Vísir - 18.01.1966, Síða 8

I
8
y
Utgefandi: Blaðaútgáfan VISIR
Framkvæmdastjóri: Agnar Ólafsson
Ritstjóri: Gunnar G. Schram
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjðrar: Jónas Kristjánsson
Þorsteinn Ó. Thorarensen
Auglýsingastj.: Halidór Jónsson
Sölustjóri: Herbert Guðmundsson
Ritstjóm: Laugavegi 178. Slmi 11660 (5 linur)
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald: kr. 90,00 á mánuði innanlands
I lausasölu kr. 7,00 eintakið
Prentsmiðja Visis — Edda h.f.
Stórhækkun íbúðalána
I húsnæðismálum stendur þjóðin nú á merkum tíma-
mótum. Afráðið ,er þegar að reisa 1250 íbúðir fyrir
láglaunafólk á vegum ríkisins, höfuðborgarinnar og
verklýðshreyfingarinnar, eins og ítarlega hefur verið
frá greint hér í blaðinu. Gefst þá í fyrsta sinn hér á
landi kostur á að beita nútíma tækni og byggingar-
aðferðum til þess að lækka verulega byggingarkostn-
aðinn, nota verðlækkunarkosti verksmiðjuframleiðsl-
unnar. Ekki veitir af vegna þess að sífellt hefur það
orðið dýrara fyrir fólk að koma upp þaki yfir höfuðið
á sér og er það því mikilsvert að núverandi ríkis-
stjórn hefur riðið hér á vaðið um stórt átak í þessu
efni. Frá 1958 hefur vísitala byggingarkostnaðar
hækkað um 99,3% eða að jafnaði um 10,3% á ári.
Þessa hækkunarþróun þarf að stöðva og það verður
einmitt bezt gert með því að beita fyrrgreindum
ráðum og fara nýjar leiðir, eins og með innflutningi
tilbúinna húsa.
En þótt byggingarkostnaðurinn hafi þannig veru-
lega hækkað er það mikil bót í móli hve miklu bet-
ur hefur verið séð fyrir fjáröflun til húsnæðismála-
lána á síðustu árum en áður fyrr var. Eins og fyrr
greinir hækkaði byggingarkostnaðurinn um 99% frá
haustinu 1958. Á sama tíma hafa íbúðarlánin hins
vegar hækkað um 280%. í augum uppi liggur hve
þetta er mikilsverð „þróun og hve mjög þessi mikla
raunhækkun héttir undir með þeim sem vinna að
því að koma sér upp eigin íbúð, ekki sízt öllum
hinum efnaminni sem fyrir lánunum hafa verið látnir
sitja. Og á það má líka minna að við síðustu úthlut-
un íbúðarlána Húsnæðismálastjórnar var öllum um-
sækjendum gerð úrlausn, og er það mikill munur
frá því sem áður var í þessum efnum.
Götur borgarinnar
{Tramsóknarflokkurinn hefur undanfarið reynt að
telja Reykvíkingum trú um það að nú séu hlutfalls-
lega færri götur malbikaðar í höfuðborginni en var
árið 1940. Óheppilegra dæmi gat Tíminn varla valið
til þess styrkja málstað minnihlutaflokkanna í borg-
arstjórn. Það sést bezt af eftirfarandi tölum, sem
glögglega bera það með sér hve hraðar framfarirnar
í malbikun gatna borgarinnar hafa verið á undanförn-
um árum. Árið 1958 voru götur borgarinnar 159 km.
að lengd. Af þeim voru 50 km. malbikaðir. Árið
1962 voru göturnar 166 km. að lengd, þar af 58
km. malbikaðir. Árið 1965 voru götur borgarinnar
169 km., þar af malbikaðir 97 km. Þessar upplýsingar
bera það með sér að helmingi fleiri kílómetrar gatna
eru nú malbikaðir í höfuðborginni en fyrir átta árum.
Og á þessu ári mun 160 millj. kr. varið til gatnafram-
kvæmda, eða mun meira en nokkru sinni fyrr.
