Vísir - 23.01.1961, Blaðsíða 11

Mánudaginn 23: janúaF 1961'
VÍSIR
11'
Sigurður Björnsson
Frh. af 9. s.
Kupper. Og marga fleiri mætti
teija. Helztu hljómsveitarstjór-
ar í borginni eru Knapperts-
busch og Eugen Jochum.
— Hvaða tónleikar ytra eru
þér eftirminnilegastir?
— Það er nú svo marg.t sem
kemur til greina, en í Múnchen
held ég að eg hafi orðið einna
hrifnastur á síðustu píanótón-
leikunum, sem hinn heims-
frægi píanóleikari Walter Giese-
king hélt.
Eg held eg gelyimi því aldrei.
Eg hafði góða aðstöðu til að
skoða hann vel um leið, því að
við ' ur tónlistarháskólanum
fengum sæti upp í sviðinu, og
eg sat rétt við píanóið. Hann
var alveg stórkostlegur. Síðan
fór hann til Englands og lézt
þar skömmu síðar. Svo er bara
rúmlega steinsnar fyrir okkur
í Múnchen að skreppa - til CFrh af bh 7)
Salzburg í Austurríki, og það og tóbak Iivai.' ætti að draga
er auðvitað aðalviðburður. árs- mörkin. Alveg eins og menn
ins að fara á tónlistarhátíðina gSgtu gripið til sterkara og sterk
þar, einkum þegar menn eins ara deyfilyfja, gæti ölneyzla
og Von Karajan stjórnar, og valdið því að menn ánetjuðust
þ>ar hefi eg átt góðar stundir. áfengi sér til skaða. Þess utan
að hlusta á Eberhard Wachter, væri 25% allra manna með þau
Diet-ricch Fischer, Dieskau,
Ernst Kunz, Irmgard Seefried,
Elizabeth Schwarzkopf, Renata
Tabaldi og blökkusöngkonvma
Deontyne Price.
— Ætlarðu fyrst og fremst kvenna gerðu á sínum tíma, og
að leggja fyrir ,þig Ijóðasöng?, vísaði hún þeim til hlutaðeig-
— Þessu get eg ómögulega andi, þ. e. Alþingis.
svarað. Eg læri allar tegundiri
verður það áður en langt líður.
En það væri bara ekki eitt nóg
að fá hér starf við þetta til að
lifa af. Hér verður að gera
Hjá Schubert spratt þetta fram strangar kröfur. Mér finnst t. d.
eins eðlilega og vatn úr lind, gagnrýni hér, að því er söng
ótæmandi, en enginn hefir lagt snertir, of lofsamleg. Of mikil
við þetta form söngs meiri rækt hætta er á því, að af því leiði
en Hugo Wolf og hefir það náð stöðnun, ef sönvararnir vita
mestum þroska hjá honum. ekki> hvar þeir standa. Lofið
Bókstaflega undirstaða að þess- er svo Sem nógu ljúffengt, en
um söng er orðið, þar má segja: það er ekki hollt til lengdar.
í upphafi var orðið, og því eru
ljóðalögin vandtúlkuð, hvergi _ Hvað stendurðu lengi við
verður að huga eins mikið að að þessu sinni?
textanum og þar. i _ . , .
....... 1 — Eg fer utan í næstu viku.
— Hvar viltu helzt syngja? Ætla að verða kominn til Mún-
— Því er fljótsvarað, eg vil chen 2. febrúar til að óska
hvergi fremur vera en hér kennara mínum til hamingju,
heima, ef nokkur möguleiki því að þá verður hann sextug-
væri á því. Það er svo sem ekki ur. Síðan fer eg til London, er
við því að búast, að enn hafi ráðinn til að syngja í brezka
opnast möguleikar til að gera útvarpið og þaðan til Hilversum
mörgum lífvænlegt í þessari að syngja í hollenzka útvarp-
atvinnugrein hér. En vonandi inu.
Bj&rfundurinn í gær —
ííjff' i
ur á mælendaskrá. Var hann
mjög hlynntur allsherjar vín-
banni, og taldi það fásinnu eina,
að erlendum ferðamönnum mis-
líkaði það að fá ekki áfengt öl
hér á landi. Það bæri hins vegar
að stefna að því, að afnema
bæði áfengi og öl, og myndi það
þá skapa íslendingum slíkan
sess meðal menningarþjóða, að
útlendingar myndu flykkjast til
landsins til að kynnast þessu
fyrirmyndarástandi. Taldi hann
og að ekki skorti annað á að
þessu márki mætti ná, en al-
menn samtök manna.
að drekka, og vildu þannig láta næstur til máls. Rakti hann
heildina til sín taka, en ekki nokkuð sögu reglunnar og starí-
einstaklingana. • : semi hennar, en mesta athygli1
vöktu fullyrðingar hans, a<5
Góðtemplarar Góðtemplarareglan væri levni-
og sjálfstæðið. i félagskapur, og því vissu menn
Hvað viðvéki samgöngumál- ekki allt um starfsemi hennar,
um, þá mætti venda á það, að í en hins vegar ósk hans, að „al-
Svíþjóð (en um ölneyzlu þar þingismenn, sem að vísu væru
höfðu Góðtemplarar haft mörg ekki að kafna úr mannviti,
orð) hefði aðeins orðið 1 dauða- bæru gæfu til að greiða at*
slys fyrir jólin. Hins vegar dytti kvæði gegn ölinu.“
sér ekki í hug að setja það í
samband við ölneyzlu í nútíð
eða fortíð. heldur skipulag um-
ferðarmála.
