Vísir - 13.07.1963, Síða 8

• •’/
8
■ || "!’] '): :■!]'!’ I;1 '•!'!”’) "!'f |! '! l"-.1' 'J'il ’■ ' ■'
V í S IR . Laugardagur 13. júlí 1963.
VISIR
lil
Útgefandi: Blaðaútgáfan VlSIR.
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 65 krónur á mánuði.
1 lausasölu 4 kr. eint. — Simi 11660 (5 linur).
^••entstoiðja viaís. — Edda h.f.
Viðsjár með vinum!
Fregnirnar um ósamkomulag Kínverja og Rússa
vekja mikla athygli um heim allan. Ráðstefnan, sem
nú stendur yfir í Moskvu, hefur verið söguleg og marg-
ar hnútur farið á milli. Þeir kínversku tóku einu sinni
þá trú, að Stalin gamli væri óskeikull, og í þeirra aug-
um er því enn allt gott, sem hann gerði. Þeir vilja
ekki kasta þessum átrúnaði, þótt Rússar sjálfir hafi
fordæmt foringjann dauðan og sent út nýja „línu“!
Þannig lítur þetta a. m. k. út á yfirborðinu, en sú
skoðun er til, að ágreiningurinn sé miklu alvarlegri og
djúpstæðari. Kynni ekki að vera að Rússar sjái fram
í það, að Kína geti orðið erfiður nágranni, ef það fær
l rtlmagn til að beita hörlcu? Og er ekki hugsanlegt að
r. ssneskir stjórnmálamenn vilji nú orðið fara sér hæg-
ar en áður í aðstoð við Kínverja á tækni- og hernaðar-
sviðinu? Sá dagur gæti komið, að hagsmunir Rússa
í Asíu yrðu í nokkurri hættu af veldi Kínverja, því
ekki vantar þá fólkið til að tefla fram, ef þeir geta eign-
azt tækin, sem með þarf.
Því er haldið fram af báðum aðilum, að ágreining-
ur’nn sé um kenningamar — og svo er látið heita, að
sendinefnd Kínverja hafi komið til Moskvu til þess
að halda ráðstefnu með sérfræðingum í kenningum
Marx og Lenins, ef takast mætti að ná samkomulagi
um túlkun, sem báðir gætu sætt sig við. Þjóðviljinn
lu fur upplýst, að litlar líkur séu fyrir samkomulagi og
sáttum. Hann má gerst um þetta vita allra íslenzkra
blaða, því að hann hefur beztu fréttasamböndin við
löndin austan jámtjalds. Ráðamenn kommúnista hér
tóku á sínum tíma auðmjúkir við hinni nýju línu um
fordæmingu á Stalin — meira að segja skáldið úr Kötl-
um, sem hafði lofsungið hann mest, hreyfði ekki and-
mælum opinberlega! Þó telja kunnugir, að gömlu Stal-
inistamir við Þjóðviljahn, „uppþornuðu og elliæru
gamalmennin“, sem Amór Hannibalsson nefndi svo í
bréfinu fræga til Sigfúsar Daðasonar, „ritdraugamir,
sem em fyrir löngu stirðnaðir á helvegum Stalins“,
mundu kunna því vel, ef Kínverjar fengju sigur ; þess-
ai deilu.
Það skiptir raunar litlu máli, hvað íslenzku komm-
únistapeðin vilja í þessu efni, en það verður eigi að
síður gaman að sjá, hvernig þau dansa, eftir því hvern-
ig kippt er íjspottann. Þau verða auðvitað með þeim
sierkari — þeim, sem línunni ræður — og á því leikur
varla vafi, að það verða Rússar. Kínverjar hafa enn
sem komið er ekki bolmagn til að gefa „línu“, sem
gildir.
En þetta era athyglisverðar fréttir fyrir þá sök, að
meðan Rússar og Kínverjar era að bítast, er nokkur
von til þess, að lýðræðisþjóðirnar fái frið til þess að
t eysta varnir sínar gegn kommúnismanum. „Vér bros-
um“, var einu sinni sagt!
Ben Bella á harðnandi
mótspyrnu að mæta
Það er gamalt orðtak, að
„byltingin verði börnum sínum
að bráð“, og minnir erlent blað
á það nú, er nýafstaðið er fyrsta
ársafmæli sjálfstæðis Alsírs, og
birtir jafnframt mynd þá, sem
fylgir þessari grein, en hún var
tekin á flugvellinum í Alsír 22.
október 1956, eftir að Frakkar
höfðu neytt flugvél þeirra til
lendingar.
Frá vinstri talið eru á mynd-
inni: Mústafa Lacheraf, sem af
tilviljun var farþegi, en ekkert
viðriðinn forustuna í frelsisbar-
áttunni, Moustafa Boudiaf, þá-
verándi varaforsætisráðherra
bráðabirgðastjómarinnar, nú í
fangelsi samkvæmt fyrirskipun
Ben Bella, þar næst Ait Hahmed
(Hocine), ráðherra án umráða yf
ir stjórnardeild, en hann lýsti
yfir, á sjálfstæðisafmælinu, að
hann mundi vinna gegn „ein-
ræði Ben Bella“, Mohammed
Khider, ráðherra og forstöðu-
maður stjórnmálaráðsins, en
Ben Bella setti hann af 1 apríl
s.l. — og loks Ben Bella lengst
til hægri.
