Vísir - 26.05.1962, Page 4

4
'mssai
VISIR ------------------------------------ ------- Laugardaginn 26. maí 1962.
06 AUT B0R6ARANNA
Allt gert íyrir æskuna
Haraldur Ágústsson skipstjóri bíður I brúnni meðan verið
er að landa síldinni.
Fréttamaður Vísis hitti Sig-
urð Halldórsson, formann knatt
spyrnudeildar KR og spurði
hvort þessi góði og gamli Reyk
víkingur vildi ekki segja nokk-
ur orð um borgina sína.
Ja, ég er nú ekki fæddur i
Reykjavík heldur á Kjalarnes-
inu, en ég fluttist ungur til
btæjarins. M fluttum við hing-
að á bát. Það var auðveldara,
en að flytja eftir vegleysum á
landi. En ég tel mig samt fyrir
löngu rótgróinn Reykvíking og
alltaf hefur Esjan blasað við
mér, hvort sem ég var á Kjal-
arnesinu eða í Reykjavík.
Ef ég á að lýsa Reykjavík,
heldur Sigurður áfram, þá vildi
ég segja frá því, að þegar ég
var unglingur hér í bænum fyr-
ir rúmum þrjátíu árum, hjólaði
ég stundum í kringum bæinn
meðfram gömlu járnbrautinni,
sem var notuð til að flytja grjót
í hafnargarðinn og túrinn tók
20 mínútur. Nú tekur miklu
lengri tíma að fara kringum
borgina í bíl.
— Hefur þú' sjálfur byggt
yfir þig hús?
— Já, og meira að segja
tvisvar sinnum, fyrst í gamla
Vesturbænum og síðan fyrir
nokkrum árum við Hjarðarhaga
og þar bíðum við nú bæði eft-
ir malbikun og hitaveitu. Það er
stórkostlegt að eiga von á
því báðu innan skamms tíma.
Og ég er viss um að áætlanirn-
ar tvær um hitaveitu og mal-
bikun munu rætast eftir áætl-
un, það byggi ég bæði á gam-
alli reynslu og á þvl að sýnilegt
er að fjármagnið er tryggt til
framkvæmdanna.
— Líkar þér eins vel að búa
á Högunum eins og í gamla
Vesturbænum?
— Hagarnir eru í Vesturbæn
um og ég tel þá fallegt og vel
skipulagt hverfi. Skipulagið á
nýju hverfunum er yfirleitt á-
gætt. Við höfum fengið i ná-
grennið margar stórar og fagr-
ar byggingar eins og Neskirkj-
una, Háskólabíóið og Bænda-
höllina. Þau setja svip á hverf-
ið.
Ég er mjög ánægður yfir
störfum borgarstjórnarinnar á
undanförnum árum og þess
meirihluta Sjálfstæðismanna,
sem þar hefur ráðið. Bærinn
hefur gert meira fyrir mig en
ég fyrir hann og ætli það sé
ekki þannig með okkur flesta
borgarana, þegar við förum að
íhuga málin nánar. Við sjáum
það þá í öllu okkar lífi og þæg-
indum, hve við eigum mikið að
þakka styrkri stjórn bæjarins.
Sérstaklega finnst mér þetta
eiga við hvað viðvíkur aðbún-
aði æskunnar nú á síðustu ár-
um. Fyrir þeim málum hef ég
mestan áhuga, þar sem ég ver
flestum frístundum mínum í að
starfa fyrir mitt gamia félag
KR. Það hefur nú á fáum árum
orðið gerbreyting í þessum efn
Ég hefði nú helzt ekki viljað
fara að tala við blaðamann,
sagði frú Jóna Sigurðardóttir,
Bugðulæk 8, þegar fréttamaður
Vísis kom að máli við hana.
En svo sé ég það við nánari
umhugsun, að ég er svo ánægð
með tilveruna hér á Bugðu-
læknum, að ég get ekki skorast
undan að tala við ykkur.
Frú Jóna er ein þeirra mörgu
húsmæðra, sem eru búsettar I
Laugarneshverfinu og eiga það
nú í vændum á þessu ári að fá
hitaveituna inn I hús sitt, Hún
er gift Einari Ágústssyni raf-
virkja og eiga þau fimm mann-
vænleg börn, það elzta er
drengur 9 ára, en það yngsta
tveggja ára stúlka.
