Dagur - 05.11.1997, Blaðsíða 6

Dagur - 05.11.1997, Blaðsíða 6
6- MIÐVIKUDAGUR 5 .NÓVEMBER 1997 Dvgur ÞJÓÐMÁL Útgáfufélag: Útgáfustjóri: Ritstjórar: Aðstoðarritstjóri: Framkvæmdastjóri: Skrifstofur: Simar: Netfang ritstjórnar: Áskriftargjaid m. vsk.: Lausasöluverð: Grænt númer: Simbréf augiýsingadeiidar: Símbréf ritstjórnar: DAGSPRENT EYJÓLFUR SVEINSSON STEFÁN JÓN HAFSTEIN ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON BIRGIR GUÐMUNDSSON MARTEINN JÓNASSON STRANDGÖRU 31, AKUREYRI, GARÐARSBRAUT 7, HÚSAVÍK OG ÞVERHOLTI 14, REYKJAVÍK 460 6100 OG 800 7080 ritstjori@dagur.is 1.680 KR. Á MÁNUÐI 150 KR. OG 200 KR. HELGARBLAÐ 800 7080 460 6161 460 6171CAKUREYRI) 551 6270 (REYKJAVÍK) Gott fordæmi í fyrsta lagi Hafinn er skipulegur áróður fyrir því að leyfa hnefaleika á nýj- an leik hér á landi. Ahugi á þeirri „íþrótt“ virðist hafa kviknað hjá einhveijum hópi manna í kjölfar sýninga á einni sjónvarps- stöðinni af keppni í slíkum slagsmálum erlendis. Sumir áhugamenn um þessar barsmíðar hafa ögrað stjórnvöldum með því að skipuleggja keppni og senda hana út í sjónvarpi í trássi við lög. Skynsamlegra er að ræða málið opinberlega, boxa með rökum eins og það var orðað í frásögn Dags í gær af umræðufundi stúdenta þar sem deilt var um hvort afnema ætti það algjöra bann sem samþykkt var á Alþingi árið 1956 og leyfa svokallaða ólympíska hnefaleika. í öðru lagi Hnefaleikar skera sig úr öllum öðrum íþróttagreinum að því leyti að markmið þeirra er beinlínis að berja andstæðinginn, ekki síst í höfuðið, þar til hann missir ráð og rænu. Auðvitað koma fyrir slys í flestum íþróttagreinum, og þau stundum mjög alvarleg. En í engri annarri íþrótt er leiðin til að sigra andstæð- inginn beinlínis sú að berja hann í kássu. Fyrir liggur að fjöldi manna hefur látið lífið vegna þeirra ofsafengnu barsmíða sem þeir hafa orðið fyrir í keppnishringnum. Þeir eru auðvitað margfalt fleiri sem hlotið hafa varanlega líkamlega og andlega fötlun vegna áverka sem þeir hafa fengið í keppni. í þriðja lagi Ætla mætti að flest væri Islendingum þarfara að læra um þess- ar mundir en nýjar aðferðir til að berja náungann. Það er ekki eðlismunur á ólympískum hnefaleikum og hefðbundnu fyrir- komulagi þessara slagsmála, einungis stigsmunur. Bardagaað- ferðirnar eru þær sömu þótt gerðar séu nokkrar ráðstafanir til að draga úr hættu á mannslátum. Islendingar eiga að vera stoltir af því að vera í fararbroddi þeirra sem gert hafa slíka villimennsku útlæga. Með þeirri ákvörðun sýndu Iandsmenn öðrum þjóðum gott fordæmi. Höldum því áfram. Elias Snæland Jónsson. fitfV Breyttar línur Það er mikið um að vera í auðlindaskattsmálum þjóðar- innar þessa dagana. Bræður eru farnir að berjast og fjöl- skyldur spundrast. Þannig er ágreiningur útvegsmanna og Morgunblaðsins orðinn slíkur að útgerðarmenn eyða hluta af stórgróða sínum í að kaupa opnu auglýsingu í Mogga til að koma sjónarmiðum sínum þar á framfæri. Þannig standa auðmenn fslands gráir fyrir járnum og yggla sig hverjir framan í aðra. Sameining