Vísir - 30.07.1963, Side 15

V í S IR . Þriðiudagur 30. júlí 1963.

} Konan, sem ekki brást
** FRAMHALDSSAGA EFTIR MARY RICHMOND
henni, eða hann skipulagði flótta
hennar. Hún vissi ekki hvort held-
ur var, en hún efaðist ekki um, að
Petrov mundi heppnast það, sem
hann tók í sig að framkvæma, eða
láta lífið elli. Og ef Blásóley hefði
séð hana og borið kennsl á hana,
mundi hún, er hún hitti Petrov,
segja honum hvar hún væri niður
komin.
Og svo, hugsaði Blanche og
hjarta hennar sló ótt og títt, —
iafnvel þótt hann elskaði hana ekki
lengur, hataði hana kannski, mundi
hann ekki láta hana deyja þarna
hörmungardauða, heldur gera til-
raun til að bjarga henni.
Næstu daga gerði hún það. sem
hún gat til þess að draga að sér
athygli Blásóleyjar hverju sinni, er
hún var í fangelsisgarðinum. Eitt
sinn lyftj hún höfði og horfði á
hana, en ekki varð séð af svip
hennar hvort hún þekkti hana eða
ekki.
Daginn eftir gat hún ekki komið
auga á Blásóley. Var verið að yfir-
heyra hana? Eða hafði Petrov tek-
izt að koma því til leiðar, að henni
var sleppt? Ef svo var mundi hann
kannske fá vitneskju um, að hún
væri í þessu fangelsi. Og tilhugs-
unin um það hafði þau áhrif á
Blanche, að hún var næstum kát,
begar farið var með hana aftur í
klefann. en þegar svo liðinn var
sólarhringur og ekkert gerðist, varð
hún aftur vonlaus. Kannski var bú-
ið að taka Blósáley af lífi. Það
hafði farið fram fiöldaaftaka benn-
an sama morgun. Þær höfðu heyrt
skothvellina inn í klefann. Og hún
sá ekki Blásóley framar.
Blanche reyndi að flæma burt
stóra, svarta flugu sem alltaf var
á sveimi kringum hana. Þessar flug
ur voru hættulegir smitberar. Og
bað var mikið um veikindi í fang-
elsinu. Margir fangar höfðu ákafa
hitasótt, en þennan dag var kom-
■nn á kreik orðrómur um annað
'ærra, — nest. Og Blanche skildist.
•’ð heir fangar sem skotnir voru.
'mfðu annaðhvort smitazt eða verið
' klefa með föngum, sem tekið
'•■öfðu veikina. Það var ekki verið
•>S huasa um að hiúkra hinum
veiku eða bólusetia þá ,sem ekki
'’öfðu smitazt. Þeir vissu sem var
að pestin mundi leiða til þess, að
losnað yrði við marga. Og bólu-
efnið geymdu beir handa siálfum
sér, þeir sem þarna stjórnuðu. og
undirtyl'um sínum.
Blanche hugsaði sem svo ,að
kannski væri bezt að hún fengi
pestina og fengi að deyia. Henni
fSnnst það betra en húka þarna i
klefanum dag eftir dag og búast
við hinu versta. Hún hugsaði mikið
um það hvort Blásóley mundi hafa
fengið pestina, en einhvern veginn
lagðist það í hana, að svo væri
ekki, en hitt gat verið samt ,að hún
hafi verið meðal þeirra, sem teknir
vorou af lífi. En hún sá engin ráð
til þess að komast að þessu.
Hún rétti úr sér er hún heyrði
fótatak í göngunum. Hún starði á
dyrnar og hver taug í líkama henn-
ar titraði, er dyrnar opnuðust. Inn
gekk vörðurinn, sem var vanur að
færa þeim matinn, og vék til hlið
ar fvrir tveimur hermönnum.
