Vísir - 28.03.1968, Qupperneq 4

yívS:‘;y:^NW:‘:

með hana,
' — -■-
:':*::)?:-:?'?x
--—

llilllli
!
: . . ; |i;
i V V !':.!•
{OCLASSÍ I
ClÖlVftlíTIES I

: ...

•iwiiniiíHiíiil

:' •' ••. ..

iíííföl
:-x ;:::xl! ;i;
Wíííftíí*::

MSewi

V'.'X;:;:"'•'•;:;
i::;;;; 'x;
FILTER 'CIGARETTES
liwiÍwÍiW'Íð

Gripið til örþrifaráða á neyð-
arinnar stund

Það kemur fyrir, að jafnvel
kurteisustu lögregluþjónum er
nóg boðið og vel það. Enskp lög-
regluþjónarnir — Bobbíarnir —
hafa lengi haft á sér orð fyjrir
að vera til fyrirmyndar í stétt-
inni, hvað kurteisi, skapstillingu
og aðra góða hegðan snertir.’en
svo lengi má deigt járn brýna,
að það bíti.
Víða erlendis hefur einhver
alda mótmæla gengið yfir lýðinn,
sem hópast gjarnan saman, geng
ur um fneð kröfuspjöld, eða held
ur þrumandi æsingaræður, sem
vekja eiga aðra til fylgis við mál-
staðinn, eða réttara oftast gegn
málstaðnum, sem það hefur i
móti í það og það sinni.
Oft eru hendur látnar skipta.
Bretar hafa ekki farið varhluta
af þessu, frekar en aðrar þjóðir,
þótt í minna mæli hafi það ver-
ið hjá þeim. Þeirra lögregla hefur
----------------------------
oft mátt dreifa slíkum æsinga-
hópum, þegar of langt hefur þótt
ijehg'ið. . •
Sjaldnast hefur þurft að grípa
til vopna. Oftast nægt að stjaka
við mönnum og I stöku tilfellum
kannski potað kylfu í mágann á
þeim versta, en það hefur lrka
verið allt og surht, .enda hafa
fram til þessa eiigir orðið til
þess að klaga ,)ögguná*fyrir ötula
framgöngu, þar til .fyrir nokkru,
Einhver stúlkukind; þátttakandi
í einni mótmæiagöngunni, lét sér
alls ekki segjast, þrátt fyrir vin
samleg tilmæli, góðiátjlegar ráð-
leggingar óg, föðurlegaf árpinn-
ingar. Ekki að'hpldur þótt tveir
einbeittir Bobbíaf tækju hana á-
kveðið sinn undir hvorn handlegg
og gerðu sig líkiega til þess að
leiða hana inn í Svörtu-Maríu.
Hún brauzt um á hæl og
hnakka. Æpti og öskráði. Lét yf-
irleitt öllum illum látum, svo á-
mátlegt var á að sjá.
Lögregluþjónarnir urðu að gef-
ast upp við að reyna að leiöa
hana eða meðhöndla á virðulegan
hátt og tóku til þess bragðs, að
annar hélt í handarkrikana, en
hinn í fæturna og þannig ætluðu
þeir að bera hana inn í lögreglu-
bílinn.
En það var ekki. sopið kálið.
þótt í ausuna væri komiö.
Hún hlvkktist til og frá. Engd-
ist og vatt upp á sig, svo lÖg-
regluþjónarnir komust ekki fetiö
Einum þeirra fannst þá nóg um
óhemjuskapinn í stelpunni og lét
lófann dynja á sitjandann á henni
þegar hann !á vel við höggi, svo
i small, og það þrisvar sinnum.
Rassskellti hana hreinlega á gafnl
an og góðan máta.
Viti menn! Það hreif!
Stúlkan stilltist og varð nánast
sem lamb, samanborið við þaö,
sem á undan var gengið, þótt
hún reyndi að vísu að lýsa því
með mörgum miður fögrum orð-
um hvílik svívirðing henni þætti
lér gerð með þessu.
Lögregluþjónamir tóku þvi
með jafnaðargeði og þerruöu
fegnir svitann af enninu, meðan
stúlkan hellti úr skálum reiði
sinnar yfir þá alla leið niður á
lögreglustöð.
Síðan komu ættingjar hennar
ig greiddu þá sekt, sem hún
hafi unnið sér til með háttalagi
sínu, og þar m'eð hefði þetta get-
að fallið í gleymsku, ef ekki hefði
viljað svo til, að blaðaljósmynd-
ari hefði verið nærstaddur, þegar
átökin áttu sér stað. Hann hafði
séð sér leik á borði, meðan allir
voru uppteknir af stúlkunni, og
"mellt af mynd, þegar hæst hóaöi.
Sú mynd birtist svo í blöðum
daginn eftir og varð tilefni
margra ummæla, sumra all-
gramra. Þótti sumum þarna of-
gert ,en öðrum vel að farið. Hins
végar hefur stúlkan ekkert að-
hafzt í málinu og bfður líklega
þess, að það fari lægra.
V erkf alls-hugleiðing.
Eftirfarandi hefur „Glossi“
beðið okkur um að birta, og
þakka ég honum sendinguna:
„Út af 14 daga verkfallinu
vaknar hjá mér sú spurning:
Hefði ekki mátt mata svo raf-
eindaheila, að hann hefði getað
svarað því áður en verkfallið
höfst hvemig málin mundu
standa eftir eins 2ja eða fleiri
sólarhringa þref? Þannig að
samninganefndimar hefðu !að
vild getað hafið umræður f
þeirri stöðu, s'em heilinn sýndi
að verða myndi eftir eins, 2ja,
3ja eða fleiri sólarhringa þóf.
Það væri ekki amalegt að geta
lokið 14 daga verkfalli á viku,
fimm eða jafnvel þrem dögum."
„Glossi.“
ingu Austurvallar virðast vera
skiptar sköðanir, en við gerð-
umst svo djarfir að minnast á
ar, t. d. Landakotsspítalann, þar
sem skortur á bílastæðum er til |
finnanlegur. Ennfremur ætti að
þessi stóru steinkeröld með
blómum í, sem víða hafa sézt
í borginni á sumrum, en þess-
ir steinpottar taka miklu minna
pláss, heldur en stór blómabeð,
og ennfremur er miklu síður
gengið ofan í slíka potta. Þess-
ir stóru blómsturpottar geta þá
gert dálítið hlýlegra í stað
blómabeðanna, sem orðiö hefur
að breyta í bílastæöi af brýnni
nauðsyn.
Öllum ber saman um mikla
nauösyn á fjölgun bílastæða, o«g
virðist ástæða til að þau mál
verði tekin traustum tökum.
Ég þakka bréf og ábendingar
um þessi mál.
Þrándur £ Götu.
Fleiri bílastæði mjókkun hins heilaga vallar. vera auðvelt aö gera bílastæði
ÞÍettinum hafa borizt bréf ’ Hins ve8ar er minnzt á Landa- við Landspítalann.
um vöntun bílastæð.a,,,. sem t t:9tstnnit5 °S einn bréfritari pag er mikin misskilningur,
nokkrum sinnum hefur verið minnist sérstaklega á skort bíla- aö bílastæði þurfi að vera til
minnzt á. Um skerð- stæða við sjúkrahús borgarinn- lýta. Á sumrin má svo hafa