Vísir - 04.05.1968, Qupperneq 2

V1SIR . Laugardagur 4. maí 1968.
UNGLINGAR Á FERÐALAGI
Fyrir skömmu gat Táninga-
sfðan þess, að íslenzka þjóðkirkj
an og ferðaskrifstofan Sunna
hygðust efna til skemmtiferð-
ar fyrir æskufólk til Mallorca
undir fararstjóm séra Ólafs
Skúlasonar. Síðunni hafa bor-
izt nokkur bréf með fyrirspurn-
um um umrædda ferð, og af
þeim sökum leituðum við til
séra Ólafs með spurningar við-
víkjandi þessari ferð og öðrum
þeim, sem á dagskrá eru.
„Er þetta fyrsta æskulýös-
feröin til Mailorca, séra Ólaf-
ur?“
,,Já, við höfum ekki farið sér-
stakar æskulýðsferðir fyrr þang-
að. Við Guðni Þórðarson, for-
stjóri Sunnu, höfðum rætt það
nokkrum sinnum, hvort ekki
væri möguleiki á því að hafa
æskulýðsferð til Mállotca. Hafðí
töluvert verið spurt um slikt í
sambandi við hinar aimennu
ferðir s. 1. sumar, og vildum
við því gjarnan koma til móts
við áhuga fólksins, þar sem það
er ekki heppilegt, að unglingar
séu að fara í þessar venjulegu
ferðir. Þess vegna dvaldi ég á
Mallorca í hálfan mánuð í fyrra,
kynnti mér aðstæður og mögu-
leika fyrir ungt fólk til þess
að eyða sumarleyfi sínu á þess-
um eftirsótta ferðamannastað.
Og ég er sannfæröur um það,
að vinsældir Mallorca munu
ekki verða síðri meðal unga
fólksins, heldur en hinna eldri.
Við förum utan 3. júlí og dvelj-
um á stúdentagarði, sem upphaf
lega hafði verið reistur af
spænskum auðkýfingi til þess að
auka áhuga og þekkingu á
spænskri þjóðsagnaerfð. Ekki
varð mikill árangur af þessari
viðleitni, svo að nú er þarna
rekinn almennur stúdentagarð-
ur. Þarna boröum við allar mál-
tíðir, reynum að hafa okkar eig-
in kvöldvökur og í sameiningu
við aðra æskulýðshópa, sem
þarna verða. Farið verður í ým-
is feröalög um eyjuna, sem er
nú reyndar hreint ekki svo lítil,
miklir og fagrir hellar eru skoð-
aðir, auðmannanýlendan heim-
sótt, perlubær og skinnaverk-
smiðjur eru á dagskrá, siglt verð
ur á snekkju á Bahia flóanum
og farið upp í fjöllin og skoð-
aður klausturbærinn Valdimosa,
þar sem Chopin bjó fyrrum.
Ekki má gleyma herragarðinum
Son Amar, þar sem ekta veizlu-
matur er framreiddur og spönsk
tónlist hljómar. Og þá má nú
náttúrlega ekki gleyma bað-
ströndum og sundlaugum, sem
sannarlega heilla alla, unga sem
gamla. Þá er það höfuðborgin,
Palma, með sínum þröngu stræt-
um, útimörkuðum og alls konar
verzlunum. Að lokum eru það
tveir dagar í London, áður en
haldið er heim aftur“.
„Já, þetta hljómar vel. En
hver voru tildrög þessara æsku-
lýðsferöa?"
„Þetta oyrjaði meðan ég var
æskulýðsfulltrúi kirkjunnar. Þá
sendum við flokka út, bæði til
Skotlands og Svíþjóðar og tók-
um á móti hópum frá þessum
löndum og einnig frá Þýzka-
landi, en það er mjög algengt
bæði í Evrópu og Ameríku, að
kirkjan og prestar hennar efni
til slíkra kynnis- og skemmti-
ferða. Ég vildi heldur alls ekki
að þessi starfsemi félli niður,
svo að við Guðni hófum sam-
starf um áframhaldandi æsku-
lýðsferðir. Ég fór með fyrsta
hópinn til Skotlands sumarið
1965. Árið eftir fórum við um
England og Skotland auk Norð-
urlandanna. í fyrra fór ég um
Danmörk, Holland og Þýzkaland
með hóp, en kollegar mínir, þeir
ur Unnar Halldórsdóttur, frá
Kaupmannahöfn með járnbraut-
arlest til Stokkhólms og þaðan
með annarri lest upp í hina
fögru sænsku dali. Systir Unnur
er nýr fararstjóri í þessum ferð-
um, en hún hefur stundað nám
í Svíþjóð og er þar vel kunnug,
og hefur einnig mikla reynslu
af því að vera með ungu fólki,
hefur stjórnað sumarbúðum
á vegum kirkjunnar og starfað
í Hallgrímssókn hér í borg. Ef-
um við ekki, að þeir eru margir,
við matartíma. Þess vegna höf-
um við morgunverð og kvöild-
verð, meðan á lengri ferðum
stendur, en hver sér um sinn
hádegismat, hvort heldur það
verður pylsa eða epli eða eitt-
hvað annað. En skoðanaferöirn-
ar, bæði á Mallorca og í Noregi
og Sviþjóð eru innifaldar, en þó
ekki aðgangseyrir að söfnum og
þess háttar. En sem sagt, svo til
allt er innifalið í upphæðinni".
