Dagur - 11.12.1997, Side 2

18-FIMMTUDAGUR ll.DESEMBER 1997
rDnptt-
LIFJÐ í LANDINU
Dagur • Strandgðtu 31 • 600 Akureyri
og Þverholti 14 • 105 Reykjavík
Þessir hrmgdu
Óhæfir læknar
Vegna lesendabréfs í Degi, þann
25. nóv., vil ég taka fram að
Lífsvog mun leggja fram kvörtun
fljótlega við æðri stjórnsýsluað-
ila, vegna svaraleysis Landlækn-
is, við fyrirspurn Lífsvogar dags.
þann 19. júní 1996, um fjölda
kvartana og aðgerða gegn lækn-
um og heilbrigðisstarfsfólki í
kjölfarið, á árabilinu 1993-1996
á Islandi, en þrátt fyrir ítrekaðar
ítrekanir hefur embættið ekki
fundið tölur til þess að svara
okkur til um þetta tímabil.
Samtökin Lífsvog voru stofn-
uð í janúar 1995, og hafa því yf-
irlit yfir kvartanir er þeim hafa
borist á sama tíma. Lífsvog hef-
ur einnig nýlega óskað eftir
fundi með nýrri forystu Lækna-
félagsins, þar sem Lækqafélagið
sem heild varð ekki fyrra til að
ríða á vaðið í því efni, en mikil-
vægt er að félagið fái upplýsing-
ar frá þolendum læknamistaka
til þess að geta unnið að málum
þessum innan sinna vébanda og
ef „Múhameð kemur ekki til
fjallsins í þessu efni, þá kemur
fjallið bara til Múhameðs".
Siðferðilegar áherslur, og
nauðsynleg eftirfylgni siðareglna
í þessu sambandi, sem og eftirlit
ríkisins, mun án efa verða til
umræðu á fundi með fulltrúum
Læknafélags íslands.
f/h Samtakanna Lífsvog.
Guðrún María Óskarsdóttir,
form.
Gefum hungruðum
kjötlðafKeikó
Alveg er hún fráleit þessi um-
ræða um að háhyrningurinn
Keikó verði settur í búr í Eski-
firði. Sumir tala fjálglega um
að með þessu eigi að bjarga
Keikó á heimaslóðir og þá
væntanlega leyfa skepnunni að
eiga áhyggjulaust ævikvöld í
„gamla landinu".
Hér er augljóslega ekki verið
að hugsa um velferð skepn-
unnar. Það er einfaldlega verið
að hugsa um að mjólka ein-
hvern pening út úr skepnunni,
draga að ferðamenn og láta þá
punga út sýningargjaldi. Pikka
upp túristana sem koma með
Norrænu og taka af þeim há-
hyrningsskatt áður en þeir
eyða öllu í Reykjavík, Gullfoss
og Geysi.
Það er líka deginum ljósara
að aðstandendur hugmyndar-
ínnar verða fljótir að koma
skepnunní lyrir kattarnef í
Eskifirði (eða hvar sem er) ef
þeim mun meiri peningur fer
ekki í að fullkomna allar að-
stæður. Væntanlega er hugs-
unin að koma upp einhverri
ódýrri aðstöðu og gefa skepn-
unni ódýran úrgang úr fiskiðn-
aðinum. Svo deyr skepnan úr
óhamingju og sjúkdómum áður
en hendi er veifað. Þetta liggur
í augum uppi. Björgum Willy
breytist snarlega í Kálum
Keikó.
Og Grænfriðungar gera sjón-
varpsþátt um hina illu meðferð
á skepnunni og sala á íslensk-
um fiskafurðum í útlöndum
hrynur, jafnvel þótt Magnús
Guðmundsson yrði fenginn til
að afhjúpa Grænfriðunga lyrir
blekkingar og Ólafur Sigurðs-
son sjónvarpsfréttamaður yrði
fenginn til að viðra óhróður
um hryðjuverkamenn í
„svokölluðum11 umhverfis-
verndarsamtökum.
Látum Keikó sigla sinn sjó.
Ekki í merkingunni að hann
eigi í ellinni að fá að svamla í
íslenskum sjó, lokaður í búri.
Heldur ekki að honum verði
sleppt Iausum á fslandsmiðum,
því þar getur hann ekki bjargað
sér. Ef hann getur ekki og/eða
fær ekki að eyða eliinni þar
sem hann er nú þá á að svæfa
skepnuna. Og gefa hungruðum
kjötið.
Símiim hjá lesendaþjónustunni:
S63 1626netfang : ritstjori@dagur.is
Simbréfc^gQ £17|eöa SS1 6270
„Svona gerir maður ekki, “
ekki heldur á Akureyri
Það voru erfið spor sem ég og
fjölskylda mín stigum fyrir 27
árum þegar við þurftum að
flytja burt frá okkar kæra fæð-
ingarbæ Akureyri. Fyrir mig
persónulega er það afar sérstök
tilfinning að koma heim til Ak-
ureyrar. Eg get helst lýst henni
sem ljúfsárri, tregablandinni
„nostalgiu". En í síðustu heim-
sókn minni brá heldur betur
skugga yfir bæinn og hug minn.
Ástæðan var sú að ég heimsótti
sem oft áður gamlan vin frá
æskuárunum og tjáði hann mér
að honum hefði verið sagt upp
vinnunni fyrirvaralaust eftir
nær 40 ára samfellt starf hjá
sama fyrirtækinu! Vinnuveit-
andinn var hið gamalgróna fyr-
irtæki Slippstöðin h.f.
