Vísir - 16.01.1964, Page 8

-
Útgefandi: BlaSadtgáfan VÍSIR
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald er 70 krónur á mánuði
í lausasölu 5 kr. eint. — Sími 11660 (5 linur)
Préntsmiðja VIsis. — Edda h.f.
Mótleikur Loftleiða
1;
að fór sem menn grunaði, að Loftleiðir létu ekki
lendu félögin fella sig á hælkrók. Þeir ganga nú
rskir'fram til orrustunnar og svara í sömu mynt:
kka sín fargjöld um 15% frá 1. apríl. Þannig viðhalda
iir sinni einstæðu samkeppnisaðstöðu á leið-
ni yfir Atlantshafið og eru hlutfallslega m^ð.jafn
ikið^Jg^gri fargjöld og áður.
í sjálfu sér áttu Loftleiðir aðeins tveggja kosta völ
essý fargjaldastríði: að lækka fargjöld sín, eins og
er komið á daginn að gert verður, eða ganga til
pni á sama grundvelli og stóru félögin starfa
með sömu fargjöld. Það hefði hins vegar þýtt það,
ieiðir hefðu orðið að kaupa þotur til ferða sinna,
e j að því er ekki hlaupið fyrir lítið félag. Hver slík
f igvél kostar um 250 millj, krónur.
Nú vonast Loftleiðir hins vegar til þess að þeir muni
r óta framvegis viðskipta þeirra mörgu, sem kjósa að
feröast ódýrt, þótt ferðin taki nokkru lengri tíma og
dþ hin einstæSá sáetanýtirig félagsins, um 80%, muni
hfeldast í framtíðinni.
slm
»ví er hins vegar ekki að leyna, að nokkuð mun far-
aldalækkunin skerða fjárhagsafkomu félagsins, en
1 ín hefur verið mjög góð, sem kunnugt er og var
r ikstrarhagnaður félagsins 18.5 millj. króna 1962. En
l ið er þó ljóst, að Loftleiðir munu ekki standast svo
r iklg.’ fargjaldalækkun sem nú hefur verið gerð, án
j: ;ss að bæta allnokkuð við farþegafjölda sinn. En
f rustumenn Loftléiða horfa óhnuggnir inn í framtíð-
;pa og bollaleggja kaup á 180 manna skrúfuþotu til
j^ess að flytja þann aukna fjölda farþega, sem þeir
þúast við að muni notfæra sér hin lágu fargjöld fé-
lagsins á næstu árum.

I
Skólalaus fiskiþjóð
að .er ekki fjarri lagi að auka megi verðmæti þess
la, sem íslenzkir sjómenn bera á land, um helming,
méðferð fisksins batnar og tækni við vinnslu hans
^kst.
í landinu eru tveir bændaskólar og f jölmargir iðnskól
r. Hins vegar er enginn fiskiðnaðarskóli hér til, og lifir
ó þjpðin af verðmætj hafsins! Auðvitað er það frá-
■itt, að slíkur skóli skuli ekki vera risinn fyrir löngu,
ar sem allt varðandi fiskverkun, frystingu, reykingu,
iðursuðú og aðra vinnslu væri kennt af sérfræðing-
m. ’Slík menntastofnun þarf að rísa af grunni áður en
líða. Hiin mun fljótt skila kostnaði sínum aftur í
Sjóðarbúið og jafnframt mun hún lyfta íslenzkum fisk-
riaði upp á það svið, sem Norðmenn og Svíar hafa
ngi staðið á.
■nssanEsræsn/s. wssmsss- i
V1SIRR . Fimmtudagur 16. janúar 1964
Pllumar eru meðal vinsælustu leiktækjanna.
Staðurinn og andrúmslof-
ið skipfir ntesfu máli
Þó ekki sé hægt að
segja að Tómstundahús-
ið hafi starfað lengi, þá
hef ég komizt að þeirri
niðurstöðu, að langmest
ur hluti þeirra unglinga,
sem hingað koma, hafa
engin sérstök áhugamál.
En markmið mitt var
einmitt það að reyna að
ná til þessara unglinga
og skapa þeim eitthvað
til að vera við.