„Eruð þið strangir fararstjór-
neinu. Og fram aö þessu hefur
þetta allt gengið prýðilega og
aldrei orðið vart við misskilning.
En sem betur fer verðum við
ekki alltaf að vera í hnapp. Þeg-
ar farið er að gæta kunnugleika
á staðnum og öruggt er, að allir
rata heim, er taumurinn gefinn
laus — nema vitanlega seint á
kvöldin og næturnar!! En núm-
er eitt er alltaf öryggið, og ég
efast ekki um, að skemmtan og
öryggi fara saman“.
„Segðu mér að lokum, séra
Ólafur, hver er afstaöa þín til
æskufólks nútímans?" ‘
„Ég hef alltaf haft gaman af
þvi að umgangast unglinga, allt
frá því ég var unglingur sjálfur.
Sr. Ölafur Skúlason með hópinn.
séra Björn Jónsson í Keflavik og
séra Sigurður Haukur Guðjóns-
son í Langholtssókn, fóru með
sinn hvorn hópinn um Bretland
og Norðurlönd".
„Það eru fleiri ferðir nú en
Mallorcaferðin er ekki svo, og
þá hversu margar?"
„Ég er nú aldeilis hræddur um
það, aldrei fleiri ferðir. Þá er
fyrst að nefna Norðurlandaferð,
sem séra Sigurður stjórnar. Far-
ið er 11. júlí, flogið til Kaup-
mannahafnar, en síðan er ekið
til Osló um Svíþjóð. Hin fallega
Osló er skoðuð, fariö upp á
Holmenkollen, Kon Tiki flekinn
og Fram heimskautsfariö skoö-
að. Farið í styttri og lengri ferö-
ir í nágrenni Osló, en síðan hald-
ið til Kaupmannahafnar, sem
ekki þarf að kynna íslendingum,
svo ofarlega er hún á blaði allra
þeirra staða, sem okkur langar
að fara til, meö sína Tívoli-
garða, sirkusa og margt fleira.
Séra Björn fer nú um Danmörk,
Holland og Þýzkaland þriggja
vikna ferð, en hinar eru allar
tveggja vikna ferðir. Flogið er
frá Keflavík 27. júni. í Hollandi
og Þýzkalandi er aldeilis margt
að skoða, auk þess er siglt eft-
ir því fræga fljóti RÍN, fram hjá
Lorelei klettinum, komiö við í
Köln og Hamborg, en dvalið í
Arnheim í Hollandi og í Wupp-
ertal í Rínardalnum. í báðum
þesum ferðum er langferðabíll
með allan tímann, nema meðan
dvalið er í Kaupmannahöfn. Þá
er það þriðja ferðin, sem er meö
nokkuð nýju sniði. Ég hef sem
sé oftsinnis rekiö mig á það, að
unga fólkið langar býsn til þess
að feröast með járnbrautarlest.
Þess vegna verður farið í eina
ferð 24. júlí undir leiðsögn syst-
sem vilja kynnast Svíþjóð og
njóta aðstoöar Unnar við það“.
„En hvemig er svo varið með
kostnaðinn, sem er frá kr.
9.800.00 til 11.800.00. Ekki er
allt innifalið í þeirri upphæö,
er þaö?“
„Ekki alveg allt, en mest allt
samt. Flugferðir til útlanda og
heim aftur, ferðir milli landa og
staða, gistingar alls staðar, all-
ar máltíðir, meðan dvalið er um
kyrrt nema í Kaupmannahöfn
og London, þar sem reynsla
okkar er sú, að ekki sé hægt að
vera að binda sig af einum stað
í slíkum borgum og ekki held-
ur æskilegt, meðan verið er á
ferðalagi að miða alla áfanga
ar? Verða allir alltaf að halda
hópinn?"
