Dagur - 21.03.1998, Page 14

30 - LAUGARDAGUR 21. MARS 1998
Vagur
HEILSULÍFIÐ t LANDINU
Allt ristl-
mrnnað
kenna?
Hallgrímur Magnússon lækn-
irhefurfaríð ótroðnar slóðir
undanfarín árvið meðferð á
ýmsum kvillum sem hrjá nú-
tímafólk. Hann erá móti
sápunotkun og gerílsneyddrí
mjólk.
Hallgrímur Magnússon læknir á stofu sinni. Hann aðhyllist kenningar náttúrulækninganna og vill fremur
nota náttúrulyf og góða umhugsun l/kamans til að hjálpa fólki til he/lsu en hefðbundnar lækningaaðferðir
með lyfjum og skurðaðgerðum. mynd: e.ól.
„Flestir sem
koma hingað
til mín, hafa
einkenni frá
stoðkerfinu,
verki og eða stirð-
leika, einnig er algengt að fólk spyrji út í
húðvandamál. Yfirleitt hefur fólk reynt
ýmislegt til að bæta heilsuna en það ekki
gengið upp,“ segir Hallgrímur Magnússon
læknir sem einu sinni í viku veitir ráðgjöf
varðandi heilsu fólks í Heilsuhúsinu í
Kringlunni.
Hallgrímurleggur áherslu á
aðfólk haldi húðinni hreinni
og vel staifhæfrí með því að
bursta hana rösklega tvisvar
á dag og bera ólífuolíu á
hana.
Húðtn mikilvægt líffæri
Ráðgjöf Hallgríms byggist ekki bara á því
að fá fólk til að kaupa einhver töfralyf, því
eins og hann segir „þá er fyrst og fremst
um það að ræða að fólk taki ábyrgð á sinni
heilsu sjálft, það er það sem náttúrulækn-
ingar íjalla um. Að fólk átti sig á því hvað
það skiptir miklu máli fyrir heilsuna að
borða rétt, fá næga hvíld og hreyfingu. Og
að veita því athygli hvort einhver matvæli
valda óþægindum. Hvort mjólkurvörur
valda aukinni slímmyndun til dæmis.“
Hallgrímur leggur áherslu á að fólk haldi
húðinni hreinni og vel starfhæffi með því
að bursta hana rösldega tvisvar á dag og
bera ólífuolíu á hana. Einnig fara oft í stur-
tu en ekki að nota sápu, hún sé óþörf. Heil-
brigð húð skiptir mjög miklu máli varðandi
heilbrigði fólks, því húðin er stærsta líffæri
líkamans og í henni eru ótal taugaendar og
út um hana fara ýmis úrgangsefni. Sé
hreinsikerfí líkamans í lagi, þá séu miklar
líkur til þess að heilsan sé góð.
„Flestir sem aðhyllast raunverulegar
náttúrulækningar," segir Hallgrímur, „eru
á þeirri skoðun að í ristlinum sé að fínna
orsök fyrir 95% af öllum þeim vandamál-
um sem hrjá nútíma fólk, þannig að sé
ristlinum haldið hreinum og vel starfhæf-
um, þá sé hægt að koma í veg fyrir ótal
sjúkdóma og mikla vanlíðan manna."
Vítamín og náttúrulyf
Hin hefðbundna tæknivædda læknis-
fræði býður upp á snöggar lausnir með
sterkum lyfjum og skurðaðgerðum, en
náttúrulækningarnar taka hins vegar
Iengri tíma. Því ekki er bara verið að
lækna einkennin, heldur einnig verið að
Iagfæra skemmdir sem hafa verið að
myndast í langan tíma.
„Þó ég sé ekki fyrst og fremst að selja
vítamín og heilsulyf, þá er það svo að
stundum kemur til mín fólk sem ég finn
út að vantar efni, bætiefni eða önnur sem
í heilsulyfjum eru,“ segir Hallgrímur, „og
þá ráðlegg ég slíkt. En ég ráðlegg fólki ekki
að taka inn lyf, þó það séu náttúrulyf bara
lyfjanna vegna, það verður að vera þörf
fyrir þau.“ -VS

Eftírleikur
Eftirleikur hefur ekki ver-
ið mikið í umræðunni í
sambandi við kynlífsupp-
lifanir eða kynlíf almennt.