Eitthvað á þessa leið mælti
Ríkharður Jónsson, knatt-
spyrnukappi, þegar við rædd-
um lítið eitt við hann um Tóm-
stundahúsið og þá starfsemi
sem þar frem fram.
Lofsvert framtak.
7. desember s.l. opnaði Rík-
harður tómstundaheimili i ný-
byggðu húsi að Heiðarbraut 53
á Akranesi. Húsinu gaf hann
nafn og skírði það Tómstunda-
húsið. Það er opið alla daga
fyrir yngri jafnt sem eldri, en
einkum eru það unglingar á
aldrinum 13 til 17 ára sem Tóm-
stundahúsið sækja. Húsinu hef-
ur Ríkharður sjálfur komið upp
á sinn eigin kostnað. Það er
rekið af honum sjálfum og segja
má að þetta glæsilega heimili
bæti mjög úr allri aðstöðu til
tómstundaiðkana á Akranesi,
Ríkharður segir:
— Einkum eru það unglingar
á gagnfræðaskólaaldrinum sem
húsið sækja, og svo krakkar
nokkuð yngri, sem þá koma
hingað skömmu eftir að húsið
er opnað og dvelja fram að
mat. Húsið opna ég, þegar ég
hætti í vinnunni klukkan 5 á
daginn, en lokað er klukkan
11,30.
Þýzk fyrirmynd
— Hugmyndina að þessu
Tómstundahúsi fékk ég í Þýzka-
landi, þegar ég dvaldist þar til
lækninga. Lík hús sem þetta.
eru mikið rekin á tengslum við
Iþróttafélögin eða klúbba.
— Og hvernig er aðsóknin?
— Aðsóknin er ágæt. Það er
ekki hægt að segja að hún sé
jöfn, því sum kvöld eru hér fáir
unglingar, en svo aftur á móti
kemur fyrir að hér er alveg
fullt.
— En hvernig ferðu að reka
þetta heimili, án styrks?
— Stærstu tækin leigi ég út.
Það kostar t.d. 50 krónur að
leigja „billjard“-borðið um
klukkutímann og það er alveg
sama hversu margir leika þenn-
an tíma. Einnig hef ég hér lít-
ilsháttar af minni leiktækjum,
sem engin leiga er tekin af. Ég
hef hér gosdrykkja og sælgæt-
issölu, og bjóst ég við að það
yrði einna helzt til þess að
halda heimilinu uppi. En hvoru
tveggja hefur alveg brugðizt.
En það er kannski út af fyrir
sig allt í lagi, því það var
aldrei aðalatriðið að hafa hér
sælgætis- og gosdrykkjasölu.
— Reykingar eru hér alveg
bannaðar, svo og er öll áfeng-
isneyzla stranglega bönnuð.
Æskulýðsráð ekki
hlynnt starfseminni
— Nú er hér starfandi Æsku-
lýðsráð, er það ekki hlynnt
þessari starfsemi?
— Það er leiðinlegt að segja
S utt heimsókn /
Tómstundahúsið á
Akranesi og rætt við
Rikarð Jónsson
‘ifiisn
frá því, en ég get ekki sagt að
Æskulýðsráð sé hlynnt þessari
starfsemi. Eitt er það, sem
Æskulýðsráði virðist einkum
illa við og það er þessi sæl-
gætis- og gosdrykkjasala. Min
skoðun er sú, að staðurinn og
umhverfið skipti mestu máli.
Það er ekki sama hvort ung-
lingarnir neyta þessara veit-
inga á stað þar sem áfengi og
tóbak er jafnvel haft einnig um
hönd og andrúmsloftið miður
gott, eða hér, Aftur á móti er
skólastjóri Gagnfræðaskólans
þessari starfsemi hlynntur.
— Hvað er það sem þú býð-
ur unglingunum upp á hér?
— Hér er „billjard-borð,
tennisborð, bobb og pílur, auk
smærri spila. Niðri er lltill sal-
ur, þar sem borð eru. Ég keypti
16 mm. sýningarvél og ætlun-
Frh. á bls. 10