Vísir - 10.03.1964, Síða 8

8
VÍSIR . Þriðjudagur 10. marz 1964.
Uígefandi: Blaðaútgáfan VlSIR
Ritstjóri: Gupnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen
Ritstjómarskrifstofur Laugavegi 178
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald er 70 krónur á mánuði
I lausasölu 5 kr. eint. — Sími 11660 (5 linur)
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Landhelgin og
Haagdómstóllinn
Ámorgun gengur úr gildi landhelgissamningurinn
um undanþágur Breta til fiskveiða á vissum stöðum
innan 12 mílna landhelginnar. Eftir morgundaginn
eigum við því einir fulla og óskerta landhelgi okkar.
Sá sigur er ekki minna að þakka framsýni þeirra
manna, sem forystuna höfðu í samningunum sem
leystu landhelgisdeiluna fyrir þremur árum. — Ber þar
hæst nafn Ólafs Thors og Bjarna Benediktssonar að
öðrum ólöstuðum. Þeim samningum var það að þakka,
að friður fékkst aftur á hafinu kringum landið, slysum
var forðað og 12 mílurnar tryggðar eftir nokkum um-
þóttunartíma, sem nú er liðinn á enda.
J dag er ekki tilefni til þess að þrátta um fortíðina.
Allir landsmenn hljóta að gleðjast yfir fengnum sigri,
og deilurnar eru bezt grafnar og gleymdar. En þó
verður ekki hjá því komizt að ræða um eina hjáróma
rödd sem kvað við í málgagni Framsóknarflokksins
í fyrradag. Þar er landhelgissamningurinn kallaður „ein
stæður niðurlægingarsamningur.“ Ástæðan er sú, að í
honum segir að við frekari útfærslu landhelginnar, út
fyrir 12 mílur, skuli tilkynnt brezku ríkisstjórninni og
rísi ágreiningur skuli honum ef annar hvor aðili ósk-
ar skotið til Alþjóðadómstólsins í Haag. Þetta segir
Tíminn að sé haft á íslenzkum rétti og réttarskerðing.
Slík röksemdafærsla er fráleit, og er sorglegt að sjá
slíka ósvinnu í víðlesnu blaði.
/
fslendingar vilja reka mál sín gagnvart öðrum þjóð-
um með lögum en ekki ólögum. í öllum frekari aðgjörð-
um í landhelgismálinu, sem öðrum málum er snerta
önnur ríki, verður þjóðin að'standa fast á grundvelli
laga og réttar. Alþjóðadómstóllinn í Haag er æðsti
dómstóll veraldar, sem engum dettur í hug að væna
um hlutdrægni. Þar munu hagsmunir íslands jafnvel
tryggðir og stærstu ríkja veraldar. Þess vegna er það
fráleitt að halda því fram að einhver réttarskerðing
EFTIR
ÓLAF
ÓLAFSSON
Þess verður vart hvert sem
komið er I Afriku sunnan Sah-
ara, að yfir afrisku þjóðlífi er
lægð, sem dregur til sín flilut-
un og áhrif margvíslegra hreyf
inga, víðs vegar að.
Á sviði stjórnmála gætir mik
illar togstreitu milli Austurs og
Vesturs og úr þriðju átt, Araba-
bandalagsins.
Fyrir framan rússneska sendi
ráðið I Addis Abeba, er lang-
ur garðveggur alþakinn mynd-
um og kommúnískum áróðurs-
miðum. Á öðrum áberandi stöð-
um í borginni eru sendiráð og
upplýsingaþjónusta Egypta, for
ystuþjóðar Arababandalagsins,
Bandaríkjanna og Bretlands.
Ekkert vantar á að reynt sé að
stuðla að því, að Afríka hallist
að þingræðislegu stjómarfari
og vestrænni samvinnu.
Tvo síðustu tugi 19. aldar
háðu vestrænar þjóðir hatrama
baráttu um yfirráð náttúruauð-
æfa og landa í Afríku. Nú er
barizt um fólkið sjálft, um
s á 1 Afríku. En sú barátta er
að ekki óverulegu leyti trúar-
legs eðlis.
MARX EÐA MÚHAMMEÐ?
Efnahágsaðstoð Rússa vegna
Asvanstíflunnar I Níl, hefur ver
ið og er enn básúníið um alla
Afríku kommúnismanum til lofs
og dýrðar. Miklum fjölda ungs
fólks hefur verið boðið á ári
hverju til námsdvalar I löndum
austan járntjalds. Blöðum og
bæklingum á hundruðum afr-
ískra tungumála hefur verið
dreift til allra landa álfunnar.
Útvarpsáróður frá Moskvu dun
LÆGÐ
ar í eyrum allra, sem hafa hlust-
unartæki. Fluttur er fagnaðar-
boðskapur frelsis frá hvers kon
ar pólitískri og trúarlegri á-
nauð.
