Vísir - 11.07.1963, Qupperneq 3

Ví SIR
. Föstudagur 12. júlí 1983.
ate^amaataiBH
►rMaBB'iaMBBra. UJBXÍ5BXS2SSK3Í
Það eru engar ýkjur sem við’
höfum heyrt hér fyrir sunnan
um Ennisveg, — þetta verður
tvímælalaust hættulegasti vegur
landsins. Vegarstæðið sjálft er
hrikalegt, vegurinn sjálfur verð-
ur glæfralegur. Hann er lagður
utan í snarbratta hlíðina, þar
sem grjótflug og skriðuföll eru
nær daglegir viðburðir. Fyrir of-
an slútir urðótt hengiflugið, fyr-
ir neðan blasir við stórgrýtt fjar
an. Hámarki nær dramatíkin, er
því er bætt við, að hluti hlíðar-
innar, sem vegurinn liggur í
gegnum, heitir Dauðsmanns-
skriða.
Getur þá nokkur efazt lengur
um hættuna?!

Miil
Séð yfir Ólafsvík og yfir á Ólafsvíkurenni. Merkt er hvar vegurlnn kemur ( fjallið. Þverhnípið er mun meira þegar lengra dregur.
Vegastæði um Dauðsmaimsskriður
Við lögðum land undir fót,
fréttamenn Vísis, nú í vikunni,
og heimsóttum vegagerðarmenn-
ina þarna vestur á Snæfellsnesi,
sem nú vinna nær dag og nótt
að því, að láta þann gamla
draum þeirra Snæfellinga rætast
— að tengja Ólafsvík og Rif,
sem þýðir að vegasambandið
hringinn í kring á Snæfellsnesi
verður órofið.
Þýðing og mikilvægi þess, að
nú hefur verið lagt í að ryðja
braut f Ólafsvíkurenni, verður
ekki metin í krónum, en verður
hins vegar fljótt Ijós, þegar kom
ið er á staðinn sjálfan. Með til-
liti til þess, að verið er að hefja
stórkostlegar hafnarframkvæmd
ir á Rifi og að í Ólafsvík er
gríðarmikið hraðfrystihús, þá er
þýðing vegarins auðsæ. Frá þess
um stöðum er ekki nema stein-
snar á ein beztu fiskimið við
strendur íslands.
Og mikið skal því til mikils
vinna. í Ólafsvíkina er nú kom-
in stærsta ýta, sem hér á Iandi
er og ekkert skal til sparað, til
að vegurinn geti orðið að veru-
leika.
Frh. á bls. 7.
Einn mannanna frá „Efra Falli“ borar.
Búið er að leggja um 150 metra, þótt auðvitað sé ekki fullfrá því gengið enn. Hér sýst önnur ýtan (sú
minni) af þeim tveim, sem i veginum eru, ryðja utan í hlíðinni. Glöggt má sjá til hægri hversu mölin
er laus.