sleg- in af? En ástandið er engu betra hjá þeim öflum í þjóðfélaginu sem kenna sig við blessaða al- þýðuna. Um langt skeið hafa þeir sungið mansöngva sam- einingar jafnaðarmanna, flokksbroddarnir í A-flokkun- um. Æskulýðsfélög flokk- anna hafa hjalað um grósku og enginn vissi annað en gró- andi sameiningarinnar stæði sem allra hæst. Þá ríður höggið af. Daginn sem út- gerðarmenn kaupa sér opnu í Mogganum fyrir kvótagróð- ann kemur Jóhanna Sigurðar- dóttir, sjálf Jóhanna af Ork sameiningarinnar, fram í þessu sama Morgunblaði og svo gott sem slær af gróand- ann og gróskuna í sameining- unni. Aiþýöa og auö- vald „Því miður er ástæða til að óttast, a.m.k. þessa stundina, að þeir í forystu Alþýðubanda- lagsins sem vilja ekki sameig- inlegt framboð í næstu kosn- ingum, séu að ná yfirhönd- inni,“ segir Jóhanna og er greinilega áhyggjufull vegna komandi landsfundar Alla- balla þar sem til umræðu verður að fresta ákvörðun um sameiginlegt framboð. Það sem veldur vandræðum í Al- þýðubandalaginu varðandi sameininguna er hins vegar gamalkunnur draugur - auð- lindagjaldið. Margrét Frí- mannsdóttir hefur ekki treyst sér til að setja fram þingsálykt- unartillögu um þetta mál vegna and- stöðu í flokknum, og það er einmitt þessi andstaða sem nú stendur gegn sameiningar- málunum og Jóhanna óttast að séu að ná yfirhöndinni í flokknum. Auðvaldið og al- þýðan standa því hvort frammi fyrir öðru, klofin í herðar niður vegna auðlinda- gjalds. Mar- grét er meira að segja búin að setja for- mannsstól- inn að veði þannig að rætist ótti Jó- hönnu má búast við nýjum formanni í Alþýðubandalaginu eftir helgi. Sú fylking gæti sem best heitið „auðþýðan" og Iot- ið forustu Steingríms J. og Kristjáns Ragnarssonar. Hinir úr hópi auðvalds og alþýðu gætu sameinast um auðlinda- gjald undir heitinu „alvaldið" og lotið forustu Styrmis Gunnarssonar og Margrétar Frímanns. Baráttan í þjóðfé- laginu hætti þar með að vera milli auðvalds og alþýðu en yrði milli auðþýðunnar og al- valdsins! GARRI QDDLTR OLAFSSON skrifar Fyrirferð Þjóðkirkjunnar er orðin með þeim eindæmum að Dóm- kirkjan er orðin alltof tíkarleg til að rúma öll þau kristilegu stór- menni sem tilhlýðilegt þykir að hljóti að vera viðstödd þegar nýr kirkjuhöfðingi vígist til valda og áhrifa. Fjölgunin innan Þjóð- kirkjunnar hlýtur að vera óskap- leg og sérstaklega meðal þeirra sem þar hafa eflst til áhrifa, að Dómkirkjan rúmar ekki lengur þann mikla flokk, sem heiðra þarf almættið með nærveru sinni þegar nýr biskup tekur við gæslu hjarða sinna. Skreppa verður upp á Skólavörðuholt til að vígsla fari fram á sómasamlegan hátt. Kirkjan við AusturvöII verður þar með ekki Iengur kirkja bisk- upsins yfir Islandi. Flún er enda orðin tveggja alda gömul og hef- ur vegur kristninnar vaxið svo, að ekki dugir minna en tröllaukna báknið á holtinu til að standa undir hlutverki dómkirkju. ObrnMeg ktrkja ÖIl máttarvöld vinna skipulega að því að rústa miðborg Reykja- víkur og gera hana að lágkúru- legu búlluhverfi og athvarfi fíkla