Einnig hafa á ári hverju þús-
undir Afrlkana fengið I Kairó
ákjósanlegasta undirbúning þess
að verða skeleggir erindrekar
Nassers og Múhammeðs. Til
þessa hafa Arabar ekki
fengið orð fyrir að líta upp til
blökkumanna nema sem álits-
felist í heiti um að leggja milliríkjadeilur fyrir dóm-
stólinn. Undir slíka skuldbindingu hafa tugir ríkja
veraldar fyrir löngu ritað. Þau hafa meira að segja
skuldbundið sig til þess að leggja öll sín milliríkjamál
fyrir Haagdómstólinn ef nauðsyn krefur.
JJ
Xjví er greinin í samningnum um hugsanlegt máls- |
skot til Haagdómstólsins órækur vottur þess að ís- ||
lendingar vilja byggja framtíðaráform sín á fullum p
lögum en engum ólögum. Það er þeim ekki hneisa held
ur virðing. Og allra sízt mega ábyrgir stjórnmálaflokk-
ar rangtúlka þýðingu þessa ákvæðis eða gefa í skyn að ;
hér sé fjötur lagður á þjóðina. í því felst lítil hollusta
við það réttarþjóðfélag, sem er undirstaða þess að ís-
lenzku þjóðinni farnist vel, bæði í utanríkismálum sín-
um og innanlandsefnum.
legs varnings á þrælamörkuð-
um, enda nú einir um kaup á
svörtum þrælum. En Nasser seg
ir nú af heilagri vandiætingu:
„Við getum ekki horft aðgerðar-
lausir á það hræðilega stríð,
sem 5 millj. hvltra heyja nú
gegn 200 millj. blökkumanna,
þar sem við erum I Afríku."
Ekkert blökkumannaríki I Afr-
íku mun fagna „aðgerðum“
Nassers hafi það ekki áður svar
ið Múhammeð hollustu.
Á síðustu árum hefur Mú-
hammeðstrú útbreiðzt ört á
breiðu belti, er liggur að suð-
urmærum Sahara og suður eft-
ir Vestur-Afríku. Trúboðið fékk
byr undir vængi, eftir að leið-
andi menn afrískir tóku að
lialda því fram, fyrir fáum ár-
um, að hjátrú og andadýrkun
frumstæðustu tegundar væri
KWAME NKRUMAH Iýsir yfir fullveldi Ghana, 1957. - Hann
er á myndinni I fangabúningi frá 6 árum áður, er hann var
hnepptur I varðhald vegna áróðurs gegn nýlendustjómimri.
YFIR AFRÍKU
þjóðflokkunum fjötur um fót,
jafnvel engu síður en erlend
óstjórn.
Fyrir þrem árum var áætlað
í skýrslum, að Múhammeðstrú-
armenn sunnan Sahara væru 35
eða 40 millj. eða álíka margir
og k-ristnir menn voru þar þá.
MÚHAMMEÐSKT SÆLURÍKI
Þeir sem lesið hafa lýsingar
Alan Moorheads á Múhamm-
eðstrú I hinni ágætu bók hans
Síðnri grein
„Hvíta NII“ — sem Almenna
bókafélagið gaf út í góðri ís-
lenzkri þýðingu s.l. ár — fara
nærri um það, að slíkur boð-
skapur hefur fallið í frjóan jarð-
veg í Afríku. Þær lýsingar eru
í fullu samræmi við það, sem
ameríski rithöfundurinn, John
Gunther, segir í hinni miklu bók
sinni, „Inside Africa“ — 1955
— um múhammeðskt trúboð.
Hvorugur þeirra merku rithöf-
unda verður sakaður um þröng-
sýni, fáfræði eða hlutdrægni I
trúarefnum.
Báðir lýsa þeir múhammeðsku
trúboði á þá lund, að það sé
laust við flóknar kenningar og
torskilda helgisiði. Trúarjátning
getur ekki einfaldari verið: „Það
er enginn guð nema Allah og er
Múhammeð spámaður hans!“
Tilbeiðsla fer fram á sama
tíma fimm sinnum á dag, hvar
sem menn eru staddir, úti eða
inni, einir í eyðimörk eða mitt
í fjölmenni iðandi stórborgarlífs,
án prests og mosku. Lestrar-
kunnátta er óþörf, enda má ekki
snúa Kóraninum á framandi
tungur. — Nýlega var sagt í
fréttum frá Sómalíu, að 99
hundraðshlutar landsmanna
væru Múhammeðstrúar, og að
95 hundraðshlutar þeirra væru
ólæsir!
Nýjar lífsvenjur eru fábrotn-
ar og auðveldar, fyrir heiðna
menn er trú taka. Fyrirheit er
gefið um sæluvist eftir dauðann,
i hvers konar holdlegum mun-
aði. Ákvæði um stöðu konunn-
ar henta Afríkönum sérlega vel.
þar sem þeir eru fjölkvænl van
ir. Konum er engin sæla búin
gftir dauðann, og alla ævi eru
þær mönnum sínum óæðri og
undirgefnar. Þrælahald hefur
Framh. á 13. siðu