Vísir - 29.10.1968, Síða 4

Rauða skikkjan i Englandi
Margir muna eflaust eftir kvik-
mynd, sem heitir Rauða skikkjan
og var sýnd hér í fyrra. Dómarnir,
sem hún hlaut hér, voru væg-
ast sagt ekki uppörvandi, en þrátt
fyrir allt hefur myndin hlotið tölu
verða aðsókn og allgóða dóma
í öðrum löndum, þar sem hún
hefur verið sýnd.
Til dæmis standa nú yfir sýning
ar á henni í Engiandi, þar sem
menn eru yfir sig hrifnir af þess-
um „nýstárlegú" víkingum og
ástafari þeirra.
leikstjóra myndarinnar, Gabriel
Axel, hefur meira að segja veriö
boðið að opna nýtt stórt kvik-
myndahús í York, en Rauða
skikkjan er fyrsta myndin, sem
verður sýnd þar.

Konur eru mín listgrein —
segir hinn nýi James Bond
Hinn nýi James Bond, hinn 29
ára gamli George Lazenby, Ástral
íumaður, sem er fyrrverandi leik
ari í súkkulaði-auglýsingamynd-
um, virðist ekki ætla að verða
neinn eftirbátur fyrirrennara síns.
Nú vinnur hann við gerð mynd-
arinnar „I leyniþjónustu hennar
hátignar", sem nú er verið að
taka við rætur svissnesku Alp-
anna.
1 myndinni eru ekki færri en
13 fegurðardísir, sem Bond verður
að annast. Héma á myndinni sést
hann í góðum hópi með sjö af
þessum stúlkum. Ef til vill eigum
við eftir að heyra meira síðar um
einhverja þeirra, svo að nöfnin
eru látin fljóta með: Helena
Ronee, Zara, Catherine von
Schell, Anouskha Hempel, Julie
Edg, Joanna Lumley og Mona
Chong.
Hinn nýi James Bond hefur
meira að segja komið sér upp vís
dómsorðum um konur: „Að með
höndla konur er eins og leggja
stund á listnám — og listnám
hef ég stundað."
Oleg Vidov og Gitte Hænning í hlutverkum sínum í Rauðu
skikkjunni.
•••■•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••■••••
Epla-velgengni
Bítlanna
Pl'ótufyrirtæki þeirra slær i gegn
Frá upphafi hefur hljómplötu-
fyrirtækj Bítlanna gengið ljóm-
andi vel. Lag þeirra „Hey Jude“
er i efsta sæti vinsældalistans,
og virðist ætla að verða vinsæl-
asta lag þeirra félaganna, sem
gefið hefur verið út á tveggja laga
plötu. Önnur plata frá Appie, sem
ekki gengur síður ve! er „Those
Were the Days“ með Mary Hop
kin, sem klifrar' nú óðum upp
vinsældalista flestra landa.
Sagt er að Paul McCartney sé
langduglegastur Bftlanna við að
starfa í. fyrirtækinu. Á hverjum
degi stjómar hann fundi með
helztu starfsmönnum fyrirtækis-
ins. Fjölda margir skemmtikraft
ar, hljómsveitir og söngvarar, sem
eru á samning hjá öðrum hljóm-
plötufyrirtækjum hafa látið í Ijós
áhuga á því að gera samning við
Bítlana við fyrsta tækifæri.
Myndin utan á Apple-plötunum er auðvitað af epli. Fyrri s-ðan
sýnir grænt epli og síða númer 2 sýnir sama epli skorið í miðju.

„Hollt er heima hvat“
Við fögnum ýmsum stórvirkj-
um sem unnin hafa verið 1 ís-
lenzkum iðnaði á undanfömum
árum. Mætti þar margt til
nefna. Við eygjum stórvirkan
verksmiðjurekstur í mörgum
greinum. Skipasmíðar úr stáli
voru nær engar fyrir örfáum
árum, en em nú, þrátt fyrir
mikla örðugleika, orðin talsverð
iðngrein og ört vaxandi. íslenzk
ir iðnaðarmenn hafa sýnt, að
tæknilega geta þeir skilað verk-
efnum sínum ekki siður en koll
egar þeirra erlendir, en hins
vegar hefur vandinn legið í því
fjrir skipasmiðastöðvamar að
skila skipum á samkeppnisfæru
verði. Iðnþróaðar þjóðir hafa
einnig úr 'meira fjármagni að
spiia til að gera með hhrtina á
hagkvæmasta hátt.
Auðvitað eiga málin eftir að
skipast í sama farveg hér, en
eðlilega tekur öll þróun sinn
tíma. Islendingar hafa á undan-
fömum árum keypt allan glæsi-
legasta hluta skipastólsins er-
þegar verkefnaskortur gerir'
víða vart við sig. íslendingar
kunna allt til skipasmíða og hafa
næga reynslu til að annast þenn
an iðnað sjálfir.,Ef einhver þekk
ingaratriði vantar, má hæglega
opinbera aðila.
Það er svo mikil vinna fólgin í
því að smíða skip, að við höfum
ekki efni á því að láta aðra
annast þá vinnu, eins og sakir
standa. Þrjú hundruð lesta fiski
lendis frá, og hefur sú samvinna
við hina erlendu aðila oftast ver
ið með mestu ágætum. Nú hef-
ur orðið sú breyting á, að Is-
lendingar sjálfir þurfa á þeim
verkefnum að halda, sem áður
voru boðin út erlendis, og það
nær raunar ekki nokkurri átt,
að skip séu keypt erlendis frá,
kaupa svörin við þeim frá næst-
um hvaöa iðnaðarþjóð sem er,
sem hefur yfir margháttaðri
reynslu að ráða.
Vegna þessa kemur ekki til
mála að íslenzkum skipasmíða-
stöðvum sé ekki gefinn kostur
á þeim verkefnum sem til falla,
svo sem að smiða skip fyrir
skip er talið að verði ekki byggt
á minna en á fjörutíu og fimm
þúsund vinnustundum, svo allir
sjá að um mikl'a hagsmuni er
að ræða fyrir viðkomandi iðn-
að.
Innflutningur skipa hefur ver
ið mikið hagsmunamál innflytj
enda á undanförnum árum, enda
hafa erlendar skipasmíðastöðvar
greitt íslenzkum umboðsmönn-
um stórar fúlgur fyrir að koma
samningum á. Tvö prósent af
samningsverði er algeng þóknun
og dæmi munu vera um hærri
þóknun. íslenzkir aðilar hafa
einnig notið þeirra hlunninda, að
erlendis er einnig þóknað fyrir
ábendingar, þó viðkomandi hafi
hvergi komið nærri samnings-
gerð. Þessi viðskipti ganga eftir
rótgrónum venjum og reglum,
þar sem réttur skipamiðlarans
er stór, því þeir, sem smíða skip
eiga einnig mikið í húfi, að verlf
efnin séu nóg.
Þess þarf því vel að gæta hér
hjá okkur, þegar við þurfum á
því að halda að annast hin
ýmsu verkefni sjálfir, að þeir
hagsmunir verði ekki ofan á, að
verkefni séu flutt úr landi.
Þrándur í Götu.
)