Loks vék Helgi að hinum ó-
sæmilegu aðdróttunum Góð-
templara við alþingismenn og
taldi slíkar baráttuaðferðir ó-
sæmandi.
Næstur talaði Helgi Tryggva-
son, kennari. Hann taldi að alls
staðar væri einhver afskipti af
neyzlu manna, og því þau rök
skapgerðareinkenni, að áfengi
gæti reynzt þeim hættulegt.
Frú Guðlaug Narfadóttir var
næsti ræðumaður, og vék hún
að samþvkkt sem samtök
söngs. Kennari minn leitast
við að gera mig jafnvígan. Eg
hefi hingað til gert meira að
því ytra, að syngja í óratóríum,
og máske met eg Bach mest
allra tónskálda. Hinu get eg
•ekki neitað, að eg dái mjög
Schubert, Brahms og Wolf
fyrir Ijóðalög þeirra eða Lieder.
Hlynntur algeru banni.
Ólafur Matthíasson tók því
Helgi Sæmundsson kvaddi sér
aftur hljóðs. Varpaði hann þeirri
spurningu fram, hvort Góð-
ræða I alvöru, hvort bjór yrði
templarar væri of góðir til a<5
til þess að bæta ástandið eða
gera það verra. Hví mætti ekki
leyfa biór í 5 ár til reynslu. ,
Aðrir sem til máls tóku voru
Ezra Pétursson, Rúnar Bjarna-
son, Ófeigur J. Ófeigsson. Rögn-<
valdur Pálsson og loks frum-
mælendur.
Fundurinn fór vel fram, ög
haídlitil, að ekkf mætti "banna ‘ Vorti Góðtemplarar í meinhluta
Ö1 á þeim forsendum. En mesta meðal ræðumann.
athygli vakti sú staðhæfing
Helga, að hefði það ekki verið
fyrir ástandið í áfengismálum
á sínum tíma, og þau Grettistök
Góðtemplara á því sviði, þá
hefði Islendingar aldrei verið ^
, . En truum við svo þessan 70
þess verðugir að oðlazt sjalf- ,
ara gomlu hetjusogu, sem alls
ekki er einu sinni sögð í skrá*
Sigurjón Bjarnason var næst- setningarskyni, heldur sem
ur á mælendaskrá, Hann taldi kunningjarabb, frá löngu liðn-
ölinu það til lasts, að allir fyrr- um dögum?
verandi afneyzlumenn á áfengi Það er líklega bezt að slá
væru í stórhættu vegna tilkomu botninn í þetta greinarkorn
öls. Einnig taldi hann að ungt með því að segja frá atviki sem
fólk væri í hættu af því, og kom fyrir nokkrum áratugum
Á freigátunni
Framh. af 4. síðu.
Næstur mælti Björn L. Jóns-
son læknir. Hann vék að nær-
,, ,, , . ingargildi öls, og taldi, að t. d.
næst til mals, og vek hann m. , ... „ ,,. .-
’ | þyrfti um 2 litra mfiolkur tu að
a. að þeir-n spurnmgu til næsta ' , , , . , .. .
„ , , , , , I fullnægja daglegn þorf manna
ræðumanna a undan, hvort hann „ TT.
* ... . af eggjahvituefm. Hins vegar
teldi betra að menn „rettu sig
benti á athugun í einum bekk
gagnfræðaskóla nýverið, en þar
hefði % verið með öli.
Ómar Ragnarsson mælti næst
ur. Hann kvað það óvíst hvort
tilkoma öls myndi bæta ástand
af“ í öli, eða sterku brennivíni:
þeir er þess þyrftu með.
Þorleifur Gíslason var næst-
Skipt um myndir
Asgrímssafni.

Surtla í Blálandseýjum.
Opnuð hefús verið í Ásgrímshúsi, Bergstaðarstræti 74, sýn-
ir»g á vatns?5tamyndum og þjóðsagnatc ikningum. Fyrsta sýn-
ingin stéð í h.'Jfan þriðja mánuð, og iauk henni um síðustu
helgi. Tvær <■ cstu helgarnar komú iim 700 gestir í safnið.
