Vísir - 03.01.1962, Blaðsíða 11

Miðvikudagur 3. janúar 1962
V I S I R
11
Ég hef fundið fólk, sem
þekkti Dorothy Morgan vel.
Það á heima rétt hjá Linden
Hotel, og segir að það lesi
ekki annað blað en „The Ti-
mes“, eina blaðið, sem ekki
birti neina mynd af henni. Á
ég að biðja þau að koma til
yðar, eða viljið þér heldur
koma hingað, sir?
— Ég kem, sagði Collard
áfjáður. — Hvaða héimilis-
fang?
NÝ ÁSTÆÐA TIL KVÍÐA.
Susan gat ekki hugsað um
annað en Steve. Hún var ein
núna. Börnin voru háttuð og
frú Wallace hafði skroppið í
næsta hús, en maðurinn henn-
ar í krána, til þess að fá sér
venjulega laugardagsglaðn-
inginn. Susan þótti vænt um
að fá að vera ein. Loksins gat
hún reynt að hvílast.
En endurminningin um
andlit ofurstans vildi ekki
skilja við hana. Hún hafði
aðeins þekkt hann hálftíma
eða svo, og að vissu leyti gat
hún ekki litið á hann öðru
vísi en sem hvern annan ó-
kunnugan mann. I rauninni
kom það henni ekki við þó ó-
kunnugur maður hefði verið
drepinn.
En Steve kom henni við.
40
Steve var líka ókunnugur
— en samt hafði hann orðið
henni svo mikils virði, að
henni var ómögulegt að
hugsa sér. að hann væri vald-
ur að þessum glæpum.
Hún þrýsti höndunum að
augunum í þeirri von að höf-
uðverkurinn mundi skána, og
sagði við sjálfa sig að hún
yrði að hrinda þessum heila-
brotum um Steve frá sér —
hún yrði að gleyma honum!
Hann var sí og æ í hug henn-
ar — meir og meir lifandi og
eðlilegur. Og henni fannst það
gera illt verra, að hann hafði
verið svo laginn á að koma
henni til að hlæja. Henni var
ómögulegt að afmá tilhugs-
unina um hvemig augun
höfðu hlegið til hennar, hvern
ig honum hafði tekist að
vekja svo óumræðilega sælu-
tilfinningu hjá henni!
Og hvernig hann kyssti
hana!
Hún stóð snöggt upp og
gekk fram i eldhúsið. Hún
vissi að eitthvað stóð þar af
óþvegnum borðbúnaði, og
kannske yrði henni fróun að
. því að hafa eitthvað fyrir
stafni, í staðinn fyrir að sitja
auðum höndunv inni í stof-
imni.
Susan var að enda við upp-
þvottinn þegar Kate kom aft-
ur. Hún var ekki ein. Frú
Harrison var með henni.
Susan hafði í rauninni aldr-
ei gert sér fyllilega ljóst hve
lítið henni var um frú Harri-
son. Henni hafði alltaf fund-
ist hún vera sí-snuðrandi —
og þó að það væri vitanlega
fjarri sanni, fannst henni
Harrisonshjónin eiga sökina
á því, sem gerzt hafði.
Verst var þó að frú Harri-
son var svo fram úr hófi al-
úðleg. Það var líkast og hún
vildi leggja áherzlu á hve
prýðilegur nágranni hún væri
Nú kom hún til Susan með
útréttar hendurnar.
Alveg svona hafði Steve
komið á móti henni í fyrsta
skipti.
Steve!
Susan beit á jaxlinn.
:— Veslings barnið, skelf-
ing hefur þetta verið hræði-
legt fyrir yður! sagði frú
Harrison. — Að hugsa sér
þetta: morð í Chesterton Ave-
nue! Mér finnst það svo frá-
leitt, finnst ykkur það ekki?
Ótrúlegt. Og kannske hefði
þetta aldrei gerzt ef foreldr-
ar yðar hefðu verið heima!
Hún sagði það ekki beinum
orðum, en þó svo að ekki varð
um villst, að þarna hefði aldr-
ei orðið morð, ef Susan hefði
ekki hleypt ókunnugum mönn
um inn í húsið. Foreldrar
hennar hefðu aldrei látið sér
detta það í hug.
