Vísir - 17.05.1965, Blaðsíða 5

VlSIR . Mánudagur 17, maí 1965.
5
Togarinn —
Framh. af bls. 12.
Ákvörðun um
saksókn.
Saksóknari mun taka ákvörð-
un um það í dag hvort höfðað
verður mál gegn skipstjóranum,
en þeir sem hafa fylgzt með
réttarrannsókninni þykir mörg-
um líklegt að jafnvel ekkert
verði úr frekari ákærum.
Hafði misst taumhald
á sér.
Brezki skipstjórinn, Leslie
Cumby, er mjög rólegur að
vissu marki, segir einkona hans,
enda hefur það komið á daginn.
Greinilegt er að hann hefur
gjörsamlega misst taumhald á
sjálfum sér í viðskiptum sfnum
við varðskipsmenn, en eftir að
hann var yfirbugaður kom hann j
mj.g vel fyrir og í réttinum
hefur hann aldrei „talað af sér“
ef svo má að orði komast.
í fyrstunni voru viðskipti
Cumby og varðskipsmanna til-
tölulega meinlaus og samræður,
sem Cumby hafði við Guðmund
skipherra Þórs, fóru fram af
fullri kurteisi af beggja hálfu,
reyndar hafði Cumby aldrei
neinn dónaskap í frammi við
Guðmund. Cumby reyndi að
komast að því samkomulagi,
að hann fengi að fara út með
aflann, en að hann mundi koma
aftur að viku liðinni og reyndu
þeir þá að slæða upp vörpuna.
M. a. stakk hann upp á þvf, að
Guðmundur hefði samband við
ríkisstjómina íslenzku, en Guð-
mundur benti honum f fullri
vinsemd á það, að það væri
ekki sú leið sem vanalega væri
farin í slíkum tilfellum og einn-
ig benti hann honum á að
klukkan væri orðin það mikið,
að vekja yrði rfkisstjórnina.
Óþolandi segir Cumby.
Auk þess, sem Cumby mót-
mælti þvf að hann hafi verið að ;
veiðum, þá hefur hann komið j
því að í hvert sinn, sem honum j
hefur gefist tækifæri til, að!
fyrst og fremst þá sé skilningur ■
1. stýrimanns af Þór á því, sem ■
gerðist um borð mjög undar-1
legur og jafnframt mjög ýktar j
frásagnir, en til vara hefur |
hann, að ef eitthvað sé athug- j
unarvert við sfna framkomu, j
þá sé það ekki nema eðlileg af- j
leiðing vissra hluta, sem gerzt
höfðu. Á hann þar fyrst og
fremst við þá fullyrðingu sína,
að einn varðskipsmannanna hafi
hótað sér, að hann yrði bundinn
ef hann hefði sig ekki hægan,
enda hefði hann ekkert að segja
á skipinu eins og ástatt væri.
Þetta sagði Cumby að enginn
skipstjóri gæti liðið, hvorki ís-
lenzkur né annar, en einnig
sagði skipstjórinn að þessi sami
varðskipsmaður hefði hótað sér
að hann yrði lagður á júdó-
bragði ef hann væri ekki góður.
Cumby bar það fyrir sig, að
skipsmenn hefðu neitað að
halda áfram veiðum og þess
vegna hafi hann verið að lóna
í átt til Grimsby á hægri ferð
og hafi hann verið að reyna að
fá skipshöfnina til þess að kasta
vörpunni og hafi hann því
haldið sig nálægt miðum þeim,
sem hann ætlaði sér að reyna
næst á. Fortölur hans hefðu
ekki borið árangur og hafi hann
því ákveðið að reyna f það
minnsta að ná laugardagsmark-
aðinum f Grimsby. Þvf hafi
hann ekki viljað stöðva skipið
þegar varðskipið gaf honum
merki um það. Hann hefði þurft
að flýta sér og ekki mátt missa
tíma. Með þessari yfirlýsingu
segir hann að hann hafi ekki
haft stjórn á skipshöfn sinni,
en það er nokkuð sem þeir, sem
voru viðstaddir réttarhöldin
eiga dálítið erfitt með að kyngja: j
Cumbv er mjög sterkur per-
sónuleiki, hefnr djúpa og rnikla
rödd og mjög einbeitta fram-
komu. „Hann hefur alla eigin-
leika, sem yfirmaður þarf að1
hafa,“ sagði Guðmundur
Kjærnested.
