trú, heldur einnig' í mörgum
öðrum trúarbrögðum.
Sagan segir frá tveimur há-
skólastúdentum, sem leggja
stund á trúarbrögð. Annar
þeirra er blíðlyndur og kyrrlát-
ur, hinn er hávaðasamur og
hálf djöfullegur i allri fram-
komu. Þetta leiðir til ýmissa
hörmulegra atvika, . þannig að
nokkrar manneskjur týna lífinu,
þó aðallega fyrir tilverknað
hins fyrrnefnda stúdents. Þá
sækir á hann mikið hugarangur,
og fjallar myndin að miklu
leyti um þær sýnir og vítiskval-
ir sem liann verður fyrir
skömmu fyrir dauðann. M. a.
er sýnd kvöl þeirra syndara
sem verstir voru í mannlegu
lífi.
Þrátt fyrir að myndin fjalll
um efni, sem mörgum finnsf
heldur óhugnanlegt, þá er hún
gerð á mjög athyglisverðan
hátt, og tekin í litum.
Vildi heldur verða skurð-
læknir en leikkona.
Íf í desember voru 528,000 at-
vinnuleysingjar í Kanada —
99,000 fleiri en í nóvember.
stofustúlkum og einni flug-
freyju.
! Síðan hefur Carole komið
fram í nokkrum sjónvarpsþátt-
um, og m. a. verið ráðin til að
syngja á skemmtistöðum, þar
sem hún mun hafa góða i-ödd.
J Kannske fáum við að heyra
l meira af henni seinna.
Leikkonan Dana Wynter, sem
hlotið hefur mjög háan sess í
Hollyvvood, segist heldur óska,
að hún væri skurðlæknir, leik-
list sé hégómi miðað við það.
Leikkonan, sem fæddist í
Englandi og fluttist seinna til
Rhodesiu, hefur nýlokið vúð að
leika. í myndinni „Taktu d
höndina- á djöflinum“, þaj-* sem
James Cagney leikur aðalkarl-
hlutverkið.
Faðir hennar er læknir í
Rhodesiu og hana langar mest
til að halda áfram lækrúsnánji
-en þún var búin að lega .laekp-
ásfræði i tvö ár, tþegar hún. fþr
að leika í( kvikmyndum. ,
Núna er hún að læra rúss-
nesku, hana langar til að heim-
sækja Rússland, en vill geta
skilið og talað við fólk. „Eg
treysti ekki túlkum“, segir hún.
| Fyrir utan allt þetta, sem
gerir liana vissulega frá-
brugðná öðrum kvikmynda-
leikkonum,:-. finnsi henni 'líka
skemmtilegra að leika í sjón-
. varpi en kvikmyndum, „Eg
vildi miklu heldur leika i sjón-
1 varpi en kvikmyndum, eg er
alveg á móti. því að vakna eld-
snemma á morgana og þurfa að
^ fara,- að Játaj setja á mig, farð.a
og hafa;... þárið uppsett 'hþi^n
daginn, og eyða mestum hluta
dagsjns í, að bíða ,á milli at-
riða.“