Vísir - 12.07.1965, Síða 8

8
V í SI R . Mánudagur 12. júU 1963.
VISIR
Dtgefandi: Blaðaútgál'an VISIB
Ritstjóri: Gunnar G. Scbram
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjórar Jónas Kristjánsson
Þorsteinn 0. Thorarenser
Ritstjórnarskrifstotur Laugavegi 178
Auglýsingar og afgreiðsla Ingðlfsstræti 3
Askriftargjald er 80 kr ð mánuði
1 lausasölu 7 kr. eint. — Simi 11660 (5 linurl
Þrentsmiðja Visis - Edda h.f
Merk áætlun
Hér í blaðinu var á laugardaginn gerð grein fyrir
því hverja erfiðleika hinir nýju samningar við verk-
lýðsfélögin sunnanlands munu hafa í för með sér
fyrir útflutningsatvinnuvegina. Dagblaðið Tíminn
skýrir frá því á forsíðu á laugardaginn að kjarabæt-
urnar nemi 15—25% eftir mismunandi flokkum. Mun
það að vísu ofmælt, en þó ekki langt frá Iggi. Við
þessa kauphækkun bætist það að á næstu mánuðum
munu kauphækkanir þær, sem í sumar hafa verið
gengið að, hafa þau áhrif á vísitöluna að hún hækkar
kaupið enn um ca. 8%. Má þá hver maður sjá hvert
stefnir og vandfundið mun það land í veröldinni þar
sem framleiðslu og útflutningsvegirnir þyldu slíkan
kostnaðarauka gagnráðstafanalaust.
PJins vegar ber mjög að fagna þeirri yfirlýsingu,
sem ríkisstjórnin gaf út í sambandi við samninga-
gerðina á. föstud^gjnn. Þar lýsir hún því yfir að hún
muni beita sér fyrir víðtækum aðgerðum í húsnæðis-
málum. Er þar um að ræða bæði verulega hækkun
húsnæðismálalánanna og forgöngu um byggingu ó-
dýrra íbúða fyrir láglaunafólk. Á það hefur oft verið
minnzt í forystugreinum Vísis á liðnum misserum
hver nauðsyn það væri að koma skipulagi á bygging-
armálin með því að byggja ódýrar og hagkvæmar
íbúðir í fjöldaframleiðslu, þar sem kostir tækni og
hagræðingar fá notið sín. Við þekkjum það bezt frá
reynslu annarra þjóða að það er vísasti vegurinn til
þess að lækka byggingarkostnaðinn, sem hér á landi
er hærri en í öllum nágrannalöndunum. Hin stór-
tæka áætlun ríkisstjórnarinnar og Reykjavíkurborg-
ar um byggingu 250 slíkra íbúða árlega í samvinnu
við verklýðsfélögin er mikið og merkilegt framfara-
spor í þessa átt. Vonandi tekst að búa svo um hnút-
ana að tækninýjungar og fjöldaframleiðsla leiði til
verulegar lækkunar byggingarkostnaðar.
þá er það einnig gleðiefni að afráðið skuli að það
láglaunafólk, sem er gefinn kostur á því að kaupa
þessar íbúðir, skuli jafnframt eiga völ á allt að 80%
Iánum til 30 ára út á þær. Þar með er svipað lána-
fyrirkomulag upp tekið og gildir almennt í nágranna-
löndunum. Með því verður fyrir það girt að launafólk
þurfi að eyða allt að helmingi tekna sinni í húsnæði,
en það er auðvitað algjör frágangssök. íbúðalánin
hafa að vísu hækkað stórlega í tíð núverandi ríkis-
stjórnar eða að raungildi um 180%. En ennþá eru þau
almennt of lág. Þess er að vænta að þegar ísinn
hefur loks verið brotinn í þessu efni muni eftirleik-
urinn auðveldari, svo æ fleirum gefist kostur á slíkum
lánskjörum. Húsnæðisáætlun ríkisstjórnarinnar er í
heild því hin merkasta, og verður tvímælalaust raun
hæf kjarabót, sem ekki fuðrar upp í eldi verðbólgu og
launaskriðs.