Þegar fréttamaðurinn kom
inn í íbúðina var elzti sonurinn
Ágúst nýkominn heim úr síð-
Sigurður Halldórsson með
fjölskyldu að heimili sínu að
Hjarðarhaga.
um. Fyrir nokkrum árum var
aðeins til einn malarvöllur I
bænum til að iðka knattspyrnu
á. Nú eru grasvellir komnir í
flestum hverfum, félagsheimili
og búið svo vel að æskunni
sem frekast verður á kosið.
Allt þetta mun ég að sjálf-
sögðu íhuga á sunnudaginn og
ég mun ekki verða í vafa um,
hvar ég muni leggja lóð mitt á
metaskálar.
asta tíma í skólanum og hélt á
einkunnarbókinni og teikning-
um, sem hann hafði gert í skól-
anum.
— Það eru ein þægindin við
að búa hér, hvað skólinn er
nálægt, segir frú Jóna. Lauga-
lækjarskóli er að rlsa upp og
stækka hérna rétt fyrir sunnan.
Svo eru Sundlaugarnar skammt
frá og nú fer næstelzti sonur-
inn I sundnámskeið þar. Það
eru gömlu Sundlaugarnar en ný
sundlaug er að rísa upp hinu
megin við götuna.
Ágúst litli kom nú með teikn-
ingamar sínar og sýndi frétta-
manninum. Þetta voru snotur-
lega gerðar myndir. En frétta-
maðurinn tók eftir því að þær
voru margar af sveitabæjum
með grösugum túnum, kálgörð-
Frh. á bls. 13
Sonurinn fer
Hið kunna aflaskip, Guð-
mundur Þórðarson, hafði komið
sem snöggvast inn til hafnar
vegna smávegis bilunar. Skip-
stjórinn Haraldur Ágústsson
var ekki hrifinn af því að þurfa
að koma inn. Hann hafði um
þúsund tunnur innanborðs, en
skipið getur tekið 2000 tunn-
ur.
— Við verðum aðeins 2 klst.
inni, sagði hann, strax og búið
verður að afferma skipið siglum
við út aftur.
Haraldur stóð I brúnni, en
löndunarkranar voru I óða önn
með á sjóinn
að moka síldinni upp á vörublla
sem stóðu á Faxagarði.
— Ætlarðu samt ekki að
skreppa heim sem snöggvast til
fjölskyldunnar? spurðum við.
— Nei, ekki núna, ég má
ekki vera að því. En þegar við
siglum út á eftir fær einn son-
ur minn átta ára, sem heitir
Gunnar að koma með. Gunnar
hafði einmitt þá verið að Ijúka
skólanum. Þegar pabbi kemur
ekki heim fara börnin oft niður
á höfn til að heilsa upp á
hann, en Haraldur á fjögur
börn.
— Hvar býrð þú I bænum?
— Ég bý inn á Rauðalæk.
Fyrst keypti ég kjallara í húsi
þar og síðan seldi ég hann og
keypti hæð I öðru húsi við
götuna.
— Líkar þér svona vel við
Rauðalækinn?
— Það eru mörg ágætis hús
við þá götu, nú og svo erum
við að fá hitaveitu. Maður er
spenntur fyrir henni, það eru
aukin þægindi.
— Ert þú fæddur Reykvíking
ur, Haraldur?
— Nei, ég er frá Steingríms-
firði og þar búa foreldrar mlnir
enn. Við erum sex bræður og
fjórir eru sjómenn. Einn bróðir
minn er skipstjóri á Jóni
Trausta.
— Þú hefur náttúrlega
snemma farið á sjóinn?
— Ég byrjaði 10-12 ára á
smátrillu, en hef verið alger-
lega á sjónum frá því ég var
Frh. á bls. 12.
Frú Jónína Sigurðardóttir, Bugðulæk 8, kallaði á bamahópinn sinn, þegar ljósmyndarinn
smellti þessari mynd af.
---------------------3nr-——(r
Hitaveitan að koma i húsið
I