Abdel Hafid Boussuf, sem sein
ustu mánuði frelsisbaráttunnar,
var talinn einn af þremur
fremstu mönnum hreyfingarinn-
ar, er nú stöðugt á ferðalagi i
ýmsum erindum fyrir ríkis-
stjórnina. Forstöðumaður fyrstu
tveggja bráðabirgðastjórna
Ferrhas Abbas, er forseti þings-
ins, og reynir að vinna f anda
frjálsræðis og lýðræðis og gegn
vaxandi socialisma. En Ben
Bella hefir séð um, að Mo-
hammed Khider sé á stöðugum
ferðalögum ýmissa erinda, eins
og Boussuf — en ekkert bendir
til ,að hann áformi að komast
til valda og áhrifa á ný. Sama
máli kvað gegna um Ben
Khedda, sem nú er talinn þrot-
inn að stjórnmálalegum metn-
aði, og hans æðsta hugsun að
stofna apótek. Og Belkacem
Krln, hi...i herskái skæruliða-
foringi, er þögull.
Það er Ijóst, að margir sem
framarlega stóðu i frelsisbarátt-
unni 1 Alsír hafa orðið að bæla
niður metnað sinn, auk þess
sem ágreiningur hefir verið um
mörg viðfangsefni torveld úr-
lausnar, og um þau deildar mein
ingar. Þar til heyra fyrst og
fremst efnahags- og félagsmál
landsins. Og hve mikla áherzlu
skal leggja á samstarfið við
Frakkland.
Það er enginn vafi, að Ben
Bella á harðnandi mótspymu
að mæta, en hann hefir herinn
með sér. Fæsta fyrri samherja
þarf hann kannski að ótt-
ast svo mjög þar sem þeir ým-
ist gegna ekki forustuhlutverk-
um lengur eða eru hafðir þar,
sem Ben Bella þarf ekki að ótt-
ast þá, en að honum steðja þó
hættur vegna mótspyrnu eins
þeirra, og af vaxandi óánægju
almennings, — frá tugþúsund-
um manna, sem börðust í frels-
isstrlðinu, ekkna og munaðar-
leysingja. — Boudlaf, sem nú
situr I einhverju fangelsi, skrif-
aði grein um þetta fólk, fyrir
handtöku slna. Hann sagði, að
það hefði ekki fengið þá hjálp,
sem það þyrfti, og yrði oft að
fara langar leiðir eftir matar-
bita.
Boudiaf hafði lýst yfir, að
hann myndi ekki berjast við
Ben Bella, en slík hefir þróunin
verlð, að handtaka hans kann
að verða neistinn, sem kveikir í
mönnum eldlegan áhuga til bar-
áttu. Og f reyndinni hefir Ait
Ahmed, þingmaður frá Kabiliu,
dregið „fána uppreistarinnar“
gegn stjórninni að hún“, en
eins og Boudiaf var hann for-
sprakki og samherji Ben Bella
f frelsisbaráttunni — og sat
með honum í frönsku fangelsi,
— en frá því haustið 1962
hefir Ait Ahmed verið forustu-
maður „löglegrar stjórnarand-
stöðu“ á þingi. Hann gagnrýndi
þar harðlega handtöku Bou-
diafs.
En nú er hann heima f
Kabiliu og hefir fyrstur hinna
gömlu byltingarforsprakka
hvatt til „baráttu í allra augsýn
gegn lögreglustjórn og fals-
socialisma Ben Bella“.
Glímusýning að
ÁRBÆ í dag
Árbæjarsafnið hefur nú verið
opið nokkuð á þriðju viku og
er sýnt að aðsókn ætlar ekki að
vera minni en í fyrra, sennilega
nokkru meiri. Fjöldi gesta er
þegar nálægt þremur þúsundum.
Eru útlendir ferðamenn í áber-
andi meirihluta á virkum dög-
um, en bæjarmenn um helgar.
Safnið var opnað sunnudaginn
23. júní. Var ætlunin að hafa
hina árlegu Jónsmessuvöku um
kvöldið, en hún fórst fyrir
vegna veðurs. Væntanlega verð
ur hægt að hafa kvöldvöku í
Árbæ eitthvert góðviðriskvöld
sunnudags á næstunni með þeim
skemmtiatriðum, sem niður féllu
að þvl sinni: hornaleik, gömlu
dönsunum og brennu, en mikill
bálköstur er hlaðinn á túninu.
Lfkt og f fyrra verður f sumar
reynt að hafa glfmu- og þjóð-
dansasýningu á danspallinum a
útivistarsvæðinu þegar veður
leyfir á laugardögum. Fyrsta
glímusýningin verður í dag
laugardag kl. 3,30 og sýnir
sveit úr glímufélaginu Ármanc.
fangbrögð og hráskinnsleik. —
Strætisvagnar ganga beint frá
Lækjartorgi kl. 2, 3 og 4, en ferð
ir í bæinn verða kl. 4,15, 4,30,
og 6,30. Eins og aðra daga, þeg
ar safnið er opið, verða kaffi-
veitingar í Dillonshúsi.
Sex menn meiddust i
kynþáttaóeirðum í Cambridge í
Suðurrfkjunum á fimmtudag og
í Savannah voru 100 menn
handteknir. Á báðum stöðunum
lenti hvítum mönnum og blökk-
um saman.
■:r . t. ---------