Vísir - 06.05.1964, Side 8

VÍSIR . MIBvflcudagur 6 mai 18M1
VISIR
Otgefandi: Blaðaútgáfan VÍSIR
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen
Ritstjómarskrifstofur Laugavegi 178
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald er 80 krónur á mánuði.
1 lausasölu 5 kr. eint — Sími 11660 (5 línur)
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Samstaða er þjóðarnauðsyn
§vo virðist sem ýmsum áhrifamönnum í röðum stjórn-
arandstæðinga sé nú orðið Ijóst, að stöðva þurfi verð-
bólguna og allir verði að leggjast á eitt til þess að það
megi takast. Slíkt samstarf er þjóðarnauðsyn og al-
menningur krefst þess, að því verði komið á. Það, sem
hingað til hefur hindrað að þessi samstaða næðist, er
áróður og skemmdarverk nokkurra pólitískra ævin-
týra- og ofstopamanna, sem setja eigin óskir um völd
ofar öllu öðru. Sjái þeir nú loks að sér, eða geti þeim
ábyrgari menn í flokkum þeirra haldið þeim í skefj-
um, mun allt snúast á betri veg, verðbólgan verða
«töðvuð og lífskjörin bætt.
Það kom fram bæði í ræðum og blaðaskrifum 1. maí,
að það er almenn skoðun innan verkalýðssamtakanna
og launastéttanna, að beinar kauphækkanir nú mundu
ekki reynast raunverulegar kjarabætur, heldur stuðla
áfram að þeirri öfugþróun, sem almenningur vill
stöðva. Hin leiðin, að tryggja kaupmátt launanna, er
áreiðanlega heillavænlegri, enda sú, sem almenningur
óskar að valin sé.
Miðað við það sem áður hefur verið, má næstum
því segja, að Þjóðviljinn væri hógvær núna 1. maí og
næstu dagana. Hið sama verður ekki sagt um Tímann,
enda hefur forustulið Framsóknarflokksins lengst af,
síðan viðreisnarstjómin var mynduð, gengið lengra
en kommúnistar í kröfum um kauphækkanir og hvers
konar þenslu í efnahagskerfinu. Þetta stingur mjög í
stúf við stefnu flokksins þegar hann er í ríkisstjórn-
Þá er hann andvígur öllum kauphækkunum og hefur
reynzt launþegum erfiðastur allra flokka í kjaramálum.
Hið rauðskjöldótta kröfublað af Tímanum, sem út
kom á hátíðisdegi verkalýðsins núna, lofar því miður
ekki góðu um að heilbrigt samstarf náist við forustu-
menn Framsóknarflokksins, til þess að stöðva verð-
bólguna. Að svo stöddu skal þó engu spáð um afstöðu
þeirra þegar til kemur. Það verður ljóst á næstunni,
hvað þeim býr í huga.
Eitt er víst, að það verður ekki ríkisstjórnin, sem
strandar á að samstaða náist um ráðstafanir, sem að
gagni megi koma. Hún vill enn sem fyrr samvinnu við
allar stéttir þjóðfélagsins, og henni er ljóst, að vandinn
verður aldrei leystur nema með slíkri samvinnu. Við
verðum að skilja það og hegða okkur samkvæmt því,
að það er sameiginlegt hagsmunamál okkar allra, að
stöðva dýrtíðina og snúa við í tíma. Með hverri vik-
unni eða mánuðinum, sem við drögum það, verður allt
erfiðara viðfangs og loks óhjákvæmilegt að grípa til
róttækra aðgerða, sem allir vilja komast hjá og hægt
er að komast hjá, ef við sjáum að okkur í tíma.
Sovézk efftir-
hreyta Profumo-
mólsins
Eugene Ivanov, sovézki her-
málaráðunauturinn, sem kom
við sögu Keeler-málsins, hefir
nú fengið „uppreisn æru'V en
mál hans var tekið fyrlr f sjó-
hernaðarrétti í Leningrad, en
þann misseris tfma, sem rann-
sóknin stóð yfir, var hann skip
stjóri á skemmtibát á Svarta-
hafi á hálfum launum. En nú
hefir verið úrskurðað, að hann
sé sýkn saka, - hann „hafi ekk
ert aðhafzt til þess að skerða
álit Sovétríkjanna erlendis", og
hann er búinn að fá full ‘laun
greidd frá þeim tfma, sem lið-
inn er frá þvf rannsóknin hófst,
— og honum hefir verið afhent
að nýju heiðursmerki, sem frá
honum var tekið meðan rann-
sóknin fór fram.
