Vísir - 17.03.1964, Síða 7

V1 S IR . Þriðjudagur 17. marz l»tj4.
Það er skylda

að fylgj-
ast með og aðvara framieiðendur
— segir fiskmatsstjóri
„Það má segja að þetta sé
eins konar aðvörun, til þess að
forða frystihúsunum og öðrum
fiskframleiðendum frá tjóni og
ég tel það skyldu Fiskmatsins
að, vera vakandi og benda á
hættuna, áður en í óefni er
komið,“ sagði Bergsteinn Á.
Bergsteinsson, fiskmatstjóri
um tilkynningu þá, sem Fisk-
matið gaf út,s.l. fimmtudag.
í tilkynningu fiskmatstjóra
segir m. a., að nú sé tímabil,
þegar fiskur er meira og minna
fullur af rotnandi æti, og sam-
kvæmt þeim athugunum, sem
gerðar hafa verið að undan-
förnu, skapist mikil hætta í
fiskframleiðslunni, nema því að
eins, að öll bezta meðferð sé
viðhöfð, svo sem að ísverja
fiskinn og slægja eins fljótt og
við verður komið, eftir að hann
er veiddur.
í stuttu viðtali við Vísi í gær,
sagði fiskmatstjóri m. a., að
sumir kynnú ef til vill að segja,
að þetta væri ekki í verkahring
Fiskmatsins, þar sem fiskurinn
er ekki metinn fyrr en hann
kemur til útflutnings. En fisk-
matstjóri sagði, að sín skoðun
væri hins vegar, að það væri
skylda Fiskmatsins að fylgjast
vel með og aðvara fiskframleið-
endur, áður en í óefni væri
komið, til þess að forða tjóni,
því þegar fiskurinn kemur til
flokkunar, eru það gæðin, sem
ráða.
Fiskmatstjóri sagði enn frem-
ur, að hér væri mestmegnis um
ýsu að ræða. Fiskurinn er á
yfirborðinu í miklu æti, sem
rotnar mjög fljótt í maga fisks-
ins og hefur ákaflega spill-
andi áhrif á efnisgæði hans.

CHRISTIN E
ELER
Laugarásb'ió. Brezk - d’ónsk, tekin / Kaupmannaböfn.
Leikstjóri: Robert Spafford
Hvert þjóðland þarf sitt
hneyksli til þess að gamna sér
við á sama hátt og hver ein-
staklingur virðist þurfa sinn Iöst
til þess að halda sér í horfinu.
Brezki þjóðarlíkaminn hristist
undan Profumo-hneykslinu, vest
ur-þýzka þjóðfél. hámaði í sig
Rosemarie lífs og liðna, kven-
mann, sem var hundraðfalt dýr
ari en Mercedes Benz de luxe.
Ruhr-iðjuhöldarnir drápu hana
endanlega heldur leiðinlega sem
frægt er. Hér á íslandi er ekki
svo mjög verið að kippa sér
upp við óreglulegt veðurfar á
erótíska sviðinu — það gera
sennilega partíin og félagsheim-
ilin og „uppeldi" unga þjóðar-
meiðsins. Hins vegar ætlar allt
um koll að keyra út af kirkju-
byggingu.
Fólk virðist yfirleitt hafa ótrú
lega gaman af að syndga gegn-
um aðra, ef það getur ekki
syndgað sjálft, ellegar þá að
hneykslast, þangað til það stend
ur á öndinni og missir heilsuna.
Gerð hefur nú verið kvik-
mynd eftir ævisögu Christine
Keeler og dr. Stephan Ward.
Myndin er tekin í Danmörku (í
Kjöben) með enskum og dönsk
um leikendum. Hún er slitrótt
og ómerkileg, illa byggð upp, ef
á heild er litið, hins vegar hreint
ekki óskemmtilegir kaflar í
henni. Verstur ókostur myndar-
innar er sá, að það vantar í hana
brezkt umhverfi, brezkar týpur
(dæmigerðar manngerðir),
brezkt andrúmsloft, meira að
segja Soho-senurnar minna frem
ur á „Den sorte Gryde“ og
„Skinbukserne" en gjótur og
kynklúbba í Gerhard Street og
Shaftsbury Avenue.
Danir eru komnir á það hátt
Ungfrú Keeler og Ivanov flotamálafulltrúi rússneska sendiráðsins
— Má ég, ungfrú bjóða yður í hádegisverð á morgun á rólegum
stað í sveit?
menningarstig, að þeir eru farn
ir að tjá sig með svoddan kvik-
myndum, smbr. „En fremmed
banker pá“, sem sýnd var í
þessu sama bíói (Laugarás) í
hitt-eð-fyrra. Svíar hafa einnig
verið haldnir þessari áráttu. Hjá
Fransmanninum er þessi tjáning
í kvikmyndum og bókmenntum
jafn-eðlileg og lífið sjálft (eða
eigum við að segja eins og
rauðvín með matnum) og ævin-
lega til prýði. Skandinavar eru
ennþá á gelgjustigi í þessum
efnum, enda losarabragur ríkj-
andi í ástamálum — það er
Keeler leikur Yvonne einhver
Buckingham, minniháttar leik-
kona, sem hefur verið valin
vegna útlits og líkama. Stúlku-
kindin er anzi snotur og virðist
skilja hlutvérkið faglega. Mandy
Rice-Davis kemur lítið við sögu:
Hún hefði getað verið að koma
af skralli í Þórskaffi á mánu-
dagskvöldi. Dr. Ward er leikinn
af syni John heitins Barrymore,
Shakespeareleikarans fræga
og stjörnunnar — hann heitir
John Drew (líklega leitt af sögn-
inni to draw, að draga) Barry-
more, jr. Hann er mun yngri en
dr. Ward var (hann á að vera
miðaldra playboy, sem heldur,
að hann sé alltaf nítján ára, eða
eins og vissar sálgerðir í Klúbbn
um og Naustinu). Engu að síður
tekst Barrymore að gera tízku-
lækninn að dularfullum seiðara
(sem dr. Ward hefur ótvírætt
verið) — og auk þess hefur
leikarinn andlitssvip föður síns,
sem konur tilbáðu. Barrymore
er talinn óeirðarmaður í einka-
lífi og haldinn sjálfseyðilegg-
ingarhvöt eins og pabbinn sál-
ugi, og sagt er, að danskir hafi
orðið þeirri stund fegnastir, þeg
ar þeir losnuðu við hann úr
Hamletsríki að lokinni kvik-
myndatöku. Pilturinn kvað hafa
tekið að sér Hamlet-hlutverk
hið nýja, á meðan hann dvaldist
þar.
Profumo, hermálaráðherra,
kemur varla fram I myndinni.
Þó sér í bera granna yfirstéttar
fótleggi hans á barmi sundlaug
ar í orgíu-partíi hjá dr. Ward,
þar sem hann stendur yfir Keel-
er, sem hvílir eins og hafgúa cg
horfir upp til hans . . . (rúllar
augunum). „Þér getið alltaf fund
ið mig hjá dr. Ward“, segir hún.
stgr.
frægt um allan hinn menntaða
heim. Þó er ekki hægt að neita
því, að það eru tilþrif í því í
Keeler-kvikmyndinni, þegar
rússneski flotamálasérfræðing-
urinn, Ivanov, leggur brezku
ljónynjuna, Christine, 'að velli:
Það er með feiknum gjört og
glæsilegt á að líta. Svei mér, ef
sumum áhorfendum fannst þeir
ekki vera allt f einu komnir
norður í Skagafjörð til hest-
anna.