Það var mjög fróðlegt að
fylgjast með andlitssvipbrigð-!
um Cumby meðan skýrsla skip- '
herra og 1. stýrimanns Þórs var!
þýdd fyrir hann í réttinum.
Hann sýndi undrunarmerki,;
þó ekki mjög greinileg á þeim I
stöðum f lestrinum, þar sem i
hann annað hvort var undrandi j
eða þótti hagstætt að verða j
undrandi. Þó sýndi hann engin '
undrunarmerki þegar fram í j
skýrslunni kom, að höggvið j
hafi verið á virana, enda kom
seinna á daginn, að hann viður-
kenndi að hafa höggvið á vfr- ,
ana, en ekki f þeim tilgangi að
losa sig við vörpuna, heldur til j
þess að ganga frá endum tog- j
vírsins, sem hafði slitnað og j
að þannig væri hægt að splæsa ;
nýja víra við þá sem eftir voru j
á togspilinu.
Hann sýndi aftur bæði undr-!
unar- og reiðimerki þegar i
skýrsla 1. stýrimanns var lesin '
fyrir hann og hrissti höfuðið i
oft.
Réttað var í skrifstofu bæjar-:
fógetans í Neskaupsstað. Þrönt j
var þar inni og var þvf ekki;
hægt að raða mönnum niður j
eftir stéttaskiptingu. Þetta varð ,
að mörgu leyti til þess að los- j
aralegur bragur skapaðst við i
Framh. af bls. 12.
lykt leggja á móti sér, og leizt
beim ekki á blikuna. Þau báðu
Helgu- að gansa út fyrir, en *
sömu mund kvað við ðgur’.e"
sprengin ginni í hús'inn. Þelm
varð það fyrst á. að hlatipa sem
bau gátu 'á brott, en voru ekk'
komin langt frá húsinu þegar
næsta sprer.ging átti sár sað.
Köstuðust þá asbestflísar úr
þakinu á eft'ir þeim og kom
ein þeirra í fót Helgu. sem
meiddist örlítið af þeim sök-
um. :
ÖFLUG SPRENGING
Sprengingin í vélasalnurr, i
varð, er ammoníak hafði lekið j
úr rörum og mettað loftið bar
inni. Var sprengingin svo öfl-
ug, að einn veggur salarins ;
lagðist næstum á hlið'ina, en
annar þevttist sundurtættur ert
ir vinnusalnum og suður úr j
húsinu. Munu brotin úr honum
hafa ferðast alls um 35 metra. j
eftir endilöngu hús'inu og út um :
dymar. Jafnframt kom upn eld-'
ur, er breiddist mjög ört út
vegna þess, að logandi atnmoní-!
aks-ský svifu um húsið. Slök’rvi |
iið Keflavíkur kom i stað'inn i
og skömmu síðar rlökkviliðið |
af Keflavíkurflugvelli og beind- |
ist slökkvistarfið e'inkum að því
að verja önnur bús skemmdum. ,
svo og allmiklar fiskbirgðir. er
gejundar voru í hystigej’mslurr.
iiússins. Tókst það svo ve’. að ,
eng'inn fiskur hefúr «kamú>«t.,
en birgðirnnr ho.fa r.'Isr verið
fluttar t?l geymslu f Njarðvik- .
um. Hinr vegar býddi lítið a?
reynn að bjarga því, sem þeger
var komið í eldinn, eno'a
skemmd'ist mjög mikið í spreng
ingunum.
tjáði blaðinu, að ekki reyndist j
sumar en í því húsi er brann j
var humarvinnsla á sumrin, og j
unnu þar jafnan unglingar úr;
Kefiavik. Munu því um 70 ungl j
ingar missa sumaratvinnuna af
þeim sökum.
Eíns og fyrr greinir hafa
"kemmdir á húsi og vélum enn
•kki verið fyllilega kannaðar,
hví óhægt er um vik inni í hús-
:nu enn sökum ammoníaks í
loftí
réttarhöldin. Menn voru að V" • v
gripa fram í, án þess að .hafa Mlf L.TÖNATJÓN
neinn tillögurétt um það Uveriíá’'■. E!yr
ig málið skildi tekið og lá við 1 tjomð
að blaðamaður Vísis, sem þetta
skrifar, hafi farið að skipta sér
að málsmeðferð.