John Lindsay
stórkaupmaður
T dag verður til moldar borinn
mætur fóstursonur þessa
lands, John Lindsay stórkaup-
maður. Hann andaðist þann 30.
júni s. 1. f Frakklandi, þar sem
hann var á ferð með konu sinni
og dóttur á leið f sumarleyfis
ferð til ítalfu.
John Lindsay fæddist í Edinborg
á Skotlandi þ. 8. marz 1893 og
var þvi liðlega sjötugur er hann
lézt. Milli íslands og Skotlands
liggur ekki ýkja 18ng leið og
Edinborg hefur lengi verið eitt
af meginhliðum Islands til hinn
ar víðu veraldar. í þeirri forn
frægu höfuðborg óx svo John
Lindsay úr grasi í foreldrahús
um. Atvikin höguðu þvi svo að
hann var ekki nema liðlegfc tví
tugur þegar honum var falið
það erindi að halda til íslands
í fiskikaupaleiðangur fyrir hús-
bændur sfna í Edinborg, en
hann hafði ungur að árum hafið
verzlunarstörf. Árið 1914 leit
hann ísland fyrst augum og
kynntist þjóðinni, þá ugglaust
grunlaus um það að á þessu
norðlæga landi ætti hann eftir
að lifa sín beztu manndómsár.
Eftir heimkomuna frá íslandi
var stuttur stanz gerður í
heimabyggð. Ófriðarbálið í álf-
unni brauzt út það sama 'sum-
ar. John Lindsay innritaðist í
herinn ásamt milljónum jafn-
aldra sinna, barðist á vígvöll-
unum og gat sér hinn bezta
orðstír fyrir hugrekki og fram-
göngu alla.
Að styrjöldinni lokinni hóf
hann aftur verzlunarstörf í
Skotlandi og stundaði þau allt
ti) 1925. Þá réðu örlögin því
að hann leysti landfestar enn
á ný og hélt aftur norður til
íslands. Hér i Reykjavík stofn-
aði hann strax sitt eigið firma,
fiskútflutningsverzlun, og naut
þar góðrar reynslu sinnar í
þeirri viðskiptagrein og einnig
kynnana við marga íslenzka
útgerðarmenn frá því hann var
hér fyrsta sinni á ferð 11 ár-
um áður. Hið nýja firma hans
gekk eftir beztu vonum, en þar
kom að Sölusamband íslenzkra
fiskframleiðenda var stofnað og
tók við atvinnurekstri einstakl-
inga á þessu sviði. Við þau
tímamót stofnaði John Lindsay
inn og útflutningsfyrirtæki, sem
hann rak allt til dauðadags
undir sínu eigin nafni hér í
borg. Var verzlun hans ein hin
þekktasta heildverzlun borgar-
innar, hafði á að skipa mörgum
beztu vöruumboðum brezkum
og naut Ijúfmennsku og mik-
ils trausts, bæði meðal við-
skiptamanna og kollega í
stéttinni.
Það mátti undrum sæta hve
miklu ástfóstri ' John Lindsay
tók við^ísland. Það var honum
hið fullkomna heimaland og
mun þar ekki litlu hafa ráðið
að skozkt blóð rann í æðum
hans. Ekki minna máli mun þó
þar hafa skipt að hann var
kvæntur hinni ágætustu ís-
lenzkri konu, frú Sigurborgu
Ólafsdóttur Lindsay.
John Lindsay
Lifir hún mann sinn, hin
mesta sæmdai og atgervis-
kona. Þau hjónin ólu upp tvö
kjörbörn pilt og stúlku og
komu þeim báðum til góðs
þroska.
John Lindsay var hrein-
skiptinn maður og óáreitinn,
en með fast mótaðar skoðanir
og lét engan mann knésetja
sig. Sjóndeildarhringur hans
var víðari en almennt gerist
hér á landi vegna erlends ætt-
ernis og styrjaldarreynslu, sem
hann gat verið hreykinn af.
