Alþýðublaðið - 16.02.1966, Blaðsíða 13

Sími 50249
Becket
Heimsfræg amerísk stórmynd í
litum.
Richard Burton
Petér O'Toole
íslenzkur texti.
Sýnd ki. 9.
nrwiig
Charade
Óvenju spennandi ný lit-
mynd með
Cary Grant og: Audrey Hepburn
íslenzkur texti.
Bönnuð innan 14 ára.
Sýnd kl. 5 og 9.
. Hækkað verð.
W STJÖRNURfn
SÍMI1B936 MMMV
A ViIIigötum
(Walk on the wild side)
Ciawed! K i
Wm

•»asB ..-rj y ímPÍ Mi í< 1» M.-t -i " « i «
Frábær ný amerísk stórmynd. Frá
þeirri hlið mannlífsin', sem ekki
ber daglega fyrir sjónir. Með úr-
valsleikurunum Laurence Harvey.^
Capucine, Jane Fonda, Anna Baxt
er, og Barbara Stanwyck sém eig
andi gleðihússins.
Sýnd kl. 9.
Bönnuð bömum.
MAÐURINN MEÐ ANDLITIN
TVÖ.
(The tow faees af Dr. Jekyll)
Hörkuspennandi og viðburðarík
litkvikmynd, í Cinemascope.
Sýnd kl. 5 og 7.
Bönnuð innan 14 ára.
Bffrelðaeteendur
sprautum og réttuin
Fljót afgTeiðsla
Bifreiðaverksfæðið
Vésturás hf.
Síðumúla 15B. Síml S57M.
Það var lítill og frekar til-
gercJarlegur bar hægra megin
við ínnganginn, net skreyttu
veggina og humarpottár voru
allsstaðar. Barþjónninn var í
fiskimannsfötúm og háum stíg-
vélum og umhverfis sódavatns-
flöskurnar voru björgunarbelti.
Innan frá veitingahúsinu sjálfu
heyrðist gítarspil.
Hugo benti barþ.jóninum að
koma með höfuðhneygingu þess
manns sem er þar daglega gest
ur og hann pantaði tvo gin og
greip án þess að spyrja Jem
ráða en hún sat við enda bars-
ins.
Hún hugsaði fyrst um Hurn
vandamlálið. Það var erfiðasta
vandamálið því um það vissi
hún minnst. Henni fannst þeg
ar hún fór að ræða það við
Ilugo að hann liugsaði alls ebki
um hana, hann beindi allri at-
hygli sinni að einhverju öðru,
einhverju sem hann beið eftir.
Hann gerði henni ljóst að allt
sem kæmi Louise Húrn við
væri þrautleiðiniegt þó hann
leggði það á sig að lokum að
svara henni eins og maður svar
ar barni og eins og hann gerði
ekki ráð fyrir að svörum hans
yrði veitt nein athygli nvað þá
að hann gerði ráð fyrir að spurn
ingunum yrði haldið áfram.
Að lokum sagði hann: —
Elsku Jem mín Louise er geggj
uð þegar Yinnei-y á í hlut. Það
mætti halda að hún væri að
sleppa sér. Mér finnst það hlægi
legt en þetta er hennar hús og
hennar peningar og hún er sann
færð um að þar ‘hafi eitthvað
leiðinlegt gengið lá. Þess vegna
fékk hún þennan leynilögreglu-
•mann hingað til að komast að
því hver hefur verið að hafa
fé út úr kvenmönnum eins og
ungfrú Pennycuik. Hún heldur
að allir fari héðan ef ekkert
verði gert í málinu og illt nafn
komist á staðinn. Það er líka
rétt hjá henni — en ég er
sann'færður um að hún eyðir
orbú óg fé til einskis. Ungfrú
Pennycuik faldi peningana sína
einhvers staðar og ef Mason
finnur þá verður enginn hrifn
ari en ég. Þá yrði komið í veg
fyrir frekari tillögur og kjafta
gáng í eitt skipti fyrir öll. Ég
er Löuise mjög þa'kkl'átur og
stend í mikilli þakklætisskuld
við hana þó burtséð sé frá því
að ég er félagi hennar eins og
ég sagði þér um daginn. Við á-
kváðum í London að fara til
Frakklands þegar hún hefur
selt Vinnery. Ég verð þar með
rn'ína eigin sjúkradeild. Ég
•get boðið þekktum læknum af
öilum þjóðernum að koma á deild
ina og fylgjast með meðferðinni
og árangrinum. Louisé sér um
stjórnina. Við gætúm stórgrætt
á því og ég vona innilega að
þegar þetta skeður kvænist þú
mér Jem. Ég vil enga aðra.
Hann hallaði sér aftur á bak
og var þreytulegur.
28
—i Getum við svo hætt að
tala um þetta núna þegar þú
veizt alla málavexti?
— Já, sagði Jem og hún var
of þreytt til að segja annað.
— En Hugo ég vil ekki kvæn-
ast þér. Ég þarf ekki heldur
að segja þér hvers vegna ég
vil það ekki. Þú veizt hvað fað
ir minn og Gantry Willard og
menn eins og þeir hefðu álitið
um sjúkrahús eins og það sem
þú hefur í byggju að stofna.
Og burtséð frá því....
Hann var ekki að' hlusta leng
ur. Andlit hans varð eftirvænt-
ingarfullt og jafnvel þó hann líti
ekki fram að innganginum var
líkami hans spenntur. Jem leit
til dyra og heyrði rödd Di-di
rétt áður en hún birtist. sjálf
ásamt lagleguni dökkhærðum
pilti.
