Dagur - 24.10.1997, Blaðsíða 3

FÖSTUDAGUR 24.0KTÓBER 1997 - 19

LÍFIÐ í LANDINU
Þær vlnna í íslenskum
fiski og eru stoltar af
því. F.h. Laila Childes,
Cynthia Evans og Tanja
Kilpatrick.

J ^181®
. í * jy - * * rí
M **** -
íslenskar sjávarafurðir
opnuðu nýja verk-
smiðju í Virginíu í
Bandaríkjunum á
fostudaginn var. Það
varhátíðarstund. Dag-
ur spjallaði viðfisk-
vinnslukonur og hlust-
aði ápólitíkusa
„Það er fínt að vinna í fiski,“
sagði Laila Childes, fiskvinnslu-
kona í Newport News í samtali
við Dag, en Laila er að kynnast
fiski frá alveg nýjum sjónarhóli
í gegnum starf sitt í nýrri fisk-
réttaverksmiðju Islenskra sjávar-
afurða í Virginíu í Bandaríkjun-
um. Laila var að vinna hjá bæn-
um áður en hafði ekki fastráðn-
ingu þannig að framtíðarafkom-
an var heldur ótrygg og hún átti
erfitt með að gera framtíð-
arplön. Laila var ásamt vinkon-
um sínum Tanju Kilpatrick og
Cynthiu Evans að fara að hlusta
á hátíðardagskrána þegar verk-
smiðjan sem þær vinna hjá var
formlega opnuð sl. föstudag.
„Þetta er náttúrlega ekkert
venjulegt starf eða venjulegur
dagur,“ sagði Tanja við Dag og
brosti sínu breiðasta. „Fyrir það
fyrsta er föstudagur, sem er út-
borgunardagur og svo bætist við
að okkur er boðið að koma á
þessa hátíð í vinnutímanum,"
bætti hún við. Cynthia, þriðja
vinkonan, benti á að það væri
ekki í rnörgum vinnurn sem fólk-
inu gæfist kostur á að heilsa
sjálfum ríkisstjóranum með
handabandi. „Hann er líka alveg
frábær," sagði hún og það duld-
ist engurn að George Allen ríkis-
stjóri er hennar maður í pólitík-
inni.
Dags gat allt eins átt von á að
hún færi að syngja þjóðsönginn.
Skilaboðin voru skýr — „God
bless America“!!
Yfix 200 ný störf!
Eins og áður sagði var vinnu-
staður þeirra stallsystra opnaður
með viðhöfn sl. föstudag, þó
vinnsla og þjálfun starfsfólks
haB hafist nokkrum vikum íyrr.
Á annað hundrað íslendinga var
kominn til Newport News af
þessu tilefni, enda um að ræða
fullkomnustu fiskréttaverk-
smiðju Islendinga í Bandaríkjun-
um, fjárfesting upp á 25 milljón-
ir dollara, sem veitir um 225
77/ hamingju með opnunina. Hallow Carper tekur við heillaóskum frá borgarstjóra
Newport News. Hái maðurinn fyrir miðri mynd er Gorge Allen, rfkisstjóri Virginíu, sem
Cynthia Evans fiskvinnslukona er svo hrifin af.
Úr vinnslusal nýju verksmiðjunnar.
Fegin hvaö allt er snyrtilegt
I fiskréttaverksmiðjunni í
Newport News eru unnir fisk-
réttir tilbúnir í neytendapakkn-
ingar, eða pakkningar til veit-
ingahúsa og mötuneyta og
megnið af hráefninu kemur úr
blokk. Yfirbragð vinnunnar er því
talsvert annað hjá þeim Lailu,
Tönju og Cynthiu, en það sem
mætir íslenskum fiskvinnslukon-
um. Vinkonurnar sjá t.d. sjaldan
heilan fisk og eru nær því að
vera að vinna með „mat“ en að
„dýr“. Það líkar þeim vel. „Eg var
voða fegin þegar ég uppgvötaði
hvað þetta er allt snyrtilegt, eng-
in lykt og ekki verið að slengja
heilu fiskunum til og frá eða svo-
leiðis," sagði Laila, sem ekki hef-
