Dagur - 24.06.1998, Qupperneq 11

MIDVIKUDAGUR 2 3. JÚNt 1991 - 27
LÍFIÐ í LANDINU
AKUREYRARBÆR
Deiliskipulag á
Eyrarlandsholti
Með vísan til 25. greinar skipulagslaga nr. 73/1997 með síðari
breytingum auglýsir Akureyrarbær tillögu að deiliskipulagi íbúð-
arhverfis á Eyrarlandsholti. Skipulagssvæðið afmarkast af
Mímisbraut, Þórunnarstræti, væntanlegri tengibraut, opnu svæði
sunnan Hörpulundar og lóð Verkmenntaskólans á Akureyri.
[ skipulagstillögunni er gert ráð fyrir 23 einbýlishúsalóðum, þrem
skipulagsreitum fyrir fjöleignarhús auk lóðar fyrir raðhús og
tveggja lóða þar sem unnt er að reisa stærri byggingar svo sem
fjölbýlishús fyrir aldraða og heimavist/sumarhótel.
Skipulagsuppdráttur ásamt skýringarmyndum og greinargerð
liggur frammi almenningi til sýnis á Skipulagsdeild Akureyrar-
bæjar, Geislagötu 9, 3. hæð, næstu 6 vikur frá birtingu þessarar
auglýsingar, þ.e. til miðvikudagsins 5. ágúst 1998, þannig að
þeir sem þess óska geti kynnt sér tillöguna og gert við hana at-
hugasemdir. Athugasemdafrestur er til kl. 16.00 5. ágúst 1998
og skal athugasemdum skilað til Skipulagsdeildar Akureyrarbæj-
ar. Þeim sem telja sig verða fyrir bótaskyldu tjóni vegna skipu-
lagsgerðarinnar er bent á að gera athugasemdir við tillöguna
innan tilgreinds frests ella teljast þeir samþykkir henni.
Skipulagsstjóri Akureyrar.
Atvinna
Vantar bifvélavirkja eða mann
vanan bifvélavirkjun.
Upplýsingar í síma 892 5801
eftir kl. 19.00.

Nú getur þú lesið
Dag í loftinu á öllum
áætlunarleiðum
Islandsflugs.