og dómstóla. Eðlileg þróun? Flutningur Dómkirkjunnar er eðlilegt framhald þeirrar þróun- ar. Kannski verður hægt að notast eitt- hvað Iengur við gömlu kirkjuna sem sóknar- kirkju fyrir nágrennið og svo má hafa þar yfir gott fyrir alþingis- menn á þingsetning- ardegi. En hvenær röðin kemur að henni að verða enn eitt skemmtanahúsið í miðborginni bíður vonandi fram á næstu öld. Svo mætti vel hugsa sér að bæta henni við húspláss Alþingis, sem aldrei verður nægilegt, Innan Þjóðkirkjunnar er allt breytingum undirorpið, þar sem þjónar hennar, vígðir sem aðrir miisíkantar, takast á um messu- söng og túlkun orðsins og trú- verðugleik biskupa. Söfnuðir fá ekki lengur að kjósa sér presta, enda eru þeir komnir á próventu hjá ríkinu og kirkjur orðnar að skrýtnum skúlptúrum með altari á hjólum, eins og te- borð í fínni húsum. Því er það kannski tímanna tákn að gamla Dómkirkjan úr- eldist eins og annað í guðskristninni og sé ekki lengur brúkleg fyrir hinar fínni at- hafnir, þar sem geist- legir íklæðast sínu dýrðlegasta pússi og blessa hver annan í bak og fyrir. Útþensla þjóðkirkjuimar Enn hefur ekki verið birtur gesta- listi með nöfnum þeirra sem verða þeirrar náðar aðnjótandi, að fá að horfa á biskupsvígslu í Hallgrímskirkju. En gera verður ráð lýrir að hann verði mun fjöl- mennari en sá sem orðið hefði ef aðeins ætti að notast við það hús sem enn stendur undir því að kallast Dómkirkja. Fjölgunin innan Þjóðkirkjunnar krefjist stærri og veglegri guðshúsa, þar sem hinir góðu hirðar leiða hjarðir sínar um grænar grundir umburðarlyndrar guðskristni. En það er allur munurinn að geta boðið sem flestum að vera viðstaddir biskupsvígslu, þvf það er ósköp leiðinlegt fyrir áhuga- fólk um fínar samkomur að vera sett hjá þegar stórar vígslur fara fram. Því er um að gera að hrúga sem flestum inn í guðshúsið þeg- ar stórt á að ske og er því merkur Salómónsdómur að gera báknið að dómkirkju til að spilla ekki einingu andans innan Þjóðkirkj- unnar. Dómkirkjan. spurtlöi svairad Fram hefur komið að karlmenn eru síður heima hjá veikum böm- um sínum. Hefurþú tekið þérfrí vegna veik- inda bamaþinna? Ellert B. Schram forsetiíSÍ. Já, ég á svo mörg börn, svo ég hef oft verið heima vegna veikinda þeirra. Ég tel slíkt al- veg sjálfsagt. Jónas Fr. Jónsson aðstoóarframkvæmdastjóri Verslunar- ráðs íslands. Við höfum verið svo heppin að hafa aðgang að lang- ömmu sem hefur getað passað fyrir okkur í flest- um tilvikum, en annars reynum við að skipta þessu á milli okkar. Pétur Blöndal alþingismaður. Já, það hef ég gert. Það fer mikið eftir aðstæð- um hverju sinni hvort okkar sinnir börnunum í veikindum. Einar Sveinsson forstjóri Sjóvár-Almennra. Ég þurfti nú að gera það hér á árum áður. Ég var frá vinnu vegna þessa, kannski ekki allan dag- inn, því það var nú þannig að vinnutími okkar hjóna skaraðist ekki nema að litlu leyti. Þau mál voru alltaf Ieyst í góðri sátt.

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/251

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.