Flest þekkjum við um-
ræðuna um forleikinn,
sem er aðdragandi góðra
kynmaka og gefur ákveðín
fyrirheit um það sem
koma skal. Er hann því
viðurkenndur almennt og
á sinn fasta sess í allri kynlífsumræðunni.
Sjálfsagt finnst mörgum það vera að
bera í bakkafullan lækinn og jafnvel að
verið sé að koma með enn eina kröfuna á
karlmenn um að standa sig í kynlífinu,
með því að ræða um sérstakan eftirleik í
samlífi hjóna/para. Eins og ég kom inná í
síðasta pistli, hjaðnar kynsvörun karla fyrr
en kynsvörun kvenna að samförum lokn-
um. Flest hugsum við ekki um eftirleikinn
sem eitthvað sérstakt eða aðgreindan
hluta kynmakanna, heldur er um ástarleik
að ræða fýrir samfarir, meðan á þeim
stendur og hugsanlega að þeim loknum.
Gagnkvæmt traust og hreinskilni
Talað er um að ástarleikurinn byrji við
fjTstu gælurnar og endi þegar báðir aðilar
hafa fengið nóg. Þó getur orðið misbrest-
ur á því, því fjölmargar konur fá ekki full-
nægingu við kynmök, hvort sem það gerist
stöku sinnum eða að staðaldri. Sumar
konur upplifa sig í lausu lofti að samför-
unum loknum og kunna jafnvel ekki við
að segja makanum frá þ\a. Gott ráð til að
forðast slíkar upplifanir, er að segja mak-
anum jafn óðum hvað þú vilt, hvað þér
finnst gott og hvað ekki. Fyrir alla muni að
gera sér ekki upp fullnægingu, hafi hún
Myndin er úr Ástareldi. Forlagið.
ekki átt sér stað, því þá lendið þið einfald-
lega í vítahring, sem er erfíðara úr að kom-
ast en í að fara. Það tekur tíma fyrir fólk
að læra hvort á annað og það gengur ekki
almennilega upp, nema gagnkvæmt traust
og hreinskilni sé til staðar.
Báðir aðilar ánægðir
Samfarir eru nautnarík reynsla, þar sem
náin kynni og umhyggja fara oftast saman,
þó það eigi vissulega ekki alltaf \dð um
alla. Mörg hjón/pör upplifa sig þó mjög
náin að samförunum loknum. Það að
halda því fram að öll séum við eins og
turtildúfur að samförunum loknum er
ekki allskostar rétt eða sanngjarnt, því við
eigum jú öll okkar góðu og slæmu daga og
þurfum í daglega lífinu að takast á við
mismiklar áhyggjur/streitu. Slíkar tilfinn-
ingar hverfa ekki eins og dögg fyrir sólu,
bara við það að stunda kynlíf, en það er
þarna sem eftirleikurinn kemur inn með
sín tækifæri til beggja aðila á að sýna hvort
öðru ást sína og umhyggju, annaðhvort
með gælum eða léttu og slakandi nuddi.
Ekkert af þessu þarf að vera formlegt eða
langvarandi. Hvaða stefnu eftirleikurinn
tekur ræðst af hugarástandi og kringum-
stæðum hverju sinni. Talið er að þægileg-
ur, rólegur eftirleikur styrki ástarsamband
enn frekar og þarna gefst fyrirtaks tæki-
færi til þess að slá uppbyggilega gullhamra
sem oftar en ekki liggja milli hluta í löng-
um samböndum. Oll kynlífsreynsla á að
skilja báða aðila eftir ánægða, en ekki
metta og helst á reynslan að skilja okkur
eftir full löngunar að endurtaka leikinn
hvort sem það er strax eða eftir viku.
Mörgum konum finnst yndislegt að sofna
í faðmlögum jafnvel þó þær hafi ekki náð
fullnægingu í samförunum sjálfum og
ekki spillir það að fá ástarorð í eyra fyrir
svefninn.
Halldóra Bjamadóttir er hjúkrunar-
fræðingur og skrifar um kynlíffyrír Dag.
