Vísir - 02.12.1963, Side 3

VlSIR . Mánudagur 2. desember 1963.
3
-x
„Er Vfsir ekki kommn?“ heyr
Ist sagt með óþolinmóðri rödd.
„Skelfing kemur hann seint í
dag“.
Og fleiri taka undir. Þetta er
endurtekið æ ofan í æ með
margs konar orðaiagi og mis-
„Við erum komin frá dagblað-
inu Vísi“, útskýrir Ingimundur
og bregður myndavélinni á loft.
„Já, eruð þið með blaðið?“
Nei, við verðum að hryggja
blessað heimilisfólkið með þeim
fregnum, að við sjáum ekki um
dreifingu blaðsins, heldur aðeins
myndskreytingu þess og skrif-
finnsku í það. Þá verður uppi
fótur og fit.
#
„Á að fara að skrifa um okk-
ur?“
„Á að taka myndir af okkur?“
„Almáttugur, maður er svodd-
an hallæri, að það er ekki hægt
að setja mann í blað!“
„Ég er svo gömul og hrukk-
ótt“.
„Ænei, ég myndast hræði-
Iega“.
„Ekki verðið þið minna pjatt-
aðar með aldrinum“, segir Ingi-
mundur stríðnislega og manar
nokkrar aldraðar heiðursfrúr til
að láta mynda sig.
„Maður getur ekki einu sinni
greitt sér!“
Greta Þorsteinsdóttir er búin að vera áskrifandi Vísis í 50 ár eða Iengur.
Halldór Jónasson frá Hrauntúni, fyrrverandi fornbókasali, sér um blaðadreifingu á heimilinu.
og er auk þess bókavörður safnsins.
Heimsókn í Hrafnistu
munandi áherzlum. Blaðsins er
auðsjáanlega beðið af mikilli ó-
þreyju. Við Ingimundur lítum
hvort á annað með vandlega dui
inni sjálfsánægju — hér kann
fólk sko að meta okkur.
-x
Við erum stödd f Hrafnistu,
Dvalarheimili aldraðra sjómanna
en þarna búa margir aörir en
aldraðir sjómenn, og ekki sést
minna af kvenfólki en karlmönn
um.
„Ef maður hefði nú getað
lagað sig til!“
En með lagninni hefst það.
Bæði konur og karlmenn leyfa
náðarsamlega, að teknar séu
myndir af þeim, þótt ekki séu
allir jafnhrifnir af hugmynd-
inni.
Og loks heyrist ánægjulegra
hljóð úr horni:
„Jæja, aldrei fór svo, að mað-
ur kæmist ekki í biöðin!“

■ <
glliillfll
.
.... ’i
^ í '*v, % v ••

■

Elín Andrésdóttir, sem kenndi 45 ár við Miðbæjarskólann, er
að flytja í einkaherbergi, og vinkona hennar, Ingveldur Jóns-
dóttir (t. v.) hjálpar til að bera kassa og böggla.
Þær sitja og spjalla saman á rólegri stund, vinkonumar Margrét Kristjánsdóttir, Sigurlína
Daðadóttir og Halldóra Sigurðardóttir.
í lesstofunni. Kún er við hliðina á bókasafni nu, og hér eru dagblöðin lesin af mikilli á-
fergju og skrafað og skeggrætt um efni þeirra.