Vísir - 13.02.1964, Síða 2

VlSIR . Fimmtudagur 13. febrúar 1964.
VIÐ SJÁUM ÞÁ S TOKYÓ 2:
THOMAS SlTtUt MARKID HA TT
John Thontns var follin stjnrno en
nú hefur hnnn fengið trúnu é sjúlfnn
sig uð nýju.
John Thomas, eitt stærsta
nafn bandarískrar frjálsíþrótta-
sögu var orðinn dýrlingur 17
ára gamall, heimsmethafi með
met, sem talið var af mörgum
að yrði aldrei hnekkt, ári síðar,
19 ára orðinn „fyrrverandi met-
hafi“, og 22 ára gamall orðinn
„nafn“ aftur. Thomas var sann-
ariega að falla í gleymsku, en
nú fyrir skemmstu vakti hann
svo sannarlega athygli á sér og
það má vænta mikils af honuni
með sama framhaldi á OL í
Tokyo í haust. E. t. v. tekst
honum nú að vinna gullið, sem
hann var svo skyndilega svipt-
ur í Róm.
★ I COULD HAVE DANCED
. . . OG THOMAS FLAUG
YFIR 2.21.
Það var í Madison Square
Garden að undrið gerðist.
Rammfölsk lúðrasveit bögglað-
ist við að leika „I could have
danced all night“ úr My fair
lady, þegar Thomas renndi sér
yfir 2.21 án þess að erfiða
mikið. Þar með tók Thomas
fyrsta metið af keppinaut sín-
um Brumel, e.t.v. koma fleiri í
kjölfarið. Metið sem hann tók
nú var Millroseleika-metið.
Sá John Thomas, sem nú
stökk 2.21, er gjörólíkur hinum
fyrri, sem missti alltaf móðinn
og hélt höndum fyrir eyru
þegar áhorfendur hrópuðu á
stæðunum. Nú er hann rólegur
og sjálfsöruggur, skokkar um
gólfið milli stökka, rabbar við
félaga sína, en skrifar eigin-
handaráritanir þess í milli fyrir
áhorfendurna.
„Ég læt ekkert hafa áhrif á
mig lengur", segir Thomas.
„Ég læt sem ég heyri ekki í
fólkinu. Ég var vanur að trúa
því að fólkið væri mér vinveitt,
en ég komst fljótt að raun um
að það var aðeins vegna þess
að ég var svo oft sigurvegar-
inn.
Thomas gerir lítið úr hinum
miklu vonbrigðum, sem ósigur
hans í Róm olli, hinum hávaða-
sömu „pípkonsertum", sem
fyigdu honum eftir níu ósigra
í röð gegn Brumel, og því þeg-
ar honum mistókst að komast
í landsliðið, sem fór til Moskvu
I fyrra. „Það er engin ástæða
til að láta ósigurinn draga sig
niður, enda þótt það >sé síður
en svo ánægjulegt að tapa“.
segir hann.
* VILDI VERÐA
TENNISLEIKARI.
Thomas hefur nú aftur fengið
John Thomas yfir siánni.
sama þjálfarann og hann hafði
fyrir níu árum, en þá
hvatti þessi sami þjálfari hann
til að fara yfir í hástökk en
leggja tennis á hilluna, en
Thomas vildi gerast tennisleik-
ari. Duffy, þjálfari, segist hafa
farið með Thomas út á tennis-
völl og unnið hann með mikl-
um yfirburðum, „og eftir það
var hægur vandi að fá John til
að koma og reyna við hástökk-
ið“.
Duffy hitti Thomas aftur í
nóvember s.l. og bauð honum
að þjálfa hann. Hann virti
Thomas fyrir sér í æfingastökk-
um og var undrandi að sjá
þennan stökkvara með 2.23
slyttast yfir 2:03. „Hann var
svo mikið út úr þjálfun, að
einn af mínum mönnum við
Holy Cross-skólann vann John
hvað eftir annað, og var sá þó
ekki í hópi hinna beztu við
skólann.“
★ ENDURBYGGINGIN:
BALLET, LYFTINGAR . . .
Nú hófst endurbyggingin af
krafti og stendur raunar enn.
Æfingarnar eru stórkostlegar
og meðal þeirra eru ballett,
lyftingar, spretthlaup, hlaup úti
á viðavangi og margt fleira.
Duffy þjálfari, er sannur Iri,
og hið mesta hörkutól að þvi
er menn segja og hann hreint
og beint „lemur" John Thomas
áfram. „Haltu áfram, þú verður
að vinna, vinna og vinna",
þrumar hann. „Ráin er alltof
lágt. Settu hana í 2.05. Beint
upp. Láttu ekki handlegginn
liggja eftir. Áfram nú, ég vil
sjá heilmikið af dagsljósi milli
þín og ráarinnar", segir hann.
Við blaðamennina segir hann:
„Maður verður að vera harður
við John. í gagnfræðaskólanum
fór hann oft að gráta hjá mér“.
★ TAKMARKIÐ ER
OL-GULL I TOKYO.
Hinn fullvaxni maður, John
Thomas, grætur aldrei. Hann
starfar hjá fyrirtæki sem verzl-
ar með vörur fyrir lamað fólk
og er fulltrúi fyrir nuddvélar
sem eru kallaðar Niagara-
Cyclo Massage. Hann safnar
jazzplötum, býr í tveggja her-
bergja ibúð, búinni loðskinnum,
afrískum grímum frumstæðra
þjóðflokka og þetta kallar hann
„Congo Hilton“.