Klefafélagar Blanche höfðu einn
ig setið og starað á dyrnar og beðið
óttaslegnar og allar hugsuðu þær:
Skyldi það vera ég, sem þeir eru
komnir til að sækja? En hermenn-
irnir gengu rakleiðis að Blanche
og þrifu til hennar og ýttu henni
harkalega að dyrunum.
— Hvert á að fara með mig?,
spurði hún.
En þeir svöruðu henni engu og
hálvegis drógu hana með sér eftir
göngunum og hún heyrði að hurð-
in skall að stöfum og svo heyrði
hún einnig, er varðmaðurinn stakk
lyklinum í skrúna og sneri honum.
Níundi kafl;
— .Þéruð .jávísi könai * sVgS'
Mwa Chou og túlkufinn þvdrií fáfn-
harðan það, sem hann sagði. Ég
hefi verið miög þolinmóður við
yður. en nú er þolinmæði mín þrot-
in. Þér hafið neitað að segja mér
hvers vesna ^ér komuð til Kína,
en ée eet saaf ”ður það. Það var
vegna bess pð bér eruð brezkur
r>’'ósnari. og Þér voruð sendar hing-
að til hess að ná sambandi við mág
vðar John Marsden. samlanda vðar.
Þér áttnð að revna að fá hann til
bess að svíkja vini sína < Rúss-
landi og fá hann til bess að starfa
fyrir sitt eigið land á ný. Áður
en hann dó trúði hann yður fvrir
leyndarmálinu. sem hann ætlaði
með til Hong Kong. - honum þótti
það vijssara, ef eitthvað kæmi fyrir
hann.'Þá áttuð þér að koma þvf til
Englands.
— Ég veit ekkert Ieyndarmál,
sagði Blanche þreytulega. Ég bað
John að segja mér frá öllu, en hann
vildi ekkert segja um starf sitt
hér eða neitt leyndarmál.
— Ég trúi þessu ekki og ég
get neytt yður til þess að tala.
— Þér getið pyntað mig, en þér
getið ekki neytt mig til að segja
frá því, sem ég veit ekkert um.
Hún strauk þreytulega um enni
sitt og skyggði svo yfir augu sín.
Henni féll birtan illa eftir myrkrið
í klefanum. Hana langaði bara til
þess að leggjast niður og sofa,
en hún gat ekki einu sinni hallað
sér að neinu. Hún hafði að vísu
fengið leyfi til að setjast, en stóll-
inn var baklaus.
— Ef það á að skjóta mig, og
sá verður vafalaust endirinn, hvers
vegna ljúkið þið þessu ekki.
— Þér verðið ekki skotnar. Það
eru til aðrar aðferðir ...
Hann horfði á hana köldu misk-
unarlausu augnaráði, en hún lagði
hönd yfir augu sín og sneri sér
undan, en annar hermannanna tók
hendurnar frá augum hear, og
eyddi hana til þess að horfa á Mwa
Chou hershöfðingja. Hún ætlaði
varla að geta haldið aftur af tárun-
um, en það tókst þó. Hún beit svo
fast á vör sér, að hún fann salt-
bragðið af blóði sínu.
— Þér vitið þá ekki hvert leynd-
armálið er?, sagði Mwa í háðsleg-
um tón. Það er þá bezt, að ég
segi yður það líka ...
Hún hristi höfuðið og sagði:
— Hvers vegna voruð þér að
spyrja mig um þetta leyndarmál
fyrst þér þekkið það?
— Ég veit hvers eolis leyndar-
málið er,.. en það er ekki nóg. Það
vil. Við þur.fum uppT.
iýsingár útn ejnstök atriði. Og það
var þess vegna sem .John Marshall
var sendur hingað, — hann áttj að
ná upplýsingum fyrir Rússland, en
minn góði vinur Petrov ofursti
sagði mér, að hann hefði tekið
leyndarmálið með sér inn í annan
heim ... og Petrov heldur að hann
hafi komizt til Hong Kong, og tek-
ist að láta brezkum embættismönn-
um þar í té upplýsingar. Sú stað-
reynd er aðeins mér kunn, að John
kom aldrei til Hong Kong og 2—3
manna minna. Og nú, unga kona,
get ég sagt yður hvers vegna mág
ur yðar John Marsden kom eða
var sendur til Kína: Þegar styrjöld-
ip geisaði hér og hersveitir þjóð-
ernissinna voru á undanhaldi undan
kommúnistum var brezkt herskip
á Yangtzekiang — fleiri en eitt.