Reykjavíkurhöfn
bls. 3-
yfirverkstjóra
hjá Ríkis-
usar,
skip.
— Það sem hefur bjargað okk i
ur á þessum árstíma eru skól j
amir, og um þetta leyti hafa i
margir skólapiltar verið byrj-!
aðir hjá okkur. En eftir því í
sem ég veit bezt eru skólarnir ‘
búnir seinna í ár.
— Hvað sjáið þið um af-
greiðslu á mörgum skipum?
— Það eru Ríkisskipin fimm
og einnig stundum flutningabát
ar eins og t.d. Guðmundur góði.
— Manstu eftir því að það
hafi verið jafn mikill skortur
á verkamönnum?
— Nei, ég man ekki eftir því,
að það hafi verið jafn mikill
skortur á verkamönnum, þau 15
ár sem ég hefi verið verkstjóri
hjá Ríkisskip.
— Er mikið um útskipun héð
an f sambandi við flutninga út
á land?
— Já, mjög mikið. Sérstak-
lega þó síðan ísinn fór að fær-
ast frá og siglingaleiðir opnast
og lítið er af nauðsynjavörum
á mörgum stöðum og einnig er
mikið um flutninga út á land á
vorin. Þá eru og miklar fram
kvæmdir fyrir austan eins og
t.d. við byggingar og undirbún-
ing fjrir síldarvertíðina.
—Þið verkstjórarnir eru ekki
mjög bjartsýnir á að ástandið
lagist á næstunni.
— Nei, það er varla hægt að
segja það. Þeir gömlu týna
smátt og smátt tölunni og það
eru fáir ungir menn sem koma
f staðinn.
tjöniö á inssinp,
hve loftið er msbgpð ammopi
aki, en hús'ið var tryget hjá
Brunabötafélap; tslands. V’é’.rt-
kostur hússins var h!ns vfíget
vátrj'ggður hjá Samv'inm.jtrv’gr;
ingum. og befur það tján sitt
numið milljónum tjóna. Meðni
annarra tækja er inni brunnu
var nýleg ísvél, og var hún
jafnframt eina ísvél staðarin;:
og framleiddi jáfnframt ís fyrir
fiskibáta,
Benedikt Jónsson, fram-
kvæmdastióri frystihússins.
loffBeiðir —
Framhald al bls. 1.
skríða í þessu máli. Sendi hún
þá uppsagnarbréf til eins flug-
mannauna Inga Kolbeinssonar
aðstoðarfliigmanns. Varð hann
fyrir valínu af því að það hafði
atvikazt svo, að Ingi hafði ver-
ið aðstoðarflugmaður í þremur ‘
tilfellum, er flugi var frestað ■
vegna 12 tfma reglunnar. Var
uppsagnarbréfið sent 5. föstu-
daginn og mun hafr. immið til
íoga á laugardagsmorgun Það
kvisaðist fljótt út um stéttina,
að Inga hefði verið sagt upp
og hófu flugmennirn'ir fund út
af þessu máli og mættu ekki til
vinnu.
TRUFI.ANIR Á FLUGI.
Loftleiðir "ögðu I fréttatilk. að
’prátt fyrir fjarvistir fiugm. hafi
flugi verið haldið áfram með
hinum bandarísku flugmönnum
sem st.arfa hjá félaginu og leigu
flugvélum, ?n blaðir.u er kunn-
ugt um eftir öðrum leiðum, að
þetta hafi crsakað allmiklar
truflanir á ferðum félagsins,
eins og skiljanlegt er að slík t
ólga ineðal flugmannanna gerir.
Þegar flugmennirnir tilkynntu !
nð þeir stvttu b.ámarksvakttíma j
sínn úr 17. klst. í 12 klst. kváð-!
3r býggjá það á ákvæðum ;
örvggi á vinnustöðv j
ér svo á, |
s?j vakttími stétta svo sem j
vwVemanna, bílstjóra cg starfs- j
mf.n:,? vjnnuvélum megi ekki j
vctií ;pnj?ri en. 12 klst, I.oftleið-1
ír í tilkyimsngu sinn'i að i
]»essi skilningur væri rangur,,
har setn i upphafi laganna er
skýrt frám iekið að ákvæðið
eigi ekki við loftferðir. —
Op aðalatriðið sögðu þeir, að i
rckstur flugferSanna sé ófrani-;
kyæmanlagur með svo stuttum \
vakttima sem 12 klst.