Ivanov er nú tekinn til starfa
í flotastöðinni f Leningrad.
Brezkt blað, sem birtir frétt
um þetta, minnist síðan Ivanovs
sem hins vinsæla, sovézka
„diplomáts", sem hafi verið mik
Eugene Ivanov
Ivanov sýknaður í sjóhern-
aðarrétti í Leningrad
ill gleði- og samkvæmismaður
og gestur Stephens heitins
Wards á Cliveden-sveitarsetri
Astors lávarðs. Það hafi verið
þar, sem hann fyrst hafi kynnzt
John Profumo, fyrrverandi her-
málaráðherra — og Christine
Keeler, sem var gestur Stephens
Wards.
Ungfrú Keeler bar það síðar,
að hún hefði eitt sinn lagzt með
honum, og hafi það gerzt í íbúð
Wards í London, og hún hafi
oft séð hann, er hann kom til
þess að heimsækja Ward til
þess að spila bridge með aðals-
fólki þvf og auðmannafólki og
fleirum, sem voru gestir Wards.
í janúar s. 1., þegar Profumo-
málið var f þann veginn að
verða hið mesta hneykslismál,
aðvaraði Ward Ivanov, sem var
kvaddur til Moskvu svo skyndi-
lega, að brezka fiotamálaráðu-
neytinu var ekki tilkynnt um
heimför hins sovézka sjóhem-
aðarráðunauts, fyrr en hann var
farinn.
Þegar Profumo-hneykslið var
til umræðu f neðri málstofunni,
var birt fáorð tilkynning um það
f Moskvu að Ivanov væri ekk-
ert við málið riðinn, en ekkert
minnzt á hvers Ivanov mætti
vænta heima fyrir, en svo frétt-
ist sfðar, að hann væri orðinn
skipstjóri á skemmtisiglinga-
skipi á Svartahafi.
RANNSÓKNIN.
Þar næst komu fréttir um
rannsóknina. Rétturinn, sem
ekki hafði neitt vald til þess
að fella dóm, en tillögur rétt-
arins myndu hafa verið fram-
kvæmdar, komst að þeirri nið-
urstöðu, að — ekkert hefði ver-
ið milli þeirra Ivanovs og Christ
ine Keeler. Og rétturinn komst
að þeirri niðurstöðu, að hann
hefði notað sér kunningsskap-
inn við hana, með fullri vitn-
eskju yfirmanna sinna, til þess
einungis að komast í kynni við
menn, sem sæti áttu f brezku
stjóminni.
Þá komst rétturinn að þeirri
niðurstöðu, að er ískyggilegast
horfði út af Kúbu í nóvember
1962, hafi „Ivanov gert allt sem
Christine Keeler
í hans valdi stóð til þess að
friður héldist", enda þótt sumt,
er hann gerði, hafi verið ein-
feldningslegt (naive).
Rétturinn komst einnig að
þeirri niðurstöðu, að yfirboðar-
ar Ivanovs hafi ekkert haft að
athuga við kunningsskap Ivan-
ovs við Ward, þar sem hann
hafi verið „meðlimur aðalsstétt-
anna“, hafi haft sambönd við
hátt setta menn, verið frjáls-
lyndur.
I London kom sú skoðun
fram, segir í blaðinu, að Ivanov
hafi fyrirfram lagt niður fyrir
sér hvernig hann gæti valdið
truflunum, en aðrir aðhylltust
þá skoðun, að hann væri gleð-
skaparmaður og efst á baugi
hjá honum að njóta lífsins.
Christine Keeler hélt þvf
fram, að hann hefði notið blíðu
hennar aðeins einu sinni, og þá
fundið mikið á sér eftir að hafa
drukkið vodka óspart, en eftir
á virzt hafa skammazt sxn og
verið mjög áhyggjufullur, og
þótt hún sæi hann oft eftir
þetta, hefði hann ávallt „verið
á verði gegn henni".
Ivanov hefir þannig sloppið
betur en margir ætluðu, vegna
hneykslismálsins mikla. Og það
gerðu fleiri, er við sögu komu,
en annarra biðu þyngri örlög.
Ward galt með lífi sínu, skugga
ber á líf Profumo vegna móls-
ins, sem seint mun eyðast, og
Christine Keeler situr enn í fang
elsi, til afplánunar á dómi fyrir
að hafa borið rangt fyrir rétti.