Vísir - 01.02.1968, Blaðsíða 9

V f SIR . Fimmtudagur i, febrúar 1968.
9
,Það er ekki hægt að lýsa hörmungum LSD í orðum..

LORRAINE GLEMBY er af rússneskum gyðingaætt-
um, en fædd og uppalin í New York. Hún hefur feng-
izt við ýmislegt eftir að hún lauk háskólanámi, ort og
skrifað, ritstýrt vikublaði, lær' nautaat í Mexico, dvál-
izt í Lapplandi, kynnt sér indversk crúarbrögð og síð-
ast en ekki sízt heimsótt ísland. Lorraine hefur komið
fram í sjónvarpi í Bandaríkjunum og m. a. rætt þar um
„hippíana“ svonefndu, ei). hún hefur kynnt sér málefni
þeirra mjög vel.
Jjað mun ekki algengt að 26
ára gamlar stúlkur séu rit-
stjórar, jafnvel þó aö um viku-
blaö sé að ræða. Það mun líka
fremur sjaldgæft að ungar
bandarískar háskólastúlkur taki
sig upp og fari til íslands, —
dveljist þar á afskekktri eyju á
Breiðafirði í heiian mánuö, fari
síðan til Lapplands og búi með
Lappafjölskyldu lengst uppi í
óbyggöum og að lokum til Ind-
lands til að kynna sér Vedastrú
hjá gömlum munki.
Allt þetta og miklu meira
hefur Lorraine Glemby reynt.
Hún er fædd í New York, en
80% af bandarísk
hippíum'" neyta eituriyfja
//
— SEGIR LORRAINE GLEMBY
foreldrar hennar eru af rúss-
neskum Gyðingaættum. Faðir
hennar er efnaöur verzlunar-
maður og móðir hennar, sem
hún segir að hafi alltaf skilið
sig allra manna bezt, er málari.
Lorraine fór í Colombiaháskóla
að loknu stúdentsprófi og tók
þar B. A. próf í samanburðar-
bókmenntum og tungumálum.
í sumarleyfum sínum var hún í
Mexico og lærði nautaat.
„Ég byrjaði snemma að yrkja
og skrifa smásögur“, segir
Lorraine, þar sem hún situr meö
sígarettuna í annarri hendinni.
Hún virðist mjög dæmigerð
bandarísk stúlka, en þó ef til vill
laglegri en gengur eg gerist, og
það leynir sér ekki að hún er
af Gyðingaættum.
„Að loknu skólanámi byrjaöi
ég að vinna hjá „The east
willage other", sem er svonefnt
„underground" blað, eða blað,
sem ekki flytur venjulegar frétt-
ir, heldur fyrst og fremst efni
sem við álítum menningarlegt.
Margir hafa horn í síðu þessara
blaða, en blaðið sem ég starfa
við er gefið út í yfir 42 þúsund
eintökum og selt bæði til Kan-
ada og Englands."
„Eru þessi blöö á einhvern
hátt málgögn fyrir hina svo-
nefndu hippía?"
„Nei, en hins vegar viljum
við reyna að hjálpa öllu því
unga fólki sem hefur sagt skilið
við samfélagið, ef svo mætti að
orði komast, til að starfa við
þaö sem það hefur áhuga á,
Þeir sem skrifa í blaðið sem ég
vinn fyrir, og var ritstjóri viö
áöur en ég kom hingað, eru ein-
göngu listamenn: Málarar, sem
mála myndir og skrifa um mynd-
list í blaðið, ljóðskáld, smá-
sagnaskáld, kvikmyndastjórar,
leikhúsfólk, tónskáld og aörir,
sem hafa áhuga á listum.
Viö erum yfirleitt eldri en
„híppíarnir", en það sem skilur
okkur þó kannski fyrst og
fremst frá þeim er þaö, að við
neytum ekki eiturlyfja."
„Hvaða framtíð bíður nú alls
þessa unga fólks, sem hefur
flúið frá heimilum sínum og
gerzt stjórnleysingjar?"
„Ég álít að þeir, sem hafa
leitað á náöir eiturlyfja eigi
yfirleitt enga von um að geta
orðið hamingjusamar manneskj-
ur, einkanlega ekki þeir sem
neyta LSD, sem er margfalt
hættulegra en nokkurt annað
eiturlyf".
„Hvað telur þú aö mikill hluti
„hippía" í Bandaríkjunum neyti
eiturlyfja?“
„Við gerðum skoöanakönnun
um þetta á blaðinu og þaö kom
í ljós að um 80%“ þeirra neyta
einhvers konar eiturlyfja,
Hacsh, Marihjuana eöa LSD
eða jafnvel allra tegundanna.