Annars niá segja að deila |
um þetta sé ekki aðalatriðið,
unnt að hefja aftur vinnu í
almenningur sem fylgist með
þessu skilur það gloggt, að að-
gerðir flugmannanna að stytta
svona vakttímann hefur aðeins
verið eins konar gagnráðstöf-
un vegna gerðardómslaganna.
DEILAN LEYST.
En nú er deilumál þetta leyst,
vonandi svo að báðir megi við
una. Gekk flugmálastjóri Agnar
Kofoed Hansen í að reyna að
sætta Loftleiðir við flugmenn
sína. Var það loks í nótt um kl.
5 sem samkomulag tókst með
þeim hætti að flugmálastjóra er
falið að setja reglur um há-
marksflugvakttíma og lágmarks
hvíldartíma flugmanna á Rolls
Royce 400 flugvélum Loftleiða,
þar til um annað kann að semj-
ast. Munu báðir aðiljar hlíta
ákvörðun flugmálastjóra.
Blikfaxi —
Fi mhaia at bO. I.
hinum nýja farkosti. Sagði hann
að landsmenn litu á Eimskipafé-
lagið sem óskabarn þjóðarinn-
ar. Eins mætti segja að Akur-
eyringar litu á Flugfélag íslands
sem óskabarn Akureyrar. Þakk-
aði Öm O. Johnson forstjóri
Flugfélags íslands móttökumar
með ræðu. Farið var í tvær flug-
ferðir með boðsgesti frá Akur-
eyri um næsta nágrenni.
Bæjarstjórn Akureyrar hélt
boð á Hótel KEA og þar fluttu
ræður, Jón G. Sólnes, forseti
bæjarstjórnar, Magnús Jónsson,
fjármálaráðherra, Somberg,
fulltrúi Fokkers Friendship, og
Örn O. Johnson. Um kl. 14.30
var aftur flogið til Reykjavíkur
og lent þar eftir tæpar 50 mín.
Nýja vélin var í gær í þjálf-
unarflúgi eða svonþftidum
„route pheck“ en nj'-ir flugmenn
fá næsíu dága pfóf' á véB.na. I
gærkvöldi fór vélin annað áætl-
unarflugið, einnig til Akureyrar.
Blikfaxi mun sennilega ekki
geta flogið til Vestmannaeyja
næstu vikurnar því þar fara
fram viðgerðir á brautunum og
er verið að skipta um slitlag,
því nýja vélin er 7 tonnum
þyngri en DC-3 og þarf því
brautin í Eyjum að hafa meira
burðarþol. Á hádegi í dag átti
flugvélin að fara til ísafjarðar.
Á morgun mun hún fara til
Egilsstaða á áætlun kl. 14.30.
Það er nú loksins þegar 1 y2 ár
er liðið frá því að gos hófst í
Surti, sem póststjórn'n tekur sig
til og gefur út Surtseyjarfrímerki.
Finnst mörgum að þetta hefði
mátt verða fyrr, enda er nú ein-
mitt siðustu dagana farið að draga
allmikið niður í Surti og menn
hræddir við, að hann sé að geispa
golunni.
En þegar þessi frímerki loksins
koma, þá er líka hægt ag segja
að þau séu vönduð og sérlega fall-
eg. Póststjórnin hefur nú sent út
Ijósmyndir af þeim og verða þetta
sennilega hin fegurstu merki í eðli-
legum litum, gerð eftir ljósmynd
um.
-w.„í,\, .V. , „ -At V I; ý ,
Bróð'r okkar
GUNNLAUGUR M. JÓNSSON
lézt þann 15. þ. m. Jarðarförin auglýst síðar. Fyrir hönd
systkina.
Lárus G. Jónsson.
Bróðir okkar
JÓHANNES MAGNÚSSON
frá Seyðisfirði
verður jarðsettur frá Hallgrímskirkju 18.. þ. m. kl. 3 e.h.
Aðalbjörg Magnúsdóttir Gunnar Magnússon
Þorgerður Magnúsdóttir ' Sigurður Magnússon.