Vísir - 01.04.1964, Blaðsíða 9

9
V1S IR . MiBvikudagur 1. apríl 1964.
— togarinn flýtur nú í brimgarðinum og reynt verður að
að okkur takist á ná Wizlok út.
Frá því við byrjuðum að vinna
hér í fjörunni 13. eða 14. marz,
hefur veðrið yfirleitt verið mjög
óhagstætt. Við höfum aldrei
reynt að ná togaranum út, enda
tókst okkur fyrst núna í dag að
dæla öllum sjó úr togaranum og
þétta hann vel. Við byrjum svo
aftur snemma í fyrramálið. Þá
verður unnið að því að koma
vírnum frá dráttarbátnum yfir
í togarann og síðan verður gerð
tilraun til þess að ná honum út
á flöðinu annað kvöld“.
„Það er hægt að kaupa allan
Hvolsvöll fyrir andvirðið", sagði
skipstjórinn á Wizlok, þegar við
spurðum hann hvað myndi kosta
að byggja togara svipaðan og
Wizlok í dag. Skipstjórinn og
Rozak, 1. vélstjóri, hafa dvalizt
að Hvolsvelli sfðan togarinn
strandaði, fimmtudaginn 27.
febrúar.
í gærdag unnu að björgun
togarans 15 menn, bifvélavirkj-
ar, járnsmiðir og bændur undir
stjórn pólska björgunarsérfræð-
ingsins og Bergs Lárussonar.
Niðri í fjörunni er lítil jarð-
ýta, beltisbíll, stór trukkur, á-
samt tveimur kraftmiklum yfir-
byggðum bílum, sem björgunar-
mennirnir hafast við í, þegar
þeir matast. Flestir þeirra sofa
að Hvollsvelli, en sl. nótt ætluí|u
fjórir þeirra að sofa niðri f
fjöru.
f morgun ætluðu þeir að byrja
aftur, og ef allt fer samkvæmt
áætlun, þá mun þessi glæsilegi
togari verða kominn að bryggju
í Vestmannaeyjum um miðnætti
í nótt. „En þetta tekst aðeins
ef veðrið verður hagstætt",
sagði einn björgunarmannanna
um leið og blaðamaður og Ijós-
myndari Visis héldu frá strand-
staðnum 1 gærkveldi. í brim-
garðinum vaggaði Wizlok, að-
eins sex ára gamall togari, sem
metinn er á um 32 milljónir.
draga bnnn
„Hefði ekki smá óhappp hent
okkur, væri Wizlok á leið til
Vestmannaeyja“, sagði pólski
björgunarsérfræðingurinn Sado-
wy við blaðamann og Ijósmynd
ara Vísis, þegar þeir komu aust
ur á Landeyjasand í gærdag. f
alian gærdag var unnið af full-
um krafti við að dæla sjó úr
Wizlok og þétta hann. Um fimm
leytið var verkinu að mestu
leyti lokið og Wizlok flaut í
brimgarðinum, akkerið var úti
og togarinn hallaðist nokkuð á
bakborða.
Það voru þreyttir en ánægðir
menn, sem voru dregnir í land
Þeir, sem unnu við að dæla sjó úr Wizlok og þétta hann, voru allir útataðir f svartolfu, sem er um allt
sldp. Á myndinni er verið að þvo stakk eins björgunarmannsins með benzfni. Hætt hefur verið við
að reyna að koma vél togarans í gang vegna eldhættu, sem stafar af svartolíunni.
ÖLLUM SJÓ HEfUR VER-
IÐ DÆLT ÚR WIILOM
út í kvöld
f björgunarstól frá Wizlok sfð-
degis í gær. Allir voru þeir út-
ataðir í svartolfu, en það skipti
ekki miklu máli, þvf nú hafði
þeim tekizt að ná öllum sjó úr
togaranum og þétta hann vel.
Það eina, sem skyggði á ánægj-
una, var, að skðmmu áður en
dráttarbáturinn Koral átti að
draga togarann út, slitnaði end-
inn á dráttarvímum frá bauju,
sem hann hafði verið festur við.
Á meðan björgunarmennimir
þvoðu stakkana sína úr benzfni,
hittum við að máli pólska björg
unarsérfræðinginn, Sadowy.
„Hefði ekki endinn slitnað
frá baujunni, væri Wizlok senni
lega kominn langleiðina til Vest
mannaeyja. Veðrið er nú mjög
hagstætt, togarinn sjólaus og
þéttur, svo ég tel það enga
bjartsýni að segja, að það séu
miklar líkur fyrir þvf að Wizlok
náist út á flóðirtu annað kvöld,
ef veðrið verður svipað. Veður-
spáin er hagstæð, svo við bfðum
spenntir".
