Vísir - 29.01.1962, Side 4

4
V í S I R
Mánudagur 29. janúar 1962
Einn íslendingur er lærð-
ur og þjálfaður til að fara
með þyrlu, Björn Jónsson,
sem frá var sagt í Vísi ný-
lega. Þegar æfðar voru
þyrlulendingar á þilfari
varðskipsins Óðins þá í
vikunni, stjórnaði Björn
þyrlunni 4 sinnum í lend-
ingunni.
Það þótti hlýða, að viðtal
dagsins í dag yrði haft við
Björn og það kemur upp úr
kafinu, að hann hefir lært á
fleiri samgöngutæki en
þyrlur.
— Hvenær byrjaði náms-
ferillinn?
— Það var fyrir 9 árum,
að ég lauk stýrimannsprófi.
Fór þá sem háseti til Eim-
skips og náði þar siglinga-
tíma og réttindum. Varð síð-
an stýrimaður hjá Landhelg-
isgæzlunni. Árið 1957 fór ég
svo til Englands og hóf þar
flugnám.
— Þú hefir líklega byrjað
það nám hér heima, er það
ekki?
— Nei, ég kom alger byrj-
andi í flugið úti í Englandi,
og vorum við 5 íslending-
arnir, sem gengum á flug-
skólann Air Service Train-
ing í Hablet rétt hjá South-
ampton. Það nám tók rúmt
ár.
— Komstu þá heim aftur?
— Ekki að svo komnu, held
ur réðst eg sem aðstoðar-
flugmaður hjá þýzka flugfé-
laginu Trans Avia. Þar var
ég um tæplega árs skeið.
— Hvernig líkaði þér
annars að vera í þessu flugi,
eða voru fleiri útlendingar
meðal áhafnarinnar á þess-
ari flugvél?
— Ég' var eini íslending-
ingurinn, þá nokkrir Bretar
og hinir voru þýzkir. Það
var mikið um Breta í borg-
aralegu flugi í Þýzka-
landi eftir stríð, þangað til
búið var að þjálfa Þjóðverja
í þau störf. Þá var auðvitað
Bretunum sparkað. Eg get
ekki annað sagt en að ég
hafi haft gaman af að fljúga
til þessara framandi landa,
sem leið okkar lá um. Við
stönzuðum oft dag og dag í
egypzku borgunum Kairo
og Alexandriu, líka í ýmsum
borgum inni á meginlandi
Afríku, t.d. Kenya. Það var
íróðlegt að kynnast lífinu á
þessum stöðum eftir því sem
Björn Jónsson.
tími vannst til. En við vor-
um líka fljótir að fá okkur
fullsadda af verunni á þess-
um stöðum. Bæði var, að
loftslagið var mjög. óþægi-
legt og óþrifnaðurinn víða
fram úr hófi.
— Á hvaða leiðum
flaugstu þar?
— Ég var í flugi eingöngu
með skemmtiferðafólk til
Asíu, Afríku og Kanarleyja.
— En hvernig stóð á því,
að þú varst ekki lengur í
því starfi?
— Það gerðist af sjálfu
sér, að ég hætti, því að flug-
félagið fór á hausinn. Og við
urðum varir við það, áður
en ég hætti starfi. Það gerð-
ist með þeim hætti, að einu
sinni sem oftar lentum við
á Mallorca, rétt fyrir jólin
1958. Og þar fengum við
heldur varmar móttökur. —
Vopnaðir tollþjónar komu,
út á flugvöllinn og kyrrsettu
flugvélina og alla áhöfn
vegna ógreiddra flugvallar-
gjalda. Við vorum sem sagt
teknir í pant. Og þar vorum
við í haldi yfir jólin. Þó
væsti ekki um okkur, lifð-
um í góðu yfirlæti. En ekki
var okkur sleppt fyrr en bú-
ið var að greiða allar lend-
ingarskuldirnar, sem höfðu
hlaðizt upp. Svo fór að stytt-
ast í starfi okkar hjá flug-
félaginu. Það varð gjald-
þrota um áramótin.
— Fenguð þið annars
greitt kaup ykkar með skil-
um?
— Þegar okkur var sleppt
úr haldi á Mallorca, gerði
flugstjórinn sér lítið fyrir og
Framh. á bls. 10
GÆTNIR OKUMENN
VIRDIAUNAÐIR
í tilefni 15 óra afmælis Samvinnu-
trygginga ákvað stjórn félagsins að
heiðra þá bifreiðastjóra sérstaklega, sem
tryggt hafa bifreiðir sínar samfleytt
í 10 ár, án þess að hafa valdið tjóni.
Er þetta verðlaunapeningur, ásamt
ársiðgjaldi af ábyrgðartryggingu fyrir
tryggingarárið, sem hefst 1. maí n.k.
361 bifreiðastjóri mun hljóta þessi
verðlaun og vilja Samvinnutryggingar
nota þetta tækifæri til að óska þcim til
hamingju með þennan árangur og þakka
þeim góð viðskipti.
Með fyrstu nýmælum Samvinnutrygg-
inga í tryggingamálum var að veita
afslátt, ef bifreið veldur ekki tjóni.
Afslátturinn neimur nú 30% af iðgjaldi.
Með tilkomu þessa afsláttar hafa
Samvinnutryggingar sparað bifreiða-
eigendum milljónir króna.
Ef bifreið yðar er ekki þegar tryggð
hjá Samvinnutryggingum, hefðu umbofi
okkar eða tryggingamenn ánægju af
að Ieiðbeina yður um hagkvæmustu
bifreiðatryggingu sem völ er á.
SAMVINNUTRYGGINGAR