„Ja, það er nú það. Hvað er
að vera strangur? Agi verður vit
anlega að rfkja, því ekki væri
gott að vera alltaf að biða hver
eftir öðrum og láta þannig dag-
inn verða að engu. Ef við ætlum
að Ieggja af stað kl. 9 að morgni,
meinum við 9 en ekki 10. Við
erum mikið lýðræðisfólk og virö
um atkvæöisréttinn, en vissum
atriðum verður ekki breytt, þó
öll atkvæði væru móti atkvæði
fararstjórans. Hann ber ábyrgð
fyrir foreldrum og aðstandend-
um unga fólksins, sem treysta
umsjá hans og eftirliti, hann
vill ekki tefla á tvær hættur í
Ætli það haldist ekki héðan af?
Það vona ég aö minnsta kosti.
Ég hef verið sérstaklega lánsam-
ur með það, að unga fólkið hef-
ur verið skemmtilegt í þessum
hópum, áhugasapit yfirleitt,
reiðubúið til að fræðast auk
þess, sem það nýtur lifsins, hef-
ur gert sér grein fyrir þvi, hvað
felst í því að taka þátt í kristi-
legri æskulýðsferð og metur
nauðsyn heildarinnar og sam-
heldninnar. Og ég segi satt, að
ég hlakka til þess aö kynnast
því nú í sumar, hvernig verður
að fara með ungt fólk til Mafl-
orca. Ég vona að ég þurfi ekki
að endurskoða þetta svar mitt,
að þeirri ferð lokinni.
Hvað er það, sem angrar
hinn villta Bob Dylan?
jþað tök Bob Dylan rúmt ár
að klippa sínar klær. Nýj-
asta LP-plata hans, sú fyrsta á
eftir „Blonde On Blonde“ hinni
tvöföldu, hefur nú verið gefin
út og það undir nafninu „John
Westey Harding". En hvar er
að finna ódæli hans, hinn
svæsna söng hans, hina hrifandi
texta hans og hinn vandasama
skáldskap hans?
Aðeins í gleymskunni heyrum
við til hins gamla Dylan. Nú
gellur hann eins og bráðþroska
piltur, sem lætur langa lífs-
SIÐAN
revnslu sína seytla til þeirra,
sem gefa sér tíma til þess að
hlusta á hann. Hann er ennþá
hinn hrífandi sögumaður, og
sögur hans eru nú skýrari en
áður. Hin nefkveðna rödd hans
er háns séreinkenni, og hún er
nú einnig skýrari en áður.
Dylan leikur á píanó, gítar
og munnhörpu. Á hljómplötum
sínum nýtur hann ætið hjálpar
bassa og tromma, sem eru eins
konar stoð og stytta bak við
hina skerandi rödd hans. Tví-
vegis hefur hann notið aðstoð-
ar rafmagnsgftars, sem kallar
fram hin vestrænu geðhrif.
Textar Dylans eru yfirleitt já-
kvæðir með „vertu góður við
þína nánustu" sem grundvallar
hugsun. Hér og þar siáum vér
fingur fyrir oss, sem benda á
trúna sem lífsveig mannverunn-
ar. Á hinn bóginn er hverium
og einum ætlað að skilja text-
ana á sinn hátt Áreiðanlegt er
að hægt mun að finna næstum
iafn margar tilgátur um skýring
ar textanna eins og áheyrend-
ur eru margir. Lögin eru falleg
og létt og falla forkunnarvel
við textana. Já, ég segi, að lög-
in falli vel við textana, því að
Dylan semur textana fyrst, en
siðan lögin við þá.
í þeim tólf lögum, sem prýða
umrædda hljómplötu Dylans,
heyrum við hinar ýmsu hliðar
hans. Sérhvert lag kemur þrótt-
mikið og sjálfstætt fram og Iæt-
ur tvíendurtekningar vart við-
gangast. Eftirtektarverðasta lag
plötunnar er án efa „The Ballad
of Frankie Lee and Judas Pri-
est“, sem er fremur frásögn en
söngur, og er það hið eina lag
á plötunni, þar sem Dylan kem-
ur fram með s^amat.
Hljómplata sú, sem hér um
ræðir, er vitaskuld lostæti og
myndi áreiðanlega vekja eftir-
tekt væri Dylan öþekktur. Hún
hefur nú um fimm vikna skeið
skipað fimmta sæti vinsælda-
listans í Bandaríkjunum.