—• Hal'ló Fred, sagð’ Di-di
glaðlega og veifaði til barþjóns
ins. — Að hugsa sér að ég skuli
finna 'hérna minn dásamlega
lækni! En himneskt Hugo! Tony,
gullið mitt, þetta er Hugo
Drammöck jafn glæsileeur og
d'ásamlegur og venjulega. Núna
getum við verið fjögur saman.
Við getum setið saman og dans
að saman. Tony þetta er ung
frú Jedbro dóttir æskuvinar föð
ur Ridhards.
Tony kinkaði feimnislega kolli
til Jem. — Sælar, sagði hann.
— Þá er faðir yðar víst æsku-
vinur pabba míns. Sami árgang-
ur, sama sjúkrahús og Penny-
cuik læknir. Ég heiti nú ann-
ars Madden. Di-di gleymir alltaf
að nefna eftirnafnið.
— Skolli eruð þið gamaldags,
sagði Di-di og beindi öllu sínu
•seiðmagni að Hugo. — Nóg er
komið af forfeðradýrkun, mér
leiðist hún. Ætlar engmn að
kaupa handa mér eitthvað dá-
samlegt að drekka?
— Hvað má bjóða þér? spurði
Hugo og hann brosti til henn
ar einnar.
— Það venjulega, gin og
greip, sagði hún og lét fallast
niður á stólinn við hlið Jem.
— Tony farðu gullið mitt og
segðu þeim að breyta öllu og
'láta okkur hafa botrð fyrir
fjóra rétt hjá gítarnum.
Hún brosti vingjarnlega til
Jem, brosi stúlku sem var svo
falleg og svo almennt dáð að
henni kom ekki einu sinni til
hugar að líta á Jem sem keppi-
naut. Jem skiidi að Di-di íeit
á hana eins og skrifstofustúlk-
una á Vinnery sem Hugo hafði
te'kið með sér af því að honum
•leiddi'St og sem var dóttir gam
als vinar Pennycuiks og því rétt
að Ridhards talaði við hana.
Þeir voru báðir svo gamaldags.
— Vitið þið hvað, sagði Di-
di letrlega og augu hennar urðu
kringlótt og undrandi — að það
er reglulega sniðugt að þér
skyldi detta í liug að fara í rós-
rauðan kjól við þetta hár. Það
ætti að fara illa saman en það
gerir það bara ekki. Ée veit
að ítalir gera þetta stundum og
setja saman æpandi li-ti en ég
þori aldrei að gera það. Ætlarðu
ekki að borða heima hjá Penny
cuik á morgun?
Jem kinkaði kolli, hún sá út
undan sér að Hugo var að tala
við barþjóninn um ginið og
greipið. Eitt augnablik komst
hún við af að sjíá Hugo reyna
að sýnast vera meira e'n hann
var til að hafa áhritf á Di-di og
mistakast að venjú.
— Það er gott að það er
ekki ég, bætti Di-di við og rétti
'Sígaréttúr til Jem. Jem tók
Heimssýning
Framhald af 3. síðu.
kveðnar framleiðsluvörur þeirra
þjóða’ sem taka þátt í henni:
Reistir verða sérstakir skálát
'seirt helgaðir verða sérstökum
þáttum um manninn. Má þar nefná
deild úm manninn sem könnuð;
þar sem sýnd verða afrek hanð
á sviði geimkönnunar, djúphafs-
rannsókna, heimsskautaferða og
skyldra verkefna. Önnur deildin
verður um mánninn sem framleið-
anda og hin þriðja sem skapara
Og lfstamann.
Byggt hefur verið sérstakt listá
safn, sem í Verður sýnd ný og-
gömul list, hljómleikasalur og leik
hús. Munu þar koma fram lista-
menn frá fjölda þjóða. Efnt verð-
ur til vísindaráðstefna á mörgum
sviðum og háðar verða íþrótta-
keppnir í sambandi við sýninguna.
Reiknað er með að halli á sýn-
ingunni verði um 60 milljónir
dollara og munu Kanadamenn
standa straum af þeim kostnaði.
Norðurlandaþjóðirnar byggja í
sameiningu sýningarskála sinn og
er hann nú kominn undir þak og
byrjað er á innréttingum hússins.
Arkitektar frá öllum Norðurlönd-
únum unnu að téikningu haiis og
vann Skarphéðinn Jóhannsson að
því’verki af íslands hálfu.
Skálínn er um 2000 fermetrar að
flatarmáli og þrjáf hæðir. Á fyrstu
hæð verða upplýsingadeildir og
almenn þjónusta fyrir sýningar-
gesti. Á annari hæð verður veit-
ingahús þar sem á boðstólum verða
réttir frá öllum Norðurlöndun-
um og á þriðju hæð hefur hver
þjóð sitt sýningarpláss, sem hún
ráðstafar að vild. íslendingar
greiða 1/21 af verði byggingar-
kostnaðar skálans en hinar Norð-
urlandaþjóðirnar skipta öðrum
kostnaði á milli sín.
Fólk af norrænu þjóðerni, bú-
sett í Montreal hefur komið á fót
nefnd, til að undirbúa móttöku
norðurlandabúa, meðan á sýning-
unni stendur og útvega þeim gist-
ingu á heimilum norræns fólks
í borginni.
80 ríkisstjórnir hafa tilkynnt
þátttöku þjóða sinna í sýningunni.
Kanadamenn munu hafa stærstu
sýningardeildirnar, síðan munu
Bandaríkjamenn og Rússar leggja
mikla áherzlu á sínar sýningar
svo og Frakkar, Bretar og Vestur-
Þjóöverjar.
ALÞÝÐLÍBLÁÐIÐ — 16. febrúar 1966 Í3