TVTikið hafa landbúnaðarvör-
urnar hækkað f verði,
segja húsmæður borgarinnar
þessa daga. Og reyndar 5llt
saman bæta þær við. Það er
að vonum, að fólk sé gáttað
og hissa á hinum miklu verð-
hækkunum. En hverjum eru
þær að kenna? Hver er orsök
þeirra? Það er rétt að koma
að því alveg strax, að þær
eru óhjákvæmileg afleiðing
verkfallanna og kauphækkan-
anna á síðasta ári. Nú taka
húsmæðúr ú*t súran bita fyrir
verkfallsbröltið fyrir jólin. Ef
kaupið hefði ekki hækkað um
30% á árinu sem leið stæði
vöruverðið í stað. Því er þann-
ig háttað, að kaup bóndans er
ákveðið eftir kaupi Dagsbrún-
arverkamannsins. Þegar það
hækkar hækka afurðir bónd-
ans nokkrum mánuðum seinna
svo hann fylgist með verka-
manninum. Það er þetta, sem
hefir hér gerzt.
© Sök kommúnista
Sumir reyna að skella allri
skuldinni á rikisstjórnina og
segja: Hún á sök á verðhækk-
ununum. En auðvitað er það
alveg út í bláinn og hrein
fjarstæða. Ríkisstjórnin varaði
margsinnis við voðanum. Hún
vildi veita verkalýðnum kjara-
bætur f mynd útsvarsfríðinda.
En kommúnistar neituðu því,
og knúðu fram lítilsverða
krónuböt, sem nú rýkur í
hækkuðu vöruverði. Þetta er
rétt að hafa í huga þegar hús-
mæður ræða um hver beri á-
byrgðim á verðhækkununum.
% Réttarþrugl
Tímans
Tíminn er ósköp framlágur
f morgun. Hann gerir mátt-
vana árás á forsætisráðherra
fyrir það að hann sagði f Vfsi
að við gætum ekki tekið okk-
ur lögsögu yfir öllu landgrunn
inu, nema alþjóðalög heimili
Þó þorir blaðið ekki að leggja
til að íslendingar taki upp þá
stefnu að frémja algjör lögbrot
á alþjóðavettvangi! Það fær
kannski hugrekkið síðar. Blað-
ið virðist enn haldið þeirri
meinloku að við íslendingar
getum ekkert gert í land-
grunnsmálum nema það sé
greinilega heimilað í alþjóða-
lögum. En það eru margir hlut
ir á þeim vettvangi, sem eru
heimilir einmitt vegna þess að
þeir eru ekki bannaðir. Þess
vegna er fráleitt að halda því
fram að einhverjum einhliða
rétti hafj verið afsalað. Engin
þjóð á rétt til brota á alþjóða-
lögum. Og þar sem enginn á
slíkan rétt er fræðilega ómögu
legt að honum sé unnt að af-
sala. Auðvitað förum við ís-
lendingar að lögum. Leið Hitl-
ers og Stalins er ekki okkar
leið.
SE3F