ISLANDSFLUG
gmrlr flmlrum tmrtmO njúga
• Orðið „háeff-
un“ er algjör-
lega óþolandi
og ólíðandi.
Þetta er eitt af
þeim orðskríp-
um sem orðið
hafa til vegna
Ieti okkar við
að segja að fyr-
irtæki eða
stofnun hafi
verið breytt í
hlutafélag ...
það var háeff-
að! Hryllilegt!
• Óþolandi er
hve miklar von-
ir við íslending-
ar bindum við
Hvalfjarðar-
göngin. Stund-
um gæti maður
haldið að í raun
þyrftum við
ekkert að gera
sjálf, ekkert að
leggja okkur
fram, því „þetta
breytist við til-
komu gang-
anna!“ Ótrúlega
margt virðist
eiga að batna
þegar göngin
verða opnuð.
Jafnvel sam-
göngur í §ar-
Iægum lands-
hlutum sem í
áranna rás hafa
alltaf setið á
hakanum þegar
fjárveitingar
eru annars veg-
ar.
„Enga sá ég íslenska seðla og hafði orð á því. Hann sagðist eiga eitthvert lítilræði, en ekki hafa
það með sér.“
Þegar anima var
eftirlýst af Interpol
Helga R.
Eínarsdottir
skrifar
600, Akureyri
Þverholti
Síminn lesendaþjónustu:
460 6111
Slmbréf: 460 6171/551 6270
Sumarið 1981 fórum
við hjónin í utanlands-
ferð með Karlakór Sel-
foss, haldið var til Eng-
lands og Wales, þar sem
kórinn tók þátt í kóra-
móti og söngkeppni sem
haldin er árlega í
Llangollen í Wales.
Þarna vorum við í
boði karlakórs, sem
áður hafði heimsótt okkur. Eigi verða
hér tíunduð afrek kórsins í þessari
keppni, ekki heldur nákvæm lýsing á
dvöl okkar í Wales, en þar ferðuðumst
við víða og nutum mikillar gestrisni í
um það bil vikutíma og kynntum okkur
stórborgarlífið áður en heim var haldið.
Þarna bjuggum við á notalegu hóteli
nærri miðborginni, en þó var ekki langt
að fara út í gróðursæla garða, sem
óspart voru notaðir til upprifjunar
sveitasælunnar heima. Við áttum þarna
notalega daga, sem iiðu fljótt við skoð-
unarferðir verslunar- og gönguferðir,
kráarölt og hvíldarstundir.
Iðandilíf
Líklega var það næstsíðasta daginn er
farið var að huga að flugi heim, að eitt-
hvert vandamál kom upp í sambandi við
það. Þar sem maðurinn minn var í
ferðanefndinni fór hann ásamt Magnúsi
fararstjóra á skrifstofu flugfélagsins til
að leysa þennan vanda.
Ég afréð að bíða þeirra á hótelinu, en
ekki fysti mig að sitja ein uppi í herberg-
inu, heldur tyllti ég mér í sófa niðri í
anddyrinu og horfði á allt það iðandi líf
er þar fór hjá. Ekki hafði ég lengi setið
er ég heyrði kallað í hátalarakerfi af-
greiðslunnar og spurt eftir fararstjóra ís-
lenska hóspins, ég vissi að hann var úti
með mínum manni, en sinnti ekld kall-
inu. Skömmu síðar var aftur
kallað, og sat ég og horfði á
stúlkuna sem það gerði,
þótti mér þá ekki saka þó ég
segði til mín og það sem ég
vissi um fjarveru Magnúsar.
- Ég gerði dömunni þá Ijóst í
leiðinni að ég skildi fullvel
það sem hún sagði þó mælt
væri á enska tungu. Hún
þakkaði mér upplýsingarnar,
en gaf ekkert í skyn hvað
hún vildi Magnúsi.
eir* vélrituð blaðslða, 1000-1200
tölvuslög. I
tíl að stytta leagri bréf.
Forvitni eða fróðleiks-
fýsn
Ég settist aftur í sófann
og
undi mér áfram við mína iðju. Það hef-
ur lengi verið ein af mínum veiku hlið-
um, allt að því óhóflegur áhugi á því
sem fram fer f kringum mig. Forvitni
segja sumir, en aðrir vilja gera gott úr
þessu og kalla fróðleiksfysn. Litlu
seinna sá ég mann koma gangandi í átt
til mín, og átti hann greinilega við mig
eitthvert erindi.
Þetta var hávaxinn maður heldur lura-
lega vaxinn og óttalega óheppinn í and-
Iiti. Eigi sá ég þó ástæðu tií flótta, eng-
an skal dæma eftir útlitinu einu saman
og við vorum þarna í miðju fjölförnu
anddyrinu. Hann heilsaði kurteislega og
kynnti seg sem Antony Jones, síðan
spurði hann hvort ég væri ein af Islend-
ingunum, sem ég kvað rétt vera. Hann
spurði hvort hann mætti tylla sér hjá
mér og spjalla við mig, og sá ég enga
ástæðu til að neita honum um það, ég
hef að vísu ekki verið hraðmælsk á
enska tungu, en get bærilega gert mig
skiljanlega og allvel meðtekið það sem
við mig er sagt.
Hann fer nú að spyija um okkar
ferðalag og einnig fysti hann að fræðast
um ísland og virtist ekki vera allsendis
ófróður um þann hólma. Þetta var bara
kurteist spjall fróðleiksfúss útlendings.
Hann var með einhverskonar skjaía-
möppu meðferðis, og sagði mér eftir
nokkra stund að hann væri safnari og
ræki ásamt öðrum manni einhverskonar
safnarabúð.
Sameiginlegt áhugamál
I möppunni var hann með sýnishorn af
seðlum, allar mögulegar gerðir frá
fjöldamörgum löndum. Það vildi svo til
að þarna áttum við sameiginlegt áhuga-
mál og fékk ég að skoða möppuna vel og
vandlega. Enga sá ég íslenska seðla og
hafði orð á því. Hann sagðist eiga eitt-
hvert lítilræði, en ekki hafa það með sér.
Svo spurði hann hvort ég ætti nokkuð
sem ég myndi vilja skipta á og það vildi
svo til að ég var með í veskinu gamlan
tíu króna seðil, sem ég lét hann hafa og
fékk í staðinn tvo kínverska seðla og
þóttist geta vel við unað. Hann fór nú
að spyija mig um myntbreytinguna, sem
gerð hafði verið árið áður á íslandi, í því
sambandi var hann helst að hugsa um
gömlu, grænu hundrað krónu seðlana,
hvort ég héldi að enn væri mögulegt að
fá þá keypta, í bönkum eða safnarabúð-
um.
Þetta var hann að spyrjast fyrir um
með sína verslun f huga. Ég taldi ekki
vonlaust að þessir seðlar væru til og
kvaðst vel geta kannað málið fyrir hann.
I þeim tilgangi lét hann mig hafa 25
pund í seðlum og nafn sitt og heimilis-
fang á blaði.
Framhald hréfsins birtist í blaðinu á
morgun.
MEINHORIMIÐ