Vísir - 13.02.1964, Side 8

8
V1SIR . Fimmtudagur 1S. febrúar 1964.
VÍSIR
Otgefandi: Blaðaútgáfan VlSIR
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjóri: Þorstelnn Ö. Thorarensen
Ritstjómarskrifstofur Laugavegi 178
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstrœti 3
Áskriftargjald er 70 krónur á mánuði
í lausasölu 5 kr. eint. — Simi 11660 (5 linur)
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Mannsæmandi vinnudagur
Á Þyí leikur ekki vafi, að eitt mesta hagsmunamál
verkafólks landsins í dag, er styttri vinnudagur.
Myndi það jafngilda verulegri kauphækkun ef unnt
reyndist að koma á föstum 8 stunda vinnudegi hér á
landi, svo sem tíðkast með öllum öðrum þjóðum —
og jafnvel skemmri hjá sumum. Þetta er mál, sem
verklýðshreyfingin þarf að vinna Ötullega að, og þá
ekki hvað sízt Alþýðusambandið, í stað þess að eyða
orku sinni í ófrjóar deilur um kaupprósentuna og ná-
vígi við stjómvöldin.
Porsætisráðherra og ríkisstjómin í heild hafa oftar
en einu sinni lýst yfir þeim vilja sínum á þingi, að
hér verði komið á 8 stunda vinnudegi. Að baki þeim
yfirlýsingum liggur sú fullvissa, að vinnuafköstin í
10—11 stundir eru ekki meiri þegar til lengdar lætur
en á 8 stunda degi og að það er ekki mannsæmandi
að stór hópur launþega þurfi að strita svo langan tíma
fyrir lífvænlegum launum.
Undanfari breytingar í þessu efni hlýtur áð vera ýt-
arleg rannsókn vinnufyrirkomulags og afkasta í ýms-
um stómm atvinnugreinum, og athugun á því, hvernig
vinnuhagræðingu og ákvæðisvinnu verður bezt við
komið.
JJér er mál, sem samtök bæði vinnuveitenda og laun-
þega ættu að sameinast um og hefja framkvæmdir
hið fyrsta í þessu efni. Ríkisstjórnin mun leggja til þess
það lið, sem nauðsynlegt er. Hér gefst verklýðssam-
tökunum gott tækifæri til þess að sýna framfarahug
sinn og umbótavilja í verki og vinna að viðfangsefni,
sem mun færa verkamanninum raunverulegar kjara-
bætur.
Árangurslaus flugráðstefna
það er ekki ofmælt að SAS rak í rogastanz þegar
Loftleiðir svömðu IATA-lækkuninni fyrir skemmstu
með enn meiri lækkun á fargjöldum sínum eftir 1. apríl.
Þar snarlegur krókur á móti bragði.
Fangaráð SAS var þá að kalla saman ráðstefnu þá,
sem í gær lauk í Stokkhólmi. Kvöddu þar flugmála-
stjðrar Norðurlanda fulltrúa Loftleiða á sinn fund og
ætlunin var að finna einhverja þá lausn, sem SAS
hæfði. En fundurinn varð árangurslaus. Og annar fund
ur með sömu aðilum mun væntanlega koma saman í
Reykjavík innan mánaðar.
Flestir munu vænta þess, að Loftleiðir bíði sem
minnstan hnekki af fargjaldalækkun IATA á Atlants-
leiðinni. Þá væri tekinn stór spónn úr aski íslendinga.
Og það er gott til þess að vita, að íslenzku flugmála-
yfirvöldin standa þétt að baki Loftleiðum í deilunni.
Sá heiður verður ekki af Loftleiðum skafinn, að þeir
hafa gert fátæka manninum leiðir loftsins kleifar.

Akraborgin siglir inn á höfnina.
AKRABORG SIGLIR A NY
Akraborgin skaddaðist allmik
iö 23. des. s. 1. þegar strand-
ferðaskiplð Skjaldbreið sigldi á
hlið hennar þar sem hún lá við
bryggju. Áreksturinn mun hafa
orðið af þvf, að vél Skjaldbreið
ar skipti sér ekki. Skjaldbreið
sjálf skemmdist Iítið. Þegar
þetta gerðist, var togarinn Marz
í Sllppnum, þannig að viðgerðin
á Akraborgiiini gat ekki hafizt
strax, og var þó mjög aðkall-
andi að skipið gæti sem fyrst
hafið ferðir sfnar að nýju, þar
sem samgöngur við Akranes
yrðu ekki nema með bíium á
meðan, og allra veðra von.
Viðgerðinni á Marz var því
hraðað eins og unnt var. 2. jan.
fór Akraborgin í Slipp, og losn-
aði þaðan aftur 8. febrúar. Við-
gerðin, sem var fólgin f því að
skipta um plötúr á báðum síð-
um, gekk fljótt fyrlr sig,
enda unnu menn frá Stálsmiðj-
unni öðrum megin, Landssmiðj-
unni hinum megin, og Slippur-
inn tók að sér tréverkið.
Ljósmyndari Vísis B. G. og
blaðamaður voru niðri við höfn
þegar Akraborgin kom úr þriðju
ferð sinni eftir viðgerðina, og
hittu að máli skipstjórann, Þórð
Guðmundsson.
— Hvernig líkar þér við „Borg
ina“ núna, Þórður? Hefur hún
nokkúð breytzt að ráði?
— Mér líkar vel við hana eins
og endran-ær. Nei, breytingar
hafa ekki orðið svo ýkja mikl-
ar.
— Hvað farið þiö margar ferð
ir á dag núna?
— Tvær á dag, eins og venju-
lega á vetuma.
— Er það ekki mikið til sama
fólkið, sem fer á milli með ykk-
ur?
— Jú, mér virðist það nú.
Þetta eru verzlunarmenn og
aðrir, sem þurfa oft að „bregða
sér milli bæja“.
— Og hvernig er hljóðið f
farþegunum, eru þeir ekki á-
nægðir með að vera búnir að fá
Akraborgina aftur?
— Ég hef nú satt að segja
ekki heyrt svo mikið talað um
það, en það má held ég gera
ráð fyrir að svo sé.
Um hina f járhagslegu hlið við
gerðarinnar vill Þórður ekkert
segja, svo að við kveðjum og
förum.
Þórður Guðmundsson skipstjórL
-X