Vísir - 25.11.1963, Blaðsíða 6
6
Frásöguþættir af eftirminnilegum atburðum
skráðir af 19 höfundum. Heiti þátta og höfunda:
AÐ MÉR HAFA SVIPIR SÓTT: Vigfús Björns-
son bókbindari. HUNGURVOFAN: Sr. Sveinn
Víkingur. TVÆR FURÐUSÖGUR: Jónas Jónas-
son frá Hofdölum. TALISMAN-SLYSIÐ: Arin-
björn Árnason sjómaður. HÉR ER ÉG, MAMMA:
Guðrún frá Lundi. MÍN FYRSTA FERÐ í FJAR-
LÆG LÖND: Ingibjörg Þorbergs. FLUGVÉLIN
GEYSIR OG BJÖRGUN ÁHAFNARINNAR:
Ólafur Jónsson ráðunautur. MEÐ 13 í TAUMI:
Gísli Sigurðsson ritstjóri. ALDAMÓT: Sigurður
Nordal.
Allir þættirnir eru nýskrifaðir, prýðilega samdir
af ritfæru fólki úr ýmsum stéttum, um fjöl-
breytt og lifandi efni.
K V ÖLD V ÖKUÚTGÁF AN
Akureyri
er öllum bóklesendum
góður fengur.
... 1'.j. nóvember 1383.
Merkið standi
Inn hviti ás
mildi og mikilla dáða
er fallinn í valinn
einu sinni enn
fyrir mistilteini
mannhaturs og blindu.
Andvarp Iíður frá íþyngdu brjósti
og innir þér harmslátt sinn:
í öndvegi rílcis hneig öndvegismaður,
— einkavinur minn.
Friðarfáninn dríipir,
fara dunur um löndin.
Heyrum vér dauðadyn?
Nei, hefja skal fánann að húni,
hefja skal merki hins fallna.
Hvar er nú hvítur ás?
Baldur Pálmason.
Frægur píanóleikari
r
I minningu Kennesiys forseta
heldur tónleika hér
Bandaríski píanósnillingurinn
Daniel Poliack er væntanlegur til
íslands á vegum Tónlistarfélagsins
n. k. miðvikudagskvöld. Hér heldur
hann tvenna píanótónleika á veg-
um Tónlistarfélagsins og verða þeir
fyrri á fimmtudagskvold kl. 7, en
hinir séinni á laugardag kl. 3 i
Austurbæjarbíói, fyrir styrktarmeð
iimi Tónlistarfélagsins.
Pollack hefur fengið mikið lof
fyrir leik sinn og er einn hinna
frægustu í hópi yngri píanóleikara
í Bandaríkjunum. , i
Árið 1958 var Pollack meðal þátt
takenda i Tchaikovsky-keppninni í
Moskvu, þar sem Van Cliburn
vann sigur Pollack fór að vísu ekki
með sigur af hólmi, en fékk titil-
inn „lárviðarleikari", því frammi-
staða hans þótti mjög góð. Þrem
árum síðar sögðu Rússar, þegar
hann var á tónleikaferð um Sovét-
rfkin, að hann hefði „gengið út úr
skugga Van Clibums“. AP-frétta-
stofan sagði um för hans að „eng-
um Bandaríkjamanni hefði verið
tekið svo vel í Sovétríkjunum sem
honum". Margt fleira má nefna,
sem sannar að hér sé um mikinn
snilling að ræða, t. d. var honum
geysivel tekið á tónleikum í Pól-
Iandi, heimalandi Chopin, þar sem
hann lék verk hans.
Pollack kemur hingað úr miklu
ferðalagi, hann hefur farið um ísra
el, Búlgaríu, Noreg og Niðurlönd,
en héðan heldur hann til Banda-
ríkjanna og heldur tónleika í Carne
gie Hall í New York. Hér leikur
Poliack verk eftir Schubert, Men-
otti, Brahms, Schriabin, Szyman-
owsky og Samuel Barber.
u.
lítför móður okkar
ÁSTRÍÐAR EGGERTSDÓTTUR
fer fram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 26. nóv. kl.
10.30 f. h. Athöfninni verður útvarpað.
Þeim, sem vildu minnast hinnar látnu, er bent á
Slysavarnafélag íslands.
Bömin.
Móðir mín
GUÐRÚN PÉTURSDÓTTIR
frá Engey
andaðist í Landakotsspítala laugardaginn 23. nóvember.
Fyrir hönd systkina minna.
Guðrún Benediktsdóttir.
Stjóm KSf, sem í gær var endurkjörin. — Á myndinni eru frá vinstri: Jón Magnússon, Ragnar Lárus-
son, Sveinn Zoega, Guðmundur Sveinbjörnsson, Ingvar N. Pálsson, Axel Einarsson og Björgvin
Schram, formaður.
„í Solisti Veneti66
J Solisti Veneti, itölsk strengja
hjjómsveit sem lék hér á
föstudaginn var, er tvímælaiaust
meðal fremstu í sinni röð, og
stendur í engu að baki frægustu
strengjahljómsveitum, eins og
til dæmis Virtuosi di Roma, eða
„I Musici“, sem eru einnig frá
Ítalíu. En þessar tvæ'r hafa starf
að allmiklu lengur en okkar
góðu gestir Feneyingar, og með
al annars náð eyrum íslenzkra
hlustenda, á grammófónplötum,
og éiga, eftir því, sem mér hefur
virzt, nokkuð stóran hóp aðdá-
enda hér. Þjóðleikhúsið var þó
varia nema hálfskipað áheyr-
endum að þessu sinni. Höfðu
auglýsingar samt ekki verið
sparaðar, og ýmis konar blaða-
ummæli og útvarpsfréttir, hefðu
átt að gera sitt til að vekja at-
hygli á þessum hljómleikum.
Aðalástæðan er líklega, að í
vikunni sem leið, var einfaldlega
meira um hljórrileika en okkar
þröngi músikmarkaður getur
borið, þessir voru þeir þriðju,
og daginn eftir lék Odnoposoff
á aukahlómleikum sinfóníunn-
ar.
þeir fáu áheyrendur sem
mættir voru, fengu að hlýða
á fágaðan samleik valdra músí-
kanta, í nokkrum skemmtiiegri
tónverkum eldri tíma. Allir árs-
tíðarkonsertarnir fjórir eftir Vi-
valdi, kanna að verka fráhrind-
andi í auglýsingum, því f eyr-
um nútímamanna eru þeir
nokkuð upp á sömu bókina. En
fluttir með slíkum tilþrifum og
þarna var gert, er engin hætta
að þeir veki leiða. Slík tilfinn-
ing fyrir styrkieikaandstæðum,
hafði ekki verið vakin áður á
íslenzkum hljómleikapalli, og sú
blæbrigðaauðgi, sem þeir félag-
ar náðu fram, innan takmarka
einfalds, allt að því ,,banals“
stíls Vivaldi, er ekki á færi
nema einstakra snillinga. Sama
á við tiltektir þeirra í verkum
eftir Corelli, Geminiani og Ross-
ini. Aðeins eitt skyggði á, og
það er hljómurinn í okkar ágæta
Þjóðleikhúsi. En var þá í annað
hús að venda í þessu tilfelli?
Mönnum ber víst ekki saman
um það.
Leifur Þórarinsson.