VatnsJhamymlirnár. eru frá ýmsúni tímabihun O. stöðum á
andinu, og þær sýndar í.\dnnusal Ásgrim.í Jótissónar. cn teikn-
íiigajuiaf á héuniii hans.j! ; - - -
Þegar áfeyeðsð var að sýna, að þcssu sinn?, eíngjönj^i teikii-
iuga? ög vatnslitnmýndir, voru ídcóíarnir, me<fal annars, haiðir
t huga, emfjcndi' némcnda föiidrar mpð vatnsliti og Mýaiit.
Safníð er opið þriðjilóaga og suimudaga Trá ícl.. ,'13.30—16;
Ef skólar óska að skoða Ásgrímssafn utan opntmartima, eru
úeht beÁnir að snúa sér til-safBvktítSar'í sitwa í*64'4 éða 14090.
taldi hann, að neyta yrði um 20
lítra öls til að ná sama marki.
Taldi hann að tilkoma öls mvndi
ekki leiða til annars en meira
ofáts, sem þegar væri.nóg af á
vesturlöndum. (Helgi Sæmunds
son vék síðar að þessari full-
yrðingu, og taldi, að öl myndi
heppilegra til neyzlu en margt
annað, ef forðast skyldi ofát.)
Hörð barátta
gegn öli.
Einnig fullyrti Björn, að þeir
prófessorar og læknar sem
mæltu með öli, mæltu þar frek-
ar sem einstaklingar en sérfræð
ingar. (Annar ræðumaður benti
hins vegar síðar á það, að í þessu
fælist, að þeir prófessorar og
ræðumenn, sem mæltu gegn öli,
mæltu þá sem sérfræðingar. —
Fengust ekki svör við því).
Næstur tók til máls Helgi
Sæmundsson. Varpaði hann
fram þeirri spurningu, hvar þau
bindindissamtök fyndust í heim
inum, sem berðust meir gegn öli
en áfengi. Hér á landi virtust
góðtemplarar berjast meir gegn
afnámi öls en áfengis. Það hefði
á sínum tíma orðið fyrir ein-
hverja slysni á Alþingi, að öl
hefði ekki verið leyft. Síðan
hefði það verið stefna Góð-
templara að berjast gegn öli svo
iengi sem það væri fært.
Aihyglisverð væri sú stað-
‘ reviid Góðtemplara, að tíundi
hver t iendingur sem neytti á-
: fengis að ráði eða stáðaldri,
. rði Irykkjusjúklingur.'en samt
heiði Gcó' ’mplaraneglan ekki
ða að veísa drykkjumanna
hæli'. Þéir.'vildu, að alúr. ■liséttö
síðar en þessi ferð var farin
frá Akureyri til Kolkuóss.
Þórhallur var á ferð milli
landa með gamla Gullfossi.
Hann hafði sagt þeim kunn*
ingjum sínum Emil Nielsen,
ið eða gera það verra, og því framkvæmdastjóra og Sigurði
bæri ekki að leyfa það.
A^ar Bakkus
á fundinum?
Freymóður Jóhannsson mælti
Péturssyni, skipstjóra, söguna.
Þá verður Nielsen að orði: „Det
maa være nogen hallucination*
er, Daníelsson“. En Sigurðut
Pétursson var ekki aldeilis á
nokkur orð. Kvað hann það sama máli, hann sagðist geta
sagt mjög svipaða sögu af Su'ð*
urlandi, þar sem hann sjálfur
hefði verið sjónarvottur og því
lengi hafa verið löngun sína að
mála mynd af Bakkusi, og fund-
armenn hefðu nú fyrir skömmu
haft hann fyrir augum sér. Þá'SÍður en svo sjá ástæðu til at$
sagði hann, að Góðtemplarar j rengja frásögn Þórhalls. Þór-
hefði margt unnið sér til ágætis, j halli hafði a. m. k. tekist a8
m. a. stofnað AA-samtökin, og sannfæra hinn reyna sjómanH
sagði að tveir af forvígismönn- og viðurkennda skipstjóra, sem
um þeirra samtaka væri enn sjálfur kvaðst meira að segja
meðlimir reglunnar. hafa svipaða sögu að segja.
Stefán Þór Guðmundsson tók Stefán Þorsteinsson.
Sparisjóðurimi „PUNIMÐ
við Klapparstíg.
Ávaxtar sparifé með hæstu innlánsvöxtum
Opið daglega frá kl. 10,30—12 og 5—6,30.
aa
Raf suBustraumbreytirinii
„Balarc 175“ og „Balarc 150“ er ný.iung, sem hr
rafsuðumenn þurfa að kynnast.
„Blue Rccf'* rafsuðuvírinn jafnan rirliggjant
R t TÆKJAVERZLUN ÍSLA H.F.
Skei vörðustíg 3. — Sím'i l-79-7i; og 7
'f889
Eldfas sir steinn
til innmúrunar í miðstöðvarkrdia.
Eihnig allskónar fittinj's.
SMYfölX, Húsi Samcinaðá. — F.ínii 1-22-60.