1 sama streng tók Bergur Lár
usson. Þetta er ekki f fyrsta
skiptið, sem Bergur vinnur að
björgun skips, því Wizlok mun
vera sjöunda skipið, sem Berg-
ur vinnur við að bjarga.
„Maður má aldrei vera of
bjartsýnn, en ég get ekki sagt
annað en við séum vongóðir um
Þegar flóð er, em björgunarmennirnir dregnir f Iand í björgunarstól.
(Ljósm. Vísis, B. G.).
BYSSURNAR I NAVARONE
Ensk-amerísk frá Columbia film. Sýnd í Stjömu-
bíói. Leikstjóri J. Lee Thompson. Framl. Carl Fore-
man. Byggð á samnefndri sögu eftir Alistair
MacLean.
Strfðsmyndir eru vinsæl
skemmtun. Fólk yfirleitt nýtur
þess að lifa sig inn f grimmd,
en grimmdin er einn snarasti
þáttur f mannlegu eðli, a. m. k.
er það haft eftir Bernard Shaw
og fleiri góðum mönnum.
Kvikmyndir um djörfung og
afrek eða hermdarverk úr blóð-
ugum styrjöldum eru af ýmsu
tæi, an margar þeirra eru svo
áþekkar .einkum amerfskar, eða
þannig settar á svið, að þær
geta beinlfnis, þegar til lengdar
lætur, verið hjákátlegar. Sama
væmna ástarævintýrið gengur
aftur í þeim, sama fórnfýsin end
urtekur sig, sama sálfræðin æ
ofan f æ. Þ6 bregður annað veif
ið út af venjunni. Byssurnar í
Navarone er sérstæð kvikmynd
að ýmsu leyti, þótt hún snúist
um atvik úr styrjöld. Hetjudýrk-
uninni er í hóf stillt, og myndin
er glæsilega tekin, raunverulegt
umhverfi notað sem mest, og
andrúmsloftið hvorki ýkt né
skrumskælt af stjórnendum og
leikurum. Sagan, sem kvikmynd
in er byggð á, er ein af þessum
alþýðl.skemmtilegu hetjusögum:
fífldirfska, svo að hárin rfsa á
höfði lesarans, flótti og undan-
koma úr höndum fjandmann-
anna, svo að munar um hárs-
breidd, sadismi f frumlegum til-
brigðum, semsagt gnægð af
rúsfnum með grautnum. Hættur
sjávarins gegna þýðingarmiklu
hlutverki í sögunni, enda er
höfundurinn Alistair MacLean
sagður elskur að hafinu, lfklega
hefur sjávarháski sjaldan verið
betur kvikmyndaður en f þess-
ari mynd. Persónumar, sem
koma við sögu í kvikmyndinni,
eru geðfelldur félagsskapur, og
ekki yfirleiknar. Gregory Peck,
sem leikur höfuðpaurinn, Mall-
ory, fjallgöngumann, kemur
manni ekki spánskt fyrir sjónir
fremur en yfirleitt í seinnj tfð:
Hann er alltaf líkur sjálfum sér,
og eiginlega alltaf sama persón-
an — hann er einn af þessum
kvenlega laglegu mönnum, sem
veit yfirleitt óeðlilega mikið af
sjálfum sér. Anthony Quinn er
alltaf ósvikinn, hvernig sem
hann kemur út á pappírnum.
Hann er alltaf sterkur í erfiðum
hlutverkum — það kemur vel
fram í þessari kvikmynd. David
Andrea (Anthony Quinn) drepur þýzkan hermann og hefur gaman af
gaman af.
Niven með sitt enska andlit og
sína ensku tilburði f öðru veldi
fellur vel inn í rammann. Stan-
ley Baker, sem jafnan leikur
harðjaxla og misindismenn, er
óvenjulegur í þessari mynd: það
sýnir, að hann er ekki einhæfur
Ieikari eins og við hefði mátt
búast. Anthony Quayle leikur
af skilningi manninn, sem særð-
ist. Pappadimos (James Darr-
en), „fæddur manndrápari" eins
og hann er kynntur í myndinni,
glundroða- og óeirðarmenni er
gott dæmi um unga kynslóð,
sem elst upp við styrjaldir og
skepnuskap: semsagt OAS-svart
fætling.
Fulltrúar kvenþjóðarinnar eru
ágætar í myndinni, Marfa (Irene
Papas) skæruliðastelpa, sem Iæt
ur sér ekki allt fyrir brjósti
brenna, Anna (Gia Scala), sem
ekki vildi gerast vændiskona hjá
þýzkurunum og bjargaði kven-
legum heiðri sfnum með dýr-
keyptum hætti.
Þessi kvikmynd er rólega
spennandi og vel gerð f flesta
staði. Stjórnandi, J. Lee Thomp-
son, er snjall Breti, og framleið-
andi Carl Foreman er með betri
framleiðendum f Hollywood —
hann hefur smekk.
— stgr.