Og eitt þeirra hét Dandelion. Þér
hafið kannski heyrt það nefnt?
— Ó, já, það mátti heita krafta-
verk hvernig skipið komst undan.
Ekkert gat stöðvað það, ekkert.
□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□
— Um borð í Dandelion var sér-
fræðingur, sem særðist lífshættu-
lega. Við hefðúm viljað gefa mikið
tli að ná í hann, en á þeim tíma
var ekki hægt að handtaka brezka
sjóliðsforingja. Þér hafið vafalaust
heyrt um þennan mann. Hann hét
Stanton...
— Mig rámar eitthvað í, sagði
Blanche hikandi. — Það var hald-
in minningarguðsþjónusta um þá,
sem létu lífið í orustunni. Já, ég
man eftir þessu nafni. Það var út-
varpað frá miningarathöfninni.
Hann var víst yfirloftskeytamaður
á herskipinu ...
— Og hann hafði um langt skeið
gert tilraunir með geisla, sem nota
mátti til þess að stöðva vél í hvaða
fjarlægð sem er innan vissrar fjar-
lægðar. Hann hafði ekki lokið þess
um athugunum síum og tiiraunum,
en nútíma vísindi eru komin lengra
á veg nú, og við gætum notað
þessa geisla til landvarna nú, ef
rannsóknum yrði haldið áfram. Það
land, sem vissi hvernig er hægt
að framleiða þá myndi standa bezt
að vfgi allra í árásarstyrjöld ...
— Já, sagði Blanche sem næst-
um var búin að gleyma örvænting-
arfullri aðstöðu sinni. Það mætti
næstum kalla þá dauðageislana.
Maður hefur lesið heilmikið um
þetta, en ég hélt að þetta væri
skáldskapur...
— Stanton var búinn að leggja
grunninn með rannsókum síum að
framleiðslu slíkra geisla. Han vann
að rannsóknunum í frítímum sfnum
um borð f Dandelion, og margir
vissu um þetta, og flestir héldu,
að hann hefði tekið leyndarmálið
með sér í sína votu gröf. Hann lét
ekki eftir sig neinar teikningar,
riss eða minnisblöð. Landsmenn yð
ar rannsökuðu bað atlt, þegar Dand
elion kom til Hong Kong. Það var
litið rvo á, að hann hefðj eyðilagt
allt slfkt meðan mestar horfur voru
á. að Dandelion myndi ekki komast
undan. en ef hann slyppi lífs af
hefði hann bó alltaf gott. minni
hins skarpgáfaða manns að treysta
á, og gæti haldið tilraununum á-
fram. er hann kæmi til Englands.
En hann komst ekki lífs af . . .
— En þetta voru ekki sögulok?
spurði Blanche, eftir nokkra bögn.
— Nei. Og Stanton eyðilasði ekki
nlögg sín — og seinustu tilraunir
hans voru hinar mikilvægustu. Það
lítur út fyrir, að bað hafi alltaf
lagst í hann, að Dandelion mundi
ekki komast í enska höfn. Þess
vegna, er orrustan stóð sem hæst
kom hann teikningum sínum fyrir
í Ioft- og vatnsþéttu hylki, og þeg-
ar skothríðin á herskipið var mest,
þyngdi hann hylkið með lóði, og
kom fyrir innan í öðru hylki, og
þannig var allt, að hægt var að
sökkva þesu örugglega til botns í |
fljótinu. Aha, yður er farið að '
renna grun ...