Þaö virðist nú komið í ljós
svo skýrt sem verða má, að
friðarsókn Johnsons Bandaríkja-
forseta hafi enn sem komið er
litinn sem engan árangur borið.
Um það ber nú seinast vitni, að
í Sai'gon var undirrituð yfirlýs-
ing þar sem segir að ekki hafi
orðið ágengt í sókninni. verði
þvf að halda áfram hemaðarað-
gerðum, jafnframt verði öllum
leiðum haldið opnum til sam-
komulagsumleitana um ráð-
stefnu um frið.
En með þessu er ekki öll
sagan sögð. Fréttaritari brezka
útvarpsins staddur l Saigon sím
aði þaðan, að á allra vitorði
væri, að Ky marskálkur, forsæt
isráðherra, vildi loftárásir á
Norður-Vietnam á ný og
sprengju- og vélbyssuárásir jafn
framt á herlið og flutningalestir
á leið frá Norður-Vietnam um
Ho Chi Minh-stíginn,“ sem ligg
ur um hið hlutlausa Laos til Suð
ur-Vietnam.
Hann skrifaði þó undir yfir-
lýsinguna með þeim Dean Rusk
utanrikisráðherra Bandaríkj-
anna og Averill Harriman sér-
legum sendimanni Johnsons for-
seta, en engan veginn tregðu-
laust.
VÍSIR . Þriðjudagur 18. janúar 1966.
Blaðið Nashville Tennesseean birtir þessa mynd um hinn
tviþætta vanda sem Johnson forseta er á höndum. Undir
myndinni stendur: Vandinn mikli — og á myndinni sjálfri:
Styrjöldin mikla (á byssuskeftinu) og - á diskinum: Sam-
félagið mikla.
ENGINN ARANGUR I
FRIÐARSÓKN JOHNSON
FERÐ SJELEPINS
TIL HANOI
Menn minnast þess, að fyrir
ferð Sjeiepins til Hanoi og með
an hann dvaidist þar og nefnd
hans, virtist mikil eftirvænting
ríkjandi, talað var í fréttum
um óvenjulega miklar viðræður
stjórnmálamanna í mörgum höf
uðborgum, enda „fljúgandi am-
bassadorar“ á þönum landa á
milli og það virtist — eftir
fréttum að dæma — eins og
liggja I loftinu, að eitthvað mik
ið væri að ske. Og jafnvel á
forsfðum blaða var farið að
birta fréttir um frið í V.nam og
ritstjómargreinar, með og án
spurningamerkja. Þá höfðu líka
verið á kreiki fréttir þeirra í
Peking um þjónkun sovétleið-
toga við bandaríska heimsvalda-
stefnu.
AUKIN HJÁLP
Og svo varð útkoman sú, að
birt var ein af þessum sameig-
inlegu tilkynningum um við-
ræður, sem leiddu til aukinnar
vináttu skilnings og einingar og
ennfremur: Sovétsamveldið og
Norður-Vietnam hafa g.ert með
sér nýjan sáttmála um fram-
halds- og aukna aðstoð Sovét-
rikjanna við Norður-Vietnam og
aðstoð „til aukinnar efnahags-
legrar þróunar til eflingar vöm
um N.V. og til þess að stöðva
ofbeldi bandarískra heimsveld-
issinna.“ Og eftir að þetta var
birt hélt Sjelepin heimleiðis um
Frú Þórunn
Gislason
lótin
Þann 14. þ.m. lézt frú Þór-
unn Gíslason, ekkja Þorsteins
Gíslasonar skálds og ritstjóra.
Frú Þórunn var 88 ára að aldri
er hún féll frá, en síðustu vik-
umar hafði hún legið sjúk að
Peking og Irkutsk.