Engin kreppa
Þar sem mér var ekki kunnugt
um neina sérstaka kreppu hjá
þessu fyrirtæki heldur þvert á
móti er verkefnastaða þess góð,
gekk ég hart eftir því hjá félaga
mfnum hvort hann hefði Ient í
útistöðum við yfirmenn sína,
orðið eitthvað á, gert mistök,
eða jafnvel brotið af sér? Ekkert
af þessu virtist tilfellið eina
skýringin sem hann fékk var að
annar maður hefði verið (í
laumi) ráðinn í hans stað.
„En var þér þá ekki boðið
annað starf í fyrirtækinu sem
þú hefur starfað í um 40 ár og
hvergi annarsstaðar?" „Nei,“ var
svarið.
Öldin (iiiiiur
Mín fyrstu viðbrögð voru að
segja að svona höguðu siðaðir
menn sér ekki. Hvar var nú sú
samkennd og hjálpfýsi sem ég
hef svo oft vitnað um og hafði
reynt sem ungur maður á Akur-
eyri þegar ég falaðist eftir vinnu
og fann að ég gekk stundum
fyrir vegna þess að menn vissu
að ég var sonur ekkju með
fimm börn?
Nú er öldin önnur á Akureyri.
Fundurvarhaldinn í
stjóm Slippstöðvar-
innarog var niðurstað-
an smánartilboð um
hálflaun í sex mánuði
eftir nær 40 ára starf!
Þeir sem eiga Slippstöðina eru
fyrirtæki eins og SH sem lofaði
að bæta atvinnuástandið í bæn-
um ef bæjaryfirvöld semdu við
þá frekar en IS. Eg talaði við
fulltrúa SH í stjórn Slippstöðv-
arinnar og virtist hann hafa
skilning á málinu og taldi eðli-
legt að félaga mínum hefði ver-
ið boðið eitthvert annað starf
innan fyrirtækisins og Iofaði að
koma því sjónarmiði á framfæri
á næsta fundi, en áhuginn og
viljinn hefur bersýnilega ekki
verið mikill. Ég talaði einnig við
fulltrúa annars eigenda Slipp-
stöðvarinnar, Burðaráss, en það
félag hefur stundum verið
kennt við kolkrabbann. Sama
má segja um hann og um full-
trúa SH erindið bar engan ár-
angur.
Þurrar viðtökur
Stjórnarformaður félagsins er
forstjóri Marels og fór félagi
minn suður til að hitta hann en
fékk fremur þurrar viðtökur.
Formaðurinn lofaði þó að taka
málið upp á næsta stjórnar-
fundi. Einnig talaði félagi minn
við bæjarstjóra Akureyrar, bæj-
arfulltrúa Alþýðuflokks, sem er
gamall skólafélagi okkar, og for-
ystumann sjálfstæðismanna í
bæjarstjórn. Allir þessir menn
sýndu málinu skilning og töl-
uðu um að beita sér en hafa
sennilega uppgötvað að þeir
hafa lítil sem engin áhrif á fyr-
irtæki sem alfarið er stjórnað
úr Reykjavík. Eða gerðu þeir
ekkert í málinu? Hvaða máli
skiptir einn óbreyttur meðborg-
ari? Vita gagnslaust var að ræða
við stéttarfélag vinar míns þeir
vildu ekkert gera eða gátu ekk-
ert gert að eigin sögn og kom
það ekki á óvart.
Fundur var síðan haldinn í
stjórn Slippstöðvarinnar og var
niðurstaðan smánartilboð um
hálf laun í sex mánuði eftir nær
40 ára starf!
Spurníng er hvort Akureyr-
ingar hafi selt „sál“ sína til fyr-
irtækja sem lofuðu gulli og
grænum skógum en eru nú að
sýna klærnar eftir að hafa náð
tökum á helstu fyrirtækjum
bæjarins?
Enn eitt sem ég skil ekki er
undirgefni starfsfólks Slipp-
stöðvarinnar við yfirmenn sína
að þora ekki að mótmæla þessu
ranglæti og Iítilsvirðingu sem
samstarfsfélagi til fjölda ára
hefur mátt þola. En þeim er
kannske vorkunn, því ættu þeir
að hætta vinnu sinni og frama
frekar en bæjarfulltrúarnir sem-
þora ekki að stugga við hinum
nýju húsbændum. Ef það hefði
verið vottur af dug í bæjarstjóra
þá hefði hann átt að segja við
flokksbróður sinn eins og einn
virtasti stjórnmálamaður sam-
tímans sagði einhverju sinni
„svona gerir maður ekki“ og ég
vil bæta við ekki heldur á Akur-
eyri.
Félagi minn var settur út í
kuldann áður en hann náði eft-
irlaunaaldri og níu árum fyrr en
gilt hefur gagnvart öðrum
starfsmönnum Slippstöðvarinn-
ar hin síðari ár.
Ef einhver á Akureyri vill eða
þorir að rísa upp gegn þessu
óréttlæti þætti mér vænt um að
heyra frá honum eða henni.
Heimilisfang mitt er Holtsbúð
89, 210 Garðabæ, sími heima
565 6117 í vinnu 568 6044.
F.h. stuðningsmanna,
Guðmundur Hallgrímsson,
lyfjafræðingur t Garðabæ.
Bréfritari segir ekki sömu gildi höfð i hávegum hjá Siippstöðinni á Akureyri í dag og áður fyrr.