— Vit.anlega. Það var þá þess
vegna sem John var að kafa — til
þess að reyna að finna og ná þessu
hylki...
gHárgreiðslustofan
□HÁTÚNI 6, sími 15493.
□
□
□----------------------
B
pHárgreiðslustofan
sS Ö L E Y
83
§Sólvallagötu 72.
□
QSímj 14853.
□
□________________________
□
§ Hárgreiðslustofan
QP I R O L A
□Grettisgötu 31, slmi 14787.
□_________________________
□
§ Hárgreiðslustof a
□ VESTURBÆJAR
□ Grenime! 9, sími 19218.
a Hárgreiðslustof a
□ AUSTURBÆJAR
°(María Guðmundsdóttir)
□Laugaveg 13. sími 14656.
^Nuddstofa á sama stað.
s----------------------------
E2
□ Hárgreiðslu- og snyrtistofa
“STEINU og DÓDÓ
□Laugaveg 18 3. hæð (lyfta).
gSími 24616.
□ -----------------------------
□
□Hárgreiðslustofan
□Hverfisgötu 37, (horni Klappar-
gstfgs og Hverfisgötu) Gjörið
qsvo vel og gangið inn Engar
gsérstakar pantanir úrgreiðslur
□
§P E R M A, Garðsenda 21, simi
jij33968 — Hárgreiðslu og snyrti-
Q’tofa.
□
jjjDömu, hárgreiðsia við allra hæfi
oTJARNARSTOFAN,
^Tjarnargötu 10, Vonarstrætis-
□megin Sími 14662
. Hárgreiðslustofan
rr
Háaleitisbraut 20 Simi 12614
□□□□□□□□□□□oaannLaaaaa
Bíiakför
T
A
R
1
A
WiTH A AAKESHIFT STKETCHEK.TAeZAW
AM7 THE NAVAJOS MOVE AS FASTAS
FOSSISLE WITH FAT, 0L7 KRAIWA. .
WHAT I CAW T FIGUKE, TAK.ZAW, IS WHY
WE riWT K.ILL MOTO-MOTOS-- FOE
WUKFEeiNG oue FOCTOKS AW!7
NUKSES. TEACH THEM A LESSOKl! JSm
Eluott
J0»rl
CölASOO
''IM’ b>' LJt.'l'TrÍ’iú'r, sVSZiátft’ín?
i’' . . . OWCE
ý FOREISNEKS
f STAET WILLINS
' WATIVES,
THIS PAZK 4
CONTINENT \
■ SECOMES A £
$Loo?y h
cowtimemt! /'■
i^l.w<-«wwl. 13 I nc Wll
OF THE MASSACKE, CAFTAIW WIL7CAT.
MOTO-MOTOS WEKE NOT MUKfEKEKS
SEFOKE SHE BECAME THEIK CKAZY
WITCH TOCTOK!
Tarzan og vinir hans geta num konar flagð kerlingin var. Þeir hjúkrunarkonurnar. Vegna þess til hún varð töfralaæknir þeirra.
ið gömlu nornina á brott, án þess bera hana rígbundna á börum inn að það er Kraima gamla sem á En ef við myndum drepa þá, þá
að tii bardaga komi, en bardaga- í skóginn. Segðu mér Tarzan, af sök á þessu öllu saman'. Moto- er líklegt að það yrði stríð um
gleði indíánanna fauk út í veður hverju refsum við ekki villimönn- Moto fólkið var friðsamt þangað allan skóginn.
og vind, þegar þeir séu hvers- unum fyrir að myrða læknana og
Nýir bíiar,
Commer Cope St.
BIFREIÐALEIGAN,
Bergþórugötu 12 Slmar 13660,
34475 og 36598
Gallubuxiir
mei ívöfölá-
nm hnjám
Hagkaup I
c^E:cai3RaoaaocooDi30QÐaQaoaaacQBOQQaoQosaQaQa{3aQS}!90QcaaciDBE3Bc:E>cinGCDBaBBQooaoaQacQQQaoaQQaDD