Netfang: ritstjori@dagiir.is
Halldóra
Bjarnadóttir
skrifar
Naflaskoðun
erleiðigjöm
Naflaskoðun er stunduð í alltof ríkum
mæli hér á Iandi, svo mjög að stundum
virðist það há mönnum. Ofureðlileg við-
brögð eru að einstaklingar rýni í eigin
nafla þegar þeir halda að eitthvað sé að hjá
þeim sjálfum eða í samskiptum við aðra.
Ekki er víst að svarið fáist við þessa nafla-
skoðun en það er alþekkt að menn horfa í
eigin barm og telja sökina hjá sjálfum sér,
hvort sem það reynist rétt eða ekki. Verra
er þegar naflaskoðunin er svo slæm að
menn horfa alls ekkert út fyrir sjálfa sig,
hvað þá sjóndeildarhringinn heldur miða
allt við skerið og það sem gerist þar.
Stundum finnst manni naflaskoðun af
„ýkta“ taginu vera á mjög háu stigi hjá Is-
lendingum. Mjög skýrt dæmi um slíkt er
þegar Islendingar fara til útlanda og taka
með sér birgðir af mat og öðrum nauðsynj-
um til að þurfa örugglega ekki að prófa
neitt nýtt. Þessu fólki fínnst allt ómögu-
legt í útlöndum af því að það er ekki eins
og heima. Annað dæmi, og það mjög sorg-
legt, er hvað Islendingar hafa lítinn áhuga
á því sem er að gerast erlendis og ennþá
minni áhuga á að kynna sér það. Nafla-
skoðun getur verið ágæt í hófí en almennt
séð er hún sveitamannsleg og stundum er
hún svo öflug að manni fínnst eins og
þessi ósköp geti jafnvel háð landanum.
Erlendis virðast menn hins vegar hafa
vakandi áhuga á því sem gerist í kringum
þá. I norrænum kvennatímaritum er vin-
sælt að hafa greinar um konur og hag
kvenna og barna um víða veröld. Þessar
greinar myndu ekki birtast nema vegna
þess að fólk, les: konur, hefur áhuga á að
vita um hag fólks annars staðar í veröld-
inni. Þar getur til dæmis sagt frá högum
afrískrar konu sem er nýflutt aftur heim til
Simbabve eftir að hafa lokið doktorsprófi í
Kanada og ætlar að hasla sér völl sem rit-
höfundur f heimalandi sínu og opna
kvennabókasafn. Eða hag barna í Suður-
Ameríku, sem er ekki beysinn. I Bólivíu er
hversdagslegt fyrir konur að missa börn
fyrir fæðingu, í fæðingu eða fljótlega eftir
fæðingu. Börnin deyja - þannig er það
bara. Karlarnir vinna en konurnar vinna
ennþá meira. Barnadauðinn er eins og
hver önnur staðreynd Iífsins.
í Finnlandi hefur stundum verið talað um
að finnsk þjóð skiptist í þrennt, karla og
konur, og að karlarnir skiptist í tvennt,
Ijóshærða, granna og léttlynda Finna, að
uppruna eflaust frá Svíþjóð, og dökkhærða
og þunga Finna, stóra og feita. Konurnar
mynda hins vegar eina heild, allar sterkar
og opnar og léttar í skapi og auðvelt að
kynnast þeim. Þær eru lifandi og vakandi,
áhugasamar um umhverfi sitt. Ekki hefur
verið talað neitt um það hvort aðrar þjóðir
skiptist upp á þennan hátt, hvað þá Islend-
inga. Einhvern veginn læðist samt að sá
grunur að svo geti verið. Konur virðast al-
mennt séð hafa mun meiri áhuga á að
fræðast um kynsystur sín-
ar en karlar um kyn-
bræður sína.
Ef marka má er-
Iendu kvenna-
tímaritin hafa
konur mun meiri
áhuga á því sem
gerist fyrir utan
þeirra nánasta um-
hverfi, sérstaklega þeg-
ar það snertir kyn-
systur þeirra en
karlar. Nafla-
skoðun getur ver-
ið ágæt en hún
verður leiðigjörn.
Guðrún Helga
Sigurðardóttir.
ghs@ff.is