Vísir - 04.04.1966, Síða 3

Mánudagur 4. apríl 1966.
’f
— Spiallað við fvo erlenda sfúdenfa á Nýja Garði
Jgrlendir stúdentar við Háskól-
ann fara yfir tuginn að
jafnaði, en nokkuð er tala
þeirra mismunandi. Yfirleitt
eru fslendingar forvitnir um
hag gesta sinna, en afskipta-
leysi landanna er líka með ein
dæmum og er helzta umkvört
unarefni stúdentanna sem hing-
að eru komnir til þess að
stunda nám í íslenzku að þeir
geti ekki kynnzt íslendingum
og þá ekki fengið þá æfingu
í málinu sem skyldi.
Yfirleitt er fyrsta spurning
íslendingsins, þegar hann hitt
ir þessa mætu menn og kon-
ur: — Hvernig kanntu viö þig
á fslandi? og svarið kemur eft
ir 'dálítið hik — Jú, ágætlega.
Nýi Garður hýsir að þessu
sinni flesta erlendu stúdentanna
og var leitað þangað til þess
að ná tali af einhverjúm þeirra
og spyrja um hagi þeirra.
JJelga Brenner var í anddyr-
inu, há og grönn, dökk yf-
irlitum og fjörleg. Hún býöur
strax til herbergis síns, sem
hún hefur gert að heimili sínu
í vetur. Á veggnum er mynd
af heimabænum Coburg í Þýzka
landi, hvítt gæruskinn er til
prýðis á svefnbekknum og alls
staðar blasa við bækur, auk
mynda og ýmissa smáhluta,
sem Helga hefur haft með sér
að heiman til þess að gera vist
legt hjá sér. Hún hlær við,
þegar hún segir, að Ámi Gunn
arsson fulltrúi hjá Stjórnarráð
inu hafi sagt við sig, þegar
bókakassarnir fóru að berast,
að nú kæmist hún aldrei aftur
frá fslandi bókastaflarnir sæu
fyrir því að kröa hana inni í
herberginu.
— Ég kom hingað í janúar
lok, segir Helga, ég tók próf
í haust í latínu og þýzkum
fræðum í Erlang í Bavem. En
ég er ekki þaðan, segir Helga
ég er frá Coburg, gamalli borg
í Norður-Bayern og er hún
nálægt landamærum Austur-
Þýzkalands, í tíu km. fjarlægö.
Jú, við merkjum það. Faðir
minn gat farið í skóginn á skíð
um þegar hann var drengur,
en nú sjáum við aðeins varð-
turnana og ijósin frá ljósköst
urum. Coburg er mjög gömul
borg og hefur haft sambönd við
allan heim. Þaðan var t. d.
Albert, maki Viktoríu Englands
drottningar og kom hann oft
í heimsókn. Núna eru gadda-
vírsgirðingar í 10 km. fjarlægð
frá Coburg sem vara íbúa Co-
burg við. Jú, landamærin hafa
Michel Sallé:
við útlendingamir erum mest saman.
breytt borginni og lífi íbúanna
mikið. Núna höfum við engan
iðnað lengur en áður var í Co-
burg frægasti brúðuiðnaöur
Þýzkalands. En augun og höf-
uð brúðanna voru gerð í ann-
arri borg ekki langt frá sem nú
er hinum megin við landamær
in og þeir hafa komið upp
sínum eigin iðnaði. Allt er lok-
að fyrir austan svo að núna
erum við á enda veraldar. í
Coburg eru aðeins haldin stú
dentaþing núna.
— É® verið menntaskóla
kennari heima, en mig
langaði til þess að lesa íslenzk
leikrit og til þess kom ég hing
að. Fyrst fékk ég áhuga á latn
eskum og þýzkum leikritum
og prófritgerðin min var um
þau. En það er ekkert skrifað
um íslenzk leikrit svo að ég
ætla að gera það. En til þess
verð ég að læra islenzku og
ég sæki jafnvel tíma fyrir þá
sem lengra eru komnir, og nú
hlær Helga.
Helga er styrkþegi við Há-
skólann. — Styrkurinn er ekki
borgaöur lengur en til apríl-
loka, hún brosir ofurlitiö hik
andi og bætir við, held ég. Þá
verð ég að fá mér vinnu. Ég
get fengið nóga vinnu, unnið
í fiski eöa einhverju öðru
starfi, en þá gefst ekki tími til
þess að skrifa, bara til þess að
vinna fyrir peningum og að
læra að tala íslenzku.