— Jæja, einhvers staðar
verða þeir að myrða, sagði
Kate spekingslega. — Mikið
varstu hugulsöm að taka að
þér uppþvottinn, Sue. En
hvers vegna . ..
— Og svo þetta hræðilega
með eldhúshnífinn, sagði frú
Harrison., — Mér blöskrar að
hugsa til sunnudagssteikar-
innar. . .
— Heyrðu nú, Doris, byrj-
aði Kate.
— Jæja, það verður ekki
út skafið, góða, sagði frú
Harrison.
— Hvaða hníf? spurði
Susan.
— Vitið þér það ekki?
Hann Arthur minn var einn
af þeim fyrstu sem komst að
því. Hann sá að þeir voru að
rannsaka lokræsið. Og svo
gekk hann bak við húsið og
þá voru þeir einmitt að finna
hann. Rétt fyrir utan kam-
arsgluggann hjá ykkur, Sus-
an. Það var stóri eldhúshníf-
urinn! Og Kate hefur sagt
mér, að þeir hafi spurt hana
Hvemig eldhúshnífurinn ykk-
ar liti út, og . . . hún þagnaði.
Susan fannst vera að líða
yfir sig í annað sinn. Hún sá
andlit, tvö andlit, þrjú andlit!
Nef, augu, munna og enni!
Allt hringsnerist fyrir augun-
um á henni. Hún fann að Kate
hélt í handlegginn á henni, og
allt í einu sá hún allt skýrt
aftur. Hún sat á stól og sá að
frú Harrison var að vinda
klút undir vatnskrananum.
— Lofið þér mér að væta
á yður andlitið með þessum
klút, sagði frú Harrison. —
Þá líður þetta. frá. Hallið þér
yður aftur, þá batnar þetta,
sjáið þér til. Og svo kemur
Kate með bolla af tei.
Susan leið betur, en hún
átti erfitt með að sætta sig
við þetta með hnífinn. Hann
hafði verið horfinn um há-
degisbilið. Svo að Steve hlaut
að hafa komist yfir hann
snemma.
En hann hafði ekki vitað
að ofurstinn mundi koma.
Ekki svo snemma !
Hún átti erfitt með að
hugsa rökrétt. En svo mundi
hún eftir símahringingunni.
Steve hlaut að hafa tekið
þessa ákvörðun um leið og
hann frétti að ofurstinn ætl-
aði að heimsækja hann. Hvern
ig gat nokkrum manni dottið
jafn hræðilegt í h.ug — og þá
sízt manni sem var svona góð
legur? Hvernig gat hönd
hans gripið hníf og skorið . ..
Höndin sem hafði klappað
henni?
— Reynið að taka þessu ró
lega, ungfrú Susan, sagði frú
Harrison. —Allir vita að ekki
var þetta yður að kenna.
Ekki gátuð þér vitað að þér
hýstuð morðingja!
— Ég hýsti engan, í þeim
skilningi, sem þér eigið við!
hrópaði Susan. — Hann er
frændi minn, ég hafði fullan
rétt til að bjóða honum að
gista. Og ég held ekki að
hann hafi drepið Morgan of-
íbúð til sölu
Lítil kjallaraibúð í Klepps-
holti til sölu, milliliðalaust
ef samið er strax. Uppl. i
síma 35156 frá kl. ,6—9 í
kvöld.
Vörður — Hvöt — Heimdallur — Óðinn
ÁRAMÓTASPILAKVÖLD
. . I
Áramótaspilakvöld Sjálfstæðisfélagaima í Reykjavík verður I kvöld kl. 20.30 í Sjálfstæðishúsinu og Hótel Borg.
Skemm tiatriði
S jálf stæðishúsið:
Hótel Borg:
1. Félagsvist 1. Félagsvist
2. Ávarp: Gunnar Thoroddsen, fjármálaráðhr. 2. Ávarp: Birgir Kjaran, alþm.
3. Spilaverðlaun afhent 3. Spilaverðlaun afhent
4. Dregið í happdrætti 4. Dregið í happdrætti
5. Gamanvísur Ámi Tryggvason, leikari 5 Gamanvísur Ámi Tryggvason,
6. Dans. 6. Dans.
Sætamiðar afhentir i Sjálfstæðishúsinu á venjulegum skrifstofutíma.
SKEMMTINEFNDIN.