ur unnið í fiski fyrr, ekki frekar
en vinkonur hennar. Hún sagði
greinilegt að íslenski fiskurinn
væri sá allra besti í heimi og því
væri hún stolt af því að vinna úr
honum.
God bless America!
Allar eru þær þokkalega ánægð-
ar með launin sín og segja þau í
góðu samræmi við það sem þær
geti átt von á í Virginíu. Aðal-
atriðiö er að við hiifum fasta
vinnu og hér er góður andi og
aðstaðan fín. Þegar þær eru
spurðar um brauðstrit fisk-
vinnslukonunnar í Bandaríkjun-
um vekur það athygli Islendings-
ins að þær átta sig ekki vel á við
hvað er átt. Það er greinilega
ekki til siðs að kvarta yfir kjör-
unum - menn geta verið bú-
menn án þess að berja sér í Virg-
iníu. „Við höfum það bara gott
og Virginía er dásamlegt fylki að
búa í,“ segir Tanja af svo rnikl-
um sannfæringarkrafti að blm.
manns vinnu. Byggingin var reist
á mettíma og ekki liðu nema um
6 mánuðir frá því að jarðvinnan
hófst þar til tilraunakeyrslan
hóft á vinnslulínunum. Það var
því kannski ekki furða þótt for-
stjóri dótturfyrirtækis 1S í
Bandaríkjunum, lceland Sea-
food Corporation, Howell Carp-
er, væri stórhuga og bjartsýnn
þegar hann ávarpaði gesti: „Við
höfum einsett okkur að geta
boðið yfirburða vöru og þjónustu
á bandarískum sjávarréttamark-
aði og í þeim tilgangi höfum við
nú Ijárfest f frábærri nýrrri verk-
smiðju með hátæknibúnaði. En
fyrst og fremst höfum við ráðið
til okkar fólk sem hefur reynslu,
þol og vilja til að stefna fram á
við.“ Við þessi orð forstjórans
hnipptu þær Laila, Tanja og
Cynthia hver í aðra - tóku um-
mælin greinilega til sín, allt
nema þetta með reynsluna!
Fiskréttaver - álver
En stjórnmálamennirnir á
staðnum Iögðu líka orð í belg.
Bíkisstjórinn talaði, borgarstjór-
inn og formaður atvinnumála-
nefndar líka. Fyrir íslendingana
sem hlustuðu, hljómuðu ræður,
þeirra kunnuglega. AUir sem
einn lofuðu þeir Islenskar sjáv-
arafurðir fyrir þá ákvörðun að
flytja verksmiðjur sínar til þeirra
fylkis. Þeir bentu á (fyrir banda-
rísku áheyrendurna og press-
una) að þarna væri stefna þeirra
að skila árangri, stefna sem mið-
aði að því að laða (erlenda) fjár-
festa að fylkinu til þess að skapa
störf og rjúfa kyrrstöðu. Þeir rifj-
uðu upp hvernig þeir hefðu
sigrað, í samkeppninni um stað-
arval með þvf að bjóða aðstöðu
sem væri hentug, skattaívilnanir,
þróunaraðstoð upp á 500 þús-
und dali frá fylkinu og aðra 500
þúsund dali frá borginni. Þeir
sögðust hafa bent íslenskum
sjávarafurðum á stöðugt vinnu-
afl og frið á vinnumarkaði
o.s.frv. o.s.frv. Það fór ekkert á
milli mála að þessi fiskréttaverk-
smiðja var „álver“ Newport
News - bæjar sem er ekki mikið
stærri en Reykjavík. Það var
kannski táknrænt að austur í
Atlantshafi — á Islandi — voru
stjórnmálamenn einmitt þennan
sama föstudag að halda
samskonar ræður um ágæti þess
að laða að erlenda fjárfesta inn í
landið til að skapa störf. Þeir
voru hins vegar við formlega
opnun stækkunarinnar í álver-
inu í Straumsvík! -BG