Hacsh og Marihjuana eru til-
' tölulega hættulítil miöað við
LSD, sem er miklu hættiilegra
en fólk almennt gerir sér grein
fyrir. Ég hefi séö mörg dæmi
þess, aö fólk bókstaflega breyt-
ir um persónuleika eftir að
hafa neytt LSD um tíma. Það
verkar miklu meira á sálarlífið
en beinlínis . á líkamann. Eftir
mjög skamman tíma hættir fólk
að geta einbeltt sér og tilveran
verður óraunveruleg draumatil-
vera, sem hvergi á sér rætur í
raunveruleikanurh. Það er ekki
hægt að lýsa hörmungum LSD
í orðum, og ég veit að það fólk
sem einu sinni ánetjast því, er
í flestum tilfellum algerlega
vonlaust það sem eftir er æv-
innar.
o h fí! ■ Qgftm
Mér til mikillar ánægju virð-
ast eiturlyf alls ekki þekkjast
hér á landi, jafnvel þótt mik-
ið sé um unglinga sem reyna
að líkjast „hippíum". Það er
greinilegt að þetta eru gðeins
börn. sem eru að reyna aö
herma eitthvað eftir. Hippíarnir
eru ekki tízkufyrirbrigði, eins
og sumir virðast halda. Þeir
eru óumflýjanlegt þjóöfélags-
fyrirbrigði, bein afleiöing af þvi
þjóðfélagi sem þeir búa við. En
sú stefna sem þeir hafa því mið-
ur tekið upp, að bókstaflega
gefast upp og leita á náöir ein-
hvers, sem leiðir þá frá allri
ábyrgð er vitaskuld mjög nei-
kvæö.“
„Svo að við vikjum aftur aö
blaðamennskunni. Þú sagðir að
margir hefðú horn í síöu blaðs-
ins. Út af hverju var það fyrst
og fremst?"
„Við mættum aö vísu ekki
beinni mótspyrnu neins staðar,
en auðvitaö takmarkast les-
endafjöldi blaösins mjög við
ákveðinn hluta fólks. Blaöið er
algjörk j,a ópólitiskt og þess
vegna var ekki um mótspyrnu
að ræða vegna þjóöfélagsskoð-
ár.a. Hins vegar lentum viö í
dálitlum útistöðum vegna ým- _
issa annarra mála. Til dæmis í
sambandi viö myndbirtingar af
nöktum karlmönnum. en við
höfðum vitanlega oft birt mynd-
ir af málverkum, teikningum og
styttum af nöktu kvenfólki, eins
og önnur bandarísk blöð. Svo
þegar einn ljósmyndarinn leyfði
sér að birta mynd af styttu af
nöktum karlmanni ætlaði allt
af göflunum að ganga.
Við birtum einnig mikið af
lesendabréfum, m. a. frá
bandarískum hermönnum sem
höfðu barizt í Víetnam. Þessi
bréf túlkuðu mjög ólíkar skoð-
anir á ýmsum málum og voru
mikið lesin þrátt fyrir að inni-
hald þeirra kæmi kannski ekki
mjög vel við alla lesendur
blaðsins. En þau voru öll sönn,
og þess vegna ekkert hægt við
þeim að segja.“ ■
„Þú hefur feröazt mjög mik-
ið. Hvernig stóð á því upphaf-
lega að þú komst til Islands?"
„Mér skilst nú að allflestir
feröamenn sem koma til íslands
hafi svipaða sögu að segja og
ég. Það er að segja, hafi heillazt
af landinu og þjóöinni við að
lesa fornsögurnar. Ég er eink-
anlega hrifin af Völsunga-
sögu, sem ég hef marglesið
spjaldanna á milli. Ég ætlaði
mér aðe5”' að dveljast hér
mjög skammt í haust, en
ílengdist í tvo mánuði. Ég var
úti í Flatey Breiðafirði tals-
verðan tíma, og kunni einstak-
lega vel viö mig þar, Héðan fór
ég svo til Lajáplands og dvaldist
þar hjá Lappafjölskyldu. en er
nú hingaö koi.iin aftur, en hef
því miður mjög stutta viödvöl
þar sem ég er á leið til Indlands.
Þar mun ég búa mjög afskekkt
og ætla ég að kynna mér Vedas
Framhald á bls 10
„Ég vjídi gera kvikmynd á
Islandi...“
„Völsungasaga er í
uppáhaldi hjá mér...‘
miklu
„Hippíamir“ eru þjóðfélags-
fyrirbrigði, ekki tízkufyrir-
brigði.“
„Nú fer ég til Indiands að
kynna mér Vedas-trú...“
„Hef lesið mikið af islenzk-
um Ijóðum, sem mig langar
til að þýða.“