í tilkynningunni vottar ekki
fyrir neinu, sem bendir til að
stjóm N.V. hafi nokkra löngun
til — eins og sakir standa — að
semja um frið við Bandaríkin —
hún hefur ekki hvikað um
þumlung frá þeim skilyrðum
sem hún hefur sett, þeirra á
meðal að Bandaríkin verði á
brott úr Vietnam með allan
sinn herafla og sprengjuárásum
á Norður-Vietnam verði algjör-
lega hætt, að Genfarsáttmálinn
frá 1954 verði virtur og Viet-
cong-liðar / viðurkenndir sem
samningsaðilar.
Þá segir I tilkynningunni, að
sovétstrjórnin styðji i hví-
vetna réttláta baráttu Vietnam
þjóðarinnar gegn árásum og of-
beldi bandarlskra heimsvalda-
sinna. í tilkynningunni eru Vi-
etcong-liðar kallaðir „frelsis-
hreyfing Vietnama" og hinir
einu löglegu fulltrúar þjóðarinn
ar.
Ekkert er sagt um í hverju
aðstoðin verður fólgin, en menn
ætla, að aðallega verði um
auknar hergagnasendingar að
ræða, m.a. eldflaugar. Minnt er
á, að Tubulobko hershöfðingi,
einn frægasti eldflaugasérfræð
ingur Rússa var með Sjelepin
og einn af fæmstu vígbúnaðar-
sérfræðingum þeirra, Dmitrij
Ustinov.
Margt bendir til, að eld-
flaugavarnimar til þessa hafi
ekki verið eins traustar og bú-
heimili sínu að Þingþoltsstræti
17 hér í borg.
Frú Þórunn fæddist 26. okt.
1877 í Görðum á Álftanesi. For
eldrar hennar voru Ingibjörg
Þorvaldsdóttir frá Framnesi f
Skagafirði og Páll Halldórsson
'snikkari. Ung giftist Þórunn
Þorsteini Gíslasyni ritstjóra og
varð þeim sex bama auðið.
Einn sonur þeirra, Ingi, er lát
inn, en önnur böm þeirra eru
Vilhjálmur, Nanna, Baldur,
Freyr og Gylfi. Útför frú Þór-
unnar verður tilkynnt síðar.
izt hafði verið við.
í fréttum frá Moskvu til
norskra blaða segir, að eng-
inn vafi sé, að árangurinn af
viðræðunum hafi verið góður
að áliti sovézkra stjómmála-
manna, þrátt fyrir það að ó-
breytt virðist afstaða N.V. til
ágreiningsins milli leiðtoga í
Moskvu og Peking um hugsjón
ir og stefnu.
Ávinningur er það talinn, að
stjómin í Hanoi hefur lofað
að senda sendinefnd á 23.
fulltrúafund Kommúnista-
flokks Sovétrikjanna sem
hefst 23. marz.
Þegar Sjelepin kom við í Pek
ing á leið til Hanoi og á heim-
leið til Moskvu, ræddi hann
ekki við neina leiðtoga, nema
einn varaforsætisráðherra Li
Hsien-niens. Þeir drukku
kampavín í stöðinni — og
ræddu saman — um daginn og
veginn. — a
Frú Ingibjörg
Guðmunds-
dóttir látin
Aðfaranótt laugardags lézt
frú Ingibjörg Guðmundsdóttir
eMíja Péturs Magnússonar ráð
herra. Lézt hún í Borgarsjúkra
húsinu, og var banamein henn-
ar hjartabilun.
Frú Ingibjörg var fædd 6.
júní 1895 á ísafirði og vom for
eldrar hennar Helga Bjamadótt
ir og Guðmundur Viborg Jóna-
tansson gullsmiður. Til Reykja
víkur flutti Ingibjörg með föður
sínum um aldamótin og átti
heima hér í borg alla tíð síðan.
Árið 1916 giftist hún Pétri Magn
ússyni síðar ráðherra, en hann
var þá ungur lögmaður hér í
Reykjavfk. Lengst af bjuggu
þau frú Ingibjörg og Pétur Magn
ússon að Hólavelli við Suður-
götu og ólu þar upp böm sín
átta, sem öll em á lífi.
>