Kynni okkar voru að mestu
bundin sarfi f félagsskap
Breta og íslendinga hér í
Reykjavik, Angliu. Þar vann
John Lindsay af óþrjótandi
áhuga og var ætíð manna ráð-
hollastur þegar til hans var
leitað. Á fundum þess félags
naut kímnigáfa hans og létt
skaplyndi sér mæta vel.
I’ upphafi þessara stuttu
minningarorða var sagt að
John Lindsay hefði verið mæt-
ur fóstursonur þessa lands. Ég
lýk þessum orðum með sam-
úðarkveðju til konu hans og
annarra ástvina og þeirri ósk
að land okkar megi fleiri slfka
syni eignast sem hann.
Vinur.
MINNING:
Karl Sigurðsson, leikari
1 í dag fer fram frá Neskirkju
útför Karls Sigurðssonar leik-
ara og pípulagningameistara.
Hann andaðist að morgni" 3.
júlí s.l., og kom það okkur, er
þekktum hann mjög á óvart,
að þessi trausti maður skildi
falla í valinn á bezta aldur-
skeiði, aðeins 45 ára.
Karl var fæddur í Bolungar-
vík þann 22. nóvember 1919,
sonur Sigurðar Sófusar Karls-
sonar, pípulagningameistara frá
Götu í Vopnafirði, og konu
hans Ingibjargar Bachmann.
Hann flutti með foreldrum
sínum til Reykjavíkur árið
1920 og hefur átt hér heima
síðan.
Mikill leiklistaráhugi hefur
verið með ættfólki hans og má
segja að Karl hafi alizt upp
með leiklistinni, enda fór það
svo að hann fór snemma að
leika í barnaleikritum í Iðnó,
síðan lék hann um árabil með
Leikfélagi templara, er starfaði
að miklum krafti á þeim árun-
um. Karl lék einnig í Þjóðleik-
húsinu t.d. f leikritinu Sem
yður þóknast.
Hann dru sig á tímabili nokk
uð út úr leiklistarlífi, þvi lífs-
baráttan er hörð og hann setti
heill og hamingju konu sim
og barna ofar sínu hjartans á-
hugamáli, að leika. Vinnan
kallaði, koma varð upp eigin
íbúð, öruggt athvarf varð að
hafa og vinna varð lengi
kvölds og jafnvel nætur á þess-
um árum, og þá var ekki hægt
að skipta sér milli atvinnu og
áhugamála.
Snemma á árinu 1962 veikt-
ist Karl og varð frá vinnu í
nokkurn tíma, en eftir þau
veikindi taldi hann réttara að
hætta að vinna við iðn sína,
pípulagnir, og réðist sem af-
greiðslumaður til J. Þorláksson
og Norðmann h.f.
Við þessi þáttaskipti í lífj
Karls Sigurðssonar opnaðist
tækifærj til að taka þátt f leik-
listarlífi borgarinnar, þar eð
nú þurfti ekki að vinna á kvöld
in, ein og svo oft varð að
gera áður.
Það fór því svo að hann tók
í vaxandi mæli að leika hjá
Leikfélagi Reykjavíkur og hef-
ur að undanförnu leikið í Hart
í bak, Vanja frændi, Sú gamla
kemur í heimsókn og nú er
hann féll frá var hann á leik-
ferðalagi með Ævintýri á
gönguför.
En Karl kom víðar við,
starfaði um árabil með Mam
Karl Sigurðsson
línhljómsveit Reykjavikur, var
í karlakór og tók þátt í félágs-
störfum í Leikfélagi Reykjavík-
ur, sveinafélagi pípul.manna og
félagi pípulagningameistara,
alls staðar maður sem tekið
var eftir og hressandi blær
fylgdi.
í ein 14 ár starfaði hann sem
pípulagningameistari hér í bæ
og hefur unnið við fjölda bygg
Framh á bls 6

»*r ". -.rswB