Dagur - 08.10.1997, Page 9

f
—ur

MIÐVIKUDAGUR 8. OKTÓBER 1997 - 9
erfiðlelkiiin
Ekki var á
fundarmönn-
um á Austur-
velli að heyra
að þeir væru
mjög trúaðir á
orð Friðriks.
Einn þeirra,
Sveinn Páls- Sveinn Pálsson:
son, starfaði í Fyrir einstakling er
aldarfjórðung í staðan að verða
álverinu í ískyggilega erfið.
Straumsvík.
„Þótt ég hafi það ekki slæmt
persónulega er ábyggilega fjöldi
af fólki af minni kynslóð sem á í
erfiðleikum. Þar á ég einkum við
það fólk sem með Iífeyrissjóðn-
um og ellilífeyrinum er að fá um
60 þúsund krónur og þarf að
greiða sína skatta og skyldur af
því. Og að taka staðgreiðslu af
þessum smánarupphæðum er
auðvitað út í hött.
Er sátt kynslóðanna að rofna?
„I þjóðfélaginu eru menn sem
eru duglegir og afla sér mikið
meiri peninga en aðrir og það
þarf ekki aldursmun til þeirra
hluta. Og ekki þarf ég að kvarta.
En fyrir einstakling í sinni eigin
íbúð er staðan að verða ískyggi-
lega erfið,“ segir Sveinn.
hingað til eins og héðan í frá halda
áfram... [mikill hlátur] ...hér eftir
sem hingað til vinna að því að allir
Islendingar, bæði þeir sem eru aldn-
ir og hafa skilað sínu dagsverki og
hinir yngri geti lifað hér í landinu í
sátt.“
Mismimim
kynslóða
Aðalheiður
Olafsdóttir fór
á eftirlaun fyrir
tveimur árum
síðan en starf-
aði lengstum
hjá bílastöð-
inni Þrótti og
áður töluvert Aðalheiður Ólafs-
við uppfartn- dóttir: Við jetum
ingar. sýnt tilve urétt
okkar með áþreif-
„Ég er hing- anlegum hætti.
að komin til að
sýna samstöðu með minni kyn-
slóð. Mér finnst ekki nógu vel
farið með okkur í sambandi við
bæði greiðslu ellilífeyris og
greiðslur úr lífeyrissjóði. Það
hefur skerst svo mikið.“
- Er verið að skilja kynslóð
eldri borgara eftir í þjóðfélaginu?
„Já, mér finnst það. Það er allt of
mikil mismunun í þjóðfélaginu
og þá ekki síst kynslóðamismun-
ur. Ég vil kannski ekki beint tala
um svik, en bilið á milli er orðið
það mikið að það virðist varla
geta rætt saman, yngra fólkið og
það eldra. Þetta er orðið einum
of mikið, ástandið. Trúlega verða
okkar aðgerðir til að eitthvað
verður gert, en ég hef ekki milda
trú á þessum mönnum til stórra
hluta. Það gæti breyst ef sam-
staðan er nægilega mikil. Þetta
er orðinn það stór hópur í þjóð-
félaginu að hann hlýtur að geta
sýnt tilverurétt sinn með áþreif-
anlegum hætti,“ segir Aðalheið-
ur.
Bamings-
hljóð
Hannes Tómas-
son er 84 ára og
starfaði í 30 ár á
sjónum, en síð-
ustu starfsárin
hjá Skeljungi.
„Við erum
auð^itað að
heimta meira
kaup og aftur
meira kaup. Og
minni skatta.
Það er alltof
mikið tekið af manni í skatta. Við
hjónin eru samtals með um 100
þúsund krónur á mánuði og mér
finnst að kaupmátturinn hafi
dregist saman, aðallega vegna
þess að skattarnir hafa hækkað.
Það er orðið erfiðara að lifa á
þessu.“
Hannes segist heyra það á
hljóðinu í gamla fólkinu að það sé
full þörf á aðgerðum sem duga.
„Það er mikið barningshljóð f
fólki. Sumir segjast þó eiga nóg af
peningum og fara út á hveiju ári,
en ég er þó að mörgu leyti sam-
mála þeim sem tala um að kyn-
slóðasáttin sé í hættu og að það sé
verið að koma aftan að gamla
fólkinu. En ég er aftur á móti ekk-
ert sérstaklega bjartsýnn á árang-
ur. Ég er búinn að vera fjöldamörg
ár í þessum samtökum og mér
finnst forystan vera ansi dauf í
þessu eða lítið hlustað á hana.
Aður var t.d. mikið talað um að
við slyppum við fasteignagjöldin,
en það er ekki komið ennþá,“ seg-
ir Flannes.
Viljum
réttlæti
Áslaug Tulinius:
Ellilífeyririnn ætti
að vera 30 þúsund
krónur en ekki 18
þúsund.
Áslaug Tulinius
var í rúm tutt-
ugu ár baðvörð-
ur í Álftamýrar-
skóla.
„Ég er hingað
komin til að
sýna samstöðu,
enda veitir ekki
af, því það er
verið að rífa
niður það vel-
ferðarkerfi sem
við byggðum upp. Við viljum og
heimtum réttlæti og ef réttlætinu
hefði verið fullnægt væri ellilífeyr-
irinn ekki 18 þúsund í dag, heldur
um 30 þúsund.“
Áslaug segir stóru málin vera
launin og skattlagninguna. „Eini
gróðinn fyrir okkur er að launin
hækki og skattleysismörkin lækki.
En í mörg ár eru þeir búnir að
vera að plokka af okkur á ýmsan
hátt. T.d. með því að þvinga okkur
til að kaupa dýrustu íbúðirnar
sem völ er á. Þetta er allt svona.
Það er alls ekki hægt að segja að
við fáum á ævikveldinu að njóta
ávaxta okkar erfiðis. Vonandi
verður það. Ég er alveg til í að
mæta í svona aðgerðir til að svo
verði,“ segir Áslaug.
Eg fæ aldrei gluggaumslög.
Eg fæ þjÓTiustu!
--------------•--------1
Þess vegna er ég í Vörðunni!
Landsbanki íslands
Einstaklingsviöskipti
TraustiB er H j 4 þér og i b y r g ð i tt hjá okkur
4-