„Og nú er það bara gullið
á Olympíuleikunum í Tokyo",
segir Thomas. „Þetta verður
bara á milli mín og ráarinnar",
segir hann, „ég fer ekki til að
gera neinn ánægðan nema sjálf-
an mig núna.“
UMRÆÐUR UM SJONVARPIÐ
Benedikt Gröndal (A) flutti þings-
ályktunartillögu í sameinuðu þingi
ásamt 2 öðrum þingmönnum Al-
þýðuflokksins, þar sem segir að
Alþingi álykti að fela ríkisstjórn
inni að láta undirbúa frv. um há-
marksvinnutíma barna og ungl-
inga f hinum ýmsu starfsgreinum
Kvað flutnings-
maður þetta
vera n. k. vöku
lög. Vinnan er
góður skóli ef
hún er í hófi, og
nú þarf þjóðin
ekki lengur að
slíta kröftum
barna og unglinga til að hafa í
sig og á. En á síðustu árum hef-
ur þróunin orðið önnur og nú
er svo komið, að barnavinna er
meiri hér heldur en í löndunum
sem næst okkur eru vegna skorts
á vinnuafli. Freisting peninganna
er mikil og vinna lengri en góðu
hófi gegnir, og fjárráðin af þeim
sökum meiri en gott er. Vinnan
á fyrst og fremst að miðast við
uppeldisgildi hennar.
Virðist nú vera orðið tímabært
að setja löggjöf um þetta efni.
HÆGRI IIANDAR
AKSTUR.
Birgir Finnsson (A) mælti fyrir
þáltill. sem hann flytur ásamt
þrem öðrum þingmönnum stjórn-
arflokkanna um að skora á ríkis-
stjórnina að láta hefja hið allra
fyrsta undirbúning að því að upp
verði tekinn hægri handar akstur
hér á landi.
Sagði flutnings
maður, að þetta
væri gert til sam
ræmis við aðr-
ar þjóðir og þær
sem hefðu hann
ekki þegar væru
ákveðnar að
koma honum á.
Svíar hefðu ákveðið þessa breyt-
ingu ’67 og talið væri að hún
mundi kosta 400 millj. króna.
sænskar. Árið 1945 var talið að
þetta hefði aðeins kostað 47 millj.
sænskra króna.
Upphaflega hefði vinstri handar
umferð verði ákveðin með til-
liti tii ríðandi kvenfólks í söðli.
Árið 1940 hefðu verið sett um-
ferðarlög, og þá þótti sjálfsagt að
taka upp hægri handar akstur. En
þegar Bretar hernámu landið var
hætt við þetta, þar eð það þótti
ekki óhætt.
Aðalkostnaðurinn við þessar
breytingar mundi verða við að
breyta almenningsvögnum. Gert
væri ráð fyrir að rikissjóður tæki
að einhverju leyti á sig þann
kostnað.
í greinárgerð frv. segir, að eip
ungis 1% að bílaeign landsmanna
sé miðuð við vinstri handar akst-
ur.
UMRÆÐUR
Einar Olgeirsson (/■.. „vaddi
sér hljóðs utan dagskrár og vildi
hann vekja athygli ríkisstjórnar-
innar á þvi, að nú væri í athugun
að koma á fót
nýrri kassagerð
fyrir frystihús-
in. Núverandi
kassagerð væri
hins vegar mjög
fullkomin og
væri ekki þörf
fyrir fleiri. Og
ef íslenzkir kapitalistar geta ekki
komið sér saman um verð á um-
búðum, þá á ríkið að reka hana.
Nú væru margar milljónir veittar
úr ríkissjóði til frystihúsanna sem
síðan væri kastað í svona lagað.
Gils Guðmundsson (Ab) beindi
þeirri fyrirspurn til menntamála-
ráðherra hvernig mál stæðu með
sjónvarp á íslandi.
Menntamálaráðherra, Gylfi Þ.
Gíslason, svar-
aði þessu í ýtar-
legri ræðu, sem
ekki verður rak-
in hér, þar sem
það hefur þegar
verið gert í blöð
um.
Gils tók þá
aftur til máls og harmaði, að ekki
yrði lokað fyrir hermannasjón-
varpið á Keflavíkurflugvelli ef hið
íslenzka kæmist upp. Taldi hann
það mjög ,,ameríkanísera“ hina ís-
lenzku þjóð, og íslenzkt sjónvarp
yrði e. k. viðbót við hið ameríska.
Benedikt Gröndal sagði, að hér
væri grundvöllur fyrir sjónvarpi
ef athugað væri hvað þjóðin leyfði
sér, og þetta væri aðeins spuming
um að velja eða hafna.
Ennfremur fannst honum leitt
að menn skyldu nota hið ófædda
ísl. sjónvarp sjálfum sér til fram-
dráttar í baráttu sinni gegn utan
ríkisstefnu ríkisstjórnarinnar.
Eysteinn Jónsson (F) kvaðst álíta,
að það bæri sem fyrst að koma
upp ísl. sjónvarpi um allt land.
ÞINGFRÉTTIR í
STUTTU MÁLI
Þrír nýir þingmenn tóku sæti á
Alþingi í dag. Jón Kjartansson tók
sæti Ólafs Jóhannessonar, Unnar
Stefánsson kemur í stað Sigurðar
Ingimundarsonar, og Kristján
Jónsson í stað Sigurðar Bjama-
sonar.
Ragnar Arnalds (Ab) mælti fyr-
ir tillögu um rannsókn á atvinnu
ástandi í Norðurlands kjördæmi
vestra. til máls tók einnig Jón
Kjartansson.