Hún bendir á gæruskinnið og
segir um leið:
— Ég sat hjá börnum og
þess vegna gat ég keypt gær
una, allt er svo dýrt héma á ls
landi.
Helga hefur enn ekki séð
mikið af íslandi
— En í sumar ætla ég að sjá
landið, fara í þriggja vikna
ferðalag með vinkonu minni, til
Þingvalla og fleiri staða.
Hingað til hef ég ekki getað
farið mikið erlendir stúdentar
hafa ekki bila.
/"'kg nú kemur spurningin sl-
^ gilda:
— Hvernig likar þér dvöl
in á Islandi?
Helga hugsar sig um ofur
lítið og segir svo og brosir.
— Ég sé ekki eftir því að
hafa komiö, en það er erfitt að
kynnast íslendingum líka
héma á Nýja Garði.
— Og hvernig geðjast þér
að íslenzka matnúm?
— Mér finnst fiskurinn ekki
góður, ég held að jafnyel
íslenzku stúdentarnir eldi
ekki fisk hérna í eldhúsunum
á Garðinum. Frosni fiskur-
inn var ekki góður* en síðan
við fórum að fá nýjan fisk er
þetta betra, hann er miklu betri
Kjöt get ég ekki fengið sent
að heiman vegna gin- og
klaufaveikinnar.
Annars ætla ég og dönsk
stúlka hérna, að fara út eina
nótt með fiskibát, í næstu viku
til þess að kynnast því hvemig
veiðarnar fara fram og til þess
að læra íslenzku.
— En hvað viltu segja um
íslenzka háskólann?
— Það hefur að'eins verið há
skóli á íslandi I fimmtíu ár, en
viö höfum haft háskóla í fimm
hundruð ár Það er enn verið að
byggja háskólann héma upp. Á
bókasafninu eru t.d. engar
skrár til þess að fletta upp í
Heima í Þýzkalandi geturðu
strax fundið I spjaldskránni aö
doktor þessi eða hinn hefur
skrifað um allt milli himins og
jarðar. Hér geturöu skrifað
sjálf, en það er ekki eins gott
að finna þaö sem aðrir hafa
skrifað.
— Og íslenzkan, hvernig
gengur með hana? Það hefur
verið sagt að erlendu stúdent
arnir lærðu ensku hér á und-
an íslenzkunni?
— Já, þú lærir mikið í ensku
hérna, en til þess að læra ís-
lenzku verður þú að hitta Is-
lendinga.
t’f":
t herbergi ekki langt frá situr
Michel Sallé við ritvélina
þegar komið er inn.
Væri hægt að fá stutt við-
tal?
— Já, ef það er ekki fyrsta
aprílgabb, segir Michel tor-
trygginn.
Michel Sallé kom fyrst hing-
að sem ferðamaöur árið 1964
og leizt svo vel á sig að hann
kom aftur í ágúst sl. Þá ferð
aðist hann víða um landið í
atvinnuleit og lenti á Raufar-
höfn þar sem hann vann um
tíma í síldarverksmiðju.
— i Ég lagði stund á nám í
stjórnmálum í París við Institut
d’Etudes Politiques. Svo á-
kvað ég að gera ritgerð um
pólitík á Islandi. Ég verð
hérna enn eitt ár, geri ráð fyr
ir að ljúka við ritgerðina á
næsta ári.
— Það geta ekki verið marg
ir útlendingar sem hafa lagt
sama efni fyrir sig?
— Ég er sá fyrsti sem tek
þetta fyrir, en ég skrifa um á-
hrif efnahagslífsins á stjórnmál
eftir strið. Það er miklu erfið-
ara að skrifa um stjórnmál
á Islandi en ég hélt í fyrstu.
Það hefur ekkert verið skrifað
um þetta efni hér svo að ég
verð hérna í tvö ár í staðinn
fyrir eitt eins og ég hafði gert
ráð fyrir í byrjun. Nú vinn ég
að söfnun gagna um efna-
hagslífið og það er auðveldara
en stjórnmálin.
lyrichel biðst afsökunar, ís-
A lenzkan er ekki nógu góð,
enskan ekki heldur segir hann
— Við útlendingarnir erum
mest saman, en ég hitti íslenzk
an stúdent úti í Frakklandi og
hann sagöi það sama að hasn
þekkti engan Frakka og að
íslendingarnir héldu hópinn sam
an.
Og hvað tekur við fyrir Mich
Framh. a bls. 4
Helga Brenner:
Islendinga.
læra íslenzku veröur þú að hitta